Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki

Protokolant: Marcin Guzik

po rozpoznaniu w dniu 08.10.2013 r.

we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S. (1)

przeciwko K. K.

o zapłatę 587 386, 44 zł

I. oddala powództwo;

II. obciąża Skarb Państwa niepokrytymi kosztami sądowymi.

UZASADNIENIE

Powód K. S. (1) wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego K. K. 587 386, 44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, tj. 20.03.2013 r., do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną powodowi niesumiennym wykonywaniem przez pozwanego obowiązków syndyka masy upadłości przedsiębiorstwa (...).

Powód podał, że dnia 04.12.2002 r. sąd ogłosił upadłość (...) i zarządzanie masą upadłości powierzył K. K., który złożył przed sędzią komisarzem przyrzeczenie prowadzenia postępowania upadłościowego uczciwie ze sztuką, jaką posiadał jako radca prawny. Po zakończeniu postępowania upadłościowego powołana przez sąd upadłościowy biegła stwierdziła, że były syndyk dokonał wielu oszustw na szkodę firmy powoda, co naraziło go na ogromne straty finansowe. Powodowi zgodnie z art. 361 kc przysługuje odszkodowanie pełne obejmująca zarówno poniesione straty, jak i utratę spodziewanych korzyści.

Powód wskazał, że na żądanie odszkodowanie składają się:

- 11 612, 54 zł z tytułu wpisania wierzytelności P. Z. na listę mimo negatywnego postanowienia sądu z dnia 02.10.2003 r., V GNc 874/03,

- 50 004, 04 zł tytułem zapłaty za pełnomocnictwo procesowe radcy prawnego J. L. pomimo faktu, że pozwany jest radcą prawnym, a zatrudnienie innego radcy jest zamierzonym i celowym działaniem na rzecz uszczuplenia środków masy upadłości,

-19 871, 97 zł z tytułu wypłacenia nienależnej kwoty wierzycielowi, pomimo że nakaz zapłaty z dnia 16.12.2002 r., V GNc 7882/02, został wydany w czasie upadłości i następnie uchylony postanowieniem z dnia 11.12.2008 r. na wniosek powoda,

- 32 731, 92 zł zasądzone prawomocnym wyrokiem z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3245/2003,

- 133 221, 14 zł z tytułu zaniechania przystąpienia przez syndyka do postępowania sądowego zapłatę za bezpodstawne wzbogacenie (...) W. wartością wykonanych i niezapłaconych robót budowlanych,

- 25 000 zł z tytułu zaniechania przystąpienia przez syndyka do sprawy V GC 101/04 w celu odzyskania kwoty 25 000 zł od S. S.,

- 44 800 zł z tytułu nieodpłatnego przekazania przez pozwanego jego znajomym części ruchomości należących do masy upadłości,

- 271 730, 78 zł z tytułu zaniechania przystąpienia do sprawy sądowej z Gminą W. o nakłady poniesione przez powoda na kapitalny remont siedziby przy ul. (...),

- 17 177, 94 zł z tytułu decyzji Naczelnika US W. z dnia 17.10.2007 r. odnośnie zdjęcia z przychodów poniesionych kosztów firmy (...).

Powód wskazał na odpowiedzialność pozwanego – byłego syndyka masy upadłości przedsiębiorstwa powoda wynikającą z art. 102 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Prawo upadłościowe. Podniósł, że po zakończeniu postępowania upadłościowego dnia 18.01.2007 r. i stwierdzeniu, że syndyk dopuścił się tak rażących zaniedbań w swoim postępowaniu, czemu dała wyraz biegła powołania przez sąd gospodarczy, sam przewodniczący VIII Wydziału ds. upadłościowych zawiadomił Prokuraturę Okręgową.

Powód wskazał też, że na wyznaczone w dniu 05.03.2010 r. posiedzenie w sprawie Co 447/10 o zawezwanie do próby ugodowej pozwany K. K. nie stawił się, wobec czego powód zmuszony jest złożyć pozew o odszkodowanie.

W odpowiedzi na pozew pozwany K. K. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów sądowych.

Zarzucił, że roszczenie powoda jest bezzasadne i nastąpiło jego przedawnienie.

Podniósł, że przewidziana w art. 102 prawa upadłościowego odpowiedzialność syndyka za szkodę wyrządzoną niesumiennym pełnieniem obowiązków ma charakter odpowiedzialności deliktowej (art. 415 kc). Przypisanie tej odpowiedzialności syndykowi wymaga zatem wykazania, że wszystkie jej przesłanki – szkoda winy i związek przyczynowy – zostały jednocześnie spełnione. Ciężar wykazania przesanek odpowiedzialności odszkodowawczej syndyka spoczywa na wierzycielu (poszkodowanym). Powód występujący na drogę procesu cywilnego z roszczeniem o zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 102 prawa upadłościowego powinien zatem udowodnić powstanie szkody w masie upadłości i jej rozmiar, winę wynikającą z niesumiennego wykonania obowiązków przez syndyka oraz adekwatny związek przyczynowy między szkodą a niesumiennym wykonaniem obowiązków (wyrok SN z dnia 18.07.1997 r., II CKN 33/97).

Przesłanka wiadomości o szkodzie zostaje spełniona już w chwili, w której poszkodowany wie o istnieniu szkody w ogóle, gdy ma świadomość faktu powstania szkody (wyrok SN z dnia 20.01.2005 r., II CK 358/04).

Zgodnie z art. 442 § 1 kc roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia.

