Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 11/15

POSTANOWIENIE

dnia 17 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy II Wydział Karny w Koszalinie w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Matejko

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Ferenc

po rozpoznaniu na posiedzeniu

sprawy skazanego R. R.

o wydanie wyroku łącznego

z wniosku skazanego

w przedmiocie umorzenia postępowania i przekazania sprawy według właściwości

postanawia:

1. na podstawie art. 572 kpk umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie kary pozbawienia wolności z wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 12 września 2012 roku w sprawie sygn. akt II K 50/12,

2. na podstawie art. 569 § 1 kpk i art. 35 § 1 kpk stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać w pozostałym zakresie sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Koszalinie,

3. na podstawie §14 ust. 5 i §2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163 poz. 1348) zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. K. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu groszy) złotych, w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za wykonane czynności obrony z urzędu,

4. na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany R. R. złożył do Sądu Rejonowego w Koszalinie wniosek o wydanie wyroku łącznego i orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności obejmującej jednostkowe kary wymierzone w wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie w sprawie II K 50/12 oraz Sądu Rejonowego w Koszalinie w sprawie X K 255/08, X K 39/09 i X K 612/12.

Sąd Rejonowy w Koszalinie postanowieniem z dnia 2 grudnia 2014 roku stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Koszalinie.

Sąd Okręgowy w Koszalinie przeanalizował treść wszystkich wyroków skazujących dotyczących R. R., a ustalonych w oparciu o dane o karalności oraz uzyskane odpisy wyroków, pod kątem przesłanek do wydania wyroku łącznego (z art. 85 kk).

Zgodnie z treścią art. 85 kk Sąd orzeka karę łączną tylko w takich sytuacjach, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw (...).

Już po wstępnej analizie sprawy stwierdzić należy, iż kara orzeczona w wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 12.09.2012 roku w sprawie sygn. akt II K 50/12 nie podlega łączeniu z karami z któregokolwiek z pozostałych wyroków orzeczonych wobec R. R.. Czyny popełnione przez skazanego, a objęte przedmiotowym wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie zostały popełnione w dniu 28 listopada 2011 roku oraz w okresie od sierpnia 2007 roku do sierpnia 2011 roku, czyli już po wydaniu wyroków przez Sąd Rejonowy w Koszalinie z dnia 28.11.2001 roku sygn. akt II K 1269/01, z dnia 29.06.2009 roku sygn. akt X K 255/08, z dnia 7.10.2010 roku sygn. akt X K 39/09 i z dnia 4.03.2011 roku sygn. akt X K 1247/10. Ponadto wyrok Sądu Okręgowego w Koszalinie nie podlega łączeniu z wyrokiem Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 26.04.2013 roku w sprawie X K 612/12, gdyż czyny objęte tym wyrokiem zostały popełnione przez skazanego w okresie od października 2010 roku do 2 grudnia 2010 roku i w dniu 2 grudnia 2010 roku, a więc przed wydaniem wyroku przez Sąd Rejonowy w Koszalinie z dnia 4.03.2011 roku w sprawie X K 1247/10.

Reasumując brak jest przesłanek formalnych do łączenia kar z wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z karami z wyroków sądów rejonowych.

Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności z wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 12.09.2012 roku w sprawie sygn. akt II K 50/12. Natomiast w ocenie Sądu należy rozważyć możliwość wydania wyroku łącznego w zakresie kar orzeczonych w wyrokach Sądu Rejonowego w Koszalinie, ze szczególnym uwzględnieniem wyroków z dnia 29.06.2009 roku w sprawie X K 255/08 i z dnia 7.10.2010 roku w sprawie X K 39/09, a także wyroków z dnia 4.03.2011 roku w sprawie X K 1247/10 i z dnia 26.04.2013 roku w sprawie X K 612/12. Wydanie jednak rozstrzygnięcia w tym zakresie powinno należeć do sądu rejonowego (vide postanowienie SA w Krakowie z dnia 20.04.2006r. II AKz 106/06, Lex 183449).

W tym miejscu podnieść należy, że w sytuacji, gdy sąd wyższego rzędu umorzył postępowanie w zakresie obejmującym kwestię połączenia wydanego przez siebie wyroku, a następnie sprawę przekazał do rozpoznania sądowi niższego rzędu, rozpoznanie sprawy w pozostałej części, nie będzie dotknięte uchybieniem z art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k. Sąd niższego rzędu będzie bowiem procedował w zakresie orzeczeń jednostkowych sądów tego samego rzędu, a zatem nie naruszy dyspozycji art. 569 § 2 k.p.k. - kwestia warunków do wydania wyroku łącznego w zakresie wyroku sądu wyższego rzędu, została już bowiem rozstrzygnięta przez sąd właściwy z punktu widzenia tego właśnie przepisu, a więc przez Sąd Okręgowy w Koszalinie. To, czego sąd niższego rzędu nie może bowiem uczynić, to umorzyć postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego, w zakresie, w jakim postępowanie to obejmuje wyrok wydany przez sąd wyższego rzędu (por. - pkt. 11 glosy aprobującej do wyroku SN z dnia 17 marca 2010 roku, IV KK 271/09 Marka Siwka, OSNKW 2010/7/64, Biul.PK 2010/3/10, Biul.SN 2010/6/15, Siwek M. LEX/el. 2010; tak też Sąd Apelacyjny w Katowicach w postanowieniu z dnia 31.03.2010 roku, II AKz 147/10, KZS 2010/6/83). W niniejszej sprawie sytuacja taka już zaistnieć nie może, gdyż w powyższym zakresie rozstrzygnął sąd wyższego rzędu.

Jednocześnie Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż sam fakt skazania wyrokiem sądu wyższego rzędu i dokonanie takiego ustalenia przez sąd (rejonowy), przed którym toczy się postępowanie, nie powoduje konieczności orzekania w sprawie wyroku łącznego (w pełnym zakresie) przez sąd wyższego rzędu, niezależnie od tego czy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej z uwzględnieniem kary orzeczonej wyrokiem tego sądu (tak też SN w postanowieniu z dnia 3 lutego 2010 r. IV KK 405/09, LEX nr 577230). Po umorzeniu bowiem postępowania w części, w zakresie odnoszącym się do wyroku tegoż sądu wyższej instancji, powstaje nowa sytuacja procesowa w zakresie ustalenia właściwości rzeczowej i miejscowej sądu, nie obejmująca już jednak sądu okręgowego.

W efekcie wniosek skazanego R. R. o wydanie wyroku łącznego rozpoznany zostanie przez Sąd Rejonowy w Koszalinie.

W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie art.572 k.p.k. w wyżej wskazanym zakresie, a kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 pkt 2 kpk.

Jednocześnie na podstawie §14 ust 5 i §2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163 poz. 1348) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy kwotę 147,60 złotych (w tym podatek od towarów i usług) tytułem wynagrodzenia za wykonane czynności obrony z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego. Wskazana kwota mieści się w granicach zakreślonych powołanymi przepisami.

Z uwagi na powyższe motywy orzeczono jak w sentencji postanowienia.

II K 11/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE