Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)1 (...) N. (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej A. W.na rzecz powoda (...)1 (...) N. (...)z siedzibą w W.kwotę 117.647,07 zł (sto siedemnaście tysięcy sześćset czterdzieści siedem złotych i siedem groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 4 października 2012 r. do dnia zapłaty,

II zasadza od pozwanej A. W.na rzecz powoda (...)1 (...) N. (...)z siedzibą w W.kwotę 5.071,00 zł (pięć tysięcy siedemdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III nakazuje ściągnąć od pozwanej A. W.na rzecz Skarbu Państwa ((...)w O.) kwotę 4.412,00 zł (cztery tysiące czterysta dwanaście złotych) tytułem reszty należnej opłaty, od obowiązku uiszczenia której powód był zwolniony.

Sygn. akt I C 174/13

UZASADNIENIE

Powód I. D.1(...)w W.w pozwie wniesionym w postępowaniu elektronicznym w dniu 4 października 2012r. domagał się zasądzenia od pozwanej A. W.kwoty 117.647,07 zł z ustawowymi odsetkami od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz należnych kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu podał, że dochodzone roszczenie wynika z umowy o kredyt gotówkowy Nr (...) zawartej w dniu 6 czerwca 2009r. między Bankiem (...) S.A. a pozwaną. Na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej z pierwotnym wierzycielem pozwanej powód nabył przedmiotową wierzytelność i odnotował ją w swoich księgach rachunkowych.

Nakazem zapłaty z dnia 16 października 2012r. Sąd Rejonowy w L. Z.w L.nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym uwzględnił żądanie powoda w całości. (k 5 odwrót)

Pozwana A. W. wniosła sprzeciw od tego nakazu zarzucając iż roszczenie wynikające z przedmiotowej umowy było już raz przedmiotem postępowania sądowego, jak i egzekucji komorniczej. Ponowny pozew zdaniem pozwanej generuje tylko nowe nieuzasadnione koszty. Pozwana nie wskazała ani przed jakim Sądem ani pod jaką sygnaturą toczyło się wskazane przez nią postępowanie sądowe.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

W dniu 1 czerwca 2009r, pozwana złożyła w Banku (...) S.A. w W. wniosek o udzielenie jej kredytu w wysokości 100.000,-zł.

(wniosek o udzielenie kredytu k 35-38)

W uwzględnieniu jej wniosku w dniu5 czerwca 2009r. pozwana A. W. zawarła z Bankiem (...) S.A. w W. umowę Nr (...) na podstawie zaciągnęła kredyt gotówkowy na kwotę 100.000,-zł z terminem spłaty do 16 czerwca 2015r.

Z harmonogramu spłaty kredytu wynika, że oprocentowanie kredytu wynosi 8.93%, a oprocentowanie zadłużenia przeterminowanego określono na 21%. Spłata kredytu została rozłożona na 72 raty z terminem ich rozpoczęcia od 16 lipca 2009r.

(umowa kredytowa, wraz z harmonogramem k 28-34)

Wezwaniem z dnia 29 listopada 2010r. Bank (...) S. A. wezwał pozwaną do zapłaty 86.410, 34zł oraz wypowiedział pozwanej w/w umowę kredytową.

Następnym wezwaniem z dnia 11 lutego 2011r. Bank (...) S.A. w związku z upływem terminu płatności wezwał pozwaną do zapłaty w terminie 7 dni kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 84.327,85zł, zaległych odsetek w wysokości 3.524,73zł, dalszych odsetek w wysokości 21% w stosunku rocznym oraz kosztów w kwocie 75.65zł.

(wypowiedzenie umowy kredytowej k 40 41, wezwanie do zapłaty k 39, )

W dniu 24 maja 2011r. Bank (...) S.A. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny Nr (...) na kwotę 84.327,85zł należności głównej plus 8.660,64,-zł odsetek i 75,65 zł kosztów. Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2011r. Sygn. akt X Co 299/11 Sąd Rejonowy w Olsztynie nadał w/w tytułowi klauzulę wykonalności.

