Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 1139/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w. Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Izabela Wawrzynów

Ławnicy: E. Z., M. A.

Protokolant: Agnieszka Kohyt

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2013 r. w. W.

sprawy z powództwa M. J. (1)

przeciwko M. M. (1)prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą R. M. M. (1) w. W.

o zapłatę odszkodowania

I.  zasądza od pozwanej M. M. (1)prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą R. M. M. (1) w. W.na rzecz powódki M. J. (1)kwotę 9 534 zł (dziewięć tysięcy pięćset trzydzieści cztery złote) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę z ustawowymi odsetkami od dnia 7 stycznia 2013r. do dnia zapłaty;

II.  nakazuje pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa SR dla Wrocławia-Śródmieścia) kwotę 477 zł (czterysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem opłaty stosunkowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona z mocy ustawy;

III.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 3 178 zł.

Sygn. akt IVP 1139/12

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2012r.(data prezentaty) powódka M. J. (1)wniosła pozew skierowany przeciwko M. M. (1)prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) w. W.domagając się zasądzenia od strony pozwanej na swoją rzecz kwoty 9534,00 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, że od dnia 1 sierpnia 2012r. była zatrudniona u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas określony. W dniu 7 listopada 2012r. pozwana wręczyła powódce wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia. W ocenie powódki wręczone wypowiedzenie umowy o pracę było niezgodne z pkt. 8 zawartej umowy , która przewidywała jednomiesięczny okres wypowiedzenia. Zatem strona pozwana mogła wypowiedzieć powódce umowę o pracę wyłącznie z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia zgodnie z pkt.8 umowy. Skracając w sposób nieuzasadniony okres wypowiedzenia pozwana świadomie naruszyła przywołane wyżej postanowienie. W związku z tym powódce na podstawie art. 50 § 4 kp przysługuje odszkodowanie.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podnosząc, że od Firmy zewnętrznej obsługującej jej dział kadr uzyskała informację, że przepisy nie pozwalają na zmianę ustawowych terminów wypowiedzenia umowy. Stąd różnica w ustalonym terminie umowy i na wypowiedzeniu. Błąd w terminie wypowiedzenia nie wpływa zdaniem pozwanej na ważność wypowiedzenia stąd roszczenie powódki o zapłatę odszkodowania należy uznać za bezzasadne.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. J. (1)od dnia 1 sierpnia 2012r. była zatrudniona u pozwanej M. M. (1)prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą R. M. M. (1) w. W.na podstawie umowy o pracę na czas określony tj. na okres 7 miesięcy tj. od dnia 1 sierpnia 2012r. do 28 lutego 2013r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierownika biura obsługi klienta i administracji z wynagrodzeniem 3 178 zł brutto. Umowa ta w pkt. 8 zawierała klauzulę o możliwość wcześniejszego jej wypowiedzenia przez każdą ze stron z miesięcznym okresem wypowiedzenia.

Dowód: umowa o pracę k. 6

zeznania powódki M. J. k.19

zeznania pozwanej M. M. k. 20.

W dniu 7 listopada 2012r. strona pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, który upływał 24 listopada 2012r.

Dowód: wypowiedzenie umowy o pracę k. 7

zeznania powódki M. J. k.19

zeznania pozwanej M. M. k. 20.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent pieniężny za urlop wynosiło 3178 zł.

Bezsporne

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 33 k.p., przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Jest to minimum ustawowe, gdyż zgodnie z treścią art. 18 § 1 kp postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. Zasada uprzywilejowania pracownika wyrażona w tym przepisie stanowi jedną z podstawowych zasad prawa pracy i ma już wieloletnią tradycję. Umacnia i rozwija autonomię woli stron stosunku pracy w kształtowaniu postanowień umownych, nie tracąc równocześnie z pola widzenia funkcji ochronnej prawa pracy. Strony stosunku pracy mogą bowiem wprowadzać do umowy o pracę (i innych aktów kreujących stosunek pracy) tylko postanowienia korzystniejsze niż wynikające z przepisów prawa pracy, nie mogą natomiast zawierać umów mniej korzystnych.

Zgodnie z art. 50 § 3 i 4 k.p., jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony nastąpiło z naruszeniem przepisów, pracownikowi przysługuje odszkodowanie, w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za trzy miesiące.

Jak bezspornie ustalono strony łączyła umowa na czas określony 7 miesięcy, która w pkt. 8 zawierała klauzulę o możliwości wcześniejszego jej rozwiązania przez każdą ze stron z jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia.

W ocenie Sądu, ustalony w umowie okres wypowiedzenia wiązał strony i był zgodny z w/w przepisami prawa gdyż zawierał klauzulę korzystniejszą dla pracownika niż przewidywały przepisy prawa. Umowa zostaje zawarta wskutek złożenia zgodnych oświadczeń woli przez kontraktujące strony. W rozpatrywanej sprawie ani powódka, ani pozwana nie złożyli oświadczenia woli, którego treścią miałoby być 2- tygodniowy okres wypowiedzenia łączącej strony umowy o pracę na czas określony. Wobec powyższego zastosowanie w wypowiedzeniu umowy o pracę krótszego niż ustalony w umowie okresu wypowiedzenia było niezgodne z prawem i naruszające pkt 8 umowy o pracę. Bez znaczenia jest tu powoływanie się przez stronę pozwaną na informację jaką uzyskała od Firmy zewnętrznej, gdyż to pozwana osobiście zawierała z powódka umowę o pracę i złożyła jej wypowiedzenie i to strona pozwana odpowiada za swoje oświadczenia woli i ponosi ryzyko w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie może przy tym zasłaniać się opinią uzyskaną od osoby trzeciej.

Konkludując Sąd uznał, że strony zawarły porozumienia wprowadzającego możliwość rozwiązania za jednomiesięcznym wypowiedzeniem łączącej je umowy o pracę z dnia 1 sierpnia 2012 r.

Wobec tego wypowiedzenie dokonane przez pozwaną pismem doręczonym dnia 7 listopada 2012 r. z zachowaniem 2-tygodniowego wypowiedzenia uznać należy za sprzeczne z prawem. Z tego tytułu powódce przysługiwało odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za 3 miesiące. Biorąc pod uwagę bezsporne oświadczenie w tym zakresie stron określające jej miesięczne wynagrodzenie na kwotę 3178 zł, zasądzono od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 9534 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy terminowej- pkt I wyroku.

Orzeczenie o odsetkach ustawowych za zwłokę, które Sąd zasądził od kwoty odszkodowania licząc od dnia doręczenia odpisu pozwu, tj. od dnia 07.01.2013r., zgodnie z żądaniem pozwu, znajduje swe oparcie w przepisach art. 481 §1 i §2 k.c. w zw. z art. 455 k.c.

W pkt. II -gim wyroku, na podstawie przepisów art. 113 ust.1 w zw. z art. 13 ust.1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz.1398), Sąd nakazał stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa kwotę 477 zł tytułem zwrotu stosunkowej opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona z mocy ustawy (obliczonej jako 5% od wartości przedmiotu sporu wynoszącej 9534 zł). Strona pozwana nie wniosła w toku postępowania o zwolnienie jej od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych lub o nieobciążanie jej tymi kosztami.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 477 2 § 1 k.p.c. - pkt III wyroku.

Z: odnotować w rep.

Odpis doręczyć pozwanej z pouczeniem o apel.

K..14 dni

W. 11 lutego 2013 r.