Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II AKa 77/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny II Wydział Karny w Rzeszowie

w składzie:

Przewodniczący: SSA Zbigniew Różański

Sędziowie: SSA Stanisław Urban

SSA Edward Loryś (spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Łuksik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie

- Grażyny Zięba- Białowąs

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012r.

sprawy G. T. (1) oskarżonego z art. 258 § 3 k.k., art. 65 § 1 k.k.s. i art. 91 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 i 5 k.k.s., art. 56 ust. 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 12 k.k., art. 56 ust. 3 , art. 59 ust. 1 i art. 58 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw.
z art. 12 k.k., art. 56 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii , art. 56 ust. 3, art.59 ust. 1 i art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii , art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 i art. 57 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 Ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i z art. 244 k.k. w zw.
z art. 12 k.k.,

M. S. oskarżonego z art. 258 § 1 k.k., art. 65 § 1 k.k.s.
i art. 91 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 i 5 k.k.s.,

A. S. (1) oskarżonej z art. 258 § 1 k.k., art. 65 § 1 k.k.s. i art. 91 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 2 i 5 k.k.s.,

P. N. (1) oskarżonego z art. 56 ust. 3 Ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., art. 258 § 1 kk , art. 56 ust. 3 , art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 i art. 57 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k., art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 58 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

B. W. oskarżonego z art. 56 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Przemyślu

z dnia 4 kwietnia 2012r, sygn. akt II K 40/10

I.  utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy,

II.  zwalnia oskarżonych G. T. (1), M. S., A. S. (1), P. N. (1) i B. W. od kosztów sądowych za postępowania odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Przemyślu wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2012r.

I.  uznał 1. oskarżonego G. T. (1) za winnego tego, że:
w okresie od nieustalonego dnia września 2007 r. do dnia 6 czerwca 2008 r. w P., M. i innych miejscowościach na terenie kraju kierował zorganizowaną grupą przestępczą, w skład, której wchodzili: I. Ł., M. S., M. P.
i B., K., mającą na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przechowywaniu, przewożeniu i zbywaniu odbiorcom z terenu kraju i zagranicy wyrobów akcyzowych w postaci papierosów różnych marek produkcji zagranicznej, bez polskich znaków skarbowych akcyzy,
w ten sposób, że zajmował się organizacją skupu wyżej wymienionego towaru, jego przechowywania, segregacji według uzgodnionego asortymentu, pakowania, załadunku i transportu do wyznaczonych uprzednio miejsc, jak również poszukiwał osób zainteresowanych jego zakupem, przy czym podejmując te działania utrzymywał bieżącą łączność telefoniczną z innymi członkami grupy podejmując decyzje w istotnych sprawach związanych
z działalnością grupy w tym ustalając ceny skupu lub sprzedaży papierosów oraz ostrzegając ich o patrolach Policji, Straży Granicznej, służb celnych lub skarbowych, jak również finansował przedsięwzięcia związane z obrotem wskazanymi wyrobami akcyzowymi, a także gratyfikował członków grupy współrealizujących przekazane do wykonania zadania pozostając jednocześnie w ciągłej gotowości do współdziałania w popełnianiu tego typu czynów zabronionych, to jest popełnienia przestępstwa
z art. 258§3 k.k. i za to na podstawie art. 258§3 k.k. s k a z a ł go na karę l (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  2. oskarżonego M. S. za winnego tego, że:
w okresie od nieustalonego dnia listopada 2007 r. do dnia 17 stycznia 2008 r. brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez G. T. (1), w skład, której ponadto wchodzili: I. Ł., M. P. i B. K., mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych polegających na nabywaniu, przechowywaniu, przewożeniu i zbywaniu odbiorcom z terenu kraju i zagranicy wyrobów akcyzowych w postaci papierosów różnych marek produkcji zagranicznej, bez polskich znaków skarbowych akcyzy w ten sposób, że zajmował się skupem wyżej wymienionego towaru, jego przechowywaniem oraz sprawami związanymi z jego segregacją według uzgodnionego asortymentu, załadunkiem
i transportem do wyznaczonych miejsc oraz poszukiwaniem osób zainteresowanych jego zakupem, przy czym podejmując te działania utrzymywał bieżącą łączność telefoniczną z innymi członkami grupy uzgadniając z nimi ceny skupu lub sprzedaży papierosów oraz ostrzegając ich o patrolach Policji, Straży Granicznej, służb celnych lub skarbowych jak również pozostawał w ciągłej gotowości do popełniania tego typu czynów zabronionych, to jest popełnienia przestępstwa z art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k.
s k a z a ł go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  u n i e w i n n i ł oskarżonych A. S. (1), K. Ż. (1) i A. W. od zarzutu popełnienia wyżej opisanego w pkt II przestępstwa z art. 258 § 1 k.k.,

IV.  u z n a ł 4. oskarżonych: G. T. (1) i M. S. za winnych tego, że: w okresie od września 2007 r. do dnia 6 czerwca 2008 r., co dotyczy G. T. (1), zaś
w okresie od nieustalonego dnia listopada 2007 r. do dnia 17 stycznia 2008 r., co dotyczy M. S., w P., M.
i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w ramach kierowanej przez G. T. (1) zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt l i 2, mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych, w warunkach czynu ciągłego, w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, wspólnie i w porozumieniu brali udział w nabywaniu, przechowywaniu, ukrywaniu i przewożeniu oraz zbywaniu odbiorcom z terenu kraju i zagranicy, pochodzących z przemytu celnego wyrobów akcyzowych w postaci papierosów różnych marek produkcji zagranicznej bez polskich znaków skarbowych akcyzy, przy czym:

- G. T. (1) w ilości 100.000 paczek, o łącznej wartości celnej w wysokości 128.040 zł, co naraziło na uszczuplenie należności celnej małej wartości w wysokości 73.751 zł oraz należności
w podatku akcyzowym w wysokości 664.000 zł,

- M. S. w ilości 30.000 paczek o łącznej wartości celnej w wysokości 44.824 zł, co naraziło na uszczuplenie należności celnej małej wartości w wysokości 25.819 zł oraz należności w podatku akcyzowym małej wartości w wysokości 199.200 zł,

zaś z działalności tej uczynili sobie stałe źródło dochodu, to jest popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 65 § l k.k.s. i art. 91 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § l k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § l pkt 2 i 5 k.k.s. wobec G. T. (1) i przestępstwa skarbowego z art. 65 § 3 k.k.s. i art. 91 § 3 k.k.s. w zw z art. 7 § l k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 37 § l pkt 2 i 5 k.k.s. wobec M. S. i za to na podstawie art. 65§1 k.k.s. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 38 §1 pkt 3 k.k.s. skazał oskarżonego G. T. (1) na karę l (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych, zaś na podstawie art. 65 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s.
w zw. z art. 38 § 1 pkt 2 k.k.s. skazał oskarżonego M. S. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności
i karę grzywny w liczbie 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

5. na zasadzie art. 33§1 k.k.s. orzekł wobec oskarżonego G. T. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 4 przestępstwa w kwocie 64.020 (sześćdziesiąt cztery tysiące dwadzieścia) złotych,

6. na zasadzie art. 33§1 k.k.s. orzekł wobec oskarżonego M. S. środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 4 przestępstwa w kwocie 14.941 (czternaście tysięcy dziewięćset czterdzieści jeden) złotych,

7. na zasadzie art. 85 k.k. i art. 39§1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 20§2 k.k.s. w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego M. S. jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył mu karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

8. na zasadzie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 20§2 k.k.s. i art. 4 § l i 2 k.k.s. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. S. kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby lat 3 (trzech) oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

9. na zasadzie art. 63§1 k.k. w zw. z art. 20§2 k.k.s. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego M. S. kary grzywny zaliczył okres pozbawienia wolności w sprawie od dnia
22 października 2008r. do dnia 22 grudnia 2008 r. przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równy dwóm stawkom dziennym grzywny,

V. u z n a ł 10. oskarżoną A. S. (1) za winną tego, że w dniu 11 grudnia 2007 r. na trasie z P. do J., działając wspólnie i w porozumieniu z G. T. (1), I. Ł.
i M. S., przewoziła, należącym do I. Ł., samochodem marki A. (...) wyroby akcyzowe w postaci papierosów różnych marek produkcji zagranicznej bez polskich znaków skarbowych akcyzy w ilości 2.000 paczek o łącznej wartości celnej
w wysokości 2.988 zł, co naraziło na uszczuplenie należności
w podatku akcyzowym małej wartości w wysokości 13.280 zł, to jest popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 65§3 kks i za to na podstawie art. 65§3 kks skazuje ją na karę grzywny w liczbie 30 (trzydzieści) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

VI. u z n a ł 11. oskarżonego K. Ż. (1) za winnego tego, że w okresie od nieustalonego dnia listopada 2007 r. do dnia
6 czerwca 2008 r., w P., M. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, nabywał i przechowywał, pochodzące
z przemytu celnego, wyroby akcyzowe w postaci papierosów różnych marek, produkcji zagranicznej, bez polskich znaków skarbowych akcyzy, w ilości 6.000 paczek papierosów o łącznej wartości celnej
w wysokości 7.682 zł, co spowodowało uszczuplenie należności celnej małej wartości w wysokości 4.425 zł i należności w podatku akcyzowym małej wartości w wysokości 39.840 zł, to jest popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 65§3 k.k.s. i art. 91§3 k.k.s. w zw.
z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. i za to na podstawie art. 65§3 k.k.s. w zw. z art. 7§2 kks s k a z a ł go na karę grzywny w liczbie 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

12. na zasadzie art. 33§1 k.k.s. orzekł wobec oskarżonego K. Ż. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 11 przestępstwa w kwocie 7.682 (siedem tysięcy sześćset osiemdziesiąt dwa) złotych,

VII. u z n a ł 13. oskarżonego A. W. za winnego tego, że w okresie od dnia 10 grudnia 2007 r. do dnia 6 czerwca 2008 r.
w P., M. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, nabywał i przechowywał, pochodzące z przemytu celnego wyroby akcyzowe w postaci papierosów różnych marek, produkcji zagranicznej, bez polskich znaków skarbowych akcyzy,
w ilości 4.000 paczek papierosów o łącznej wartości celnej
w wysokości 5.122 zł, co spowodowało uszczuplenie należności celnej małej wartości w wysokości 2.950 zł i należności w podatku akcyzowym małej wartości w wysokości 26.560 zł, to jest popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 65§3 k.k.s. i art. 91 §3 k.k.s. w zw.
z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. i za to na podstawie art. 65§3 k.k.s. w zw. z art. 7§2 k.k.s. skazał go na karę grzywny w liczbie
60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

14. na zasadzie art. 33§1 kks orzekł wobec oskarżonego A. W. środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 13 przestępstwa w kwocie 5.122 (pięć tysięcy sto dwadzieścia dwa) złotych,

VIII. 15. oskarżonego G. T. (1) za winnego tego, że:
w nieustalonym dniu czerwca 2007 r. w K.,
woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w wysokości 5.500 zł, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, usiłował wprowadzić do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci l kilograma amfetaminy, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął, gdyż dokonanie nie było możliwe, jako że zakupiona od P. N. (1) za kwotę 7.500 zł, a następnie sprzedana C. V. za kwotę 13.000 zł substancja nie była narkotykiem, czego oskarżony nie był świadomy, to jest popełnienia przestępstwa z art. 13§2 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 14§1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę
l (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie
60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

16. na zasadzie art. 45§1 kk orzekł wobec oskarżonego G. T. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 15 przestępstwa w kwocie 5.500 (pięć tysięcy pięćset) złotych,

IX. u z n a ł 17. oskarżonego G. T. (1) za winnego tego, że: w okresie od dnia 20 listopada 2007 r, do dnia 22 marca 2008 r.
w P., w warunkach czynu ciągłego, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w nieustalonej wysokości łącznej, wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii uczestniczył w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w ten sposób, że zakupił od dwóch ustalonych osób, co do których materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia,
80 gramów amfetaminy, a następnie sprzedając tą substancję B. W., A. W., M. K. i innym nieustalonym osobom, w nieustalonej części wprowadził tą substancję do obrotu z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży a w nieustalonej części odpłatnie i nieodpłatnie udzielił jej tym osobom z przeznaczeniem do spożycia przez bezpośredniego nabywcę, to jest popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 i art. 59 ust. l i art. 58 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k i za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 11 § 3 k.k. skazał go na karę l (jednego) roku i 6 (sześciu miesięcy) pozbawienia wolności
i karę grzywny w liczbie 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

18. na zasadzie art. 45§1 kk orzekł wobec oskarżonego G. T. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 17 przestępstwa w kwocie 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych,

19. uznał oskarżonego G. T. (1) za winnego tego, że:
w dniu 22 marca 2008 r. w P. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
, uczestniczył w obrocie substancją psychotropową w postaci 10 tabletek ekstazy w ten sposób, że w celu dalszej odsprzedaży dokonał jej zakupu od M. K. za cenę 10 zł za jedną tabletkę, to jest popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 56 ust. l Ustawy z dnia
29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę
8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie
30 (trzydzieści) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

20. u z n a ł oskarżonego G. T. (1) za winnego tego, że:
w dniu 15 kwietnia 2008 r. w P. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
, uczestniczył w obrocie środkiem odurzającym w postaci 10 gram ziela konopi, w ten sposób, że zakupił go od M. K., a następnie odsprzedał go nieustalonej osobie, to jest popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 56 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 30 (trzydzieści) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

21. uznał oskarżonego G. T. (1) za winnego tego, że:
w dniu 15 kwietnia 2008 r. w P. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
, uczestniczył w obrocie środkiem odurzającym w postaci 10 gram ziela konopi, w ten sposób, że zakupił go od M. K., a następnie odsprzedał go nieustalonej osobie, to jest popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 pózn. (...)) i za to na podstawie art. 56 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 30 (trzydzieści) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

22. na zasadzie art. 45§1 kk orzekł wobec oskarżonego G. T. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 21 przestępstwa w kwocie 1000 (tysiąc) złotych,

23. u z n a ł oskarżonego G. T. (1) za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt IX, a stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. Nr 179 póz. 1485) i za to na postawie art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

24. na zasadzie art. 70 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
orzekł wobec oskarżonego G. T. (1) środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających i substancji psychotropowych wraz
z opakowaniami w postaci: amfetaminy w ilości 111,16 grama, ziela konopi w ilości 0,687 grama, kokainy w ilości 0,264 grama i 18 sztuk tabletek ekstazy o łącznej wadze 3,931 grama oraz wagi elektronicznej model C S- 5 li- II szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych: Drz 429/10, Drz 432/10, Drz 37/10, (...), (...), (...), (...),

25. uznał oskarżonego G. T. (1) za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt X, a stanowiącego przestępstwo z art. 244 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na postawie art. 244 kk skazał go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

26. na zasadzie art. 85 k.k. i art. 39§1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 20§2 k.k.s. w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego G. T. (1) jednostkowych kar pozbawienia wolności i jednostkowych kar grzywien wymierzył mu łączną karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w liczbie 180 (sto osiemdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

27. na zasadzie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu G. T. (1) okres pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 czerwca 2008 r. do 9 grudnia 2008 r.,

28. u z n a ł oskarżonego K. Ż. (1) za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt XI, a stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 65§3 k.k.s. i art. 91 §4 k.k.s. w zw. z art. 7§1 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. i za to na podstawie art. 65§3 k.k.s.
w zw. z art. 7§2 k.k.s. skazał go na karę grzywny w liczbie 30 (trzydzieści) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

29. na zasadzie art. 30§2 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt l kks orzekł wobec oskarżonego K. Ż. (1) środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa 2750 paczek papierosów marki LM, szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych Drz 448/10 i Drz 449/10,

30. na zasadzie art. 85 k.k. i art. 39§1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 20§2 k.k.s. w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego K. Ż. (2) jednostkowych kar grzywien wymierzył mu łączną karę grzywny
w liczbie 90 (dziewięćdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

31. na zasadzie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zaliczył oskarżonemu K. Ż. (2) okres pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 października 2008r. do 12 grudnia 2008 r. przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równy dwóm dziennym stawkom grzywny,

32. u n i e w i n n i ł oskarżonego K. Ż. (1) od zarzutu popełnienia opisanego wyżej w pkt XII przestępstwa z art. 59 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

33. u z n a ł oskarżonego A. W. za winnego tego, że: w okresie od dnia 27 maja 2008 roku do dnia 30 maja 2008 roku
w P. woj. (...), wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej postaci 100 tabletek ekstazy
z zawartością 3,4 - metylenodioksymetaamfetaminy ( (...)), to jest popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 62 ust.2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę l (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

34. u z n a ł oskarżonego A. W. za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt XIV, a stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust, l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

35. u z n a ł oskarżonego A. W. za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt XV, a stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

36. na zasadzie art. 85 kk i art. 86§lkk w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego A. W. jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył mu łączną karę l (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

37. na zasadzie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt l k.k. i art. 73§1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego A. W. kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby lat 3 (trzech) oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

38. na zasadzie art. 63§1 kk w zw. z art. 20§2 kks na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. W. kary grzywny zaliczył okres pozbawienia wolności w sprawie od dnia 9 grudnia 2008 r. do dnia 10 grudnia 2008 r. przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równy dwóm stawkom dziennym grzywny,

39. u z n a ł oskarżonego P. N. (1) za winnego tego, że: w nieustalonym dniu czerwca 2007 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
, usiłował wprowadzić do obrotu znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci
l kilograma amfetaminy, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął, gdyż dokonanie nie było możliwe, jako, że sprzedana G. T. (1) za kwotę 7.500 zł substancja nie była narkotykiem, czego oskarżony nie był świadomy, to jest popełnienia przestępstwa z art. 13§2 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
i za to na podstawię art. 14§1 k.k.
w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę l (jednego) roku pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

40. na zasadzie art. 45§1 kk orzeka wobec oskarżonego P. N. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej
z popełnienia opisanego w pkt 39 przestępstwa w kwocie 7.500 (siedem tysięcy pięćset) złotych,

41. u n i e w i n n i ł oskarżonego P. N. (1) od zarzutu popełnienia opisanego wyżej w pkt XVII przestępstwa z art.
258§1 k.k.
,

42. u z n a ł oskarżonego P. N. (1) za winnego tego, że: w okresie od nieustalonego dnia kwietnia 2008 r. do dnia 7 czerwca 2008 r. w K. i P., w warunkach czynu ciągłego,
w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w nieustalonej wysokości łącznej, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
wprowadził do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci 501 gramów ziela konopi i l gram kokainy oraz substancji psychotropowych w postaci 500 gramów amfetaminy i 310 szt. tabletek ekstazy z zawartością metadonu lub 3,4 metylenodioksymetaamfetaminy ( (...)), w ten sposób, iż przekazał wskazane środki i substancje G. T. (1), M. C. oraz innym osobom w celu dalszej odsprzedaży,
a ponadto usiłował wprowadzić do obrotu poprzez przekazanie G. T. (1) i innym osobom znaczną ilość środków odurzających w postaci 119,16 grama ziela konopi i 17,72 grama haszyszu z zawartością żywicy konopi oraz substancję psychotropową w postaci 3 szt. tabletek ekstazy z zawartością 3,4 metylenodioksymetaamfetaminy ( (...)), jak również czynił przygotowania do wprowadzenia do obrotu znacznej ilości substancji psychotropowej w postaci 1133 szt. tabletek ekstazy oraz środków odurzających w postaci kilograma kokainy w ten sposób, że wszedł
w porozumienie z G. T. (1) oraz M. C., zgodnie, z którym wyżej wymienieni mieli nabyć od niego w celu dalszej odsprzedaży wskazaną ilość w/w substancji
i środków jak również poszukiwał źródła zaopatrzenia w narkotyki oczekiwanej jakości, przy czym dokonanie w tym zakresie nie nastąpiło z uwagi na zatrzymanie go przez funkcjonariuszy Policji, to jest popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 póz. 1485)
i art. 13 § l k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 i art. 57 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 póz. 1485) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 11 §3 k.k. s k a z a ł go na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych,

43. na zasadzie art. 45§1 k.k. orzekł wobec oskarżonego P. N. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej
z popełnienia opisanego w pkt 42 przestępstwa w kwocie 1.330 (tysiąc trzysta trzydzieści) złotych,

44. u z n a ł oskarżonego P. N. (1) za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt XIX, a stanowiącego przestępstwo z art. z art. 59 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. Nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 59 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę l (jednego) roku pozbawienia wolności,

45. na zasadzie art. 45§1 kk orzekł wobec oskarżonego P. N. (1) środek karny w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia opisanego w pkt 44 przestępstwa w kwocie 300 (trzysta) złotych,

46. u z n a ł oskarżonego P. N. (1) za winnego tego, że: w okresie od nieustalonego dnia kwietnia 2008 r. do dnia 3 czerwca 2008 r. w K. i P., w krótkich odstępach czasu,

w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom Ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
kilkakrotnie nieodpłatnie udzielił środka odurzającego w postaci ziela konopi M. C. i W. P., każdorazowo przekazując im po jednej porcji narkotyku do natychmiastowego użycia, to jest popełnienia przestępstwa z art. 58 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 póz. 1485) w zw. z art. 12 k.k. i za to na postawie art. 58 ust. l Ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

47. u z n a ł oskarżonego P. N. (1) za winnego tego, że: w okresie od nieustalonego dnia marca 2008 r. do nieustalonego dnia maja 2008 r. w K., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu
z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii kilkunastokrotnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił odpłatnie nieustalonemu mężczyźnie o imieniu W. środka odurzającego w postaci ziela konopi o łącznej wadze około 30 gramów, to jest popełnienia przestępstwa z art. 59 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. Nr 179 póz. 1485) w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 59 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę l (jednego) roku,

48. na zasadzie art. 85 k.k. i art. 86 § l i § 2 k.k. w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego P. N. (1) jednostkowych kar pozbawienia wolności i jednostkowych kar grzywien wymierzył mu łączną karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w liczbie
160 (sto sześćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych,

49. na zasadzie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu P. N. (1) okres pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 czerwca 2008 r. do 8 grudnia 2008 r.,

50. na zasadzie art. 70 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
orzekł wobec oskarżonego P. N. (1) środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających i substancji psychotropowych wraz z opakowaniami w postaci: ziela konopi w ilości 119,16 grama, haszyszu z zawartością żywicy konopi w ilości 17,72 grama, 3 sztuk tabletek ekstazy o łącznej wadze 0,96 grama i roślinę konopi, szczegółowo opisanych w wykazie dowodów rzeczowych: Drz 426/10, Drz 427/10, Drz 428/10,

51. na zasadzie art. 44 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego P. N. (1) środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: potwierdzenia nadania przesyłki listowej poleconej nr (...) z dnia 2.06.2008 r. (Drz 424/10) i potwierdzenia nadania przesyłki listowej poleconej nr 8850 z dnia 2.06.2008 r. (Drz 425/10),

52. u z n a ł oskarżonego B. W. za winnego tego, że:
w nieustalonym dniu pomiędzy 20 listopada 2007 r. a 22 marca 2008r. w P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał substancję psychotropową w postaci 20 gramów amfetaminy, którą zakupił od G. T. (1) w cenie 30 zł za jeden gram, to jest popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. l Ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. Nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

53. u z n a ł oskarżonego B. W. za winnego tego, że:
w okresie od dnia 9 maja 2008 r., co najmniej do dnia 12 maja 2008 r. w P., w warunkach czynu ciągłego, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał środek odurzający w postaci 30 gramów ziela konopi, który to środek uprzednio zakupił od G. T. (1) w cenie 25 zł za jeden gram, to jest popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 póz. 1485)
w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 62 ust. l Ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę
8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

54. na zasadzie art. 85 k.k. i art. 86 § l k.k. w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego B. W. jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył mu łączną karę l (jednego) roku pozbawienia wolności,

55. na zasadzie art. 69 §1 i 2 k.k. i art. 70 §1 pkt l k.k. i art. 73§1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego B. W. kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby lat 3 (trzech) oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

56. u z n a ł oskarżonego T. G. za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego w pkt XXIV, a stanowiącego przestępstwo z art. art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. Nr 179 póz. 1485) i za to na podstawie art. 62 ust. l Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
skazał go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

57. na zasadzie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt l k.k. i art. 73§1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. G. kary pozbawienia wolności na okres próby lat 3 (trzech) oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

58. na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zarządził zwrot dowodów rzeczowych na rzecz:

- oskarżonego P. N. (1) w postaci: telefonu komórkowego marki S. (...) wraz z kartą SIM w sieci O. (Drz 423 /10),

- oskarżonego G. T. (1) w postaci: telefonu komórkowego marki S. (Drz 430/10), telefonu komórkowego marki N. (...) (Drz 431/10), karty pamięci (...) (Drz 433/10), nawigacji samochodowej „Tom- (...) z pokrowcem koloru czarnego i kablem USB (Drz 434/10),

- oskarżonego K. Ż. (1) w postaci: telefonu komórkowego marki N. (...) wraz z kartą SIM w sieci O. P. (Drz 445/10), telefonu komórkowego marki S. (...) wraz z kartą SIM w sieci S. z baterią i uszkodzonym uchwytem karty SIM (Drz 446/10), karty SIM w sieci P. (Drz 447/10),

- B. K. w postaci: karty SIM w sieci Tak-Tak (Drz 450/10), karty SIM w sieci O. (Drz 451/10), karty SIM w sieci P. (Drz 452 /10), karty SIM w sieci P. (Drz 453 /10),

- oskarżonego A. W. w postaci: telefonu komórkowego marki N. (...) wraz z kartą SIM i ładowarką (Drz 455 /10),

59. na zasadzie art. 630 k.p.k. wydatkami związanymi z oskarżeniem
w części uniewinniającej obciążył Skarb Państwa,

60. na zasadzie art. 624 § l k.p.k. i art. 17 ust. l ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonych G. T. (1), K. Ż. (1), M. S., A. S. (1), A. W., P. N. (1), B. W. i T. G. od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłat, zaś wydatkami obciążył Skarb Państwa.

Powyższy wyrok zaskarżyli apelacjami obrońcy oskarżonych.

Obrońca oskarżonego G. T. (1) zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze, zarzucając:

1.  obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2011.117.678), polegającą na przyjęciu, iż czyn oskarżonego wyczerpuje znamiona w/w typu czynu zabronionego, podczas gdy prawidłowe ustalenia faktyczne prowadzą do wniosków przeciwnych,

2.  obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na jego treść, tj. art. 6 k.p.k., art. 410 k.p.k. oraz art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., polegającą na wydaniu wyroku w oparciu o okoliczności ustalone na podstawie dowodów w niniejszej sprawie nieistniejących, a to wyjaśnień I. Ł. złożonych przed Sądem Okręgowym w Przemyślu w sprawie sygn. II K 40/11 oraz M. P. złożonych przed Sądem Okręgowym w Przemyślu w sprawie II K 52/11,

3.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, iż oskarżony kierował zorganizowaną grupą przestępczą, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż oskarżony nie działał w ramach zorganizowanej grypy przestępczej,

4.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu iż oskarżony brał udział w obrocie 100 000 paczek papierosów, mimo iż zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do takich wniosków,

5.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, iż udział oskarżonego w ramach ogólnej ilości 100 000 wynosił 50%, mimo iż nie doszło do obliczenia wysokości tych udziałów,

6.  rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu w punkcie 15 wyroku w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz winy oskarżonego, wynikającą z orzeczenia zbyt wysokiej kary.

