Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII Gz 17/13

POSTANOWIENIE

Dnia 27 czerwca 2013

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Sałamaj

Sędziowie: SSO Leon Miroszewski (sprawozdawca)

SSO Agnieszka Kądziołka

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z wniosku Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe (...) spółki

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.

przy udziale P. M.

o orzeczenie zakazów określonych w art. 373 Prawa upadłościowego i naprawczego wobec P. M.

na skutek zażalenia uczestnika na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 19 listopada 2012 roku w sprawie o sygnaturze XI Gzd (...) Ns (...)

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, postanowieniem z dnia 19 listopada 2012 roku, w sprawie XII Gzd (...) Ns (...), odrzucił wniosek uczestnika P. M. o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 12 lipca 2012 roku o pozbawieniu uczestnika prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni, fundacji i stowarzyszeniu na okres 3 lat. Oddalił też tym postanowieniem wniosek uczestnika o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadniania wzmiankowanego postanowienia.

W uzasadnieniu stwierdził, że wniosek złożony w dniu 1 października 2012 był spóźniony bowiem uczestnik wiedział o rozprawie z dnia 12 lipca 2012 roku, podczas której zostało wydane postanowienie kończące postępowanie co do istoty, zatem ustawowy termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia tego postanowienia upłynął w dniu 19 lipca 2012 roku. Sąd Rejonowy nie zgodził się z uczestnikiem, który twierdził, że nie miał wiedzy o wydanym postanowieniu. Jak stwierdził, informował uczestnika o kolejnych terminach rozpraw oraz o wymaganiach co do sposobu usprawiedliwiania nieobecności na rozprawach spowodowanych chorobą. Dodał, że uczestnik został wezwany po poprzedniej rozprawie, z dnia 12 czerwca 2012 roku, na którą nie przybył uzasadniając nieobecność zwolnieniem lekarskim, do przedłożenia zaświadczenia lekarskiego wydanego przez lekarza sądowego, na co nie zareagował, a to oznacza, że nie usprawiedliwił swojej nieobecności.

Uczestnik wniósł zażalenie na to postanowienie. Zarzucił naruszenie art. 328 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 k.p.c. w zw. z art. 376 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego poprzez przyjęcie, że wniosek uczestnika o uzasadnienie postanowienia z dnia 12 lipca 2012 roku nie może wywołać skutków prawnych a przez to podlega odrzuceniu. Zarzucił też naruszenie art. 214 § 1 k.p.c. poprzez wydanie postanowienia w dniu 12 lipca 2012 roku w sytuacji gdy rozprawa w tym dniu powinna być odroczona. W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Wniósł też o rozpoznanie na podstawie art. 380 k.p.c. postanowienia o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu.

W uzasadnieniu stwierdził, że o postanowieniu z dnia 12 lipca 2012 roku informację powziął w dniu 24 września 2012 roku, gdy osobiście stawił się w sądzie. Podniósł, że nie mógł wiedzieć o przebiegu rozprawy w dniu 12 lipca 2012 roku i wydanym w tym dniu postanowieniu, ponieważ w tym dniu był chory.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Zażalenie jest bezzasadne. Nie ma wątpliwości, że skarżący uchybił terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 12 lipca 2012 roku. Nie można przyjąć, że związanie uczestnika terminem do wniesienia o uzasadnienie postanowienia zapadłego na rozprawie, o której został powiadomiony rozpoczyna się od chwili gdy zainteresuje się on o przebiegu i wyniku postępowania.

Uczestnik zdaje się bezzasadnie uważać, że czynności w sprawie prowadzonej przez sąd zależne są wyłącznie od jego decyzji o aktywnym udziale w tym postępowaniu. Jest inaczej - strony i uczestnicy winni być powiadamiani o podejmowanych czynnościach w postępowaniu sądowym, a gdy z udziału w tych czynnościach rezygnują, to winny zadbać o uzyskanie wiadomości o ich przebiegu.

Uczestnik był informowany o kolejnych terminach rozprawy a także o wymaganym sposobie usprawiedliwiania nieobecności wywołanych chorobą. Bezzasadny jest więc zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 214 § 1 k.p.c. Odroczenie rozprawy, o którym mowa w tym przepisie, o ile ma nastąpić z powodu choroby strony czy uczestnika postępowania, może nastąpić tylko wówczas gdy choroba jest wykazana zgodnie z art. 214 1 § 1 k.p.c., z więc zaświadczeniem wystawionym przez lekarza sądowego.

Nie ma wątpliwości, że skarżący tego wymogu nie spełnił. Co więcej, wezwany o uzupełnienie usprawiedliwienia na rozprawie w dniu 13 czerwca 2012 roku przedstawieniem zaświadczenia wydanego przez lekarza sądowego nie zareagował. Zamiast tego przedstawił kolejne zwolnienie lekarskie. W tej sytuacji Sąd Rejonowy miał podstawy by uznać, że uczestnik nie przedstawił okoliczności uzasadniającej kolejne odroczenie rozprawy.

Pozostając przy przedkładanych zwolnienia lekarskich trzeba stwierdzić, że stanowią one jedynie zaświadczenia o niezdolności do pracy, a więc w ogóle nie odnoszą się do możliwości stawiennictwa uczestnika przed sądem. Nadto zawierają one adnotację, że osoba, której zwolnienie dotyczy „może chodzić”. Niezależnie więc od braku wymaganego w art. 214 1 § 1 k.p.c. przedstawienia przez uczestnika zaświadczenia wydanego przez lekarza sądowego, zaświadczenia przedstawione na usprawiedliwienie nieobecności na rozprawach w dniach 13 czerwca 2012 roku i 12 lipca 2012 roku wcale nie stanowiły o przesłankach niemożności uczestnictwa w tych rozprawach. Na koniec zaś trzeba stwierdzić, że uczestnik nie miał obowiązku stawienia się na rozprawie mogąc zająć na piśmie stanowisko w sprawie wniosku złożonego przez wierzyciela, jednak i tego zaniechał. Trudno nie odnieść wrażenia, że aktywność uczestnika ograniczyła się do przedłużenia postępowania prowadzonego przez Sąd Rejonowy.

Pozostając jeszcze przy zarzucie naruszenia art. 214 § 1 k.p.c. należy stwierdzić, że zarzut ten w ogóle nie odnosi się do zaskarżonego postanowienia, bowiem przepis ten nie miał zastosowania przy jego wydaniu. Nie może być też mowy o naruszeniu art. 328 § 1 k.p.c., skoro przepis ten dotyczy terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie orzeczenia liczonego od jego ogłoszenia, zaś termin ten z pewnością upłynął w dniu 19 lipca 2012 roku. Niezrozumiałe jest powołanie się w zażaleniu na naruszenie art. 376 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, skoro przepis ten w ogóle nie odnosi się do zasad składania wniosków o uzasadnienie orzeczeń w sprawach rozpoznawanych na podstawie powołanej ustawy.

Wobec powyższego, trafne było odrzucenie wniosku uczestnika o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 12 lipca 2012 roku jako wniesionego po upływie ustawowego terminu do tej czynności. Należało więc, na podstawie art. art. 385 k.p.c. w zw. z art 397 § 2 k.p.c., oddalić zażalenie pozwanego na to postanowienie, jako bezzasadne.

SSO Leon Miroszewski SSO Piotr Sałamaj SSO Agnieszka Kądziołka