W dniu 18.01.2010 r. powód złożył wniosek o przeprowadzenie postępowania pojednawczego. W dniu złożenia wniosku roszczenie powoda o zapłatę kwoty 587 386, 44 zł było już przedawnione.

Pozwany wskazał, że wierzytelność P. Z. została uznana postanowieniem sędzego komisarza z dnia 09.05.2003 r. Powód w dniu 29.04.2003 r. złożył oświadczenie, że nie uznaje wierzytelności. Roszczenie przedawniło się 29.04.2006 r.

Postanowieniem z dnia 24.05.2005 r. sędzia komisarz zezwolił pozwanemu na wypłatę radcy prawnemu J. L. kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 12 300 zł. Postanowieniem z dnia 06.07.2005 r. Sąd Rejonowy oddalił zażalenie powoda. Postanowieniem z dnia 23.09.2005 r., X Gz 476/05, Sąd Okręgowy oddalił zażalenie powoda. Roszczenie przedawniło się 24.05.2008 r.

Składki na ubezpieczenie społeczne powoda zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3246/03, nie zostały przez pozwanego opłacone, gdyż powód wniósł apelację i wniosek o wznowienie, wyrok nie był prawomocny. Uprawomocnił się dopoiero po prawomocnym ukończeniu postępowania upadłościowego, tj, 04.12.2007 r., gdy pozwany nie był już syndykiem. Powód wniósł skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Roszczenie przedawniło się 02.06.2007 r.

Wypłata wierzycielom I. P., J. Ż. (...) s.c. 12 859, 95 zł nastąpiła na podstawie prawomocnego postanowienia sądu z dnia 16.02.2006 r., VIII U 227/02. Roszczenie przedawniło się 23.06.2009 r.

Odnosząc się do kwoty 133 221, 14 zł pozwany wskazał, że powód w trakcie postępowania upadłościowego był zobowiązany do informowania sędziego komisarza i syndyka o wszystkich prowadzonych postępowaniach sądowych, czego nie uczynił, działając na szkodę masy upadłości. Roszczenie przedawniło się 12.01.2009 r.

Wyrokiem z dnia 28.06.2004 r., V GC 101/04, Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej oddalił powództwo syndyka masy upadłości K. S. (1) przeciwko S. S.. W trakcie procesu S. S. przedłożył sądowi porozumienie o dokonaniu wzajemnych rozliczeń pomiędzy wspólnikami, o którym powód nie poinformował pozwanego. Wniesienie apelacji stało się bezcelowe i bezpodstawne i naraziłoby masę upadłości na stratę w postaci konieczności ponoszenia kosztów sądowych przegranego procesu. Roszczenie przedawniło się 11.04.2008 r.

Pozwany dokonywał sprzedaży składników masy upadłości po uzyskaniu zgody sędziego komisarza i rady wierzycieli po dokonaniu wyceny przez biegłego i zamieszczeniu ogłoszeń o sprzedaży. Roszczenie przedawniło się we wrześniu 2006 r.

Pozwany po wszczęciu postępowania upadłościowego wystąpił do Urzędu Miejskiego o wyrażenie zgody na kontynuowanie działalności w lokalu użytkowym przy ul. (...). Urząd Miejski wyraził zgodę na zawarcie umowy najmu pod warunkiem przedłożenia przez pozwanego stosownego zezwolenia sądu na prowadzenie działalności gospodarczej. Postanowienim z dnia 13.02.2003 r. sąd zezwolił pozwanemu na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obejmującym świadczenie usług pogrzebowych do dnia 30.06.2003 r. Syndyk uzyskał również zgodę sądu na sprzedaż z wolnej ręki za cenę nie niższą niż 323 117 zł przedsiębiorstwa upadłego – Zakładu (...) przy ul. (...) jako zespołu składników materialnych i niematerialnych. Pozwany wystąpił do Prezydenta Miasta o wyrażenie zgody na zmianę najemcy lokalu użytkowego przy ul. (...) na potencjalnego nabywcę przedsiębiorstwa powoda. Prezydent W. nie wyraził zgody. Syndyk przystąpił do likwidacji masy upadłości. Lokal został wydany Gminie W. w dniu 08.09.2003 r. Roszczenie przedawniło się we wrześniu 2006 r.

W skład masy upadłości wchodził nie tylko majątek (...), ale także cały pozostały majątek powoda, w tym nieruchomości przy ul. (...) we W.. W trakcie likwidacji majątku masy upadłości zostały poniesione koszty (wystawione faktury) nie tylko związane z prowadzoną przez powoda działalnością gospodarczą, tj. (...) (która była kontrolowana przez US), ale również z pozostałym majątkiem powoda i to właśnie te koszty US uznał, że nie powinny być zaksięgowane w księgach rachunkowych (...) jako nie związane z prowadzoną działalnością. To nie Urząd Skarbowy uznaje lub nie zasadność poniesionych kosztów postępowania upadłościowego a Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej. Uwagi zawarte w decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego pomimo błędnych ustaleń dotyczą księgowania dokumentów rachunkowych, a nie zasadności poniesionych kosztów związanych z ukończonych ponad 6 lat temu postępowaniem upadłościowym. W wyniku wydania decyzji nie powstał obowiązek zapłaty przez powoda jakiegokolwiek podatku – strata wyniosła 1 191, 21 zł.

Przedawnieniu uległy wszystkie inne roszczenia nie ujęte w zawezwaniu do próby ugodowej z dnia 18.01.2010 r., a podnoszone przez powoda w pozwie.