Wskazując na podniesione zarzuty wniósł o:

1.  uniewinnienie oskarżonego od czynu przypisanego mu w punkcie
1 wyroku oraz opisanego w punkcie 21 wyroku,

2.  zmianę orzeczonej wobec oskarżonego w punkcie 15 wyroku kary poprzez odstąpienie od jej wymierzenia, ewentualnie o wymierzenie kary nadzwyczajnie złagodzonej,

3.  uchylenie pozostałej zaskarżonej części dotyczącej wyroku
i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania, jednakże na wypadek uznania przez Sąd odwoławczy, iż zebrane dowody pozwalają na zmianę wyroku w zaskarżonym zakresie, wniósł o wymierzenie oskarżonemu kary łącznej dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat.

Obrońca oskarżonego M. S. wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść tego wyroku:

1.  art. 4 oraz art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. przez niewskazanie na jakich dowodach sąd oparł wyliczenie 30 000 paczek papierosów o łącznej wartości 44 824 zl w czynie przypisanym oskarżonemu w ust 4
s. 17-18 wyroku,

2.  obrazę art. 4 oraz art. 410 k.p.k. przez niesłuszne uznanie, że całokształt okoliczności ujawnionych na rozprawie głównej pozwala na ustalenie, że oskarżony S.:

- uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu,

- popełnił przestępstwa skarbowe, działając w zorganizowanej grupie,

- działał w zorganizowanej grupie w rozumieniu art. 258 § 1 k.k..

Na zasadzie art. 437 § 1 k.p.k. oraz art. 437 k.p.k. obrońca wniósł
o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego ewentualnie o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzutu popełnienia czynu z art. 258 § 1 k.k., o uchylenie zaskarżonego wyroku odnośnie czynów przypisanych oskarżonemu w ust. 4 s. 17 wyroku i o umorzenie postępowania na zasadzie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. z powodu przedawnienia karalności za wykroczenia z art. 65 § 3 k.k.s i z art. 91 § 3 k.k.s. – przy nieprzyjęciu, że oskarżony działał
w zorganizowanej grupie oraz że uczynił sobie z popełnienia przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu.

Obrońca oskarżonej A. S. (1) wniósł apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Przemyślu w części dotyczącej oskarżonej – ust. 10 s.19 wyroku, uznanie tej oskarżonej winną czynu z art. 65 § 3 k.k.s. oraz ustępów z tym związanych.

Na zasadzie art. 427 § 2 oraz art. 438 pkt 2 k.p.k. wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku,
a mianowicie:

1.  obrazę art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. przez nieokreślenie dokładne
w czynie przypisanym oskarżonej na czym miało polegać przewożenie papierosów,

2.  obrazę art. 424 § 1 pkt 2 k.p.k. przez niewskazanie w czynie przypisanym oskarżonej, do jakiego rodzaju czynu zabronionego przepisami k.k.s. wskazanego w art. 65 § 1 k.k.s. mają odniesienie papierosy przewożone do J.,

3.  obrazę art. 4 oraz art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. przez nierozważenie, że wyjaśnienia oskarżonej S. są zawsze jednakowe oraz, iż
u tej oskarżonej nie zaleziono żadnych papierosów bez znaków akcyzy.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonej ewentualnie o zmianę zaskarżonego wyroku przez warunkowe umorzenie postępowania karnego przeciwko oskarżonej A. S., na zasadzie art. 41 § 1 k.k.s. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 66 § 1 k.k.

Ponadto obrońca oskarżonej A. S. (1) uzupełnił apelację wyrokowi zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 51 § 1 i § 2 k.k.s. przez nieumorzenie postępowania przeciwko oskarżonej S., na zasadzie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. gdyż nastąpiło przedawnienie karalności czynu wykroczenia przypisanego w wyroku oskarżonej z art. 65 § 3 k.k.s.

Na zasadzie art . 427 § 1 oraz art. 437 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz o umorzenie postępowania na zasadzie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k. przeciwko oskarżonej A. S. (1) gdyż nastąpiło przedawnienie karalności.

Obrońca oskarżonego P. N. (1) zaskarżył wyrok
w zakresie dotyczącym w/w oskarżonego w części dot. punków 39, 40
i 42-48 wyroku.

Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 1, 2 i 4 k.p.k. wyrokowi zarzucił:

1.  obrazę przepisów prawa materialnego:

a.  odnośnie punktów 42, 44, 46 i 47 wyroku, mianowicie przepisu art. 12 i 11 § 2 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3, art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485) poprzez nieprawidłową oceną prawno-karną zachowań oskarżonego opisanych w tych punktach i błędne przyjęcie każdego z nich za odrębny występek, podczas gdy prawidłowa kwalifikacja prawna winna ujmować te zachowania jako jeden czyn ciągły, opisany w art. 12 k.k.,

b.  odnośnie punktu 40 wyroku, mianowicie przepisu art. 45 § 1 k.k. przez bezpodstawne zastosowanie tego przepisu w przyjętym przez sąd stanie faktycznym, w szczególności po ustaleniu, że oskarżony korzyści faktycznie nie osiągnął a jego usiłowanie było nieudolne,

c.  odnośnie punktu 42 – błędną interpretację dyspozycji przepisu art. 56 ust. 3 w/w ustawy w zakresie wprowadzenia do obrotu 500 gram ziela konopii i 500 gram amfetaminy, w sytuacji gdy Sąd przyjął, że narkotyki te G. T. (1) ukradł oskarżonemu,
a po ich zwrocie oskarżony przekazał je z powrotem dealerowi od którego je dostał,

2.  obrazę przepisów prawa procesowego, która mogła mieć wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

a.  art. 5 § 2 k.p.k. poprzez bezpodstawne przyjęcie:

- odnośnie pkt 39 wyroku, że oskarżony usiłował sprzedać współoskarżonemu G. T. (1) 1 kg amfetaminy, gdy
w rzeczywistości P. N. świadomie go oszukał dostarczając mu w czerwcu 2007 pokruszone tabletki psychotropowe,

- odnośnie pkt 42, że oskarżony uczynił przygotowania do wprowadzenia do obrotu 1 kg kokainy, gdyż prosił go o to telefonicznie G. T.,

z obrazą podstawowej zasady, że niedających sie usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego,

b.  odnośnie pkt 42, 44, 46 47art. 7 k.p.k. przez naruszenie swobodnej oceny dowodów w zakresie formy umyślności działania oskarżonego, a mianowicie błędne przyjęcie, że przypisanych mu czynów dokonał z „premedytacją”, gdy
w rzeczywistości w handel ten „wplątał” się przypadkowo,
a następnie działał pod presją,

- art. 424 § 2 k.p.k. przez bezpodstawne pominięcie w uzasadnieniu okoliczności:

a. które wskazywałyby na zasadność odmowy uznania w/w występków za jeden czyn ciągły,

b. korzystnych dla oskarżonego przy wymiarze kary,
w szczególności faktu, że od kilku lat oskarżony pracuje
w K., gdzie ma wyjątkowo dobrą opinię, a jego tryb życia
i warunki osobiste wskazują na to, że cele kary zostaną osiągnięte mimo wymierzenia mu kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania,

