Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Co 258/13

POSTANOWIENIE

Dnia 30 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Maria Stelska

Protokolant Dorota Twardowska

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 w Lublinie

na rozprawie

sprawy z wniosku G. M.

z udziałem H. C., Gminy L. w L., Skarbu Państwa – Wojewody L. i (...) S.A. z siedzibą w W.

- o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego

postanawia:

I.  wydać wierzycielowi G. M. ponowny tytuł wykonawczy w postaci prawomocnego wyroku wydanego przeciwko Gminie L. w L. i (...) S.A. z siedzibą w W. przez Sąd Okręgowy w Lublinie I Wydział Cywilny w dniu 10 grudnia 2007 roku, w sprawie I C 486/00, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 9 grudnia 2009 roku w sprawie I ACa 89/08, któremu Sąd Apelacyjny w Lublinie I Wydział Cywilny nadał w dniu 26 stycznia 2010 roku klauzulę wykonalności na wniosek wierzycieli G. M. i H. C., zamiast tytułu utraconego;

II.  zasądzić od dłużników Gminy L. w L. i (...) S.A. z siedzibą w W. solidarnie na rzecz wnioskodawczyni G. M. kwotę 40 zł (czterdzieści złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania;

III.  w pozostałym zakresie koszty postepowania pomiędzy uczestnikami wzajemnie znieść.

Sygn. akt I Co 258/13

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 11 września 2013r. G. M. domagała się ponownego wydania tytułu wykonawczego zamiast utraconego.

W uzasadnieniu wniosku podniosła, że wyrok wydany przez Sąd Okręgowy w Lublinie w sprawie I C 486/00 został przez nią utracony przy remoncie mieszkania ( k 2 wniosek wraz z uzasadnieniem).

W odpowiedzi na wniosek uczestnik – Skarb Państwa reprezentowany przez Wojewodę L. wnosił o oddalenie wniosku i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego pisma uczestnik wskazał, że samo powołanie się przez wierzyciela na fakt utraty tytułu wykonawczego nie jest wystarczające do ponownego wydania tytułu wykonawczego, tym bardziej, że wnioskodawczyni nie wykazała celu, dla którego tytuł wykonawczy jest niezbędny ( k 11-12 odpowiedź na wniosek).

Podobnie uczestnik – (...) S.A. w W. wniosło o oddalenie wniosku w całości i zasądzenie od wnioskodawczyni G. M. na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W uzasadnieniu odpowiedzi na wniosek uczestnik podniósł, że wniosek opiera się wyłącznie na twierdzeniu wnioskodawczyni, niepopartym żadnymi dowodami. Dowód utraty tytułu wykonawczego spoczywa na wierzycielu, z tego bowiem faktu wierzyciel wywodzi swe uprawnienie do ponownego uzyskania, w zamian utraconego, tytułu wykonawczego ( art. 6 k.c.). Dodatkowo uczestnik wskazał, że twierdzenia wnioskodawczyni muszą budzić wątpliwości w świetle faktu, że (...) S.A. w całości zaspokoiło należności zasądzone na rzecz powódek na mocy wyroku z dnia 10 grudnia 2007r. Sądu Okręgowego w Lublinie (sygn. akt I C 486/00), zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 9 grudnia 2009r. (sygn. akt I ACa 89/08). W wykonaniu ww. wyroków uczestnik uiścił w dniu 9 czerwca 2010r. na rzecz każdej z powódek kwoty po 7 250,10 złotych. Skoro uczestnik zaspokoił roszczenia powódek, to tytuł wykonawczy jest bezprzedmiotowy i brak jest rzeczowego uzasadnienia dla ponownego jego wydania ( k 14-15 odpowiedź na wniosek).

Na rozprawie, która odbyła się w dniu 30 grudnia 2013r. wnioskodawczyni G. M. podtrzymała wniosek o ponowne wydanie tytułu wykonawczego. Wyjaśniła, że tytuł wykonawczy otrzymała w 2009r. Nie złożyła wniosku o wszczęcie egzekucji, bowiem (...) wpłaciło na jej rzecz oraz na rzecz uczestniczki H. C. ( powódki w sprawie I C 486/00) zasądzoną wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie należność główną. Podobnie uczyniła Gmina L. w L., przy czym Gmina L. dodatkowo uiściła na rzecz powódek ze sprawy I C 486/00 zasądzone odsetki ustawowe, chociaż nie w całości. (...) nie uiściło tytułem odsetek ustawowych żadnej kwoty. W tym zakresie G. M. i H. C. zamierzają złożyć wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Otrzymany przez wnioskodawczynię tytuł wykonawczy został zagubiony podczas remontu mieszkania wnioskodawczyni, który miał miejsce około dwóch lat temu. Oryginał tytułu wykonawczego wnioskodawczyni przechowywała w domu wraz z innymi dokumentami. Podczas remontu dokumenty te były składowane w piwnicy oraz w drugim mieszkaniu wnioskodawczyni. Po zakończeniu remontu okazało się, że nie ma oryginału tytułu wykonawczego. Pozostała jedynie kserokopia tego tytułu ( protokół rozprawy k 33v).

ustalenia faktyczne:

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2007r. wydanym w sprawie I C 486/00, Sąd Okręgowy w Lublinie zasadził od Gminy L. na rzecz H. C. i G. M. kwoty po 90 163 złote z ustawowymi odsetkami od dnia 1 października 2006r. do dnia zapłaty, zaś od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty po 15 375,50 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 1 października 2006r. do dnia zapłaty. Obciążył również pozwaną (...) S.A. obowiązkiem zwrotu na rzecz powódek kosztów procesu. Oddalił powództwo wobec Skarbu Państwa – Wojewody L. (wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 10.12.2007r. - k 1545-1546 akt sprawy I c 486/00, tom. VIII).

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2009r. Sąd Apelacyjny w Lublinie, w sprawie I ACa 89/08, zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie w sprawie I C 486/00, w ten sposób, że zasądzone od pozwanej Gminy L. na rzecz powódek kwoty pieniężne obniżył do kwot po 50 651,50 złotych, a zasądzone od (...) do kwot po 7 250,10 złotych ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 09.12.2009r.- k 1879 akt sprawy I C 486/000, tom X).

W dniu 26 stycznia 2010r., powódce G. M. został wysłany tytuł wykonawczy, który otrzymała w dniu 05.02.2010r. ( adnotacja o przesłaniu tytułu wykonawczego – k 1879 i dowód doręczenia tytułu wykonawczego – k 1921 akt sprawy I C 486/00).

Otrzymany przez powódki tytuł wykonawczy nie został skierowany do egzekucji wobec dokonania dobrowolnej wpłaty na ich rzecz zasądzonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie należności głównej, a w przypadku Gminy L. dodatkowo części należnych odsetek ustawowych. Oryginał tytułu wykonawczego G. M. utraciła podczas remontu mieszkania i przenoszenia przechowywanych w mieszkaniu dokumentów do piwnicy i do innego jej mieszkania (wyjaśnienia wnioskodawczyni G. M. k 33v).

Według twierdzeń wnioskodawczyni G. M., Gmina L. nie dokonała dotychczas zapłaty odsetek ustawowych w kwocie około 1 000 złotych ( k 33v). Zapłaty odsetek ustawowych w całości nie dokonało (...) S.A. z siedzibą w W. ( okoliczność przyznana w treści odpowiedzi na wniosek).

Wnioskodawczyni oraz uczestniczka H. C. zamierzają złożyć wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w tym zakresie (wyjaśnienia wnioskodawczyni k 33v).

uzasadnienie prawne:

Zgodnie z treścią art. 794 k.p.c, ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego może nastąpić jedynie na mocy postanowienia sądu wydanego po przeprowadzeniu rozprawy. W postępowaniu tym sąd ogranicza badanie do faktu utraty tytułu wykonawczego.

Granice kognicji sądu w zakresie postępowania objętego dyspozycją art. 794 k.p.c., określa zdanie trzecie tego artykułu. W postępowaniu mającym za przedmiot ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego, sąd nie może zatem badać, czy zachodzą przesłanki nadania tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności (por. postanowienie SN z dnia 23 czerwca 1966 r., I PZ 28/66, OSNC 1967, nr 2, poz. 32). Tym bardziej kognicja sądu nie obejmuje materialnoprawnych zdarzeń (np. przedawnienia roszczenia), które mogą mieć wpływ na istnienie i zakres odpowiedzialności dłużnika (por. postanowienie SN z dnia 5 maja 1967 r., I CZ 39/67, OSP 1968, z. 6, poz. 119).

