Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IX Cupr 142/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 08-05-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jolanta Malik

Protokolant:Mirosław Jabłoński

po rozpoznaniu w dniu 08-05-2013 r. we W.

sprawy z powództwa Gmina W.

przeciwko M. S.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. S. na rzecz strony powodowej Gminy W. kwotę 122,40 zł (sto dwadzieścia dwa złote czterdzieści groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od 14 lutego 2012r. do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 90 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IX Cupr 142 / 13

UZASADNIENIE

Gmina W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego M. S. 122, 40 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 29 listopada 2011 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu, w tym 30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Podała, że w czasie kontroli dokumentów przewozu prowadzonej przez Miejskie Przedsiębiorstwo (...) w dniu 14 listopada 2011 r. na linii 146 kontroler stwierdził, iż pozwany nie posiadał ważnego biletu na przejazd.

Zgodnie z § 8 ust. 2 zasad odpłatności za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej organizowanej przez Gminę W., stanowiących załącznik do Uchwały nr XXI/682/08 Rady Miejskiej W. z dnia 15 maja 2008 r., w razie stwierdzenia braku ważnego biletu za przejazd osoby lub przewóz bagażu pasażer jest zobowiązany do uiszczenia należności przewozowej oraz opłaty dodatkowej.

Pozwany zobowiązany jest do zapłaty kwoty 122, 40 zł, tj. należności przewozowej w kwocie 2, 40 zł oraz opłaty dodatkowej w kwocie 120 zł.

Spółka (...) w imieniu powoda wezwała pozwaną do zapłaty. Pomimo upływu określonego w wezwaniu do zapłaty terminu, pozwany należności nie uregulował.

(k. 2-5)

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 31 października 2012 r., VI Nc-e 1829683/12 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny nakazał pozwanemu zapłacić powodowi kwotę 122, 40 zł z odsetkami ustawowymi naliczanymi od dnia 29 listopada 2011 r. i kosztami procesu w kwocie 90 zł.

(k. 6)

Od tego nakazu pozwany złożył sprzeciw.

W sprzeciwie tym przyznał, że nie uiścił opłaty za bilet. Podał, że zasądzonej od niego kwoty nie jest w stanie uiścić z uwagi na jego trudna sytuację finansową. Wskazał, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku.

(k. 7)

Po uzupełnieniu pozwu w trybie art. 505 37 k.p.c. powód w całości podtrzymał swoje dotychczasowe żądanie.

(k. 34-35).

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny

W dniu 14 listopada 2011 r. M. S. jechał tramwajem Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) sp. z o. o. we W., linii 146, nr pojazdu (...). Na ul. (...) kontroler MPK stwierdził u pozwanego brak biletu na przejazd.

Pozwany osobiście odebrał wezwanie do zapłaty kwoty 122, 40 zł, co poświadczył własnoręcznym podpisem.

Dowód:

wezwanie do zapłaty nr (...), k. 31.

Dnia 18 stycznia 2012 r. strona powodowa działając przez (...) sp. z o.o. we W. skierowała do pozwanego kolejne wezwanie za zwrotnym poświadczeniem odbioru do zapłaty kwoty 122, 40 zł.

Wezwanie pozwany odebrał 24 stycznia 2012 r.

Dowód:

wezwanie z dnia 16 stycznia 2012 r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 32-33.

Sąd zważył, co następuje

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

Gmina W. dochodzi od pozwanego zapłaty należności związanych z wykonywaniem przewozu środkami komunikacji zbiorowej na obszarze miasta W..

Zgodnie z art. 7.1.4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym jednym z zadań własnych gminy jest lokalny transport zbiorowy. Gmina W. wykonuje to zadanie poprzez Miejskie Przedsiębiorstwo (...) sp. z o.o. we W., tj. spółkę komunalną zapewniającą tabor i obsługę publicznego transportu miejskiego.

Zgodnie z art. 774 k.c. przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Zatem obowiązkiem przewoźnika jest wykonanie usługi przewozu osób lub rzeczy, zaś ekwiwalentnym obowiązkiem pasażera (w przypadku przewozu osób) jest zapłata wynagrodzenia. Umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu lub przez samo zajęcie miejsca w środku transportowym – art. 16.1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe .

Między stronami nie było sporu co do tego, że dnia 14 listopada 2011 r. M. S. skorzystał z transportu miejskiego linią tramwajową 146 na odcinku ul. (...).

W razie skorzystania z usługi przewozu bez uiszczenia opłaty (wynagrodzenia przewoźnika), tj. bez wykupienia biletu, po stwierdzeniu tej okoliczności przez przewoźnika lub osobę przez niego upoważnioną braku odpowiedniego dokumentu przewozu osób bądź ważnego dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego, pasażer, który skorzystał z usługi, zobowiązany jest – niezależnie od obowiązku pokrycia należności za przejazd – do uiszczenia opłaty dodatkowej w wysokości 50-krotności opłaty za przejazd - § 2.1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób, zabranych ze sobą do przewozu rzeczy i zwierząt oraz wysokości opłaty manipulacyjnej (Dz.U. Nr 14, poz.117) i § 8.4 zasad odpłatności za przejazdy środkami komunikacji zbiorowej organizowanej przez Gminę W. przyjęte przez Radę Miejską W. uchwałą nr XXI/682/08 z dnia 15 maja 2008 r.

W przypadku przejazdu linią autobusową na terenie W., cena biletu jednorazowego w dniu zdarzenia wynosiła 2, 40 zł, wobec czego opłata dodatkowa wynosi 120 zł.

Pozwany zobowiązany jest zatem do zapłaty na rzecz powoda należności w kwocie 122, 40 zł i powód może skutecznie dochodzić tego roszczenia na drodze sądowej.

Z uwagi na przysługujący dłużnikowi z mocy art. 75.2 prawa przewozowego trzymiesięczny termin do zapłaty należności w następstwie wezwania do zapłaty, odsetki za opóźnienie zgodnie z art. 481 k.c. w zw. z art. 476 k.c. przypadają powodowi dopiero od dnia 14 lutego 2012 r., dalej idące żądanie odsetkowe sąd oddalił jako sprzeczne z w/w przepisem prawa przewozowego (wręczenie wezwania do zapłaty nastąpiło w dniu 14 listopada 2011 r., zatem termin 3-miesięczny upływał z dniem 14 lutego 2011 r.).

Ponieważ Sąd oddalił powództwo jedynie w zakresie niewielkiej części żądania odsetkowego orzeczenie o kosztach Sąd oparł na art. 100 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań Sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania. Sąd zasądził zatem na rzecz strony powodowej od pozwanego koszty procesu, obejmujące opłatę od pozwu – 30 zł i wynagrodzenie radcy prawnego – 60 zł (§ 6. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych).

Mając powyższe na uwadze, sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.