3.  rażącą surowość kary wymierzonej oskarżonemu wynikającej
z wymierzenia mu aż 3 lat i 6 – ciu miesięcy pozbawienia wolności za występki z w/w ustawy, w następstwie nieprawidłowej oceny stopnia winy oskarżonego oraz jego właściwości i warunków osobistych , a nadto przez niesłuszne przyjęcie, że oskarżony przypisanych mu czynów popełnił z „premedytacją”, z drugiej strony pomijając okoliczności korzystne jak:

- fakt, że do handlu narkotykami wplątał się przypadkowo, w trudnej dla niego sytuacji osobistej (stracił pracę, dziewczynę),

- trudno było mu się wycofać z tego handlu, gdyż był zastraszany przez innego dealera, pobity a nawet wieziony w bagażniku samochodu na odcinku ponad 210 km (z K. do J.),

- stosunkowo krótki okres przestępczej działalności,

- uzyskana korzyść – nie licząc punktu 39- jest stosunkowo niska, mianowicie wyniosła w sumie tylko 1630 zł,

- od dnia opuszczenia aresztu tymczasowego w dniu 07.12.2008r. nie popełnił przestępstwa z u.p.n. co rokuje pozytywnie w zakresie przestrzegania przez niego porządku prawnego w przyszłości.

Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

a.  uniewinnienie oskarżonego od czynu z pkt 39 wyroku i uchylenie punktu 40,

b.  wymierzenie oskarżonemu – po przyjęciu, iż zachowania opisane w pkt 42, 44, 46 i 47 stanowią jeden czyn ciągły (art. 11 § 2 i 12 k.k.) – kary dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, ewentualnie
w przypadku nieuwzględnienia zarzutu z punktu 1,

c.  obniżenie kary opisanej w punkcie 42 wyroku do 2 lat pozbawienia wolności i zmianę treści punktu 48 przez wymierzenie takiej samej kary łącznej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat ewentualnie

2.  uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Obrońca oskarżonego B. W. zaskarżył wyrok w pkt XXII, XXIII, 52, 53, 54, 55 i zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na ustaleniu, że oskarżony B. W. w okresie pomiędzy 20 listopada 2007r., a 22 marca 2008r. posiadał co najmniej 20 gramów amfetaminy, w ten sposób, że dokonał jej zakupu od G. T. (1) w cenie 30 zł za 1 gram oraz, że oskarżony B. W. w okresie od dnia 9 maja do dnia 12 maja 2008r. posiadał co najmniej 30 gram ziela konopi, które wcześniej zakupił od G. T. (1) w cenie 25 zł za 1 gram, gdy okoliczności tych nie potwierdzają zmienne wyjaśnienia oskarżonego G. T. (1) i takich ustaleń nie można dokonywać na podstawie zeznań świadka K. M., rozpoznającej oskarżonego B. W. na fotografii sprzed kilku lat.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku odnośnie B. W. i uniewinnienie go od zarzutu popełnienia przestępstwa posiadania narkotyków z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacje obrońców oskarżonych: G. T. (1), M. S., A. S. (1), P. N. (1) i B. W. nie zasługują na uwzględnienie.

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego G. T. (1)

Obrońca oskarżonego G. T. (1) zaskarżył w/w wyrok
w części.

W zakresie rozstrzygnięcia zawartego w pkt 1 skarżący zarzucił Sądowi I instancji obrazę przepisów postępowania, a to art. 6 k.p.k., art. 410 k.p.k. i art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. oraz błąd w ustaleniach faktycznych.

Za nieuzasadniony należy uznać zarzut obrazy w/w przepisów procedury karnej. Analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że oskarżony na żadnym etapie toczącego się postępowania karnego nie został pozbawiony prawa do obrony, tym bardziej że korzystał z pomocy profesjonalnego obrońcy. Okoliczności w oparciu, o które Sąd I instancji dokonał ustaleń faktycznych zostały ujawnione na rozprawie głównej, zaś uzasadnienie zaskarżonego wyroku odpowiada wymogom z art. 424 k.p.k. Sąd I instancji uzupełniająco oparł się na dowodach z wyjaśnień I. Ł. i M. P., dopuszczonych w innych sprawach karnych. Powyższe znajduje oparcie w treści art. 389 k.p.k. i art. 391 k.p.k. Należy przy tym zaznaczyć, że nie jest wymagane, aby w aktach toczącej się sprawy znajdowały się odpisy protokołów odczytanych na podstawie w/w przepisów. Odczytanie protokołów zeznań czy wyjaśnień złożonych przez osobę przesłuchiwaną w innej sprawie skutkuje włączeniem ich w poczet materiału dowodowego. Nie są to zatem dowody nieistniejące, jak błędnie twierdzi skarżący. Oskarżony, a także sąd odwoławczy mają zatem możliwość zapoznania się z takimi dowodami, gdyż znajdują się one
w aktach sprawy, w toku której powstały.

W powyższym zakresie Sąd I instancji nie dopuścił się także błędu
w ustaleniach faktycznych. Skarżący ma prawo prezentować własną, odmienną, wersję zdarzeń, z tym że aby mogła ona podważać ustalenia faktyczne Sądu I instancji musi zostać oparta na rzeczywistych podstawach. Tymczasem argumentacja skarżącego sprowadza się wyłącznie do polemiki z prawidłowymi ustaleniami faktycznymi, dokonanymi w oparciu do poprawnie dokonaną ocenę dowodów
z wyjaśnień oskarżonego G. T. (1) oraz z zeznań
i wyjaśnień B. K., M. P. oraz I. Ł.. Sąd I instancji szczegółowo odniósł się do każdego z w/w dowodów, wyjaśniając powody, dla których uznał je za wiarygodne bądź niewiarygodne źródło dowodu.

W zakresie rozstrzygnięcia zamieszczonego w pkt 4 zaskarżonego wyroku skarżący zarzucił Sądowi I instancji błąd w ustaleniach faktycznych.

Zarzut powyższy jest bezzasadny. Sąd I instancji wyjaśnił na jakiej podstawie ustalił, że oskarżony G. T. (1) brał udział w obrocie 100.000 paczek papierosów (k. 56-57 uzasadnienia). Podana argumentacja jest przekonująca, gdyż znajduje oparcie we wskazanym przez Sąd Okręgowy materiale dowodowym. Ze względu na brak możliwości ustalenia udziału każdego z oskarżonych we wskazanym precederze Sąd słusznie przyjął wersję najbardziej korzystną dla obu z ich i ustalił, że udział ten wynosił 50%.

W odniesieniu do rozstrzygnięcia zawartego w pkt 21 zaskarżonego wyroku skarżący zarzucił Sądowi I instancji obrazę art. 56 ust. 3 ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
. Zarzut ten jest pozbawiony uzasadnionych podstaw. Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (k. 61-67; 75-79) szczegółowo odniósł się do wyjaśnień oskarżonych G. T. (1) i P. N. (1)
w zakresie odnoszącym się do zarzutu popełnienia w/w czynu zabronionego. Z ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji jednoznacznie wynika, że oskarżony G. T. (1) swoim zachowaniem zrealizował wszystkie ustawowe znamiona wskazanego czynu zabronionego,
w szczególności te zakwestionowane przez skarżącego.

