Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko K. L.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 313.473,58 zł (trzysta trzynaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt trzy złote i pięćdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 308.072,05 zł (trzysta osiem tysięcy siedemdziesiąt dwa złote i pięć groszy) od dnia 1 października 2013 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 5.401,53 zł (pięć tysięcy czterysta jeden złotych i pięćdziesiąt trzy grosze) od dnia 11 października 2013 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 22.874,00 zł (dwadzieścia dwa tysiące osiemset siedemdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 8/14

UZASADNIENIE

Powód wniósł o zapłatę kwoty 313.473,58 zł ze wskazanymi odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu podano że pozwany jako pracodawca zobowiązany był do wypłacenia świadczeń pracowniczych swoim pracownikom. Wobec braku wypłaty, 18 byłych pracowników pozwanego złożyło do powodowego (...) wnioski o wypłatę niezaspokojonych należności pracowniczych w trybie ustawy z 13.07.2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy( t.j. Dz.U.Nr 158, poz.1121 z póżn.zm.).Ponieważ zostały spełnione przesłanki określone w/w ustawą, powód dokonał wypłaty świadczeń. Ponadto do pozwu dołączono dokumenty wskazujące że wobec pozwanego toczyło się postępowanie o ogłoszenie upadłości dłużnika; wniosek oddalono gdyż majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarczał na zaspokojenie kosztów postępowania, dłużnik złożył zażalenie na wydane w tym przedmiocie postanowienie.

W dniu 5.11.2013 r. Sąd wydał nakaz zapłaty.

Pozwany złożył sprzeciw (k.96) podając w uzasadnieniu, że zobowiązanie podanej przez powoda wysokości nie istnieje. Pozwany w całości zanegował twierdzenia strony powodowej opisane w pozwie, podając że nie odpowiadają one stanowi faktycznemu ; powołano treść art.6 kc .

Powód podtrzymał swoje stanowisko, zaznaczając że pozwany nie zgłosił żadnych konkretnych zarzutów, a fakt dokonanych wypłat jest poparty dokumentacją dołączoną do pozwu.

Sąd ustalił co następuje.

Pozwany jako pracodawca zobowiązany był do wypłacenia świadczeń pracowniczych swoim pracownikom. Wobec braku wypłaty, 18 byłych pracowników pozwanego złożyło do powodowego (...) wnioski o wypłatę niezaspokojonych należności pracowniczych w trybie ustawy z 13.07.2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy( t.j. Dz.U.Nr 158, poz.1121 z póżn.zm.).Ponieważ zostały spełnione przesłanki określone w/w ustawą, powód dokonał wypłaty świadczeń. Stosownie do art.23 ust.1 w/w ustawy pozwany jest obowiązany do zwrotu przedmiotowych kwot na konto powoda.

Pozwany nie zapłacił powodowi żadnych kwot .Pismami z dnia 31.07.2013 r. i 30.08.2013 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty, na co on nie odpowiedział.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wezwania do zapłaty z dowodami doręczenia (k.18,23), karty indywidualne rozliczenia świadczenia pracowniczego z potwierdzeniami realizacji przelewu(k.19-21,25-78) oraz kartotekę naliczania odsetek (k.22) Dokumenty złożone do akt wątpliwości nie budziły.

Sąd zważył co następuje.

Zarzuty sprzeciwu sprowadzały się do zaprzeczenia twierdzeniom powoda. W aktualnej procedurze akcentującej sprawne postępowanie enigmatyczne zarzuty iż” zobowiązanie podanej przez powoda wysokości nie istnieje” a przytoczone okoliczności „nie odpowiadają one stanowi faktycznemu” nie mogły być wzięte pod uwagę, wobec przedłożenia i zgłoszenia dowodów z dokumentów. W tej sytuacji wobec ustalenia treści zobowiązania pozwanego w oparciu o dokumenty, przesłuchanie stron było bezprzedmiotowe.

Lakoniczne przytoczenie przepisu art.6 kc nie wystarcza, by oddalić żądania powoda jeżeli zgłoszono nie budzące wątpliwości i nie kwestionowane dokumenty. Sąd ocenił postawę pozwanego jako wyraz taktyki procesowej sprowadzającej się jedynie do formalnego wdania się w spór a następnie unikania wszelkiej aktywności procesowej z unikaniem odbierania korespondencji włącznie. Pozwany dwukrotnie odebrał korespondencję: nakaz zapłaty i wezwanie do uzupełnienia braków, został pouczony o treści art.136 kpc, nie podał Sądowi innego adresu; w tej sytuacji adnotacje doręczyciela „firma zlikwidowana” pozwalają na zastosowanie paragrafu drugiego powołanego art.136 kpc.

Biorąc pod uwagę powyższe w oparciu o przepis art23 ust.1 wyżej powołanej ustawy orzeczono jak w sentencji. O odsetkach orzeczono w oparciu o art.359 w zw. z art.481 kc. O kosztach postanowiono na zasadzie art.98 kpc.

(...)

(...)

(...)