Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKzw 346/13

POSTANOWIENIE

Dnia 25 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny II Wydział Karny w Rzeszowie

na posiedzeniu w składzie :

Przewodniczący:	SSA Zbigniew Różański
Protokolant:	stażysta Aneta Kudła

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie

– Stanisława Rokity

po rozpoznaniu sprawy skazanego Ł. P.

z powodu zażalenia obrońcy skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 15 maja 2013 r. sygn. akt III Kow 493/13/wz

o odmowie udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

p o s t a n a w i a:

I. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

II. zwolnić skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa,

III. zasądzić od Skarbu Państwa kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem i sześćdziesiąt groszy) na rzecz adw. P. R. z Kancelarii (...) w R. z tytułu pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 maja 2013 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie odmówił udzielenia skazanemu Ł. P. warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty nieodbytej kary pozbawienia wolności uznając, że cele kary nie zostały jeszcze osiągnięte i skazany wymaga dalszych oddziaływań wychowawczych w warunkach zakładu karnego.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył obrońca skazanego, w którym zarzucił błędne przyjęcie, że wobec skazanego nie zachodzą przesłanki do udzielenia mu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.

W oparciu o ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 77 § 1 k.k. skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, okoliczności popełnienia przestępstwa oraz zachowanie po jego popełnieniu i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Z przepisu tego wynika, że przesłanką decydującą o możliwości udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia jest dodatnia prognoza społeczno-kryminologiczna dotycząca przyszłego zachowania się skazanego na wolności.

Analizując akta niniejszej sprawy, w tym w szczególności opinię o skazanym, Sąd Apelacyjny uznał, iż rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego było prawidłowe.

Tak eksponowane przez skarżącego poprawne zachowanie skazanego w warunkach izolacji więziennej nie przesądza jeszcze o pozytywnej prognozie odnośnie zachowania skazanego w warunkach wolnościowych. Skarżący zdaje się bowiem nie dostrzegać, iż skazany pomimo młodego wieku kilkakrotnie wchodził już w konflikt z prawem i przebywał już
w warunkach izolacji więziennej. Ponadto przestępstwa, za które odbywa karę to głównie przestępstwa przeciwko mieniu, co z kolei świadczy o tym, iż jest on sprawcą niepoprawnym, który uczynił sobie z popełniania przestępstw źródło dochodu.

Te okoliczności nakazują zaś daleko idącą ostrożność w ustalaniu prognozy odnośnie funkcjonowania skazanego w warunkach wolnościowych. Nie można również wykluczyć, iż z racji uprzedniej karalności jest on dobrze przystosowany do warunków panujących w zakładzie karnym i jego poprawne zachowanie jest w istocie symulacją poprawy czynioną na potrzeby postępowania o warunkowe przedterminowe zwolnienie.

Uwzględnienie tych okoliczności prowadzi do wniosku, iż w celu osiągnięcia celów kary skazany wymaga jeszcze dalszych oddziaływań w warunkach izolacji więziennej.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny, nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia w kierunku oczekiwanym przez skarżącego, orzekł jak na wstępie.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono z uwzględnieniem aktualnej sytuacji majątkowej skazanego, zaś o kosztach obrony z urzędu – na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) i § 15 pkt 3 w zw. z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

II AKzw 346/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE