Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska - Szota

Protokolant: Małgorzata Schick

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...). z siedzibą wL.

przeciwko A. Ś.

o zapłatę 1015,08 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 5/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...). z siedzibąL. wniosła o zasądzenie od pozwanej A. Ś. kwoty 1 015,08 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 900 zł od dnia 26 września 2012 r. r. i od kwoty 115,08 zł dnia 20 września 2013 r. oraz zasądzenie kosztów procesu w uzasadnieniu pozwu wskazując, że na podstawie umowy cesji przejęła od firmy (...) (...) S.A. prawo do wierzytelności wobec pozwaneej z tytułu wystawionych not obciążeniowych dotyczących niezwróconego sprzętu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz strona powodowa (...) w L. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009 r. zawarły w dniu 28 września 2012 r. umowę szczegółową, w której ustaliły, że jej postanowieniami zostają objęte wierzytelności wskazane w liście wierzytelności stanowiącej załącznik (...) do umowy szczegółowej

Dowód:

- duplikat umowy szczegółowej z dnia 28.09. 2012 r. – k.15 verte

W dniu 15 stycznia 2014 r. strona powodowa (...) w L. sporządziła zawiadomienie o tym, ze wierzytelność w wysokości 900 zł wraz ze wszelkimi związanymi z nią prawami została przelana na rzecz strony powodowej oraz częściowy wykaz wierzytelności.

Dowód:

- duplikat zawiadomienie i częściowy wykaz wierzytelności – k.11 verte i 12

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 339 § 1 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W myśl zaś art. 340 k.p.c. wyrok wydany w nieobecności pozwanego nie będzie zaoczny, jeżeli pozwany żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie.

Pozwana A. Ś. nie stawiła się na rozprawę, nie wniosła o przeprowadzenie rozprawy w swojej nieobecności, nie złożyła wyjaśnień w sprawie, a zatem zachodziły podstawy do wydania wyroku zaocznego.

W myśl przepisu art. 339 § 2 k.p.c. wydając wyrok zaoczny, Sąd przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W ocenie Sądu, twierdzenia powoda zawarte w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości.

W świetle przeprowadzonych na wniosek strony powodowej dowodów w postaci duplikatu umowy szczegółowej z dnia 28 września 2012 r., zawiadomienia o cesji i częściowego wykazu wierzytelności sporządzonych w dniu 15 stycznia 2014 r. przez stronę powodową nie sposób uznać, by strona powodowa udowodniła dochodzone roszczenie.

Przepis art.6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Z żadnego z wyżej wymienionych dowodów w sprawie nie wynika, że strona powodowa nabyła wierzytelność przysługującą (...) (...) S.A. z siedzibą w W. od pozwanej A. Ś.. Na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w dniu 28 września 2012 r. stwierdzić można tylko, że taka umowa została zawarta między stroną powodową i (...) (...) S.A.. Strona powodowa nie przedłożyła załącznika (...) wskazanego w przedmiotowej umowie z wykazem wierzytelności do tej umowy, ani umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009 r., tak by Sąd mógł zweryfikować, czy istotnie wierzytelność przysługująca pierwotnemu wierzycielowi od pozwanej A. Ś. została nabyta przez stronę powodową, w jakiej wysokości oraz z jakiego tytułu.

Strona powodowa zupełnie nie odniosła się do kwestii udowodnienia faktu, z jakiego tytułu powstała wierzytelność pozwanego. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że była to wierzytelność z tytułu noty obciążeniowej za niezwrócony sprzęt. Wprawdzie do pozwu dołączono notę księgową z dnia 10 września 2012 r., lecz nie została ona zawnioskowana przez stronę powodową działającą przez profesjonalnego pełnomocnika jako dowód, co w istocie wobec braku dołączenia załącznika (...) pozostaje bez znaczenia dla sprawy.

Ponadto rzeczą strony powodowej było wykazanie, że jej poprzednikowi prawnemu w ogóle przysługiwała taka wierzytelność - jak dochodzona pozwem - względem pozwanej. Przede wszystkim strona powodowa winna była zawnioskować, prócz powołanego wyżej załącznika (...) w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia sprawy, umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009 r. oraz umowę łączącą zbywcę wierzytelności z pozwanym, które powołała w częściowym wykazie wierzytelności celem zweryfikowania wysokości wierzytelności, terminu jej wymagalności oraz możliwości dochodzenia odsetek. Stanowczo stwierdzić wypada, że dowodem istnienia wierzytelności przysługującej względem określonego dłużnika nie może być częściowy wykaz wierzytelności czy też zawiadomienie o cesji. Z samego zaś faktu, że strona powodowa sporządziła dokument, w postaci zawiadomienia o cesji wierzytelności, adresowany do pozwanej, nie wynika fakt, że wierzytelność przeciwko pozwanej w ogóle istniała, nie wspominając o jej wysokości, tym bardziej, że powód nie wykazał, aby owo "zawiadomienie" w ogóle zostało doręczone pozwanej w taki sposób, że mogła się ona zapoznać z jego treścią. Pismo to, jako dokument prywatny, stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która jej podpisała złożyła oświadczenie określonej treści. Nie jest natomiast dowodem na fakt istotny dla rozstrzygnięcia sprawy.

Mając zatem na względzie przedstawione przez stronę powodową dowody, brak jest podstaw, by na ich mocy stwierdzić, że przysługuje jej jakiekolwiek roszczenie od pozwanej i z tego względu na podstawie przepisu art. 6 k.c. Sąd oddalił powództwo strony powodowej jako nieudowodnione.