Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 25-11-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jolanta Malik

Protokolant:Maja Zając

po rozpoznaniu w dniu 25-11-2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko Stowarzyszenie (...) z siedzibą we W.

- o zapłatę

oddala powództwo

Sygnatura akt I C 224/14

UZASADNIENIE

Powód A. G. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej Stowarzyszenia (...) we W. kwoty 21 142,60 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

-

od kwoty 2 562 zł od dnia 5 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty,

-

od kwoty 7 320 zł od dnia 22 lutego 2010 roku do dnia zapłaty,

-

od kwoty 11 260,60 zł od dnia 13 grudnia 2010 roku do dnia zapłaty

oraz kosztami procesu.

Powód wskazał, iż za wypożyczenie i obsługę urządzeń oświetleniowych na koncerty zespołu (...) w Wytwórni (...), zespołu (...) na (...) i H. H. wystawił trzy faktury, od których odprowadził podatek. Ustalenia dotyczące wypożyczenia i obsługi urządzeń oświetleniowych odbyły się na zasadzie umowy ustnej. Nie było zastrzeżeń, co do jakości wykonania usługi. Pomimo wielokrotnych kontaktów strona pozwana nie spłaciła zaległości.

Sąd Rejonowy (...)uwzględnił żądanie pozwu i w dniu 28 czerwca 2013 roku wydał w sprawie rozpoznawanej pod sygnaturą akt (...)nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał stronie pozwanej zapłacić powodowi kwotę 21 142,60 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi: od kwoty 2 562 zł od dnia 5 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty, od kwoty 7 320 zł od dnia 22 lutego 2010 roku do dnia zapłaty i od kwoty 11 260,60 zł od dnia 13 grudnia 2010 roku do dnia zapłaty oraz koszty procesu w kwocie 265 zł.

Od tego nakazu zapłaty strona pozwana złożyła sprzeciw, w którym zaskarżyła nakaz zapłaty w całości. Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu. Strona pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

W uzasadnieniu sprzeciwu strona pozwana podniosła, iż powód nie wykazał wykonania świadczenia. Fakt wystawienia przez powoda na rzecz strony pozwanej faktur VAT, czy też wezwanie strony pozwanej do zapłaty rzekomego długu nie dowodzi wykonania świadczenia. Faktury VAT, w oparciu o które powód dochodzi zapłaty stanowią jedynie dokument prywatny i nie korzystają z domniemania prawdziwości danych w nich zawartych. Pomiędzy stronami nie zostały poczynione ustalenia w kwestii zapotrzebowania na określony sprzęt oraz pracowników. Przedmiotem świadczenia było świadczenie usług, wobec czego dochodzone przez powoda roszczenie uległo przedawnieniu.

Postanowieniem z dnia 28 listopada 2013 roku Sąd Rejonowy (...)stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz utratę jego mocy w całości i przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

Po uzupełnieniu pozwu oraz sprzeciwu od nakazu zapłaty w trybie art. 505 ³⁷ k.p.c. strony podtrzymały swoje stanowiska.

* * *

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny :

Powoda A. G. łączyły ze stroną pozwaną Stowarzyszeniem (...) we W. stosunki gospodarcze polegające na wypożyczaniu przez powoda urządzeń oświetleniowych i zapewnianiu obsługi tych urządzeń w trakcie organizowanych przez stronę pozwaną wydarzeń kulturalnych. Z tytułu świadczonych usług powód wystawiał stronie pozwanej faktury VAT.

W dniu 5 grudnia 2009 roku powód wystawił fakturę VAT nr (...) tytułem „wypożyczenie i obsługa urządzeń oświetleniowych koncert zespołu (...) w Wytwórni (...)” na kwotę 2 562 zł z terminem płatności w dniu 4 stycznia 2010 roku. W dniu 6 lutego 2010 roku powód wystawił fakturę VAT nr (...) tytułem „wypożyczenie i obsługa urządzeń oświetleniowych - Koncert A. w (...) na kwotę 7 320 zł z terminem płatności w dniu 20 lutego 2010 roku. W dniu 28 listopada 2010 roku powód wystawił fakturę VAT nr (...) tytułem „wypożyczenie i obsługa urządzeń oświetleniowych – H. H.” na kwotę 11 260,60 zł z terminem płatności w dniu 12 grudnia 2010 roku.

Na dzień 31 grudnia 2009 roku suma zobowiązań strony pozwanej względem powoda wynosiła 20 618 zł.

Dowód :

⚫

protokół kontroli skarbowej z 10.11.2011 r., k. 55 – 57,

⚫

rejestr dokumentów handlowych, k. 63,

⚫

faktura VAT nr (...), k. 28,

⚫

faktura VAT nr (...), k. 29,

⚫

faktura VAT nr (...), k. 30,

⚫

lista transakcji rozrachunkowych, k. 61

Dokonując wpłat strona pozwana wskazywała na poczet jakich dokumentów księgowych były one uiszczane.