Pozwany wskazał, że powód w trakcie ukończonego 6 lat temu postępowania upadłościowego wielokrotnie pomawiał pozwanego, sędziego komisarza, jak również osoby związane w jakikolwiek sposób z toczącym się postępowaniem upadłościowym. Powód w przypadku niekorzystnego dla niego orzeczenia Sądu Rejonowego lub Okręgowego traktować prokuraturę jako swoistą trzecią instancję składając wielokrotnie doniesienia o rzekomo popełnionych przestępstwach, by w kolejnych postępowaniach sądowych powoływać się na nie i przedstawiać w złym świetle stronę przeciwną (syndyka, osoby związane w jakikolwiek sposób z postępowaniem upadłościowym) Powód był kilkakrotnie karany wyrokami sądów karnych, w tym za pomówienie pozwanego.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 04.12.2002 r., VIII U 227/02, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej na skutek wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we W. ogłosił upadłość K. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo (...) we W. wpisanego do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Miejski W. pod numerem 519 i wyznaczył K. K. syndykiem masy upadłości.

Postanowieniem z dnia 17.07.2003 r., X Gz 39/03, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie upadłego na postanowienie z dnia 04.12.2002 r.

/ dowód: postanowienie z dnia 04.12.2002 r. – k. 178-185 akt VIII U 227/02; postanowienie z dnia

17.07.2003 r. – k. 252-255 akt sprawy VIII U 227/02 /

Pozwany wystąpił do Urzędu Miejskiego W. o zgodę na kontynuowanie działalności w lokalu użytkowym przy ul. (...) i zawarcie umowy na ten lokal.

W dniu 12.02.2003 r. pozwany złożył Gminie ofertę najmu lokalu.

/ dowód: pismo z dnia 21.01.2013 r. – k. 217; pismo z dnia 20.01.2013 r. – k. 219 /

Postanowieniem z dnia 13.02.2003 r. sąd upadłościowy zezwolił syndykowi na prowadzenie przedsiębiorstwa upadłego w zakresie obejmującym świadczenie usług pogrzebowych do dnia 30.06.2003 r.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 13.02.2003 r. – k. 220 /

Postanowieniem z dnia 09.04.2003 r. sąd upadłościowy zezwolił syndykowi na sprzedaż z wolnej ręki za cenę nie niższą niż 323 117 zł przedsiębiorstwa upadłego K. S. (1) w postaci Zakładu (...) znajdującego się przy ul. (...) we W..

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 09.04.2003 r. – k. 221 /

Dnia 09.05.2003 r. sędzia komisarz postanowił uznać wierzytelność P. Z. w kwocie 11 254, 04 zł.

/ dowód: lista wierzytelności – k. 128 /

Uchwałą nr (...) z dnia 15.05.2003 r. rada wierzycieli zaaprobowała działania syndyka podjęte od dnia 04.12.2012 r. do dnia 15.05.2003 r.

Uchwałą nr (...) z dnia 15.05.2003 r. rada wierzycieli pozytywnie zaopiniowała plan porowadzenia upadłości przedstawiony przez syndyka za okres od dnia 15.05.2003 r. do dnia 30.06.2003 r., w szczególności poparła wniosek o sprzedaż z wolnej ręki przedsiębiorstwa upadłego.

/ dowód: protokół – k. 223; uchwała nr (...) – k. 224; uchwała nr (...) – k. 225; lista obecności – k.

226 /

W dniu 30.05.2003 r. pozwany wystąpił do Prezydenta Miasta W. o wyrażenie zgody na zmianę najemcy lokalu użytkowego przy ul. (...) na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego wyłonionego w drodze przetargu.

Pozwany poinformował sędziego komisarza o złożeniu tego wniosku.

/ dowód: pismo – k. 230; pismo – k. 231-232 /

Pismem z dnia 20.06.2003 r. dyrektor Departamentu (...) UM W. poinformował pozwanego o niewyrażeniu zgody na zmianę najemcy na nabywcę przedsiębiorstwa.

/ dowód: pismo – k. 233 /

W dniu 08.09.2003 r. pozwany poinformował sędziego komisarza o sprzedaży ruchomości wchodzących w skład masy upadłości i przekazaniu protokolarnym lokalu przy ul. (...) Gminie W..

/ dowód: pismo – k. 216 /

Wyrokiem z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3246/2003, Sąd Okręgowy we Wrocławiu zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25.08.2003 r., (...) w ten sposób, że obciążył K. K. obowiązkiem opłacenia składek na obowiązkowe osobiste ubezpieczenie społeczne i zdrowotne K. S. (1) za okres od dnia 04.12.2002 r. do dnia 30.06.2003 r. i oddalił w pozostałej części odwołanie K. S. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W dniu 30.08.2004 r. K. S. (1) złożył apelację od wyroku SO. Wyrokiem z dnia 13.11.2007 r., III AUa 3522/05, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację K. S. (2) od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 02.06.2004 r.

K. S. (1) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 13.11.2007 r.

Postanowieniem z dnia 22.04.2005 r., VIII U 929/05, Sąd Okręgowy we Wrocławiu odrzucił skargę K. S. (1) o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem z dnia 02.06.2004 r., VIII U 3246/2003, albowiem wyrok z dnia 02.06.2004 r. nie był prawomocny.

/ dowód: odpis wyroku – k. 172; odpis postanowienia – k. 173-175; informacja SO – k. 176;

skarga kasacyjna – k. 177-180 /

Wyrokiem z dnia 28.06.2004 r., V GC 101/04, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej oddalił powództwo syndyka masy upadłości K. S. (1) przeciwko S. S. o zapłatę 25 000 zł z tytułu rozliczenia spółki cywilnej albowiem wspólnicy dokonali pisemnie rozliczenia spółki.

