Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: stażysta Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 29 marca 2013 roku nr (...)

w sprawie B. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się B. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.11.2012 r. na okres do dnia 05.03.2017 r.

Sygn. akt IVU 681/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 4 marca 2014 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 29 marca 2013 r. odmówił B. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 21.03.2013 r. nie został uznany za niezdolnego do pracy.

B. K. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazują, iż stan zdrowia szeroko opisany nie pozwala mu podjąć zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. K. urodzony w dniu (...) r., z wykształceniem średnim technik mechanik, pracował jako operator maszyn i urządzeń oraz frezer. Od 12.03.2011 r. do 05.03.2012 r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne, dotychczas nie pobierał renty. W okresie od 27.04.2012 r. do 26.10.2012 r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Orzeczeniem z dnia 1 sierpnia 2012 r. został zaliczony od czerwca 2009 r. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do dnia 31.08.2017 r. W dniu 20.11.2012 r. wystąpił z wnioskiem o rentę.

(dowód: wniosek z dnia 20.11.2012 r. –k.28-29 ar czII)

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u B. K. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu chirurgii-ortopedii, kardiologii, neurologii, interny i laryngologii.

Na podstawie wyników badań, w tym osobistego badania odwołującej i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej w zbiorczej opinii biegli chirurg, kardiolog, internista i neurolog rozpoznali u odwołującego:

- nadciśnienie tętnicze pierwotne,

- stan po amputacji częściowej palca II ręki prawej,

- przebyty uraz kolana lewego,

- niedosłuch obuuszny.

Odwołujący z uwagi na stan zdrowia nie jest niezdolny do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, nadciśnienie tętnicze przebiega u odwołującego z chwiejnymi wartościami ciśnień mimo leczenia. W wywiadzie są epizody skoków ciśnienia tętniczego, z powodu których bywa zaopatrywany w oddziale ratunkowym. W 2010 r. był diagnozowany w warunkach oddziału internistycznego, gdzie rozpoznano nadciśnienie tętnicze z zajęciem serca lecz bez objawów jego niewydolności. W badaniach ECHO potwierdzono niewielkie powiększenie lewego przedsionka oraz niewielki przerost mięśnia lewej komory serca. Kurczliwość mięśnia była prawidłowa, frakcja wrzutowa EF 64%. Stan układu krążenia nie daje podstaw do uznania niezdolności do pracy odwołującego lecz do wykluczenia z niej dużych obciążeń fizycznych. Praca zawodowa nie wyklucza możliwości systematycznego leczenia nadciśnienia tętniczego. Przebyta amputacja palca prawej ręki wprawdzie pogarsza sprawność tej dłoni, ale w niewielkim stopniu. Czynność chwytna jest zachowana, a także ruchy precyzyjne. Przebyty uraz kolana lewego nie spowodował niestabilności kończyny w tym stawie. Rozpoznane schorzenia w zakresie kwalifikacji biegłych w ich obecnym stanie zaawansowania nie powodują naruszenia sprawności organizmu w takim stopniu aby uznać odwołującego za niezdolnego do pracy nawet częściowo.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 16-20 as/.

Na podstawie osobistego badania i analizy zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegły laryngolog rozpoznał u odwołującego:

- obustronny niedosłuch typu odbiorczego dużego stopnia, trwały

i z tego powodu odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy okresowo na okres 5 lat od 06.03.2012 r. tj. od ustania świadczenia rehabilitacyjnego.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, u odwołującego stwierdza się uszkodzenie słuchu. Z tego powodu odwołujący ma ustalony umiarkowany stopnień niepełnosprawności , z zaleceniem pracy na stanowisku pracy chronionej na okres do 2017 r. Niedosłuch jest obustronny odbiorczy trwały. Jest z tym związane także zaburzenie mowy. Wieloletni niedosłuch u dorosłego, tak jak to ma miejsce w przypadku odwołującego, w konsekwencji powoduje między innymi: ubożenie słownictwa, zaburzoną artykulację głosek, zaburzenie w rozumieniu i wypowiadaniu wyrazów o podobnym brzmieniu, mowa staje się bezdźwięczna „matowa”. Odwołujący ma wykształcenie średnie technik mechanik, pracował zgodnie z wykształceniem na stanowisku pracy związanym z dużym hałasem. Obecnie nie powinien być zatrudniany na stanowiskach pracy w hałasie, na wysokości, przy obsłudze maszyn w ruchu, na stanowiskach wymagających dobrego słuchu i kontaktu słownego. Odwołujący utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji oraz doświadczeniem zawodowym. Odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy, nie jest możliwe odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k.27-28 as,

