Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

10 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Beata Glazar

Protokolant:Magdalena Szlachtowicz

po rozpoznaniu 27 maja 2014 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa Z. H.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  umarza postepowanie w zakresie kwoty 326.649,13 zł.,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 7217 zł., tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn.akt I C 1209/13

UZASADNIENIE

Powód Z. H.w pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) S.A. w W., wniósł o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 576 649, 13 zł., wraz z ustawowymi odsetkami od 30 grudnia 2012 r., do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z nienależycie prowadzonym zleceniem o reprezentację prawną oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie Z. H.podniósł, że zaniedbania jego pełnomocnika procesowego - adwokata A. Ś.doprowadziły powoda do poniesienia znacznej szkody majątkowej. W ocenie powoda uchybienia A. Ś.polegały na braku zgłoszenia wzajemnych wierzytelności współwłaścicieli nieruchomości i ich rozliczenia w postępowaniu o zniesienie współwłasności (sygn. akt (...)) pomimo art. 618 k.p.c., oraz niedoinformowaniu powoda o prekluzji wynikającej z tego przepisu. Jak wskazał powód konsekwencją błędu A. Ś.było złożenie przez nią powództwa przeciwegzekucyjnego o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności i podjęcie starań o rozliczenie nakładów, które powód poczynił na nieruchomość wspólną ze swojego majątku. Wytoczenie powództwa w niniejszej sprawie było zdaniem powoda bezzasadne w świetle art. 618 § 3 k.p.c., i doprowadziło go do poniesienia kolejnych zbędnych kosztów, z uwagi na oddalenie powództwa w tej sprawie. Powód podniósł, że poza błędami merytorycznymi A. Ś.nienależycie wykonywała swoje obowiązki. Takim zaniedbaniem ze strony A. Ś.było uchybienie siedmiodniowemu terminowi do przedłożenia do akt sprawy oryginałów dokumentów stanowiących podstawę do potrącenia oraz wskazania sposobu wyliczenia kwoty stanowiącej potracenie w postępowaniu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego (sygn. akt (...)). Powód zwrócił uwagę, że podczas kolejnej rozprawy w w/w postępowaniu 23 czerwca 2010 r., zapadł wyrok oddalający powództwo i zasądzający od Z. H.kwoty po 3 617 zł., tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. A. Ś.nie stawiła się na terminie rozprawy. Pełnomocnik powoda pomimo rozstrzygnięcia na jego niekorzyść nie wystąpił o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Orzeczenie to uprawomocniło się 29 lipca 2010 r., A. Ś.nie złożyła również apelacji od w/w wyroku i nie poinformowała powoda o niekorzystnym rozstrzygnięciu w sprawie. Powód dowiedział się, że wyrok zapadł na jego niekorzyść już po uprawomocnieniu się orzeczenia i doręczeniu mu wezwania do zapłaty z 21 lipca 2010 r. Powód wskazał, że konsekwencją uprawomocnienia się wyroku w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego sygn. akt (...)było podjęcie we wrześniu 2010 r., na wniosek E.i O. R.zawieszonego postępowania egzekucyjnego w sprawie (...)oraz wyegzekwowanie od niego kwoty 576 649, 13 zł. Powód zwrócił uwagę, że pozwany na podstawie umowy ubezpieczenia OC z A. Ś.ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone w następstwie działania lub zaniechania ubezpieczonego, w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej, podczas wykonywania czynności adwokata. Powód podniósł dodatkowo, że na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia (...)z 18 października 2012 r., w sprawie połączenia (...) S.A., z (...) S.A., nastąpiło przeniesienie całego majątku spółki (...) S.A., na rzecz pozwanego.