Postanowieniem z dnia 23.02.2005 r. Sąd Rejonowy odrzucił wniosek K. S. (1) o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i odrzucił apelację od wyroku z dnia dnia 28.06.2004 r.

/ dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem – k. 207-213; odpis postanowienia z dnia 23.02.2005 r. –

k. 214-215 /

Pismem z dnia 22.10.2004 r. dyrektor Departamentu (...) UM W. poinformował pozwanego o braku możliwości rozliczenia nakładów na remont lokalu z uwagi na zapis § 11 pkt 5 umowy najmu.

/ dowód: pismo – k. 240 /

Umowa najmu lokalu użytkowego przy ul. (...) we W. zawarta w dniu 15.03.1999 r. pomiędzy Gminą W. jako wynajmującym a K. S. (1) jako najemcą przewidywała w § 11.5, iż najemca przeprowadzi remont lokalu na własny koszt bez prawa ubiegania się o zwrot kosztów za poniesione nakłady w czasie trwania i po ustaniu stosunku najmu.

/ dowód: umowa najmu – k. 236-239 /

Postanowieniem z dnia 24.05.2005 r. sędzia komisarz zezwolił syndykowi na wypłacenie radcy prawnemu J. L. kosztów zastępstwa procesowego w łącznej kwocie 12 300 zł zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 28.09.2004 r., XI C 38/03, oraz wyrokiem Sąd Apelacyjnego z dnia 01.04.2005 r., I ACa 188/05, pod warunkiem ich wyegzekwowania od dłużników M. S. (1) i M. S. (2).

Postanowieniem z dnia 06.07.2005 r. sąd upadłościowy oddalił zażalenie upadłego na postanowienie sędziego komisarza z dnia 2405.2005 r.

Postanowieniem z dnia 23.09.2005 r., X Gz 476/05, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie upadłego na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 06.07.2005 r.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 24.05.2005 r. – k. 135-136; odpis postanowienia SR z dnia

06.07.2005 r. – k. 137-139; odpis postanowienia SO z dnia 23.09.2005 r. – k. 139 /

Pismem z dnia 19.09.2005 r. pozwany poinformował Sąd Okręgowy we Wrocławiu, iż nie wstąpi do sprawy I C 655/05 z powództwa K. S. (1) przeciwko Gminie W. o zwrot nakładów z uwagi na postanowienie § 11.5 umowy najmu.

/ dowód: pismo – k. 241 /

Postanowieniem z dnia 22.09.2005 r., I C 995/02, Sąd Okręgowy we Wrocławiu odrzucił pozew K. S. (1) przeciwko (...) S.A. we W. o zapłatę odszkodowania za inwestycje w obcych środkach trwałych w kwocie 133 221, 14 zł z powodu czasowej niedopuszczalności drogi sądowej.

Postanowieniem z dnia 12.01.2006 r., I ACz 63/06, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił zażalenie powóda na postanowienie SO.

/ dowód: odpis postanowienia SO z dnia 22.09.2005 r. – k. 200-203; odpis postanowienia SA z

dnia 12.01.2006 r. – k. 204-206 /

Postanowieniem z dnia 25.05.2006 r., VIII Gzd 15/06, sąd upadłościowy orzekł wobec K. S. (1) zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka organów przedsiębiorców na okres 5 lat.

Postanowieniem z dnia 14.09.2006 r., X Ga 206/06, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił apelację K. S. (1) od postanowienia Sądu Rejonowego.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 25.05.2006 r. – k. 242; postanowienie SO – k. 3208-3219 akt

sprawy VIII U 227/02 /

Postanowieniem z dnia 29.06.2006 r., 1 Ds. 6551/05, Prokurator Rejonowy dla Wrocławia – Krzyki Zachód na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk umorzył śledztwo w sprawie wyłudzenia w dniu 18.04.2005 r. przez J. L. kwoty 12 300 zł stanowiącej koszty zastępstwa procesowego na szkodę masy upadłości przedsiębiorstwa (...), tj. o czyn z art. 286 § 1 kk – wobec braku cech przestępstwa.

/ dowód: odpis postanowienia – k. 140 /

W toku postępowania upadłościowego K. S. (1) występował o wyłączenie sędziego komisarza SSR Ireneusza Dukiela, składał skargi na czynności syndyka, informował sąd upadłościowy o zawiadomieniu prokuratury o działaniach syndyka na szkodę upadłego i wierzycieli, wnosił o odwołanie K. K. z funkcji syndyka masy upadłości.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 26.02.2004 r. – k. 243-244; odpis postanowienia z dnia

18.05.2004 r. – k. 246; zażalenie – k. 247; wniosek – k. 248; pismo – k. 249; skarga – k.

250; akta sprawy VIII U 227/02 /

Postanowieniem z dnia 16.02.2006 r., VIII U 227/02, sędzia komisarz zatwierdził ostateczny plan podziału funduszy masy masy sporządzony przez syndyka i złożony sędziemu komisarzowi w dniu 23.01.2006 r. oraz zobowiązał syndyka do złożenia do depozytu sądowego kwoty 1 049, 84 zł.

Postanowieniem z dnia 12.04.2006 r. sąd upadłościowy oddalił zażalenie upadłego na postanowienie sędziego komisarza z dnia 16.02.2006 r.

Postanowieniem z dnia 23.06.2006 r., X Gz 324/06, Sąd Okręgowy we Wrocławiu zmienił postanowienie z dnia 12.04.2006 r. w ten sposób, że odrzucił zażalenie na postanowienie sędziego komisarza w przedmiocie zatwierdzenia planu podziału masy upadłości, a w pozostałej części oddalił zażalenie.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 16.02.2006 r. – k. 196; odpis postanowienia z dnia

12.04.2006 r. – k. 197; odpis postanowienia z dnia 23.06.2006 r. – k. 198-199;

postanowienia SR i SO – k. 2594, 2734, 2890-2892 akt sprawy VIII U 227/02 /

Postanowieniem z dnia 31.10.2006 r., VIII U 227/02, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej stwierdził ukończenie postępowania upadłościowego K. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) we W..

Postanowieniem z dnia 18.01.2007 r., X Gz 14/07, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie upadłego na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 31.10.2006 r.

/ dowód: odpis postanowienia SR – k. 181-187; odpis postanowienia SO – k. 188-195; akta

sprawy VIII U 227/02 /

Postanowieniem z dnia 12.03.2007 r., VIII U 227/02, sędzia komisarz zatwierdził sprawozdanie końcowe syndyka masy upadłości K. S. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo (...) we W., w tym sprawozdanie rachunkowe za okres od dnia 04.10.2006 r. do dnia 12.02.2007 r.

Postanowieniem z dnia 03.11.2008 r. sąd upadłościowy oddalił zażalenie K. S. (1) na postanowienie sędziego komisarza z dnia 12.03.2007 r. W uzasadnieniu tego postanowienia sąd upadłościowy uznał za nieprawidłowe dokonywanie przez syndyka czynności związanych z dysponowaniem rachunkiem bankowym masy upadłości oraz transakcjami gotówkowymi.

Postanowieniem z dnia 30.03.2009 r., X Gz 60/09, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił zażalenie K. S. (1) na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 03.11.2008 r.

/ dowód: postanowienie SR – k. 3220 akt sprawy VIII U 227/02; postanowienie SR – k. 3922-3935

akt sprawy VIII U 227/02; postanowienie SO – k. 4042-4049 akt sprawy VIII U 227/02 /

Na skutek zajęcia wierzytelności przez Komornika Sądowego M. J. w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie KM 182/08 z wniosku wierzycieli I. P. (2) i J. Ż. (2) przeciwko dłużnikowi K. S. (1) na podstawie wyciągu z listy wierzytelności z dnia 31.01.2006 r. pozwany wpłacił komornikowi w dniu 07.04.2008 r. 9 343, 45 zł.

/ dowód: zajęcie wierzytelności – k. 143; pismo pozwanego – k. 144-145; dowód wpłaty – k.

146 /

Wyrokiem z dnia 18.11.2009 r., I C 249/09, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej pozbawił wykonalności w stosunku do powoda K. K. tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty z dnia 08.01.2008 r., XIV Nc 299/07 w zakresie kwoty 8 857, 20 zł

/ dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem – k. 153-171 /

Wyrokiem z dnia 23.11.2009 r., XIV C 106/08, Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej oddalił powództwo K. S. (1) przeciwko K. K. co do kwoty 8 953, 80 zł zawartej w nakazie zapłaty z dnia 08.01.2008 r., XIV Nc 299/07, oraz odsetek zawatych w tym nakazie zapłaty.

/ dowód: odpis wyroku z uzasadnieniem – k. 147-152 /

W dniu 18.01.2010 r. powód wystąpił do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabryczej z wnioskiem o zawezwanie K. K. do próby ugodowej w sprawie zapłaty kwoty 587 386, 44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia wniosku (sprawa XI Co 447/10). Wskazał, że wzywa przeciwnika do zawarcia ugody w sprawie o odszkodowanie za szkodę wyrządzoną przez przeciwnika niesumiennym pełnieniem przez niego obowiązków syndyka.

/ dowód: odpis wniosku – k. 24-26, 125-127 /

Na posiedzenie Sądu w dniu 05.03.2010 r. pozwany K. K. nie stawił się, wobec czego próba ugodowa nie doszła do skutku.

/ okoliczność niesporna /

Postanowieniem z dnia 30.06.2010 r., VI Ds. 12/08, Prokurator Okręgowy we Wrocławiu na podstawie art. 17 § 1 1 pkt 1 i 2 kk:

I. umorzył śledztwo w sprawie utrudnienia w 2005 r. przez syndyka oraz radę wierzycieli masy upadłości (...) przetargu na sprzedaż nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) i przez to działania na szkodę K. S. (1), tj. o czyn z art. 305 § 1 kk i art. 296 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego,

II. umorzył śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień w okresie od 2002 r. do 2008 r. przez syndyka masy upadłości (...) w trakcie prowadzonego postępowania upadłościowego i przez to działania na szkodę interesu prywatnego K. S. (1), tj. o czyn z art. 231 § 1 kk i art. 296 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego,

III. umorzył śledztwo w sprawie przywłaszczenia w okresie od października 2003 r. do grudnia 2005 r. w ramach czynu ciągłego przez syndyka masy upadłości (...) łącznej kwoty 940 000 zł pochodzącej z zerwanych lokat utwiorzonych wcześniej przez syndyka z gotówki masy upadłości (...) w Banku (...) SA I Oddział we W. na szkodę K. S. (1), tj. o czyn z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 294 § 1 kk – wobec braku danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa,

IV. umorzył śledztwo w sprawie wyrządzenia w okresie od października 2003 r. do grudnia 2005 r. przez syndyka masy upadłości (...) szkody majątkowej tej firmie poprzez nierzetelne prowadzenia dokumentacji działalności gospodarczej na szkodę K. S. (1), tj. o czyn z art. 303 § 1 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego,

V. umorzył śledztwo w sprawie poświadczenia nieprawdy w okresie od października 2003 r. do grudnia 2005 r. w ramach czynu ciągłego przez syndyka masy upadłości (...) w sprawozdaniach z prowadzonego postępowania upadłościowego tej firmy kierowanych do sędziego komisarza, tj. o czyn z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego.

Postępowanie przygotowawcze było prowadzone na podstawie zawiadomień o podejrzeniu poprzełnienia przestępstwa złożonych przez K. S. (1) oraz zawiadomienia przesłanego przez Przewodniczącego Wydziału VIII ds. upadłościowych Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej dnia 13.08.2008 r. dotyczącego dysponowania rachunkami bankowymi masy upadłości.

Postanowieniem z dnia 24.11.2010 r., III Kp 961/10, Sąd Okręgowy we Wrocławiu na skutek zażalenia pokrzywdzonego K. S. (1) na postanowieniae prokuratora z dnia 30.06.2010 r. w punkcie I-IV utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie oraz na skutek zażalenia pokrzywdzonego K. S. (1) na zarządzenie prokuratora z dnia 24.08.2010 r. o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie z dnia 30.06.2010 r. w punkcie V utrzymał w mocy zaskarżone zarządzenie.

/ dowód: postanowienie prokuratora z dnia 30.06.2010 r. – k. 59-115; postanowienie SO z dnia

24.11.2010 r. w aktach III Kp 961/10 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód dochodzi od pozwanego naprawienia szkody, jakiej miałby doznać wskutek nierzetelnego wykonywania przez pozwanego obowiązków syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa (...) we W. w postępowaniu upadłościowym prowadzonym w sprawie VIII U 227/02.

Powód powołał jako podstawę swojego żądania art. 102 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24.10.1934 r. – Prawo upadłościowe.

Postępowanie upadłościowe wobec przedsięborstwa (...) prowadzone było od dnia 04.11.2002 r. do dnia 18.01.2007 r. Zgodnie z art. 536 ustawy z dnia 28.02.2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze w sprawach, w których ogłoszono upadłość przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. Powód zarzuca pozwanemu nieprawidłowe wykonywanie czynności syndyka masy upadłości (...). Pozwany pełnił tę funkcję od 2002 r. do 2007 r. Ponieważ postępowanie upadłościowe przedsiębiorstwa (...) prowadzone było w trybie uregulowanym przepisami prawa upadłościowego z 1934 r., odpowiedzialność syndyka masy upadłości należy również oceniać według art. 102 tego rozporządzenia. Przepis ten stanowi, iż syndyk i zarządca odpowiadają za szkodę, wyrządzoną niesumiennym pełnieniem obowiązków. Art. 92 pr. upadł. przewidywał obowiązek złożenia przez syndyka masy upadłości przed przystąpieniem do jego czynności, przyrzeczenia przed sędzią-komisarzem, że obowiązki swoje wykona sumiennie.

Syndyk masy upadłościowy odpowiedzialny jest zatem za szkodę wyrządzoną co najmniej niedochowaniem należytej staranności (sumienności) przy wykonywaniu obowiązków związanych z zarządzaniem masą upadłości, czyli za działania i zaniechania zawinione.

Odpowiedzialność syndyka na wskazanej podstawie jest szczególną postacią odpowiedzialności odszkodowawczej deliktowej (z tytułu czynu niedozwolonego) przewidzianej w art. 415 kc. Takie rozumienie charakteru odpowiedzialności za szkodę ujętej w art. 102 pr. upadł. jest powszechnie przyjmowane – wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26.04.2006 r., II CSK 48/06.

Oznacza to jednocześnie, iż roszczenie przeciwko syndykowi masy upadłości o naprawienia szkody wyrządzonej niesumiennym wykonaniem obowiązków podlega przedawnieniu według reguł dotyczących roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym na zasadach ogólnych.

Pozwany zgłosił zarzut przedawnienia żądań powoda i zarzut ten należy uznać za uzasadniony.

Wobec prowadzenia postępowania upadłościowego przedsiębiorstwa (...) pomiędzy 04.11.2002 r. a 18.01.2007 r. przedawnienie ewentualnych roszczeń odszkodowawczych przeciwko pozwanemu K. K. jako syndykowi masy upadłości tego przedsiębiorstwa należy oceniać według art. 442 § 1 kc obowiązującego do dnia 10.08.2007 r. Przepis ten stanowił, że roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia; jednakże w każdym wypadku roszczenie przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26.04.2006 r., II CSK 48/06, termin przedawnienia, liczony zgodnie z art. 442 § 1 kc od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie obowiązanej do jej naprawienia, rozpoczyna bieg z dniem uprawomocnienia się postanowienia sędziego-komisarza w przedmiocie zatwierdzenia ostatecznego sprawozdania rachunkowego sporządzonego przez syndyka.

Postanowienie z dnia 12.03.2007 r. o zatwierdzeniu sprawozdania pozwanego uprawomocniło się z dniem 30.03.2009 r., tj. z chwilą wydania postanowienia Sądu Okręgowego X Gz 60/09.

Wiedzę o osobie zobowiązanej do naprawienia szkody poszkodowany, którym jest sam upadły lub jego reprezentant, posiada od chwili ogłoszenia upadłości, gdyż dane syndyka są wskazane w postanowieniu sądu, bądź od chwili wydania lub doręczenia postanowienia o zmianie osoby syndyka. Natomiast za datę powzięcia wiadomości o szkodzie według przywołanego wyroku Sądu Najwyższego należy uznać zatwierdzenia czynności syndyka, czyli potwierdzenie wykonania przez niego funkcji.

