Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w H.

przeciwko I. N. i H. N.

o zapłatę

oddala powództwo.

S ę d z i a

Sygn. akt I C 484/14

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa w H.wystąpiła przeciwko I. N.i H. N.z powództwem w którym domagała się zasądzenia solidarnie od pozwanych kwoty 1.653,59 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 1.573,99 złotych od dnia 10 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Podnosiła, że pozwanej I. n.przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...)przy ulicy (...)w H.. Pozwane nie regulują opłat za mieszkanie.

Pozwane I. N.i H. N.wnosiły o oddalenie powództwa, podnosząc, iż powódka nie udowodniła swojego roszczenia. Pozwane wskazywały, że jedyny dowód przedstawiony przez powódkę stanowią wezwania do zapłaty, który ich zdaniem nie dowodzi istnienia po ich stronie jakiegokolwiek zobowiązania wobec powódki. Pozwane twierdziły, że terminowo regulują opłaty za mieszkanie i nie mają z tego tytułu zaległości. Podnosiły także zarzut powagi rzeczy osądzonej, wskazując, iż żądanie powódki zostało rozpoznane w sprawie o sygn. akt (...).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem powódka nie udowodniła, ze pozwane zalegają na kwotę dochodzoną pozwem z opłatami wskazanymi w przepisie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity (Dz.U. z 2013 r. Nr 1222).

Poza sporem pozostawało, że pozwana I. N. jest członkiem powodowej spółdzielni mieszkaniowej i przysługuje jej własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, a pozwana H. N. zamieszkuje w tym lokalu. Powodowa spółdzielnia złożyła kopię przydziału spółdzielczego własnościowego prawa do przedmiotowego lokalu (k. 9), którego strony nie kwestionowały. Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. W myśl zaś art. 4 ust. 6 cytowanej ustawy za opłaty te odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu. Pozwane nie kwestionowały, że mają obowiązek ponoszenia opłat związanych z utrzymaniem tego lokali. Twierdziły jedynie, że powódka nie udowodniła, iż posiadają one zadłużenie z tytułu opłat wskazanych w cytowanym wyżej przepisie, podnosiły także zarzut powagi rzeczy osądzonej.

O ile zarzut powagi rzeczy osądzonej jest chybiony, gdyż w sprawie o sygn. akt (...)powódka domagała się zapłaty zaległych opłat na koniec stycznia 2013 roku, podczas gdy w niniejszym postępowania dochodziła opłat na dzień 31 grudnia 2013 roku, to zarzut nieudowodnienia roszczenia okazał się trafny. Zgodnie art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne

Podzielić należy stanowisko pozwanych, że załączone do pozwu wezwania do zapłaty nie stanowią wiarygodnego dowodu na istnienie i wysokość zobowiązania pozwanych, gdyż dowodzą jedynie tego, że powódka kierowała do pozwanych tego rodzaju pisma. Złożony na rozprawie dowód w postaci kartoteki obrotów mieszkańca (k.53-54), wskazuje, iż pozwane zalegały z opłatami na kwotę 2.027,79 złotych na koniec marca 2014 roku. Przedmiotem sporu jest zaś istnienie zobowiązania pozwanych na datę 31 grudnia 2013 roku. Z treści tego dokumenty wynika, że zobowiązanie pozwanych wyniosło na ten dzień 6.640,61 złotych, co po potrąceniu kwoty zasądzonej w sprawie (...)daje kwotę 1.582,79 złotych. Tymczasem powódka dochodzi tytułem należności głównej kwotę 1.573,99 złotych. Analiza kartoteki nie rozstrzyga skąd może wynikać taka różnica, co podważa wiarygodność tego dokumentu.

Mając na względzie powyższe okoliczności art. 4 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity (Dz.U. z 2013 r. Nr 1222) i art. 6 kodeksu cywilnego, należało orzec jak w sentencji orzeczenia.

Sędzia