uzupełniająca opinia sądowo-lekarska –k. 49 as/

Sąd ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy podzielił wnioski opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii, kardiologii, chirurgii, interny oraz biegłego sądowego z zakresu laryngologii, gdyż zostały one w sposób przekonujący uzasadnione, a poza tym w rzeczowy sposób odnosiły się do okoliczności niezbędnych dla ustalenia stanu zdrowia odwołującego się, a w konsekwencji jego zdolności do pracy. Przedmiotowe opinie sporządzone zostały przez biegłych sądowych posiadających odpowiednią wiedzę, kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe. Opinie te są rzetelne, przekonujące i w pełni pozwalają ustalić stan zdrowia odwołującego się. Specjaliści wydali opinie po zapoznaniu się z dokumentacją oraz po osobistym badaniu odwołującego się, a zatem posiadali kompleksowe informacje niezbędne do sformułowania wniosków. Ich opinie były spójne i udzielały odpowiedzi na istotne dla rozstrzygnięcia sprawy pytania. W szczególności Sąd oparł się na opinii biegłego laryngologa i jej uzupełnieniu rozpoznając niniejszą sprawę, w świetle której odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy okresowo.

Organ rentowy wniósł zastrzeżenia do opinii biegłego laryngologa i Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej tego samego biegłego celem ustosunkowania się do zarzutów. Organ rentowy podtrzymał swoje zarzuty do opinii biegłego laryngologa i wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej tego samego biegłego. Sąd oddalił ten wniosek uznając, że zmierza on jedynie do przewłoki postępowania.

Dlatego też w zakresie okoliczności spornych Sąd oparł się na przekonującej i szeroko uzasadnionej opinii tego biegłego oraz na opinii pozostałych biegłych, których opinii organ rentowy nie kwestionował.

Opinie biegłych w ocenie Sądu spełniają ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. K. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 29 marca 2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też jest zdolny do pracy, jak to wynika z decyzji ZUS wydanej w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej.

Sąd w oparciu o opinię biegłego lekarza laryngologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonego istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż B. K. z uwagi na obustronny niedosłuch typu odbiorczego dużego stopnia trwały jest częściowo niezdolny do pracy okresowo na okres 5 lat od 01.11.2012 r. tj. od ustania zasiłku dla bezrobotnych. U odwołującego stwierdza się uszkodzenie słuchu w postaci obustronnego niedosłuchu typu odbiorczego dużego stopnia, trwałe. Z tego powodu odwołujący ma ustalony umiarkowany stopnień niepełnosprawności , z zaleceniem pracy na stanowisku pracy chronionej na okres do 2017 r. Jest z tym związane także zaburzenie mowy. Wieloletni niedosłuch u dorosłego, tak jak to ma miejsce w przypadku odwołującego, w konsekwencji powoduje między innymi: ubożenie słownictwa, zaburzoną artykulację głosek, zaburzenie w rozumieniu i wypowiadaniu wyrazów o podobnym brzmieniu, mowa staje się bezdźwięczna „matowa”. Odwołujący ma wykształcenie średnie technik mechanik, pracował zgodnie z wykształceniem na stanowisku pracy związanym z dużym hałasem. Obecnie nie powinien być zatrudniany na stanowiskach pracy w hałasie, na wysokości, przy obsłudze maszyn w ruchu, na stanowiskach wymagających dobrego słuchu i kontaktu słownego. Odwołujący utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji oraz doświadczeniem zawodowym. Odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy, nie jest możliwe odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołujący spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 29 marca 2013 r. przyznając B. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.11.2012 r. do dnia 05.03.2017 r.