W sprawie nie ma podstaw do zastosowania dyspozycji art. 442 § 2 kc stanowiącego, iż, jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dziesięciu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Powód podniósł, że w stosunku do pozwanego było prowadzone postępowanie karne. Jednakże nie zostało ono zakończone prawomocnym wyrokiem skazującym pozwanego. Prawomocnym postanowieniem z dnia 30.06.2010 r. Prokurator Okręgowy umorzył postępowanie przygotowawcze, które było prowadzone zresztą nie przeciwko K. K., ale jedynie w sprawie o czyny z art. 305 § 1 kk, 296 § 1 kk, 271 § 1 kk, 231 § 1 kk, art. 284 § 1 kk, 303 § 1 kk, art. 271 § 1 kk. Podstawą umorzenia postępowania karnego było wobec czterech badanych czynów stwierdzenie braku znamion czynu zabronionego – art. 17 § 1 pkt 1 kpk oraz wobec jednego czynu stwierdzenie braku danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa – art. 17 § 1 pkt 2 kpk. Zatem postępowanie karne nie dostarczyło podstaw do przypisania pozwanemu popełnienia przestępstwa. Tym samym ewentualne przedawnienie roszczeń w stosunku do niego liczone jest na zasadach ogólnych dla wszelkich postaci deliktów według trzyletniego terminu z art. 442 § 1 kc, a nie według reguły szczególnej przewidzianej w art. 442 § 1 kc dla roszczeń wynikających ze zbrodni lub występku z terminem dziesięcioletnim.

Trzyletni bieg terminu przedawnienia roszczenia odszkodowawczego wobec pozwanego jako syndyka masy upadłości (...) rozpoczął się z dniem 30.03.2009 r., a dniem przedawnienia byłby dzień 31.03.2012 r.

Powód wystąpił dnia 18.01.2010 r. z wnioskiem o zawezwanie pozwanego do próby ugodowej dotyczącej roszczenia o naprawienia szkody. Tą czynnością powód przerwał bieg przedawnienia.

Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 kc bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Taką czynnością jest również zgłoszenie wniosku o przeprowadzenie postępowania pojednawczego w trybie art. 184 § 1 kpc, o ile wniosek precyzyjnie określa zgłoszone roszczenie w zakresie wskazania jego przedmiotu, podstawy faktycznej i wysokości (wyroki SN z dnia 15.11.2012 r., V CSK 515/11, z dnia 25.11.2009 r., II CSK 259/09, z dnia 10.09.2006 r., V CSK 238/06). Wniosek powoda z dnia 18.01.2010 r. spełniał te wymogi bowiem wskazywał podstawę i rozmiar roszczenia, którego miałoby być przedmiotem ugody pomiędzy stronami.

Z kolei zgodnie z art. 124 § 1 i 2 kc po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo, a w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

Tym samym po przerwaniu biegu przedawnienia przez złożenie przez powoda wniosku o zawezwanie pozwanego do próby ugodowej w dniu 18.01.2010 r., termin przedawnienia rozpoczął ponownie bieg od dnia następnego po zakończeniu postępowania ugodowego, czyli od dnia 06.03.2010 r. Jednakże po upływie kolejnych trzech lat, czyli z dniem 07.03.2013 r., ewentualne roszczenie powoda przeciwko pozwanemu o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym w postaci niesumiennego pełnienia obowiązków syndyka masy upadłości (...) uległo przedawnieniu. Powód wniósł pozew w dniu 20.03.2013 r., czyli już po upływie okresu przedawnienia.

Zgodnie z art. 117 § kc po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

Pozwany podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia powoda, który to zarzut okazał się trafny, skutecznie uchylił się od zaspokojenia roszczenia zgłoszonego w pozwie. Przedawnienie roszczenia powoda oznacza, że brak jest podstawy do jego uwzględnienia bez potrzeby dalszego badania jego podstawy i zasadności.

Niezależnie od powyższego można stwierdzić, iż żądanie pozwu należało uznać za nieusprawiedliwione wynikami przeprowadzonego postępowania dowodowego.

W sprawie o zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 102 pr. upadł. z 1934 r. na powodzie zgodnie z art. 6 kc spoczywa obowiązek udowodnienia wszystkich przesłanek tej odpowiedzialności odszkodowawczej, czyli niesumienności syndyka w pełnieniu przez niego obowiązków oraz związku przyczynowego między uchybieniami syndyka a poniesioną przez powoda szkodą (wyroki SN z dnia 26.04.2006 r., II CSK 48/06, i z dnia 18.07.1997 r., II CKN 33/97).

Pozwany wskazał i potwierdził załączonymi do odpowiedzi na pozew dokumentami, że podejmowane przez niego w postępowaniu upadłościowym czynności były podejmowane za wiedzą i zgodą sędziego komisarza, wynikały z treści podejmowanych przez sąd upadłościowy oraz sądy procesowe orzeczeń.

Wpisanie wierzytelności P. Z. na listę nastąpiło decyzją sędziego komisarza na skutek sprzeciwu zgłoszonego przez powoda. Wysokość tej wierzytelności nie stanowi zatem szkody.

Pozwany uzyskał zgodę sędziego komisarza na wypłatę radcy prawnemu J. L. wynagrodzenia w kwocie 12 300 zł (a nie 50 004, 04 zł, jak twierdził powód) na skutek wydanych wcześniej prawomocnych orzeczeń sądów o kosztach zastępstwa prawnego. Brak jest zatem szkody w wysokości 50 004, 04 zł.

