Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II S 9/12

POSTANOWIENIE

Dnia 19 kwietnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSA Ryszard Ponikowski

Sędziowie: SSA Tadeusz Kiełbowicz

SSA Andrzej Kot (spr.)

w sprawie skargi Z. G. (1)

na naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową w L.sygn. akt 1 Ds. 344/03 bez nieuzasadnionej zwłoki

na podstawie art. 430 § 1 kpk w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. ) oraz art. 624 kpk

p o s t a n a w i a

1) zwolnić Z. G. (1) od uiszczenia opłaty stałej od skargi;

2) pozostawić bez rozpoznania skargę Z. G. (1).

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2012 r. Z. G. (1) wniósł do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu pismo zatytułowane jako Skarga na przewlekłość, z którego treści wynikało, iż chodzi tu o skargę na przewlekłość Prokuratury Okręgowej w J.w sprawie ISDN 28/03/Lw.

Pismo to przez Prezesa Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu przekazane zostało Prokuratorowi Okręgowemu w J.jako skarga wniesiona na podstawie art. 7, art. 2 ust. 1a i 5 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

Prokurator Okręgowy w J.przedmiotowe pismo Z. G. (1) przekazał w dniu 21 marca 2012 r. Prokuratorowi Rejonowemu w L., z uwagi na uznanie, iż on jest właściwym do przekazania go na podstawie art. 7 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki właściwemu sądowi, albowiem w podległej mu Prokuraturze zarejestrowana była sprawa 1.Ds 344/03, w której czynności wykonywano w związku z doniesieniem złożonym przez Z . G..

W istocie w 2003 r. Prokuratura Rejonowa w L.prowadziła pod sygn. 1.Ds 344/03 czynności sprawdzające w trybie art. 307 k.p.k., w sprawie rzekomego zabójstwa B. G. – ojca Z. G. (1), dokonanego w 1954 r., oraz poświadczenia nieprawdy, przez kogoś w jakimś nieustalonym bliżej dokumencie.

Podstawą przeprowadzenia czynności, o których mowa było pismo Z. G. (1), które wpłynęło do Prokuratury Rejonowej w L.w dniu 22 kwietnia 2003 r. z KGP Policji.

Pismo to początkowo zostało zarejestrowane w rejestrze Ko pod poz. 83/03 lecz w dniu 6 maja 2003 r. zarejestrowano je w repertorium „1.Ds” pod poz. 1.Ds 344/03.

Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających w trybie art. 307 k.p.k. Prokurator Rejonowy w L.postanowieniem z dnia 30 czerwca 2003 r. odmówił wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawach określonych w wskazanym piśmie Z. G. (1).

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Skargę Z. G. (1) należało pozostawić bez rozpoznania, gdyż została wniesiona po upływie terminu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy (…) bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U Nr 179, poz. 1843 ze zm.).

Stosownie do cyt. przepisu skargę na przewlekłość postępowania wnosi się w toku postępowania w sprawie co oznacza, że „ termin do wniesienia skargi jest zachowany, jeżeli skarga została złożona na tym etapie postępowania którego dotyczy” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10.06.2008 r. KSP 2/08 OSNKW 2008 r., z. 9, poz. 71, por. też uchwałę składu 7 sędziów z 31.03.2011 r. WZP/2/10, OSNKW 2011, z. 4, poz. 31, cyt. tam literaturę oraz orzecznictwo).

Tymczasem postępowanie wskazane przez autora skargi zakończyło się w dniu 30.06.2003 r.

Zatem w momencie wniesienia skargi (16.02.2012 r.) postępowanie którego ona dotyczy było już zakończone od niespełna 9 lat.

Już choćby ta wskazana okoliczność przekonuje o konieczności pozostawienia bez rozpoznania skargi Z. G. (1) na podstawie art. 430 § 1 kpk w zw. z art. 5 ust. 1 cyt. wyżej ustawy.

Autor skargi nie mógłby ponieść opłaty od skargi, co mając na uwadze Sąd zwolnił go od jej uiszczenia.