Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 822/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 27-02-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Agnieszka Mękal

Protokolant:Paulina Zwolak

po rozpoznaniu w dniu 15.02.2013 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko M. D. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowe kwotę 893,34 zł (osiemset dziewięćdziesiąt trzy złote i trzydzieści cztery grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 października 2011 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 287 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 822/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 kwietnia 2012 r. strona powodowa wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kwoty 893,34 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 października 2011 r. do dnia zapłaty wskazując, że strona powodowa na podstawie umowy ubezpieczenia mieszkania wypłaciła odszkodowanie p. S. T. (1), sąsiadowi pozwanej, którego mieszkanie zostało zalane przy wymianie grzejników w mieszkaniu pozwanej.

Nakazem zapłaty z dnia 09.07.2012r. tutejszy Sąd zasądził od pozwanej na rzec strony powodowej kwotę 893, 34 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.10.2011r. do dnia zapłaty oraz kosztami sądowymi w wysokości 22, 50 zł i zastępstwa procesowego w wysokości 197 zł.

Pozwana pismem z dnia 8 sierpnia 2012 r. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 9 lipca 2012 r., żądając oddalenia powództwa w całości wskazując, że z treści pozwu nie sposób doczytać się, na jakiej podstawie faktycznej i prawnej strona powodowa kieruje przeciwko pozwanej żądania. Ponadto podniesiono, że syn pozwanej M. D. (2) remontował przedmiotowe mieszkanie pozwanej za zgodą spółdzielni mieszkaniowej, uzyskując zgodę na wymianę grzejników, powierzając wymianę pracownikom firmy specjalizującej się od wielu lat w wymianie grzejników, posiadającej wszystkie stosowne certyfikaty. Jednocześnie wskazano, że prawdopodobnie spółdzielnia mieszkaniowa wymieniała kilka miesięcy przed remontem pozwanej piony i instalację centralnego ogrzewania, co być może było przyczyną całego zdarzenia.

Pismem z dnia 17 grudnia 2012 r., odpowiadając na sprzeciw od nakazu zapłaty, strona powodowa wskazała dodatkowo, że fakt zalania mieszkania p. T. był potwierdzony przez spółdzielnię mieszkaniową, natomiast podstawa roszczenia strony powodowej wskazania jest w kierowanych do pozwanej wezwaniach do zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Dnia 21 maja 2009 r. doszło do zalania położonego we W. przy ul. (...) mieszkania nr (...) należącego do S. T. (1).

dowód: zeznania świadka S. T. (1), k. 64.

W tym samym czasie w mieszkaniu nr (...), będącym własnością pozwanej, prowadzony był remont, w ramach którego m.in. wymieniano grzejniki.

Dowód: zeznania świadka M. D. (2), k. 65-66.

W trakcie wymiany grzejników w mieszkaniu pozwanej doszło do zalania podłóg w pomieszczeniach, w których były one wymieniane. Pracownicy, którzy wykonywali prace związane z wymianą grzejników, bezpośrednio po zalaniu wycierali miejsca na podłodze, na których doszło do zalania. Mimo tego zabezpieczenia woda przedostała się do mieszkania usytuowanego piętro niżej.

Dowód: zeznania świadka S. T. (1) k. 64;

Osoby wykonujące remont w mieszkaniu pozwanej w dniu, w którym doszło do zalania, zatelefonowały do syna pozwanej z informacją, iż sąsiad S. T. (1) wraz z innymi nieznanymi osobami był z wizytą w mieszkaniu pozwanej ustalić przyczynę zalania jego mieszkania. Pracownicy wykonujący remont poinformowali syna pozwanej, iż mieli problem z zakręceniem głównego zaworu wody, znajdującego się na klatce schodowej, jednakże mimo tych trudności mieli sobie poradzić z tymże zakręceniem. Syn pozwanej przyjechał sprawdzić stan mieszkania w dniu następnym albo za dwa dni. Podczas wizyty nie stwierdził śladów wody na posadzce.

Dowód: zeznania świadka M. D. (3) k. 65;

Stronie pozwanej zgłoszono powstanie szkody majątkowej w dniu 28 maja 2009 r. wskazując, że do powstania szkody w 2 pokojach, kuchni i łazience doszło wskutek ,,zalania lokatorskiego” z mieszkania wyżej.

dowód: druk zgłoszenia szkody majątkowej nr PL (...), k. 21.