Wnioskiem z dnia 24 czerwca 2011r. Bank (...) S.A.złożył do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w O. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

(bankowy tytuł egzekucyjny k 44, postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności k 45 -46, wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego k 42-43

Na postawie umowy z dnia 29 maja 2012r. zawartej z powodem Bank (...) S.A. dokonał przelewu na niego wierzytelności wynikającej z umowy Nr (...).

Pierwotny wierzyciel Bank (...) poinformował pozwaną o dokonanym przelewie w pismem z dnia 26 czerwca 2012r. W dniu 27 czerwca 2012r. powód wezwał pozwaną do zapłaty przelanej wierzytelności, a następnie w dniu 1.października 2012r. powód dokonał wpisu w/w wierzytelności w swoje księgi rachunkowe.

(umowa przelewu wierzytelności k 22 - 27, pismo zawiadamiające pozwaną o przelewie k 48 odwrót, wezwanie pozwanej przez powoda do zapłaty k 47-48, wyciąg z ksiąg rachunkowych k 21 )

Sąd Okręgowy zważył:

Roszczenie powoda jest zasadne.

Zgodnie z 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew , chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Paragraf 2 tegoż przepisu stanowi, że wraz z wierzytelnością na nabywcę przechodzą wszelkie związane z nią prawa, a w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Przedmiotem wierzytelności może być co do zasady wierzytelność istniejąca, którą cedent może swobodnie dysponować. Ponadto wierzytelność ta powinna być w sposób dostateczny zindywidualizowana, choćby przez wyraźne oznaczenie stosunku zobowiązaniowego, z którego ta wierzytelność wynika ( por wyrok SN z dni 5 listopada 1999r. III CKN 423/98 OSN 2000/5/92).

W realiach niniejszej sprawy w dacie przelewu wierzytelności tj. w dniu 29 maja 2012r. wierzytelność Banku (...) S.A. w stosunku do pozwanej była wierzytelnością istniejącą.

Termin przedawnienia roszczenia banku wobec osoby niebędącej przedsiębiorcą wynosi trzy lata. Złożenie przez Bank wniosku o wszczęcie egzekucji przerywa w/w bieg przedawnienia

(por wyrok SN z dnia 10 października 2003r. II CK 113/02).

W realiach niniejszej sprawy w dacie przelewu wierzytelności tj. w dniu 29 maja 2012r. wierzytelność Banku (...) S.A. w stosunku do pozwanej była wierzytelnością istniejącą i nie przedawnioną.

Wprawdzie pozwana nie precyzuje jakie w sprzeciwie przedmiotem jakiego postępowania sądowego i egzekucyjnego było roszczenie wynikające z w/w umowy kredytowej, ale z dowodów zaoferowanych przez stronę powodową i niezaprzeczonych przez pozwaną wynika, że postępowanie sądowe dotyczyło nadania bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności na podstawie której pierwotny wierzyciel złożył wniosek do Komornika Sądowego o wszczęcie egzekucji.

Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju.

Art. 124 § 1 k.c. stanowi, że po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie on na nowo.

Fakt postępowania sądowego w tym wypadku w celu nadania bankowemu tytułowi egzekucyjnego klauzuli wykonalności i wszczęcia na jego podstawie egzekucji przez zbywcę wierzytelności Bank (...) S.A. nie stanowi przeszkody do dochodzenia wierzytelności przez jej nabywcę w postępowaniu sądowym , w takim zakresie w jakim ona istnieje.

Wskazać też należy że zgodnie z art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy wierzytelności z chwilą powzięcia wiadomości o przelewie.

Pierwotny wierzyciel Bank (...) poinformował pozwaną o dokonanym przelewie w pismem z dnia 26 czerwca 2012r., a w dniu 27 czerwca 2012r. powód wezwał pozwaną do zapłaty. Pozwana nie podnosiła ani w stosunku do zbywcy ani do nabywcy zarzutu spełnienie świadczenia wynikającego z przedmiotowej umowy kredytowej.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak pkt I wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na kwotę tę składa się jedna ¼ należnej opłaty od wskazanej wartości sporu w kwocie 1.471,-zł i wynagrodzenie adwokata w kwocie 3.600,-zł ( § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.)

O obciążeniu pozwanej kosztami sądowym, których powódka nie miała obowiązku uiścić ( ¾ opłaty od pozwu ) na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 90 poz. 594 ze zm.).