Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 786/12

POSTANOWIENIE

Dnia 21 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący

SSA Roman Sugier (spr.)

Sędziowie

SA Małgorzata Wołczańska

SA Iwona Wilk

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2012 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa

T. C. (C.)

przeciwko

J. L.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 14 maja 2012 r., sygn. akt II C 106/12

p o s t a n a w i a :

1)  uchylić zaskarżone zarządzenie w części dotyczącej zwrotu wniosku o zabezpieczenie roszczenia o zapłatę kwoty 100.000 złotych i w tym zakresie sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Katowicach do rozpoznania,

2)  oddalić zażalenie w pozostałej części.

Sygn. akt I ACz 786/12

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 14 maja 2012r. zarządzono zwrócić wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia.

W motywach zarządzenia podano, że powód domaga się zabezpieczenia roszczenia o zapłatę kwoty 100.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wydania postanowienia, kosztami wykonania zabezpieczenia oraz kosztami postępowania.

Tak sformułowany wniosek nie spełnia wymogów formalnych określonych w art. 736 kpc, gdyż nie określa sumy zabezpieczenia.

Dlatego na mocy art. 738 kpc zarządzono zwrot wniosku.

Zarządzenie to zostało zaskarżone zażaleniem przez powoda.

Skarżący zarzucił naruszenie przepisu art. 738 kpc przez jego błędne zastosowanie.

Zdaniem powoda nie jest konieczne kwotowe określenie sumy odsetek od roszczenia głównego oraz kosztów wykonania zabezpieczenia i kosztów postępowania. Wystarczy we wniosku o zabezpieczenie rodzajowo wskazać te należności uboczne.

Powód podniósł nadto, że orzekając w granicach wniosku Sąd miał możliwość zabezpieczyć co najmniej skonkretyzowane roszczenie główne.

Powołując się na powyższe powód wnosił o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach.

Sąd Apelacyjny w Katowicach zważył co następuje:

Zażalenie powoda jest częściowo uzasadnione.

Sąd Apelacyjny nie podziela zarzutu skarżącego jakoby określenie sumy zabezpieczenia obejmującego roszczenie z tytułu odsetek, kosztów wykonania zabezpieczenia oraz przewidywanych kosztów procesu było nadmiernie utrudnione.

Żądający zabezpieczenia dysponuje informacjami pozwalającymi ustalić wysokość należności ubocznych z dużym stopniem prawdopodobieństwa.

Także datę wydania postanowienia o zabezpieczeniu można określić z dużym stopniem prawdopodobieństwa skoro zgodnie z art. 737 kpc winien on być rozpoznany w ciągu tygodnia od upłynięcia wniosku.

Po uiszczeniu opłaty od pozwu lub uzyskaniu zwolnienia od kosztów, a więc zawiśnięciu sprawy, możliwe jest określenie wielkości roszczenia zabezpieczonego z tytułu odsetek z dokładnością do należności za 1-2 tygodnie.

Ogólne zabezpieczenie wskazanego rodzajowo roszczenia z tytułu odsetek: kosztów osłabia walor jawności ksiąg wieczystych.

Wielkość roszczeń zabezpieczanych z tego tytułu nie będzie bowiem znana osobom, które zapoznają się z wpisami dotyczącymi hipoteki, a mogą być one w niektórych przypadkach wyższe od należności głównej.

Dlatego należy uznać, że suma zabezpieczenia o jakiej mowa w art. 736 § 1 pkt 1 kpc winna obejmować należności obejmujące wszystkie zabezpieczane świadczenia. Przemawia za tym także treść przepisu art. 736 § 3 kpc.

Powyższe wywody nie wskazują jednak na to, że brak wskazania w ramach sumy zabezpieczenia należności z tytułu odsetek i kosztów winien skutkować zwrotem wniosku o zabezpieczenie w całości.

Intencją ustawodawcy nie jest nadmierny formalizm w tym zakresie.

Świadczy o tym obecne brzmienie przepisu art. 738 kpc, które nakazuje rozpoznanie wniosku o zabezpieczenie w jego granicach na podstawie materiału zebranego w sprawie.

Wprawdzie przepis w tym brzmieniu ma zastosowanie do spraw wszczętych po dniu 3 maja 2012r. jednakże niewątpliwie dążeniem ustawodawcy jest ochrona ubiegającego się o zabezpieczenie przed zbyt restrykcyjnym stosowaniem przepisu art. 738 kpc w jego dotychczasowym brzmieniu.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny uznał, że wniosek zgłoszony przez powoda spełniał wymogi formalne pozwalające na rozpoznanie jego zasadności co do roszczenia głównego a zasadny był zwrot jedynie w części dotyczącej należności ubocznych ze względu na brak określenia sumy zabezpieczenia z tego tytułu.

Dlatego na mocy art. 386 § 1 kpc i art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc i 398 kpc orzeczono jak w sentencji.