Nie znajduje również uzasadnienia podniesiony w apelacji zarzut rażącej niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu w pkt 15 zaskarżonego wyroku. Należy w tym miejscu przypomnieć, że z przepisu art. 53 § 1 k.k. wynika, iż wybór rodzaju i wymiaru kary jest objęty zasadą swobodnego uznania sądu, oczywiście w granicach wynikających z art. 7 k.p.k. i art. 53 i n. k.k. Jeżeli więc Sąd I instancji, co ma miejsce w niniejszej sprawie, przedstawił przyczyny wyboru rodzaju i rozmiaru konkretnej sankcji karnej i rozumowanie to nie na suwa żadnych wątpliwości co do zgodności
z zasadami prawidłowego rozumowania to brak jest uzasadnionych podstaw do kwestionowania stanowiska Sądu I instancji w toku postępowania odwoławczego. Niezależnie od powyższego trudno w niniejszej sprawie mówić o rażącej niewspółmierności kary, skoro kara rażąco niewspółmierna to taka, która nie odzwierciedla należycie stopnia społecznej szkodliwości czynu i nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary, przy czym nie chodzi o każdą ewentualną różnicę co do jej wymiaru, ale o "różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - »rażąco« niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować" ( tak SN w wyroku z dnia 2 lutego 1995 r., II KRN 198/94, OSNPP 6/1995, poz. 18).

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego M. S.

Skarżący zarzucił Sądowi I instancji obrazę przepisów postępowania,
a to art. 4 k.p.k. i art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 4 wyroku oraz art. 4 k.p.k. i art. 410 k.p.k.
w odniesieniu do czynów przypisanych M. S. w pkt 4 (w zakresie uznania, że oskarżony uczynił sobie stałe źródło dochodu
z popełniania przestępstw skarbowych; popełnił przestępstwa skarbowe działając w zorganizowanej grupie). Niezależnie od powyższego skarżący podniósł, że czyn przypisany oskarżonemu w pkt 4 wyroku uległ przedawnieniu.

Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych zarzutów wskazać należy, że Sąd Okręgowy w zakresie popełnienia w/w czynu zabronionego przyjął wersje dla oskarżonego najkorzystniejszą (k. 88 uzasadnienia) opierając się na wyjaśnieniach złożonych w tym zakresie przez oskarżonego G. T. (1). Dla bytu przestępstwa z art. 65 § 1 k.k.s. i art. 91 § 1 k.k.s. wystarczające jest, że karalne zachowanie sprawcy polega na jednej ze wskazanych w tych przepisach czynności wykonawczej. Nie ma przy tym znaczenia, które z konkretnych czynności karalnych odnoszą się do poszczególnych, ustalonych ilości papierosów.

Odnosząc się do drugiego z zarzutów wskazać należy, że nie jest uzasadniony podniesiony zarzut o przedawnieniu karalności czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 4 wyroku. Czyn z art. 65 § 3 k.p.k. i art. 91 § 3 k.k.w. stanowi bowiem przestępstwo, a nie jak błędnie sądzi skarżący, wykroczenie skarbowe. Sąd I instancji wyjaśnił różnicę miedzy paserstwem celnym i akcyzowym jako przestępstwem i wykroczeniem skarbowym (k. 125 uzasadnienia), stąd w tym miejscu nie ma potrzeby ponownego przytaczania motywów zaskarżonego rozstrzygnięcia. Pozostałe zarzuty skarżącego przeciwko przypisaniu oskarżonemu popełnienia czynu opisanego w pkt 4 zaskarżonego wyroku są również bezpodstawne. Sąd Okręgowy wyjaśnił na jakiej podstawie i w oparciu
o jakie dowody ustalił, że oskarżony dopuścił się wskazanego czynu zabronionego, stąd również i w tym zakresie nie ma potrzeby ponownego przytaczania motywów zaskarżonego rozstrzygnięcia. W tym stanie rzeczy argumenty podnoszone przez skarżącego jawią się wyłącznie jako polemika z prawidłowymi ustaleniami Sądu I instancji.

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonej A. S. (1)

Skarżący w pierwszej kolejności zarzucił Sądowi I instancji obrazę art. 51 § 1 i § 2 k.k.s. w zakresie czynu przypisanego oskarżonej w pkt 10 wyroku, natomiast w drugiej kolejności w zakresie tego czynu podniósł zarzut obrazy przepisów postępowania, tj. art. 413 § 1 pkt 1 k.p.k., art. 424 § 1 pk1 i 2 k.p.k., art. 4 k.p.k. i art. 7 k.p.k.

Odnosząc się do zarzutu obrazy prawa materialnego wskazać należy, że zarzut ten jest nieuzasadniony. Brak jest podstaw do umorzenia postępowania w oparciu o podstawę wskazaną w art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k.
w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., gdyż czyn przypisany oskarżonej w pkt 10 wyroku nie stanowi wykroczenia skarbowego. Sąd I instancji
w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku szczegółowo omówił zagadnienia związane z paserstwem akcyzowym jako przestępstwem i wykroczeniem (k. 125), stąd nie zachodzi potrzeba powielania w tym zakresie motywów pisemnego uzasadnienia Sądu Okręgowego.

Co się zaś tyczy zarzutu obrazy wskazanych w apelacji przepisów postępowania Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia. Opis czynu przypisanego oskarżonej w pkt 10 wyroku spełnia wymogi art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. (...) na gruncie art. 65 § 1 k.k.s. jest przemieszczanie wyrobu akcyzowego z miejsca na miejsce przy użyciu środka transportu (zob. G. Łabuda, [w:] Kodeks karny skarbowy. Komentarz, LEX 2012). Opis czynu przypisanego oskarżonej pokrywa się podaną wyżej definicją terminu „przewożenia”. Należy przy tym zaznaczyć, że z opisu czynu jednoznacznie wynika, że samochodem kierowała oskarżona, zaś dla bytu odpowiedzialności karnej za przypisany jej czyn zabroniony, bez znaczenia jest w jakiej części samochodu zostały umieszczone papierosy będące przedmiotem tego czynu. W świetle powyższego zarzuty skarżącego są pozbawione jakichkolwiek uzasadnionych podstaw.

Nie znajduje również uzasadnienia zarzut obrazy art. 424 § 1 pkt 2 k.p.k. skoro z opisu czynu zabronionego przypisanego oskarżonej w pkt 10 zaskarżonego wyroku jednoznacznie wynika realizacja znamion paserstwa akcyzowego. Sąd Okręgowy w uzasadnieniu (k. 124-125) wyjaśnił, że „paserstwo akcyzowe penalizowane w art. 65 § 1 k.k.s. nie wymaga ustalenia związku między sprawcą paserstwa a sprawcą czynu zabronionego z art. 63 lub 64 k.k.s., za pomocą, którego wyrób został uzyskany. W takim przypadku wystarczy obiektywne stwierdzenie przestępnego pochodzenia wyrobów akcyzowych lub opakowań z tymi wyrobami oraz ustalenie umyślności działania pasera, wynikającej ze świadomości takiego pochodzenia wyrobów”. Sąd Apelacyjny pogląd ten w pełni podziela.

