Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 29 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Monika Biała

Protokolant:Kamila Krzyżosiak

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 roku we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) S.A. we W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. we W.

- o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Sp. z o.o. kwoty 853,81 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 16.04.2012 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztami opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Strona powodowa podała, że w dniu 28.04.2009 r. w wyniku braku zabezpieczenia prac remontowych przez pozwaną na ulicy (...) we W. uszkodzony został samochód marki F. nr rej. (...) należący do (...) Spółdzielni (...) w Ł.. W trakcie prowadzenia prac remontowych z dachu spadła deska, która uszkodziła w/w pojazd. Na podstawie umowy ubezpieczenia AC, strona powodowa wypłaciła poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 853,81 zł. Strona powodowa wezwała pozwaną do zwrotu wypłaconego odszkodowania, na podstawie art. 828 k.c. i OWU, jednakże pozwana należności nie uregulowała.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu, I Wydział Cywilny wydał w dniu 23.04.2012 r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem strony powodowej.

Strona pozwany w dniu 31.05.2012 r. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty żądając oddalenia powództwa w całości i wniosła o zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanej wszystkich kosztów procesu, (w tym kosztów pełnomocnictwa) oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwana podniosła, nie wykonywała prac remontowych dachu przy ulicy (...) we W., wykonywała takie prace jedynie w budynkach przy ulicy (...) we W., brak jest zatem odpowiedzialności po jej stronie za szkodę powstałą w dniu 28.04.2009 r. Dodatkowo powołała się na okoliczność, iż prace sztukatorskie wykonywała od strony ulicy (...), a nie od strony podwórka gdzie miała stać uszkodzony pojazd. Według wiedzy pozwanej prace na budynku przy ulicy (...) prowadzone były przez R + S. A. oraz jej zleceniobiorców min. A. M. i pracowników H. D., a kierownikiem robót był D. N.. Pozwana wskazała, z ostrożności procesowej, iż prace remontowe dachu przy ulicy (...) we W. wykonywał na jej zlecenie H. D., wobec czego pozwana nie może ponosić odpowiedzialności za jego działania, ponadto oświadczyła, iż szkoda w pojeździe (...) Spółdzielni (...) w Ł. powstała w wyniku innego zdarzenia – w druku zgłoszenia szkody jako miejsce powstania szkody wskazano ul. (...) we W., a jako datę zdarzenia – 29.04.2009 r., ponadto roszczenie strony powodowej jest w ocenie pozwanej przedawnione.

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska przedstawione w pozwie i w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.04.2009 r. z dachu remontowanego budynku przy ulicy (...) spadła deska, która uszkodziła samochód marki F. (...) nr rej. (...) należący do (...) Spółdzielni (...) w Ł., który był zaparkowany na podwórku przy budynku. Przedmiotowy samochód ubezpieczony był w zakresie autocasco u strony powodowej - polisa nr (...). Poszkodowany otrzymał od strony powodowej odszkodowanie w kwocie 853,81 zł.

Dowód: notatka urzędowa Policji z dnia 28.04.2009 r. – k. 17, druk zgłoszenia szkody w pojeździe z ubezpieczenia AC – k. 17 – 21, kosztorys - E.'s nr (...) – k. 13 -0 14, zawiadomienie o wypłacie odszkodowania z dnia 04.06.2009 r. – k. 15, zeznania świadka J. F. – k. 90 – 92;

Strona powodowa zwróciła się w dniu 01.06.2010 r. do R+ S (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. jako wykonawcy remontu dachu przy ulicy (...) we W. z zapytaniem czy za zdarzenie zaistniałe w dniu 28.04.2009 r. odpowiedzialność ponosi pracownik firmy czy podwykonawca. Pismem z dnia 21.09.2010 r. R+ S (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. jako zleceniobiorcę remontu dachu przy ulicy (...) wskazała firmę (...) oraz H. D..

Pismem z dnia 04.04.2012 r. strona powodowa zwróciła się do strony pozwanej z roszczeniem regresowym żądając zapłaty niezwłocznie kwoty 853,81 zł. Strona pozwana poinformowała stronę powodową, iż nie prowadziła prac remontowych dachu w budynku przy ulicy (...) we W..