Pozwany Towarzystwo (...) S.A., w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie pozwany wskazał, że nie jest możliwe przypisanie mu odpowiedzialności za szkodę powoda, z uwagi na to, że nie wystąpiły kumulatywnie wszystkie przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej po stronie A. Ś., z czego wynika wniosek, że pozwanemu nie można przypisać odpowiedzialności akcesoryjnej. W ocenie pozwanego A. Ś.nie można przypisać zawinionego działania lub zaniechania w sprawie o sygn. akt (...)prowadzonej przed Sądem Rejonowym w B.z wniosku powoda. Pozwany wskazał, że we wniosku sporządzonym 16 lipca 2007 r., bezpośrednio przez powoda wniósł on o ustalenie, iż wszelkie nakłady poczynione na nieruchomość od 3 marca 2005 r., związane z rozbudową i remontem HOTELU (...)pochodziły z majątku osobistego Z. H.. Pozwany podniósł, że na rozprawie z 23 września 2008 r., w sprawie o zniesienie współwłasności strony zgodnie złożyły oświadczenie, że nie kwestionują wysokości poniesionych nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na wspólną nieruchomość po nabyciu udziału we wspólności, a dokonanych jeszcze za życia spadkodawcy S. O.. W ocenie pozwanego w toku postępowania o sygn. akt (...)strony w sposób całościowy uregulowały wzajemne stosunki prawne i rozliczenia finansowe z tytułu współwłasności nieruchomości. Pozwany wskazał, że powód nie został przymuszony do zawarcia ugody w w/w postępowaniu i nie może obciążać odpowiedzialnością za własną decyzję A. Ś.. Pozwany podniósł, że powód nie wykazał, aby na skutek zawartego porozumienia poniósł szkodę, ponieważ nie wykazał jaka była wysokość poniesionych przez niego nakładów, co uniemożliwia stwierdzenie czy przy uwzględnieniu ich wartości doszłoby do zasądzenia spłat poniżej kwoty 190 000 zł., względem każdego z pozostałych współwłaścicieli. Pozwany wskazał również, że brak jest możliwości przypisania odpowiedzialności odszkodowawczej A. Ś.w związku z zarzutem braku wniesienia apelacji od wyroku Sądu Okręgowego w J. G.z 23 czerwca 2010 r., w sprawie o sygn. (...). W ocenie pozwanego dla stwierdzenia powstania szkody w majątku powoda konieczne byłoby wykazanie, że w przypadku wniesienia apelacji doszłoby do wydania wyroku korzystnego dla powoda. Pozwany podniósł, że A. Ś.nie można przypisać odpowiedzialności także z tego powodu, że to na mocodawcy spoczywa ryzyko podjętej decyzji w postaci konieczności uiszczania stosownych opłat sądowych oraz ryzyko zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony przeciwnej w wypadku zapadnięcia wyroku niekorzystnego dla mocodawcy. A zatem to powód, a nie A. Ś.ponosił ryzyko związane z niekorzystnym rozstrzygnięciem w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego. Ostatni zarzut pozwanego dotyczył faktu, że na mocy dwóch umów przejęcia spółek spoczywa na nim odpowiedzialność za zobowiązania poprzedników, jednakże odpowiedzialność pozwanego na mocy § 4 umowy generalnej ogranicza się do kwoty 250 000 zł., w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Z. H.złożył 16 lipca 2007 r., wniosek o zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w B.przy ul. (...)dla której Sąd Rejonowy w B.prowadzi księgę wieczystą nr, (...)której współwłaścicielami są Z. H.½ oraz E.i O. R.każdy po ¼. Powód wniósł o przyznanie w/w nieruchomości na wyłączną własność oraz o ustalenie, że wszelkie nakłady poczynione na nieruchomość od 3 marca 2005 r., w szczególności związane z remontem i rozbudową HOTELU (...)pochodziły z majątku osobistego Z. H.. Ostatnim wnioskiem powoda było określenie wysokości i terminów spłat, jakich ma dokonać powód na rzecz E.i O. R.w przypadku przedstawienia przez wszystkich uczestników zgodnego wniosku w tym zakresie. Określając wartość przedmiotu sprawy powód wskazał kwotę 450 000 zł. Pismem z 30 stycznia 2008 r., powód reprezentowany przez A. Ś.złożył wniosek do Sądu Rejonowego w B.o ustalenie, że strony są współwłaścicielami w udziałach, Z. H.½, a E.i O. R.po ¼ każdy z nich w nieruchomości położonej w B.przy ul. (...)składającej się z działki gruntu nr (...)o powierzchni 0,5048 ha – zabudowanej, dla której Sąd Rejonowy w B.prowadzi księgę wieczystą nr (...). Powód wniósł także o zniesienie współwłasności w/w nieruchomości przez przyznanie jej na własność wnioskodawcy z zasądzeniem od niego na rzecz uczestników postępowania spłaty odpowiadającej wartości ich udziałów we współwłasności po rozliczeniu zgłoszonych przez wnioskodawcę wierzytelności związanych z posiadaniem nieruchomości. Z. H.zażądał także ustalenia, że posiada w stosunku do uczestników postępowania wierzytelności w kwocie 93 354 zł., z tytułu opłat za nieruchomość. Podczas posiedzenia jawnego 18 września 2008 r., strony postępowania ustalały warunki finansowe spłaty udziałów małoletnich uczestników. A. R.proponował spłatę po 200 000 zł., na każde dziecko, zaś Z. H., któremu towarzyszyła A. Ś.po 150 000 zł. Sąd zarządził przerwę w rozprawie w celu ugodowego załatwienia sprawy. Po przerwie Z. H.oświadczył, że strony doszły do porozumienia i umówiły się na kwoty po 190 000 zł., na każde z dzieci płatne w dwóch ratach. A. R.wniósł wówczas o odroczenie rozprawy w celu dokładnego przemyślenia tej decyzji. Sąd odroczył rozprawę do 23 września 2008 r. Na kolejnej rozprawie przedstawiciel ustawowy uczestników postępowania A. R.oraz powód w towarzystwie K. Ś.substytuta A. Ś., podtrzymali wolę porozumienia, i jego wcześniej ustalone warunki finansowe zgodnie dodając, że przyjmując kwotę nieruchomości podlegającej podziałowi uczestnicy postępowania nie kwestionują wysokości poniesionych nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na wspólną nieruchomość po nabyciu udziału we wspólności, a dokonanych jeszcze za życia spadkodawcy S. O.. Biegły sądowy określił wartość nieruchomości na kwotę ponad 1 300 000 zł., powód zgodził się z określeniem tej wartości. Sąd Rejonowy w B.wydał 23 września 2008 r., postanowienie na zgodny wniosek stron , w którym ustalił, że Z. H.w 2/4 i O. R.i E. R.po ¼ są współwłaścicielami nieruchomości położonej w B.przy (...)z zabudowaniami na działce gruntu nr (...)o powierzchni 0,5048 ha dla której Sąd Rejonowy w B. prowadzi księgę wieczystą kw (...)o łącznej wartości 1 326 000 zł. Sąd zniósł współwłasność w/w nieruchomości na w ten sposób, że Z. H.przejął w/w nieruchomość na wyłączną własność ze spłatą udziałów E.i O. R.w kwocie po 190 000 zł., dla każdego, płatną w dwóch ratach, pierwsza w kwocie po 100 000 zł., do 31 grudnia 2008 r., i drugą w kwocie 90 000 zł., płatną do 31 grudnia 2009 r., z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

(dowód: odpis pisma przygotowawczego wnioskodawcy z 30 stycznia 2008 r., w sprawie o zniesienie współwłasności, sygn. akt (...)k. 17-21, postanowienie Sądu Rejonowego w B.z 23 września 2008 r., k. 83, wyrok Sądu Okręgowego w J. G.z 23 czerwca 2010 r., k. 88-92, pismo powoda z 16 lipca 2007 r., k. 116-117, protokół posiedzenia jawnego z 23 października 2007 r., k 118, protokół posiedzenia jawnego z 18 września 2008 r., k. 119-120, protokół posiedzenia jawnego z 23 września 2008 r., k. 121, zeznania powoda Z. H.– e protokół rozprawy z dnia 27 maja 2014 r. od godz. 00:07:32 do godz. 00:20:49)

Z. H.zastępowany przez A. Ś.złożył 8 lipca 2009 r., do Sądu Okręgowego w J. G.pozew, w którym wnosił o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego Sądu Rejonowego w B.z 23 września 2008 r., sygn. akt (...)w części dotyczącej kwoty 200 000 zł. Pismem z 24 stycznia 2010 r., powód reprezentowany przez A. Ś.ustosunkował się do odpowiedzi na pozew w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, sygn. akt (...)zaprzeczając wszystkim twierdzeniom zawartym w odpowiedzi na pozew, wyraźnie przez niego nie przyznanym. Powód powołał się na treść art. 618 § 1 i § 3 k.p.c. Na rozprawę 26 maja 2010 r., w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego powód stawił się osobiście z substytutem A. Ś., aplikantem adwokackim K. Ś.. Sąd zobowiązał pełnomocnika powoda do przedstawienia w terminie 7 dni oryginałów dokumentów stanowiących podstawę do potrącenia i wskazania sposobu wyliczenia kwoty stanowiącej potrącenie, gdyż na rozprawie powód nie potrafił znaleźć dokumentów stanowiących podstawę jego potrącenia. Sąd odroczył rozprawę na termin 23 czerwca 2010 r. Sąd zobowiązał strony do stawiennictwa bez odrębnych wezwań. Wyrokiem z 23 czerwca 2010 r., w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego Sąd Okręgowy w J. G.oddalił powództwo Z. H.zasądzając od niego na rzecz pozwanych kwoty po 3 617 zł., tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(dowód: odpis pisma powoda z 24 stycznia 2010 r., w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, sygn. akt (...)k. 22-24, protokół rozprawy z 26 maja 2010 r., w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, sygn. akt (...)k. 25-27, odpis pozwu w sprawie (...)k. 84, wyrok Sądu Okręgowego w J. G.z 23 czerwca 2010 r., k. 88-92, pełnomocnictwo dla A. Ś.z 1 kwietnia 2009 r., k. 123)

Komornik Sadowy przy Sądzie Rejonowym w B.na podstawie tytułu wykonawczego w/w sądu z 23 września 2008 r., w sprawie o zniesienie współwłasności, sygn. akt (...)zajął 9 września 2010 r., wierzytelność pieniężną powoda w kwocie 483 066,32 zł. Do 4 maja 2012 r., Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w B. w zakończonej sprawie egzekucyjnej z wniosku E.i O. R.przeciwko Z. H.zaksięgował kwotę 576 649,13 zł. Na mocy postanowienia Komornika Sądowego z 29 sierpnia 2011 r., postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi Z. H.zostało zakończone wobec wyegzekwowania całej należności. Koszt postępowania egzekucyjnego został określony na kwotę 74 453,53 zł.

(dowód: protokół z zajęcia wierzytelności rachunku bankowego z 9 września 2010 r., k 28, pismo komornika z 4 maja 2012 r., k. 29, postanowienie o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego z 29 sierpnia 2011 r., k. 30)

Powód prowadzi działalność gospodarczą tj. hotel w B., powód zatrudnia pracowników, dokumentami księgowymi zajmuje się biuro księgowe.

(dowód: zeznania powoda Z. H. – e protokół rozprawy z dnia 27 maja 2014 r. od godz. 00:20:49 do godz. 00:32:31)

Z. H.wezwał 17 lipca 2012 r., A. Ś.do zapłaty kwoty 576 649,13 zł., za szkodę poniesioną przez powoda w związku z prowadzeniem przez A. Ś.sprawy przed Sądem Okręgowym w J. G.o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego o sygn. akt (...)oraz powiązaną z powyższym powództwem sprawę przed Sądem Rejonowym w (...)o zniesienie współwłasności nieruchomości, sygn. akt (...)

A. Ś. w odpowiedzi z 9 sierpnia 2012 r., wskazała swojego ubezpieczyciela którym w 2010 r., był (...) S.A., jednocześnie zaprzeczając swojej odpowiedzialności za szkodę powoda, a przy tym wskazywała na nieco odmienne stanowisko powoda w poprzednich postępowaniach.

Podała, że w czasie trwania sprawy o zniesienie współwłasności Z. H. wiedział , że musi spłacić spadkobierców , a biegły przy obliczaniu wartości nieruchomości uwzględnił te nakłady. Pełnomocnik twierdziła, że powodowi zależało na odsunięciu w czasie egzekucji, gdyż bał się zajęcia nieruchomości , dlatego wystąpiła z powództwem o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, a potrącenie miało dotyczyć wierzytelności z tytułu m. in. pożyczek. Dodatkowo wskazała, że powód został poinformowany , że zapadł w sprawie wyrok , ale nie chciał wnosić apelacji i oświadczył aplikantowi , że jest gotowy do spłaty.

(dowód: wezwanie do zapłaty k. 32-36, pismo z 9 sierpnia 2012 r., k. 81-82)

Pismem z 6 listopada 2012 r., powód wezwał (...) S.A., do zapłaty 576 649,13 zł. Wraz z wezwaniem do zapłaty Z. H. zgłosił szkodę w związku z wykonywaniem przez A. Ś. czynności zawodowych.

W odpowiedzi na to pismo Towarzystwo (...) S.A., wezwało powoda w piśmie z 4 grudnia 2012 r., do przedłożenia dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Pismem z 28 lutego 2013 r., powód poinformował w/w towarzystwo ubezpieczeniowe o tym, że niezbędne dokumenty znajdują się w aktach spraw prowadzonych przed Sądem Rejonowym w B.pod sygn. akt (...)oraz przed Sądem Okręgowym w (...)pod sygn. akt (...). Powód poinformował o konieczności zwrócenia się do w/w sądów z wnioskiem o sporządzenie kserokopii dokumentów znajdujących się w przedmiotowych aktach spraw. W piśmie z 18 marca 2013 r., Towarzystwo (...) S.A., poinformowało powoda o wystąpieniu do Sądu Rejonowego w B.i Sądu Okręgowego w J. G.o przesłanie dokumentów dotyczących sprawy o sygn. akt (...)oraz sprawy o sygn. akt (...). Pozwane Towarzystwo (...) S.A., odmówiło wypłaty odszkodowania powodowi informując o braku kumulatywnego wystąpienia przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej po stronie A. Ś., a tym samym po stronie (...). W 2008 r., adwokaci byli objęci ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności na podstawie umowy generalnej nr (...)z 21 grudnia 2005 r., zawartej pomiędzy (...) S.A., a Naczelną Radą Adwokacką. Na mocy § 4 umowy generalnej każdy ubezpieczony jest objęty ochroną ubezpieczeniową na sumę gwarancyjną w wysokości 250 000 zł., w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.

(dowód: zgłoszenie szkody wraz z wezwaniem do zapłaty k. 40-44, pismo (...) S.A., k. 45, pismo powoda z 28 lutego 2013 r., k. 46, pismo Towarzystwa (...) S.A., z 18 marca 2013 r., k. 47, pismo Towarzystwa (...) S.A., z 30 kwietnia 2013 r., k. 48-51, umowa generalna k. 141-149)

Na rozprawie z 27 maja 2014 r., powód cofnął powództwo w zakresie powyżej kwoty 250 000 zł., zrzekając się roszczenia w stosunku do pozwanego.

(dowód: protokół rozprawy z 27 maja 2014 r., w sprawie o zapłatę, sygn. akt I C 1209/13 k. 181-182)

Sąd zważył, co następuje:

Jak wynika z treści art. 750 kc do umów o świadczenie usług , które nie są uregulowane innymi przepisami , stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie ( art.734§1 kc). W braku o odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa.( art.734§1 kc). Umowa o świadczenie pomocy prawnej zawieranej pomiędzy adwokatem a klientem pragnącym skorzystać z jego usług ma charakter umowy starannego działania , a nie rezultatu . W związku z tym , zakres odpowiedzialności cywilnej zawodowej adwokata , niezależnie od określenia odpowiedzialności ex contractu , wyznaczany jest należytym wykonywaniem obowiązków wynikających z umowy , a nie pozytywnym dla klienta osiągnięciem rezultatu prawnego.

Podstawę prawną roszczenia powoda stanowił art. 471 k.c., zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odpowiedzialność kontraktowa zachodzi tylko pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem. Odpowiedzialność kontraktowa dotyczy odpowiedzialności dłużnika z już istniejącego zobowiązania wobec wierzyciela. W przypadku roszczenia opartego na art. 471 k.c., muszą zaistnieć łącznie trzy przesłanki odpowiedzialności kontraktowej, określone w tym przepisie, do przesłanek tych należy niewykonanie bądź nienależyte wykonanie zobowiązania, fakt poniesienia szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą. Niewykonaniem zobowiązania jest brak spełnienia świadczenia przy jednoczesnym istnieniu okoliczności, wyłączających jego spełnienie w przyszłości; innymi słowy świadczenie nie zostało spełnione i nie będzie spełnione w przyszłości. Przesłanką odpowiedzialności kontraktowej jest także szkoda, rozumiana jako uszczerbek majątkowy, na który składają się strata i utracony zysk. Ostatnią przesłanką odpowiedzialności kontraktowej jest związek przyczynowy, zachodzący pomiędzy zdarzeniem stanowiącym naruszenie zobowiązania a szkodą. Zgodnie z art. 361 § 1 k.c., dłużnik ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa swego działania i zaniechania. Jak się wskazuje, z normalnymi następstwami mamy do czynienia niezależnie od tego, czy dłużnik ich wystąpienie przewidywał, mógł przewidywać oraz czy przewidywał rodzaj i wysokość szkody, jaka będzie następstwem jego działania lub zaniechania. Zgodnie z regułą określoną w art. 6 k.c., na wierzycielu spoczywa ciężar dowodu co do okoliczności, że dłużnik nie wykonał zobowiązania lub wykonał je nienależycie, wierzyciel poniósł szkodę majątkową oraz, że pomiędzy tymi okolicznościami istnieje adekwatny związek przyczynowy. Należy zwrócić uwagę, że zobowiązanie adwokata do reprezentacji klienta w czasie procesu, polega na starannym działaniu w rozumieniu art. 355 § 1 i § 2 k.c. Zgodnie z przytoczonym przepisem dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z 28 czerwca 2013 r., sygn. akt I ACa 231/13 adwokat odpowiada za szkody wyrządzone mocodawcy wskutek własnych zaniedbań i błędów prowadzących do przegrania sprawy, której wynik byłby korzystny dla strony, gdyby pełnomocnik zachował należytą staranność, ocenioną przy uwzględnieniu profesjonalnego charakteru ich działalności. Pełnomocnik nie może ponosić odpowiedzialności odszkodowawczej w każdej sytuacji, w której negatywnie zostały ocenione podjęte przez niego decyzje. Pełnomocnik strony nie ponosi bowiem wobec mocodawcy odpowiedzialności za przegranie sprawy sądowej.

Na rozprawie z 27 maja 2014 r., powód cofnął powództwo powyżej kwoty 250 000 zł., zrzekając się roszczenia w stosunku do pozwanego , mając na uwadze umowę generalną zawartą przez pełnomocnika z ubezpieczycielem do kwoty 250.000 zł , a którą to umowę przedstawiła strona pozwana do odpowiedzi na pozew( k.141 i nast.).

Dlatego też zgodnie z art. 355. § 1 k.p.c., który stanowi, że sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Powód domagał się od pozwanego na podstawie umowy ubezpieczenia zawartej 21 grudnia 2005 r., przez (...) S.A., z Naczelną Radą Adwokacką naprawienia szkody wyrządzonej przez A. Ś.w wyniku nienależytego wywiązywania się z obowiązków pełnomocnika procesowego. Powód zarzucał A. Ś., że nie zgłosiła wzajemnych wierzytelności współwłaścicieli nieruchomości i ich rozliczenia w postępowaniu o zniesienie współwłasności (sygn. akt (...)) pomimo art. 618 k.p.c., oraz niedoinformowała powoda o prekluzji wynikającej z tego przepisu. Powód podniósł, że konsekwencją błędu A. Ś.było złożenie przez nią powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności i podjęcie starań o rozliczenie nakładów, które powód poczynił na nieruchomość wspólną ze swojego majątku. Wytoczenie powództwa w niniejszej sprawie było zdaniem powoda bezzasadne w świetle art. 618 § 3 k.p.c., i doprowadziło go do poniesienia kolejnych zbędnych kosztów, z uwagi na oddalenie powództwa w tej sprawie. Powód zarzucił A. Ś.uchybienie siedmiodniowemu terminowi do przedłożenia do akt sprawy oryginałów dokumentów stanowiących podstawę do potrącenia oraz wskazania sposobu wyliczenia kwoty stanowiącej potracenie w postępowaniu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego (sygn. akt (...)). W ocenie powoda nienależyte wykonywanie obowiązków adwokata przez A. Ś.polegało również na niestawieniu się na rozprawie z 23 marca 2010 w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, na której zapadł wyrok oddalający powództwo i zasądzający od Z. H.kwoty po 3 617 zł., tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Powód zarzucił A. Ś., że pomimo rozstrzygnięcia na jego niekorzyść nie wystąpiła o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku, oraz nie poinformowała powoda o niekorzystnym rozstrzygnięciu w sprawie, w wyniku czego niekorzystny dla powoda wyrok uprawomocnił się a zawieszone postępowanie egzekucyjne zostało podjęte.

Na rozprawie z 27 maja 2014 r., powód podniósł, że ugodę zawarła A. Ś.. Z. H. wskazał również, że poczynił nakłady na nieruchomość w wysokości 600 000 zł., a sam budynek był wart od 700 000 zł., do 800 000 zł. Powód oświadczył, że myślał, że wynegocjowana przez A. Ś. kwota spłaty pozostałych uczestników postępowania nie obejmowała poczynionych przez powoda nakładów. Powód na rozprawie wielokrotnie podnosił, że nie odwoływał się od postanowienia o zniesieniu współwłasności ponieważ A. Ś. powiedziała mu, że najpierw zawrą ugodę, a następnie wystąpią do sądu z powództwem przeciwegzekucyjnym.

Sąd nie uznał zarzutów powoda za uzasadnione. W pierwszej kolejności należy wskazać, że powód w postępowaniu o zniesienie współwłasności uzgodnił z uczestnikami postępowania stanowisko w sprawie i oświadczył , że strony doszły do porozumienia i umówiły się na kwotę po 190 000 zł., Powód dodał również, że przyjmując wartość nieruchomości na kwotę wskazaną przez biegłego ,uczestnicy postępowania nie kwestionują wysokości poniesionych nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na wspólną nieruchomość po nabyciu udziału we wspólności, a dokonanych jeszcze za życia spadkodawcy S. O.. Należy zwrócić jednocześnie uwagę, że Z. H.był obecny na każdej rozprawie w sprawie o sygn. akt (...)w tym również na rozprawie z 23 września 2008 r., czyli na rozprawie poprzedzającej wydanie postanowienia z 23 września 2008 r., trudno zatem uznać, że nie miał rozeznania co do szczegółów postępowania. Podkreślenia wymaga fakt, że w toku postępowania o zniesienie współwłasności, wartość nieruchomości została określona na 1 326 000 zł., a powód zgodził się na takie jej określenie i nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń. Sąd nie przychylił się do tłumaczeń powoda, że zgadzał się na niekorzystne dla siebie warunki umowy pod wpływem A. Ś.. Należy zwrócić uwagę, że powód jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą, i nigdy nie był ubezwłasnowolniony. Należy zatem oczekiwać, że powód jest osobą która umie dbać o swoje interesy, i która powinna mieć pewną świadomość prawną i finansową. Dodatkowo powód na rozprawie z 27 maja 2014 r., nie potrafił wytłumaczyć dlaczego w pozwie przeciwegzekucyjnym określił wartość przedmiotu sporu na 200 000 zł., skoro jego nakłady na nieruchomość wynosiły, jak twierdził 600 000 zł., ograniczając się do stwierdzenia, że roszczenie miało być dochodzone etapami. W ocenie Sądu oczywistym jest fakt, że w postępowaniu o zniesienie współwłasności w ramach wypracowanego zgodnego stanowiska( ugody) kwota spłaty udziałów uczestników postępowania została ustalona z uwzględnieniem nakładów powoda na przedmiotową nieruchomość. Jeżeli wartość nieruchomości została określona na kwotę 1 326 000 zł., to uwzględniając udziały E.i O. R.w nieruchomości powinni oni otrzymać kwoty po 331 500 zł. Zdaniem Sądu logicznym dla przeciętnego człowieka, a tym bardziej przedsiębiorcy jest fakt, że skoro wartość udziałów współwłaścicieli E.i O. R.wynosiła po 331 500 zł., a otrzymali oni jedynie po 190 000 zł., to kwota spłaty ich roszczeń wobec powoda została pomniejszona o wartość nakładów dokonanych przez Z. H.. Podkreślenia wymaga fakt, że powód zgodził się na przedmiotową sumę oświadczając, że przyjmując kwotę nieruchomości podlegającej podziałowi nie kwestionuje wysokości poniesionych nakładów z jego majątku osobistego na wspólną nieruchomość po nabyciu udziału we wspólności, a dokonanych jeszcze za życia spadkodawcy S. O.. W świetle przytoczonych okoliczności Sąd uznał zarzut powoda dotyczący niedopełnienia przez A. Ś.obowiązków adwokata za nieuzasadniony. A. Ś.wykonywała czynności zatwierdzane przez powoda i zgodne z jego wolą i z należytą starannością.

Co do zarzutów powoda dotyczących prowadzenia przez A. Ś.sprawy o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego należy stwierdzić, że inicjatywa wszczęcia tego postępowania wyszła od powoda. A. Ś.nie zapewniła powoda, że ma sprawę wygraną. Nie można uznać, aby działania A. Ś.w toku postępowania przeciwegzekucyjnego przyczyniły się do szkody Z. H.. Na uwagę zasługuje fakt, że powód sam przyznał, że w świetle art. 618 § 3 k.p.c., jego powództwo przeciw egzekucyjne było bezzasadne. W ocenie Sądu nawet gdyby A. Ś.poinformowała powoda o niekorzystnym rozstrzygnięciu i wniosła apelację od wyroku Sądu Okręgowego w J. G.z 23 czerwca 2010 r., rozstrzygnięcie nie zapadłoby na korzyść powoda. W ocenie Sądu wyrok w sprawie (...)zapadł po gruntownym zbadaniu stanu faktycznego i jest w pełni słuszny. Dodatkowo również należy wskazać, że A. Ś.jako pełnomocnik powoda w sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności dysponowała li tylko dokumentami, które przedstawił jej powód, który na rozprawie również nie mógł przedstawić innych dokumentów , niż te które przedstawił jako nakłady na nieruchomość w sprawie o zniesienie współwłasności ( co sam Sąd Okręgowy w J. G. na rozprawie stwierdził w protokole, że’’ powód szuka’’-k. 86 verte nin.akt). A zatem powód nie może czynić zarzutu, że jego pełnomocnik niewłaściwie go reprezentowała, skoro on sam nie współdziałał z pełnomocnikiem i nie przedkładał dokumentów w celu wykazania zasadności potrącenia wierzytelności. Dodatkowo, tak na marginesie, również należy zważyć, że powód sam nie dochował należytej staranności, bowiem był obecny na rozprawie, gdzie odroczono rozprawę i został wskazany nowy termin , a mimo tego na termin kolejnej rozprawy się nie stawił i nawet nie ustalił telefonicznie , czy sprawa została ponownie odroczona, czy też zapadł już wyrok.

Należy przy tym podnieść ,że pełnomocnik powoda adw. A. Ś. na jego żądanie zapłaty odszkodowania wskazywała na nieco odmienne stanowisko powoda w poprzednich postępowaniach. Podała, że w czasie trwania sprawy o zniesienie współwłasności Z. H. wiedział , że musi spłacić spadkobierców , a biegły przy obliczaniu wartości nieruchomości uwzględnił jego nakłady na nieruchomość. Pełnomocnik twierdziła, że powodowi zależało na odsunięciu w czasie egzekucji, gdyż bał się zajęcia nieruchomości , dlatego wystąpiła z powództwem o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, a potrącenie miało dotyczyć wierzytelności z tytułu pożyczek. Dodatkowo wskazała, że powód został poinformowany , że zapadł w sprawie wyrok , ale nie chciał wnosić apelacji i oświadczył aplikantowi , że jest gotowy do spłaty. A zatem mając dwa przeciwne dowody ( zeznania powoda , a także stanowisko A. Ś. z pisma z 9.08.2012 r.-k.82 ) należy stwierdzić, że zeznania powoda nie zasługują na walor wiarygodności, gdyż żadnych innych dowodów powód nie przedstawił. Dodatkowym potwierdzeniem stanowiska Sądu jest fakt , że powód nawet w niniejszym postępowaniu nie mógł wskazać konkretnie jakie poniósł nakłady na nieruchomość , jaka jest ich wartość i czy są to inne nakłady niż te ,które były przedmiotem rozpoznania w sprawie o zniesienie współwłasności ( np. dotyczące umów pożyczek, o których wskazywała pełnomocnik adw. A. Ś.).

Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd orzekł jak w punkcie II sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Powód Z. H. przegrał proces w całości, zatem zobowiązany jest do zwrotu kosztów postępowania stronie wygrywającej proces. Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od powoda Z. H. na rzecz pozwanego kwotę 7 217 zł. Na zasądzoną kwotę złożyły się: kwota 17 zł., tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, oraz kwota 7 200 zł., określona na podstawie § 6 pkt 7 rozporządzenia Min. Sprawiedliwości z 28 września 2002 r., w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Z uwagi na powyższe okoliczności Z. H. powinien zwrócić pozwanemu koszty procesu obejmujące koszty zastępstwa procesowego i koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Mając na względzie powyższe okoliczności orzeczono jak w punkcie III wyroku.