Administrator budynku – Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W., w toku postępowania likwidacyjnego potwierdził, iż w dniu 21 maja 2009 r. doszło do zalania mieszkania nr (...) w budynku przy ul. (...) we W. wskutek wymiany grzejników przy niewyłącznym zasilaniu wodnym w mieszkaniu nr (...).

dowód: potwierdzenie przyczyny powstania szkody zalaniowej przez administratora budynku, k. 19.

Z tytułu opisanej szkody strona powodowa w dniu 28 maja 2009 r. przyznała, a następnie dnia 1 czerwca 2009 r. wypłaciła S. T. (1) odszkodowanie z dobrowolnego ubezpieczenia – nr polisy (...) – w kwocie 893.34 zł. Kwota ta miała stanowić równowartość kosztów związanych z malowaniem farbami klejowymi starych tynków wewnętrznych na powierzchni 1, 100 m kw, dwukrotnego malowania farbami emulsyjnymi starych tynków wewnętrznych sufitów na powierzchni 42, 050 m kw., dwukrotnego malowania farbami emulsyjnymi starych tynków wewnętrznych ścian na powierzchni 42, 440 m kw, zabezpieczenia podłóg w czasie malowania folią i mycia posadzek po robotach malarskich.

dowód: zawiadomienie o przyznaniu odszkodowania z dobrowolnego ubezpieczenia, k. 20,kosztorys z 28.05.2009r. k. 20;

kosztorys naprawy, k. 16.

Pismem z dnia 6 października 2011 r. oraz pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. strona powodowa, powołując się na treść art. 828 § 1 KC, wzywała pozwaną do zapłaty kwoty 893,34 zł tytułem zwrotu wypłaconego przez stronę powodową odszkodowania za szkodę zalaniową powstałą w mieszkaniu p. S. T. (1). W piśmie z dnia 06.10.2011r. strona powodowa jako termin zapłaty wskazała 20.10.2011r.

dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 6 października 2011 r. k.14,

ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 19 kwietnia 2012 r., k. 15

Pismo z 06.10.2011r. pozwana otrzymała.

Fakt przyznany i jako taki nie wymagający dowodu.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Strona powodowa w niniejszej sprawie dochodziła od pozwanej zapłaty kwoty wypłaconej przez stronę powodową osobie trzeciej – S. T. (1) - na podstawie łączącej ich umowy ubezpieczenia majątkowego tytułem odszkodowania za szkodę powstałą w majątku tej osoby z winy pozwanej.

Podstawę prawną odpowiedzialności pozwanej za szkodę spowodowaną zalaniem z jej mieszkania stanowił art. 415 kc, stosownie do treści którego kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Do przesłanek odpowiedzialność deliktowej na podstawie przytoczonego przepisu należą: zdarzenie, z którym system prawny wiąże odpowiedzialność na określonej zasadzie, szkoda oraz związek przyczynowy między owym zdarzeniem a szkodą.

Z całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż wszystkie te przesłanki, warunkujące powstanie odpowiedzialności po stronie pozwanej, zostały spełnione. Bezspornym w niniejszej sprawie był w zasadzie fakt powstania szkody majątkowej w postaci zalania mieszkania S. T. i związana z tym zalaniem konieczność poniesienia nakładów finansowych na remont w kwocie 893,34 zł. Bezspornym był również fakt prowadzenia w tym samym czasie, w którym doszło do zalania, remontu położonego kondygnację wyżej mieszkania należącego do pozwanej, a w ramach którego to remontu dokonano m. in. wymiany grzejników.

Spornym, a co za tym idzie wymagającym ustalenia, było natomiast czy do zalania mieszkania S. T. (1) doszło na skutek wymiany grzejników w mieszkaniu pozwanej przy niezakręconym zaworze głównym wody. Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na przyjęcie, iż tak w istocie było. Potwierdziły to zeznania świadka S. T. (1), a także częściowo M. D. (3), a także notatka sporządzona bezpośrednio po zalaniu przez administratora budynku, a z treści której wynikało, iż w lokalu nr (...) wymieniano kaloryfery pomimo niewyłączenia zasilania wodnego. Szczególnie istotnym dla ustalenia przyczyn zalania były przy tym zeznania świadka S. T. (1), który po zalaniu był w mieszkaniu pozwanej i zeznał, że będąc w lokalu nr (...) wraz z przedstawicielami administratora budynku widział mężczyzn wykonujących remont mieszkania i wymieniających grzejniki oraz jak zabezpieczali oni podłogę w miejscu, gdzie wymieniali owe grzejniki, po wylaniu na nią wody.