Dowód: pismo strony powodowej z dnia 01.06.2010 r. – k. 25, pismo R+ S (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. z dnia 21.09.2010 r. – k. 24, ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 04.04.2012 r. – k. 12, pismo strony pozwanej z dnia 14.07.2011 r. z potwierdzeniem nadania – k. 39 – 40, pismo strony pozwanej z dnia 13.04.2012 r. z potwierdzeniem nadania – k. 41 - 42;

W dniu 17 października 2008 r. strona pozwana jako podwykonawca zawarła z R+ S (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. umowę o roboty budowlane, której przedmiotem był remont budynku przy ulicy (...) we W.. Wykonanie przedmiotowych prac strona pozwana zleciła przedsiębiorcy – H. D.. W dniu 1 lutego 2009 r. strona pozwana zawarła z H. D. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę nr (...), której przedmiotem był remont dachu i strychu budynku przy ulicy (...) we W.. H. D. wykonywała również na zlecenie pozwanej prace budowlane na klatce schodowej i dachu budynku przy ulicy (...) we W..

Dowód: umowa o roboty budowlane z dnia 17.10.2008 r. – k. 52 - 60 umowa nr (...) z dnia 01.02.2009 r. – k. 43 – 51, faktura VAT nr (...) – k. 61, faktura VAT nr (...) – k. 62 - 63, faktura VAT nr (...) – k. 64, faktura VAT nr (...) – k. 65 – 66, zgłoszenie odbioru prac budowlanych z dnia 18.02.2010 r. – k. 67, kosztorys prac z dnia 20.09.2008 r. – k. 68 - 76, zeznania świadka J. R. – k. 147, zeznania świadka H. D. – k. 162, zeznania świadka D. N. – k. 162;

Wszystkie prace budowlane w budynku przy ulicy (...) we W. wykonywał A. M. jako podwykonawca R+ S (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W..

Dowód: zeznania świadka A. M. – k. 176, zeznania świadka A. R. – k. 176.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W zasadzie bezspornym między stronami były zarówno faktyczne jak i prawne podstawy dochodzonego przez stronę powodową roszczenia. Poza sporem była okoliczność, że w dniu 28.06.2009 r. doszło do uszkodzenia samochodu marki F. (...) nr rej. (...), zaparkowanego na podwórku po miedzy ulicą (...), a S. we W., na skutek spadnięcia z dachu deski podczas prowadzonych w budynku prac remontowych. Strona pozwana kwestionowała datę zdarzenia, jednak należy uznać, iż doszło do wpisania omyłkowo daty 29.04.2009 r. na druku zgłoszenia szkody, zamiast daty: 28.04.2009 r., jak wynika to z notatki urzędowej Policji. Strony pozostawały jednak w sporze co do okoliczności kto ponosi odpowiedzialności za przedmiotową szkodę.

Zgodnie z art. 828 § 1 zd. 1 k.p.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Przepis art. 828 przewiduje przypadek subrogacji ustawowej ( cessio legis), która oznacza przejście na ubezpieczyciela ex lege roszczenia ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę, do wysokości dokonanej zapłaty. Roszczenie ubezpieczającego przechodzi na ubezpieczyciela już przez sam fakt dokonanej zapłaty, co stanowi szczególny przypadek wstąpienia w prawa zaspokojonego wierzyciela w związku z art. 518 § 1 pkt 4 k.c. (A. Chróścicki, Umowa ubezpieczenia po nowelizacji Kodeksu cywilnego. Komentarz, Oficyna 2008).

W toku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, na podstawie pisma z dnia 21 września 2010 r., strona powodowa ustaliła, że generalnym wykonawcą remontu przy ulicy (...) we W. była firma (...)+ S (...) sp. z o.o. we W., natomiast na jej zlecenie remont w budynku przy ulicy (...) we W. przeprowadzała firma (...) Sp. z o.o. z siedziba we W. oraz H. D.. Zgodnie ze stanowiskiem wykonawcy robót strona powodowa przyjęła, że podmiotem odpowiedzialnym za powstanie szkody w pojeździe ubezpieczonym w ramach autocasco u strony powodowej, jest firma (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. Strona pozwana zakwestionowała swoją odpowiedzialność za szkodę ponieważ, jej zdaniem, szkoda powstała na skutek działania innego podmiotu albowiem strona pozwana nie prowadziła żadnych prac remontowych w kamienicy przy ulicy (...) we W., a zatem jej pracownicy nie mogli zrzucić z dachu remontowanej kamienicy desek, które uszkodziły samochód (...) Spółdzielni (...) w Ł..

W toku postępowania Sąd dopuścił i przeprowadził dowody wskazane przez stronę pozwaną, przesłuchany w charakterze świadka J. R. – inspektor nadzoru (...), zeznał, iż w kamienicy przy ulicy (...) we W. wykonawca robót była firma (...)+ S (...) sp. z o.o. we W., natomiast świadek A. M. zeznał, że w budynku przy ulicy (...) we W. wykonywał wszystkie prace jako podwykonawca firmy (...)+ S (...) sp. z o.o. we W.. Stanowczo także stwierdził, iż nie pracował ani dla pozwanej firmy, ani na jej zlecenie. Zeznania wskazanych świadków pozostają całkowicie koherentne z zeznaniami świadka H. D., który zeznał, iż możliwe, że podwykonawcą w budynku przy ulicy (...) we W. był A. M., firma świadka bowiem wykonywała prace remontowe w budynkach przy ulicy (...) we W., żadnych prac natomiast nie wykonywał świadek w budynku przy ulicy (...) we W.. Sąd dał wiarę zeznaniom w/w świadków uznając je za spójne, logiczne i konsekwentne.

Sąd przeprowadził również dowód z dokumentów przedłożonych przez strony w postaci notatki urzędowej Policji z dnia 28.04.2009 r., umowy o roboty budowlane nr 1/06/09 zawartej pomiędzy stroną pozwaną, a H. D., umowy o roboty budowlane z dnia 17.10.2008 r. zawartej pomiędzy R+ S (...) sp. z o.o. we W., a stroną pozwaną, faktur VAT nr (...) oraz zgłoszenia odbioru prac budowlanych z dnia 18.02.2010 r. w budynkach przy ulicy (...) we W.. Z przedłożonych dokumentów wynika, iż strona pozwana nie otrzymała zlecenia na wykonanie prac w budynku przy ulicy (...) we W., tym samym nie mogła zlecić ich dalej, co sugerowało pismo R+ S (...) sp. z o.o. we W. z dnia 21.09.2010 r., skierowane do strony powodowej.

Sąd po wszechstronnym rozważeniu zebranego materiału stwierdził, że strona powodowa w niniejszym postępowaniu oparła twierdzenia wyłącznie na faktach nieudowodnionych i tym samym nie wykazała zasadności zgłoszonego roszczenia. Skuteczne wywodzenie uprawnienia do żądania od pozwanej zapłaty kwoty 853,81 zł wymagało od strony powodowej udowodnienia ponad wszelka wątpliwość, że to pozwana ponosi odpowiedzialność za szkodę z dnia 28.04.2009 r. Przesłanką regresu jest bowiem, obok powstania szkody w dobrach ubezpieczającego lub ubezpieczonego wskutek zajścia wypadku ubezpieczeniowego oraz wypłaty odszkodowania na rzecz poszkodowanego, istnienie podmiotu prawa cywilnego odpowiedzialnego za szkodę, niebędącego stroną stosunku ubezpieczenia na zasadzie odpowiedzialności deliktowej uregulowanej w art. 415 i n. k.c. Strona powodowa w żaden sposób nie udowodniła okoliczności, na które powoływała się w toku postępowania, w szczególności strona powodowa nie wykazała, że to pozwana ponosi odpowiedzialność za szkodę. Strona pozwana, w świetle zaoferowanego materiału dowodowego, nie może zatem ponosić odpowiedzialności za skutki zdarzenia z dnia 28.06.2009 r., po jej stronie zatem brak jest legitymacji procesowej biernej, dlatego Sąd oddalił powództwo w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W niniejszym postępowaniu strona powodowa jako strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić pozwanemu koszty celowej obrony tj. koszty zastępstwa prawnego na podstawie § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 r. - Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm. oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.