Sąd Okręgowy nie dopuścił się również obrazy art. 4,7 i 424 § 1 pkt 1 k.p.k. Ocena dowodów dokonana przez Sąd I instancji w zakresie wyjaśnień oskarżonej, oskarżonego G. T. (1) i M. S., a także zeznań świadka I. Ł., nie nosi cech dowolnej. W świetle logicznej i wyczerpującej oceny w/w dowodów argumenty skarżącego jawią się wyłącznie jako próba polemiki
z ustaleniami faktycznymi Sądu I instancji i próbą przeforsowania, za wszelką cenę, korzystnej dla oskarżonej wersji zdarzeń. Sąd I instancji miał na uwadze całokształt okoliczności sprawy, w tym także te korzystne dla oskarżonej, co zresztą znalazło wyraz w uniewinnieniu oskarżonej od zarzutu popełniania czynu z art. 258 § 1 k.k.

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego P. N. (1)

Obrońca oskarżonego P. N. (1) zarzucił Sądowi
I instancji obrazę przepisów prawa materialnego (w zakresie pkt 42,44,46
i 47 wyroku), obrazę przepisów postępowania (w zakresie pkt 39, 42,44,46 i 47 wyroku) oraz rażącą surowość kary orzeczonej wobec oskarżonego.

Zarzut obrazy prawa materialnego jest bezzasadny.

Wbrew twierdzeniom skarżącego brak jest podstaw do zastosowania koncepcji czynu ciągłego w stosunku do czynów przypisanych oskarżonemu w pkt 42,44, 46 i 47 wyroku. Popełnienia czynów zabronionych w warunkach art. 12 k.k. zakłada, aby między nimi zachodziła pewna zwartość czasowa oraz z góry powzięty zamiar. O ile faktycznie czynu przypisane oskarżonemu w poszczególnych punktach zaskarżonego wyroku zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, to słusznie przyjął Sąd Okręgowy, że nie zostały objęte przez oskarżonego tym samym zamiarem. Opierając się na ustalonych przez Sąd I instancji okolicznościach ich popełnienia nie można przyjąć, że oskarżony obejmował swoim zamiarem chęć popełnienia wszystkich w/w czynów zabronionych. Sąd I instancji nie dopuścił się także obrazy art. 45 § 1 k.k. w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 39 wyroku. Orzeczenie przepadku korzyści majątkowej na podstawie powołanego przepisu jest obligatoryjne w każdym przypadku skazania za przestępstwo, którego popełnienie wiąże się dla sprawcy z uzyskaniem korzyści majątkowej. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony uzyskał z popełnienia przestępstwa przypisanego mu w pkt 39 wyroku korzyść majątkową
w kwocie 7.500 zł. Sąd I instancji słusznie zatem orzekł jej przepadek. Bezzasadny jest również zarzut obrazy art. 56 ust. 3 ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 42 wyroku. Z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego sprawy jednoznacznie wynika, że oskarżony zrealizował znamiona w/w czynu zabronionego, w szczególności chodzi tu o znamię wprowadzenia do obrotu wskazanych substancji odurzających. Bez znaczenia jest przy tym, że G. T. (1) nie miał zamiaru dokonać zapłaty za udzielone mu przez oskarżonego środki odurzające.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut obrazy wskazanych przez skarżącego przepisów postępowania.

Zastosowanie normy art. 5 § 2 k.p.k. wchodzi w grę wówczas, gdy
w sprawie wystąpią wątpliwości, których usunięcie nie jest możliwe przy zastosowaniu dostępnych środków dowodowych. W odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 39 i 42 wyroku takich wątpliwości brak. Z przyjętej przez Sąd I instancji oceny prawnej zachowania oskarżonego przypisanego mu w pkt 39 wyroku jednoznacznie wynika, że stanowiło ono usiłowanie nieudolne popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
, ze względu na brak przedmiotu czynności wykonawczej. Podobnie rzecz się ma w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 42 wyroku. Przedstawiony
w uzasadnieniu sposób rozumowania Sądu I instancji nie wskazuje na występowanie nie dających się usunąć wątpliwości odnośnie prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego.

Sąd I instancji nie dopuścił się obrazy art. 7 k.p.k. w zakresie czynów przypisanych oskarżonemu w pkt 42,44,46 i 47 wyroku. Przeprowadzona przez Sąd I instancji ocena dowodów nie nosi cech dowolnej. Sąd Okręgowy dokonał szczegółowej oceny dowodów w zakresie strony podmiotowej w/w czynów zabronionych, opartej o zasady logiki
i doświadczenia życiowego.

Orzeczone wobec oskarżonego kary jednostkowe odpowiadają dyrektywom wymiaru kary wynikającym z art. 53 § 1 k.k. Kara ta uwzględnia stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu oraz odpowiada względom prewencji indywidualnej i szczególnej. Natomiast wymierzona na ich podstawie kara łączna w należytym stopniu uwzględnia związek podmiotowo-przedmiotowy zachodzący między przestępstwami podlegającymi łączeniu. Zauważyć przy tym należy, że przy jej wymiarze Sąd zastosował, najkorzystniejszą dla oskarżonego, zasadę absorpcji. Z powyższych względów brak jest uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że kara orzeczona wobec oskarżonego za popełnienie przypisanych mu w wyroku czynów zabronionych nie jest rażąco surowa w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k.

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego B. W.

Skarżący zarzucił Sądowi I instancji błąd w ustaleniach faktycznych w zakresie czynów przypisanych oskarżonemu w pkt 52,53,54 i 55 wyroku. Brak jest podstaw do uwzględnienia powyższego zarzutu i zmiany zaskarżonego wyroku w kierunku wnioskowanym w środku odwoławczym. Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w oparciu o szczegółową i wnikliwą ocenę materiału dowodowego,
w szczególności dowodu z wyjaśnień oskarżonego G. T. (1)
i zeznań świadka K. M.. Zarzuty skarżącego przeciwko treści zaskarżonego orzeczenia są wyłącznie próbą polemiki z Sądem
I instancji, która choć dozwolona, nie doprowadzi do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia. Skarżący przedstawił własną ocenę zeznań
i przebieg zdarzeń. Ocena ta, aby mogła konkurować z oceną dokonaną przez Sąd I instancji musi być oparta na solidnych podstawach, których jednak brakuje.

Mając to wszystko na uwadze Sąd Apelacyjny utrzymał zaskarżony wyrok w mocy. Wyrok wydano na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw.
z art. 456 k.p.k. O kosztach orzeczono na podstawie art. 624§ 1 k.p.k. przez wzgląd na aktualna sytuację majątkową oskarżonych G. T. (1), M. S., A. S. (1), P. N. (1)
i B. W..