Wnioskodawczyni G. M. opisała znane jej okoliczności utraty tytułu wykonawczego, chociaż szczegółów tego zdarzenia nie zna. Wyjaśnienia wnioskodawczyni nie mogą budzić wątpliwości, skoro brak jakichkolwiek dowodów przeciwnych. Nie można przede wszystkim stwierdzić, że tytułu wykonawczego wnioskodawczyni wyzbyła się dobrowolnie, np. poprzez jego świadome zniszczenie. Faktem jest, że niewiedza wierzyciela o tym, co się stało z tytułem wykonawczym, niekoniecznie musi świadczyć o tym, że tytuł został przezeń utracony, to w stanie faktycznym sprawy nie sposób przyjąć odmiennego stanowiska. Od dwóch lat wnioskodawczyni bezskutecznie poszukuje tytułu wykonawczego, a remont mieszkania i panujące w związku z tym zamieszanie, uzasadnia stanowisko, że utrata dokumentu w takich okolicznościach jest jak najbardziej prawdopodobna. Oznacza to, że utrata nastąpiła wskutek zdarzenia niezależnego od woli wierzyciela, co daje podstawę do uwzględnienia wniosku i ponownego wydania tytułu wykonawczego zamiast utraconego.

W świetle przytoczonej wyżej argumentacji bez odniesienia się pozostawić można twierdzenie uczestnika – (...) S.A. w W., jakoby wniosek G. M. o ponowne wydanie tytułu wykonawczego był, wobec faktu zaspokojenia przez niego roszczenia powódek, bezprzedmiotowy i że brak dla takiego wniosku rzeczowego uzasadnienia. Niemniej jednak podnieść należy, że uzasadniając swoje stanowisko merytoryczne zawarte w odpowiedzi na wniosek, uczestnik przyznał, chociaż bez wyraźnej intencji, że nie spełnił świadczenia w całości. Bez wątpienia uchybił obowiązkowi uiszczenia na rzecz powódek odsetek ustawowych od zasądzonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie świadczenia pieniężnego, a taki obowiązek, w świetle treści obydwu wyroków, tj. wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 10.12.2007r. i wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 09.12.2009r., jest oczywisty. Poza treścią opisanych wyroków, wyraźnie okoliczność tę zaakcentował Sąd Apelacyjny w Lublinie w uzasadnieniu postanowienia z dnia 30 marca 2010r. oddalającego wniosek G. M. o wykładnię wyroku z dnia 9.12.2009r. ( k 1924 akt sprawy I C 486/00). Odpis tego postanowienia pełnomocnik (...) S.A. otrzymał w dniu 07.04.2010r. ( k 1938 akt sprawy I C 486/00), a zatem twierdzenie uczestnika, że zaspokoił roszczenie G. M. i H. C. w całości nie polega na prawdzie. Okoliczność ta, jak argumentowano wyżej, nie ma jednak w odniesieniu do postępowania wywołanego wnioskiem o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego, istotnego znaczenia, stąd kwestia ta została poruszona jedynie marginalnie, w odpowiedzi na zarzut (...) S.A.

W tym miejscu uzasadnić jedynie należy brak zastępstwa procesowego w niniejszym postępowaniu uczestnika jakim jest Skarb Państwa – Wojewoda L., przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa ( art. 8 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa –Dz.U.2013.1150 j.t.). Powołana w tym miejscu ustawa weszła w życie w dniu 15 marca 2006r. Zgodnie a treścią art. 83 ust. 1. tej ustawy, sprawy wszczęte przed właściwym sądem, trybunałem lub innym organem orzekającym przed dniem wejścia w życie ustawy, w których zgodnie z jej przepisami, po dniu wejścia w życie ustawy, zastępstwo procesowe Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną jest obowiązkowe, są prowadzone na dotychczasowych zasadach. Postępowanie w sprawie I C 486/00, wobec którego obecne postępowanie sądowe unormowane w art. 794 jest jedynie postępowaniem wtórnym i pomocniczym, zostało wszczęte przed wejściem w życie ustawy o Prokuratorii Generalnej i przed zmianą jej art. 8 tej ustawy wprowadzająca obowiązek zastępstwa procesowego Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną we wszystkich sprawach rozpoznawanych w pierwszej instancji przez sąd okręgowy. Tym samym w przekonaniu Sądu nie istniał obowiązek zastępstwa procesowego Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa w obecnym postępowaniu. Skarb Państwa został ponadto wskazany przez wnioskodawczynię jako uczestnik niniejszego postępowania, wyłącznie dlatego, że był pozwanym w sprawie I C 486/00. Nie ulega jednak wątpliwości, że obowiązek świadczenia na rzecz G. M. i H. C. ze strony Skarbu Państwa nie istnieje, bowiem powództwo w stosunku do niego zostało oddalone.

Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia treść art. 98§ 1k.p.c. w związku z art. 13§ 2 k.p.c. Wniosek został uwzględniony w całości, a wnioskodawczyni poniosła koszty w kwocie 40 złotych uiszczając opłatę sądową od wniosku w takiej kwocie.

Z przyczyn wyżej podanych i z uwagi na treść powołanych przepisów prawa Sąd orzekł jak w postanowieniu.