Świadek M. D. (2) zeznał z kolei, że w mieszkaniu nr (...) zjawił się dopiero w ciągu jednego lub dwóch dni od dnia przedmiotowego zdarzenia i wtedy to nie stwierdził, aby w mieszkaniu nastąpiło zalanie. Jednocześnie świadek potwierdził, że był informowany przez osoby wykonujące remont, że wprawdzie nie mogły one zakręcić głównego zaworu wody na klatce schodowej, ale – według ich relacji – ostatecznie mieli sobie z tym problemem poradzić.

Powyższe zeznania wskazywały w ocenie Sądu, iż w istocie w dniu 21.05.2009r. doszło do zalania mieszkania S. T. (2) na skutek wymiany kaloryferów przez osoby zatrudnione w mieszkaniu pozwanej bez zakręcenia głównego zaworu zasilania wody, a skutkiem czego woda z rur CO przelała się do mieszkania piętro niżej. S. T. (1) widział mokrą podłogę w mieszkaniu pozwanej podczas wymiany grzejników, a syn pozwanej potwierdził, że pracownicy wymieniający kaloryfery mieli problem z zakręceniem zaworu. Zrozumiałym jest przy tym, iż twierdzili oni, że z problemem tym sobie poradzili, a co jednak – wobec zeznań naocznego świadka S. T. (1) – nie odpowiadało prawdzie.

Wobec powyższego uznać należy, iż w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki odpowiedzialności deliktowej, bowiem powstałe w mieszkaniu nr (...) zacieki są bezpośrednim następstwem zalania wodą - wskutek niewyłączenia zasilania wodnego - z mieszkania położonego kondygnację wyżej, tj. mieszkania nr (...), natomiast odpowiedzialność za to zalanie ponosi właściciel mieszkania, a zatem pozwana.

Stosownie natomiast do treści art. 828 § 1 zdanie pierwsze KC, jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania.

Wobec wypłacenia przez stronę powodową panu S. T. odszkodowania w wysokości 893,34 zł, przysługujące mu dotychczas roszczenie wobec pozwanej, z mocy prawa, przeszło na stronę powodową do wysokości wypłaconego odszkodowania.

Dla kompletności wywodu należy odnieść się do zarzutów pełnomocnika pozwanej wyrażonych na posiedzeniu dnia 15 lutego 2013 r., jakoby niezrozumiały miał być sposób wyliczenia wysokości szkody, a pozycje w kosztorysie złożonym do akt sprawy miały być nieczytelne. Zarzuty te nie mogły zostać uwzględnione jako spóźnione, bowiem zgłoszone już po zamknięciu rozprawy. Tymczasem wszelkie twierdzenia i wnioski dowodowe, a także zarzuty, mogą być zgłaszane nie później niż do chwili zamknięcia rozprawy właśnie ( art. 217 par. 1 kpc). Moment zamknięcia rozprawy jest końcowym do zgłoszenia wszelkich twierdzeń i zarzutów oraz wniosków dowodowych, w szczególności gdy po zamknięciu rozprawy nie ujawnią się żadne nowe okoliczności sprawy, a co bezsprzecznie w sporze między stronami nie miało miejsca.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał roszczenie strony powodowej za usprawiedliwione zarówno co do zasady jak i wysokości, dlatego orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o odsetkach oparto na art. 481 kc w zw. z art. 455 kvc. Jako termin zapłaty Sąd przyjął termin wyznaczony w wezwaniu z dnia 06.10.2011r. na dzień 20.10.2011r., a zatem odsetki należały się od dnia następnego po tej dacie, tj. od 21.10.2011r.

Orzeczenie w punkcie II sentencji wyroku, Sąd oparł na podstawie art. 98 § 1 KPC, obciążając pozwaną, jako przegrywającą sprawę, wszystkimi kosztami procesu poniesionego przez stronę powodową, obejmującymi opłatę sądową od pozwu – 90,00 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości stawiki minimalnej – 180,00 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa – 17,00 zł.