Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Cz 108/13

POSTANOWIENIE

Dnia 8 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Powalska

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2013 roku w Sieradzu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa W. S.

przeciwko Skarbowi Państwa – Zakładowi Karnemu w S.

o zadośćuczynienie

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 18 lutego 2013 roku sygn. akt I C 1158/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 lutego 2013 r. Sąd Rejonowy w Sieradzu oddalił wniosek powoda W. S. o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu w przedmiotowej sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił i wywiódł, iż w kontekście przywołanej treści art. 117 § 1 k.p.c. uprawnienie żądania pomocy prawnej z urzędu przysługuje stronie zwolnionej od kosztów sądowych w całości lub części oraz nie korzystającej z takiego zwolnienia, przy wykazaniu braku możliwości finansowych opłacenia adwokata z wyboru. Jednocześnie norma art. 117 § 5 k.p.c. pozwala na uwzględnienie wniosku jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego sąd uzna za potrzebny w sprawie. Przy takim stanie prawnym sąd pierwszej instancji podniósł, że potrzeba reprezentowania strony w procesie przez fachowego pełnomocnika może wynikać albo z nieporadności strony albo z zawiłego charakteru sprawy. W przedmiotowej sprawie okoliczności te, stanowiące przesłanki uwzględnienia wniosku, nie mają miejsca. Powód prawidłowo złożył pozew, w którym dokładnie sprecyzował swoje roszczenie, wskazując jego podstawę prawną, a także zamieszczając obszerne uzasadnienie swojego żądania z przywołaniem orzecznictwa Sądu Najwyższego. Sąd Rejonowy zauważył, że nie można mówić o nieporadności strony, która w taki sposób dokonuje czynności w sprawie, a nadto brak podstaw do uznania aby sprawa miała mieć charakter skomplikowany.

Orzeczenie to w całości zaskarżył zażaleniem powód, który podniósł, że adwokat przysługuje mu „obligatoryjnie” i powołał się na treść art. 79 § 1 k.p.k.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy słusznie przywołując unormowanie art. 117 §1 k.p.c., z którego wynika, że strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub w części, może domagać się ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, uznał, iż nie stanowi to wystarczającej podstawy do przyznania powodowi pomocy prawnej na koszt Skarbu Państwa w tej sprawie. Samo bowiem zwolnienie od kosztów sądowych wynikające z możliwości finansowych strony nie warunkuje obowiązku ustanowienia dla niej pełnomocnika z urzędu. Nawet sam fakt, że powoda nie stać na powierzenie prowadzenia sprawy pełnomocnikowi z wyboru nie daje wystarczającej podstawy uwzględnienia wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu ( por. postanowienie S.N. z dnia 4.11.1986r. , IV PZ 98/96, LEX nr 8788 ). Przepis §5 cytowanego art. 117 k.p.c. wskazuje bowiem na dodatkową przesłankę uznania przez sąd udziału w sprawie adwokata lub radcy prawnego za potrzebny. Potrzeba taka może zaś istotnie wynikać z sytuacji strony, która ma trudności w samodzielnym podejmowaniu decyzji, formułowaniu wniosków ( por. zasad. Wyroku S.N. z dnia 18 marca 2008 r., IV CSK 539/07,LEX nr 371829 ). Trafnie więc sąd pierwszej instancji ocenił sytuację powoda oraz uznał, że sprawa na tym etapie procesu nie należy do zawiłych, czy skomplikowanych pod względem prawnym ani faktycznym. Czynności podejmowane przez powoda w związku z zainicjowaniem procesu , wskazują jednoznacznie na to, że W. S. nie jest osobą nieporadną. Odnosząc się do argumentu zażalenia dotyczącego „przysługiwania powodowi obligatoryjnie pełnomocnika z urzędu” przy powołaniu przepisów Kodeksu postępowania karnego, trzeba wskazać, że niniejsze postępowanie, zainicjowane przez powoda jest procesem cywilnym, który rządzi się własnymi regułami, wyznaczonymi przez normy Kodeksu postępowania cywilnego i przepisy procedury karnej, na które powołuje się powód nie znajdują tutaj żadnego zastosowania.

Ze względu na powyższe na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397§ 2 k.p.c. należało oddalić zażalenie.

Z/(...)