Dowód :

⚫

potwierdzenie wykonania dyspozycji, k. 62

Pismem z dnia 5 lutego 2010 roku, doręczonym dnia 10 lutego 2010 roku, powód poinformował stronę pozwaną, iż z jego ksiąg rachunkowych wynika, że nie uregulowała ona względem niego należności, których termin upłynął ponad rok przed datą sporządzenia pisma. Zwrócono się do strony pozwanej o potwierdzenie uiszczenia należności i wskazanie sposobu jego dokonania. Powód wskazał, iż w przypadku braku zapłaty do dnia 20 lutego 2010 roku podejmie czynności zmierzające do odzyskania należności.

Pismem z dnia 21 lipca 2012 roku, doręczonym dnia 27 lipca 2010 roku, powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty kwoty 21 142,60 zł w terminie 7 dni. Żądana kwota wynikała z faktury VAT nr (...) z dnia 5 grudnia 2009 roku na kwotę 2 562 zł, faktury VAT nr (...) z dnia 6 lutego 2010 roku na kwotę 7 320 zł i faktury VAT nr (...) z dnia 28 listopada 2010 roku na kwotę 11 260,60 zł.

Żądanie zapłaty kwoty 21 142,60 zł ponowione zostało przez powoda w treści wezwania do zapłaty z dnia 20 września 2012 roku, gdzie stronie pozwanej wyznaczono trzydniowy termin na uregulowanie należności.

Dowód :

⚫

pismo powoda z 05.02.2010r. wraz z zpo, k. 53, 54,

⚫

wezwanie do zapłaty z 21.07.2012 r. wraz z zpo, k. 58, 59,

⚫

wezwanie do zapłaty z 20.09.2012 r., k. 60

* * *

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia od strony pozwanej łącznej kwoty 21 142,60 zł tytułem niezapłaconych faktur VAT o numerach (...) tytułem wynagrodzenia za wypożyczenie urządzeń oświetleniowych oraz ich obsługę podczas wydarzeń kulturalnych organizowanych przez stronę pozwaną.

Roszczenia majątkowe, jak wynika z treści art. 117 § 1 k.c. co do zasady ulegają przedawnieniu. Art. 117 § 2 k.c. stanowi natomiast, że po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Na mocy art. 118 k.c. co do zasady termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże z upływem lat dwóch przedawniają się roszczenia o wynagrodzenie za spełnione czynności i o zwrot poniesionych wydatków przysługujące osobom, które stale lub w zakresie działalności przedsiębiorstwa trudnią się czynnościami danego rodzaju, o czym stanowi art. 751 pkt 1 k.c – przepis ten jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 118 kc. Odpowiednie stosowanie owego przepisu w przypadku roszczeń wynikających z umów o świadczenie usług wynika z treści art. 750 k.c.

Powód jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wypożyczania oraz obsługi urządzeń oświetleniowych wykorzystywanych w trakcie różnego rodzaju wydarzeń kulturalnych. Zawodowa działalność usługowa powoda we wskazanym zakresie powoduje, iż roszczenia o wynagrodzenie za spełnione czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przedawniają się z upływem lat dwóch stosownie do art. 751 pkt 1 k.c, który wyłącza do tych roszczeń stosowanie art. 118 kc. Termin zapłaty spornych faktur VAT określony został na dzień 4 stycznia 2010 roku w przypadku faktury VAT nr (...), na dzień 20 lutego 2010 roku w przypadku faktury VAT nr (...) oraz na dzień 12 grudnia 2010 roku w przypadku faktury VAT nr (...). Pozew wniesiony został w niniejszej sprawie dnia 24 maja 2013 roku, zaś powód w żaden sposób nie wykazał, aby bieg terminu przedawnienia został skutecznie przerwany. Wierzytelności udokumentowane powyższymi fakturami VAT uległy zatem przedawnieniu odpowiednio dnia 5 stycznia 2012 roku, 21 lutego 2012 roku i 13 grudnia 2012 roku, a strona pozwana podniosła skutecznie zarzut przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia.

Sąd oddalił wniosek powoda o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z załączonej do pozwu korespondencji elektronicznej. Korespondencja ta pozbawiona jest całkowicie spójności i w znacznej mierze nie ma żadnego związku z niniejszym postępowaniem, a tym samym jej treść w żaden sposób nie wpłynęła by na rozstrzygnięcie sprawy.

Powództwo podlegało zatem oddaleniu z uwagi na skuteczne podniesienie zarzutu przedawnienia, jednakże nawet gdyby takiego zarzutu strona pozwana nie podniosła albo nie byłby skuteczny, to żądanie pozwu nie zostało udowodnione , co zarzuciła słusznie strona pozwana. Z samego tylko faktu, iż strony pozostawały w stosunkach umownych w ramach których strona pozwana korzystała ze świadczonych przez powoda usług nie można wywieść faktu, iż samo wystawienie faktur jest dowodem wystarczającym na zlecenie i wykonanie danej usługi oraz na fakt porozumienia co do wysokości wynagrodzenia za te usługi. Faktury nie zostały podpisane przez stronę pozwaną i nigdy nie zostały przez nią w żaden sposób uznane. Powód nie przedstawił żadnych dowodów na fakt uznania długu z tego tytułu, choćby niewłaściwego. Nie wynika to również z dołączonej korespondencji mailowej.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.