Pozwany uzyskał zgodę na sprzedaż przedsiębiorstwa powoda (w tym ruchomości) z wolnej ręki.

Pozbawione podstawy było występowanie przeciwko Gminie W. z roszczeniem o rozliczenie nakładów na lokal zajmowany przez przedsiębiorstwo powoda z uwagi na zawarty w § 11.5 umowy najmu zapis o wykonaniu remontu na własny koszt przez powoda i uzgodnieniu przez strony tej umowy najmu braku możliwości żądania zwrotu tych nakładów. Zgodnie z art. 676 kc, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Przepis art. 676 kc ma charakter normy dyspozytywnej. Znajduje zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy umowa najmu lub dzierżawy nie zawiera stosownych postanowień w kwestii nakładów na rzecz najętą oraz zwrotu czy też rozliczenia tychże nakładów (wyroki SN z dnia 22.04.1999 r., II CKN 296/98, z dnia 30.06.1999 r., III CKN 271/98, z dnia 19.11.2003 r., V CK 457/02, z dnia 26.06.2008 r., II CK 69/08, z dnia 28.11.2006 r., IV CSK 217/06, dnia 08.07.2010 r., II CSK 85/10). Umowa najmu z dnia 15.03.1999 r. zawierała takie właśnie postanowienia w postaci wyłączenia możliwości żądania przez najemcę zwrotu wartości nakładów. Nie można zatem mówić o szkodzie z tym związanej w wysokości 271 730, 78 zł.

Pozwany umotytował, że nie przystąpił do sprawy V GC 101/04 albowiem roszczenie przeciwko S. S. było nieuzasdnione z uwagi na zawarte między nim a K. S. (1) porozumienia dotyczące rozliczenia spółki cywilnej, co znalazło wyraz w wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 28.06.2004 r., V GC 101/04. Nie można zatem mówić o szkodzie z tym związanej w wysokości 25 000 zł.

Pozwany wskazał także, czym wyrażała się istota decyzji wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, która nie zwiększyła obciążeń podatkowych masy upadłości.

Wykazał, że postępowanie przed sądem ubezpieczeń społecznych zakończyło się prawomocnie po zakończeniu postępowania upadłościowego.

Sąd oddalił wnioski dowodowe powoda zawarte w pktach 6 i 7 pozwu, tj. o dopuszczenie dowodu z opinii biegłej B. P. mającej „potwierdzać uchybienia K. K.” oraz dowodu z opinii biegłego zgłoszonego na okoliczność „wyliczenia strat”.

W sprawie o odszkodowanie ustalenie wysokości szkody następuje na podstawie całości materiału dowodowego i należy do sądu orzekającego w sprawie w razie stwoierdzenia podstaw do odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego. Dowód z opinii biegłego stanowi element materiału dowodowego sprawy, jednakże przeprowadzany jest zgodnie z art. 278 kpc na okoliczności wymagające wiadomości specjalnych. Powód nie wskazał, jakie to miałyby być okoliczności, tj. czy chodziło np. o wadliwe prowadzenie rachunkowości masy upadłości przez pozwanego. Powoływane przez powoda na uzasadnienia żądania pozwu uchybienia przypisywane pozwanemu w postaci zaniechania wystąpienia na drogę sądową, dokonywania bezpodstawnych wypłat mogą być ocenione przez sąd na podstawie istniejącej dokumentacji bez potrzeby poszukiwania wiadomości specjalnych. Wobec tego prowadzenie dowodu z opinii biegłego było zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy, a ponadto – wobec zasadności zarzutu przedawnienia – powodowałoby zbędne przedłużenie postępowania ponad niezbędną miarę.

Można zresztą zwrócić uwagę, że sąd upadłościowy orzekając o oddaleniu zażalenia powoda na postanowienie sędziego komisarza o zatwierdzeniu sprawozdania końcowego syndyka wskazał na uchybienia w jego czynnościach, ale dotyczące rachunków bankowych i zasobów gotówkowych masy upadłości, powód zaś takich okoliczności na uzasadnienie żądania pozwu nie podnosił. Jedynie w tym zakresie przewodniczący wydziału ds. upadłościowych skierował zawiadomienie do prokuratury. W pozostałym zakresie postępowanie przygotowawcze było prowadzone na skutek zawiadomień K. S. (1).

Można jeszcze dodać, że odpowiedzialność syndyka masy upadłości na podstawie art. 102 pr. upadł. jest odpowiedzialnością za szkody wyrządzone różnym osobom, tj. uczestnikom postępowania upadłościowego, czyli upadłemu lub wierzycielom albo osobom trzecim. Jednakże w wypadku szkody mającej polegać na zaniechaniu przez syndyka ściągnięciu do masy upadłości przypadających jej należności od dłużników upadłego albo na bezpodstawnych wydatkach z masy upadłości – osobami poszkodowanymi przez syndyka masy upadłości są wierzyciele upadłego, którzy powinni zostać w postępowaniu upadłościowym zaspokojeni, nie zaś sam upadły. Powód nie ma zatem legitymacji czynnej w zakresie dochodzenia roszczeń opisanych w pozwie.

Sąd uznał zatem, iż wobec zasadności zgłoszonego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia powoda, a także braku okoliczności stanowiących przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego jako syndyka masy upadłości względem powoda, powództwo należało ocenić jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw, wobec czego podlegało ono oddaleniu w całości.

Z uwagi na wcześniejsze zwolnienie powoda od kosztów sądowych, obciażają one ostatecznie Skarb Państwa.

Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.