Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKa 506/03

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2003 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący

SSA Wiesława Gawrońska

SSA Wojciech Kopczyński

SSA Stanisław Raszka (spr.)

Protokolant

Sylwia Radzikowska

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Jolanty Cykowskiej

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2003 r. sprawy

z wniosku R. S.

o odszkodowanie i zadośćuczynienie

na skutek apelacji pełnomocnika wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 24 września 2003 r. sygn. akt. XVI 1 Ko 462/98

1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

2. kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. II AKA 506/03

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 24 września 2003 r. oddalił wniosek R. S. o odszkodowanie i zadośćuczynienie za represjonowanie przez organy ścigania wymiaru sprawiedliwości byłego ZSRR. Z ustaleń sądu orzekającego wynika, że represje wobec wnioskodawcy związane były z podejrzeniem o działalność niepodległościową, gdy w rzeczywistości nie prowadził on takiej działalności, a więc nie przysługuje mu odszkodowanie i zadośćuczynienie w oparciu o przepisy art. 8 ust. 2a i 2b ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Pełnomocnik wnioskodawcy w apelacji zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawą orzeczenia o oddaleniu wniosku, gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z informacji dotyczących przebywania wnioskodawcy w obozie filtracyjnym i aresztowania wnioskodawcy przez NKWD oraz treści

jego zeznań wynikało, że przysługuje mu uprawnienie do dochodzenia roszczeń, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z - dnia 23 lutego 1991 r. i wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz R. S. dochodzonego przez niego odszkodowania i zadośćuczynienia ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sądowi orzekającemu udało się zgromadzić odpisy najistotniejszych dokumentów,
z których wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że wnioskodawca był represjonowany przez organa NKWD jako podejrzany o przynależność do polskiej nacjonalistycznej organizacji kontrrewolucyjnej (k. 29, 50 i 58), a następnie wobec nie potwierdzenia tej działalności został zwolniony (k. 56). Można więc stwierdzić, że w pewnym sensie został represjonowany za działalność niepodległościową jednak jednocześnie bezspornym jest, że w rzeczywistości takiej działalności nie prowadził. Potwierdził to sam wnioskodawca, przyznając, iż nie brał udziału w akcji (...) czy też (...) jak podał we wniosku (k. 2), a tylko zdążył wstąpić do Armii Krajowej w 1944 r., złożyć przysięgę, i otrzymać pseudonim (...) (k. 68 - 69).

Należy podzielić stanowisko sądu orzekającego, że do ubiegania się o odszkodowanie i zadośćuczynienie w oparciu o przepis art. 8 ustawy 1 dnia 23 lutego 1991 r. uprawnia, tylko rzeczywiste prowadzenie działalności niepodległościowej, a nie sam fakt represjonowania za podejrzenie takiej działalności, która jednak nie miała miejsca i dlatego zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

II AKa 506/03

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE