Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 788/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie - Koźlu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Irena Minkisiewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Żaklina Skrzypczak

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2013 r. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.

przeciwko J. C.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. I C 788/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30.05.2012 r. ( data wpływu do Sądu Rejonowego w Lublinie ) skierowanym przeciwko J. C.powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.wniósł o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym na jego rzecz kwoty 1.141,88 zł wraz z odsetkami ustawowymi od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów sądowych 30 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego 180 zł. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że wnosi o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, łączącej pozwaną z wierzycielem pierwotnym – firmą (...) S.A., która to firma zbyła powodowi wierzytelność wobec pozwanej na podstawie umowy cesji z dnia 17.01.2012 r.

Sąd Rejonowy w Lublinie VI Wydział Cywilny w związku z brakiem podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym postanowieniem z dnia 10.07.2012 r. w sprawie o sygn. VI Nc-e 916371/12 przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kędzierzynie-Koźlu.

Pozwana na rozprawie z dnia 22.01.2013 r. wniosła o oddalenie powództwa, zaprzeczając temu, że w przeszłości łączyła ją umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z firmą (...) S.A.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17.01.2012 r. została zwarta umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy (...) S.A.z siedzibą w W.jako zbywcą a (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W., jako nabywcą. (...) S.A.przedmiotową umową zbył wierzytelności wobec swoich dłużników za łączną kwotę 31.953.886,94 zł ( § 3 pkt 4 umowy ). Powód nie załączył do umowy wyciągu z listy dłużników dotyczącego wierzytelności objętej pozwem.

Dowód: umowa sprzedaży wierzytelności k. 15

Powód pismem z dnia 13.04.2012 r. sporządził wezwanie przedprocesowe, dotyczące zadłużenia na kwotę 1.128,03 zł, którego adresatem była pozwana J. C.. Z treści wezwania wnika, że zadłużenie obejmowało nabytą przez powoda od (...) S.A.wierzytelność w kwocie 1128,03 zł obejmującą należność główną 864,00 zł na podstawie noty obciążeniowej nr (...) z dnia 07.11.2009 r. wraz z odsetkami od tej kwoty od dnia 22.11.2009 r. w kwocie 264,03 zł.

Wezwanie powyższe nie zostało doręczone pozwanej.

Dowód: wezwanie przedprocesowe z dn. 13.04.2012 r. k. 16

zeznania pozwanej k. 23

Powód w dniu 28.05.2012 r. wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, w którym wskazał, że w księdze rachunkowej Funduszu w dziale wierzytelności pod numerem (...)ujawniona jest jako wierzytelność Funduszu kwota 1.141,88 przysługująca od J. C.zam. K.ul. (...), która to wierzytelność wynikająca z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, została nabyta na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 17.01.2012 r.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego k. 14

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie poddanej ocenie Sądu Rejonowego zostały poczynione na podstawie dokumentów prywatnych (art.245 kpc ), przedłożonych w odpisach ( art. 129 § 2 kpc) , takich jak umowa sprzedaży wierzytelności, wezwanie przedprocesowe, wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego oraz w oparciu o zeznania pozwanej.

W myśl art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktów prawotwórczych, spoczywa na osobie, która wywodzi z nich skutki prawne. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, tzw. onus probandi spoczywa na tym, kto przedstawia określone twierdzenia, a nie na tym kto im przeczy. W omawianym zakresie istotną rolę pełnią również przepisy proceduralne kształtujące zasadę tzw. kontradyktoryjności postępowania cywilnego. Mając na uwadze aktywność dowodową powoda, reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, w ocenie Sądu jego roszczenie należało uznać za nie udowodnione. Zgodnie z treścią przepisu art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powód dochodząc roszczenia w niniejszej sprawie powoływał się na umowę sprzedaży wierzytelności, lecz nie przedłożył Sądowi wyciągu z listy dłużników dot. przedmiotowej wierzytelności. Powód nie wykazał również, żadnym dokumentem, że pozwana została zawiadomiona o przelewie wierzytelności. Powód nie przedłożył Sądowi dowodu doręczenia pozwanej wezwania do zapłaty, zaś pozwana zaprzeczała w ogóle istnieniu przedmiotowej wierzytelności. Powód mimo powołania się w treści uzasadnienia pozwu na dowody z dokumentów w postaci : umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, noty księgowej nr (...) , nie przedłożył Sądowi tych dokumentów.

Zatem powód nie udowodnił zasadności dochodzonej kwoty, przy stanowisku procesowym pozwanej, która zaprzeczyła temu, że w przeszłości łączyła ją umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z firmą (...) S.A..

Dowodem istnienia roszczenia powoda wobec pozwanej nie może być również przedłożony przez powoda wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, który nie mam mocy prawnej dokumentu urzędowego w postępowaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta, zgodnie z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 lipca 2011 r. sygn. akt P/10 ( Dz. U. Nr 152,poz.900) , który uchylił z dniem 25 lipca 2011 r. art. 194 ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, jako niezgodny z Konstytucją.

W tej sytuacji Sąd nie miał możliwości zbadania zasadności dochodzonej przez powoda od pozwanej kwoty, tym samym Sąd dokonując swobodnej oceny dowodów ( art. 233 § 1 kpc ) nie mógł przyjąć, że roszczenie powoda zostało wykazane.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł, jak w sentencji.