Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1420/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2015r. w S.

odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 listopada 2013 r. Nr EN_ (...)

w sprawie A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala A. S. prawo do emerytury od dnia 01 października 2013r.

Sygn. akt IV U 1420/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z 15 listopada 2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu A. S. prawa do emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony A. S. wnosząc o zaliczenie mu do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 8 lipca 1985r. do 4 marca 1993r. na stanowisku ślusarza remontowego (k. 2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując się na argumenty przytoczone w zaskarżonej decyzji i wskazując, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględniały odwołanie (k. 3-4 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. S., ur. (...) złożył w dniu 17 października 2013r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy A. S. w rozmiarze 27 lat, 1 miesiąc i 18 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 11 lat, 9 miesięcy i 11 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Do pracy w szczególnych warunkach zaliczono okresy zatrudnienia od 1 września 1971r. do 25 stycznia 1973r. i od 16 stycznia 1975r. do 31 maja 1985r.

A. S. wnosił o zaliczenie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. od 8 lipca 1985r. do 4 marca 1993r. na stanowisku ślusarza remontowego.

Ze świadectwa pracy znajdującego się w aktach osobowych ubezpieczonego wynika, że był on zatrudniony w Odlewni (...) w S. od 24 czerwca 1985r. do 31 października 1996r. na stanowiskach ślusarz remontowy, wydawca magazynowy, robotnik gospodarczy. Z umowy o pracę z 24 czerwca 1986r. wynika, że wnioskodawca został zatrudniony na okres próbny na stanowisku ślusarz remontowy. Z kolejnej umowy o pracę z 8 lipca 1985r. wynika, że A. S. zatrudniono na stanowisku ślusarz remontowy na czas nieokreślony. Następnie z dniem 7 stycznia 1993r. ubezpieczony został przeniesiony do pracy w D. (...) i (...) Materiałowej EM na stanowisko wydawca magazynowy. Z kolei z dniem 4 marca 1993r. A. S. został przeniesiony do pracy w Oddziale Modelarni Metalowej i Narzędziowni (W-21) i powierzono mu obowiązki robotnika gospodarczego.

Z zeznań świadków i ubezpieczonego wynika, że A. S. pracował na stanowisku ślusarza remontowego w wydziale głównego mechanika utrzymania w ruchu. Wydział ten zajmował się remontami maszyn i urządzeń, które pracowały na wszystkich wydziałach Odlewni i były w ciągłym ruchu. Ubezpieczony rozbierał małe maszyny uszkodzone, które były dostarczane do wydziału z produkcji, wmontowywał nowe części i wstawiał maszyny do ponownej produkcji. Maszyny, których nie można było przetransportować na wydział głównego mechanika, naprawiano na miejscu, na hali. Praca w warsztacie odbywała się bardzo rzadko, najczęściej naprawy odbywały się bezpośrednio na hali. Wnioskodawca naprawiał reduktory, motoreduktory, tryby przekładniowe i wszystkie ruchome części maszyn, wymieniał łożyska. Bezpośrednio na hali naprawiał kadzie do wylewania płynnej stali, piece, wężownice, silos, kruszarki, rurociągi do transportu pneumatycznego, oczyszczarki, formierki, elewatory i taśmociągi. Pracę przydzielał majster. Mechaników było 120, pracowali na trzy zmiany w utrzymaniu ruchu. Na hali panował hałas maszyn, zapylenie, zadymienie, wysoka temperatura. Pracownicy zajmowali się remontami kapitalnymi i naprawami bieżącymi.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego A. S. (k. 27-27v w zw. z k. 9-9v.), zeznania świadków: S. Ś. (1) (k. 10-10v), S. W. (k. 10v-11) i Z. W. (k. 11), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 1440 ze zm) i § 1, § 2 ust. 2, § 3 ust. 2 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43), ubezpieczonym – mężczyznom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wymiarze co najmniej 15 lat,

2) okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze co najmniej 25 lat,

3) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego.

W ocenie Sądu Okręgowego A. S. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 27 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 8 lipca 1985r. do 6 stycznia 1993r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze ślusarza remontowego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie: S. Ś. (2), S. W. i Z. W., którzy razem z nim pracowali. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w świadectwie pracy, umowie i angażach znajdujących się w aktach osobowych i aktach ZUS.

W ocenie Sądu ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że ubezpieczony był ślusarzem remontowym urządzeń odlewniczych. Stanowisko to określone jest w dziale XIV poz. 25 wykazu A załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.): „bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń oraz prace budowlano – montażowe i budowlano – remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie” w zw. ze stanowiskiem określonym w dziale III poz. 22 wykazu A załącznika do w/w rozporządzenia: „obsługa żeliwiaków, rozlewni i ich urządzeń pomocniczych”.

W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach wynoszą ponad 19 lat. Nie budzi wątpliwości, że wnioskodawca spełnił też pozostałe warunki do przyznania emerytury w obniżonym wieku, tj. ukończył 60 lat i nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury od p. d. m., w którym złożył wniosek o emeryturę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14 § 2 kpc orzekł jak w wyroku.