Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Ł. M. został oskarżony o to, że w dniu 2 czerwca 2012 roku w rozmowie telefonicznej z W. K., zażądał od niego korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 1 500 złotych w zamian za zwrot dokumentów samochodu marki C. (...) o nr rej. (...), bezprawnie zabranych wraz z ww. pojazdem w wyniku kradzieży z włamaniem w dniach 31.05/01.06.2012 r. w W. przy ul. (...), tj. o czyn z art. 286 § 2 k.k.

Wyrokiem z dnia 12 lutego 2013 r. ( na posiedzeniu ) Sąd Rejonowy w P. orzekł:

1.  oskarżonego Ł. M. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za ten czyn na podstawie art. 286 § 2 k.k. skazał go oraz wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby;

3.  na mocy art. 33 § 1 - 3 k.k. orzekł wobec oskarżonego karę 100 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 30 złotych;

4.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w wymiarze 1 dnia, tj. 15 czerwca 2012 roku, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym ustalił, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny;

5.  na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązał oskarżonego Ł. M. do naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym wyżej przez zapłatę kwoty 1500 (jednego tysiąca pięciuset) złotych na rzecz pokrzywdzonego W. K.;

6.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci kary SIM (...)o nr (...), opisanego w wykazie (...) poz. (...) znajdującym się na k. 91;

7.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w sprawie w kwocie 870 zł, w tym opłatę 780 zł.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator, zaskarżając wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze w zakresie środka karnego w postaci przepadku dowodów rzeczowych. Orzeczeniu zarzucił obrazę przepisów postępowania, tj. art. 335 § 1 k.p.k. i art. 343 § 1 i § 7 k.p.k., mającą wpływ na treść orzeczenia, poprzez wyjście przez sąd I instancji poza granice wniosku w trybie art. 335 k.p.k. i wydanie na posiedzeniu niezgodnego ze złożonym wnioskiem wyroku skazującego, w którym orzeczono na podstawie art. 44 § 2 k.k. środek karny w postaci przepadku dowodu rzeczowego, podczas gdy wniosek o dobrowolne poddanie się karze nie zawierał porozumienia z podejrzanym w zakresie przedmiotowego środka karnego. W związku z powyższym prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie rozstrzygnięcia o dowodach rzeczowych, poprzez uchylenie punktu 6 wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

Niewątpliwie doszło do obrazy art. 335 § 1 k.p.k.

Uwzględniając wniosek prokuratora o skazanie bez rozprawy Sąd Rejonowy obowiązany był orzec zgodnie z tym wnioskiem, bez dokonywania jakiejkolwiek modyfikacji, czy to na korzyść, czy na niekorzyść oskarżonego. Powyższe dotyczy zarówno kar, jak i środków karnych. Jeżeli zatem Sąd Rejonowy zamierzał orzec inaczej niż we wniosku, winien skierować sprawę do rozpoznania na rozprawie na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 343 § 7 k.p.k.

Wniosek prokuratora nie obejmował orzeczenia środka karnego przepadku przedmiotu, toteż sąd I instancji nie był uprawniony do orzeczenia przepadku dowodu rzeczowego w postaci karty SIM ( pkt 6 wyroku ).

Z tego powodu należało wyrok w zaskarżonej części zmienić uchylając orzeczenie dotyczące przepadku. Zmiana taka był możliwa, bowiem Sąd Okręgowy doprowadził w ten sposób do stanu, na który zgodę wyraził zarówno prokurator, jak i oskarżony. Nadto, jest to zmiana na korzyść oskarżonego.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak na wstępie.