Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II Cz 31/15

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Piotr Starosta

SO Ireneusz Płowaś

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2014r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku

Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w B. (wierzyciela)

z udziałem

J. D. (dłużnika)

o egzekucję świadczenia pieniężnego

w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy M. B. w przedmiocie wstępnego ustalenia kosztów postępowania egzekucyjnego w sprawie KM 1873/14

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2014 r. w sprawie o sygn. akt: XII Co 3970/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt: II Cz 31/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 listopada 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, po rozpoznaniu sprawy z wniosku wierzyciela Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w B. z udziałem dłużnika J. D. o egzekucję świadczenia pieniężnego, odrzucił zażalenie dłużnika na postanowienie z dnia 28 maja 2014 r. wydane w sprawie o sygn. akt XII Co 3970/14.

W uzasadnieniu Sąd wskazał na art. 394 § 1 k.p.c., a także na art. 767[4] § 1 k.p.c., który stanowi, że zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie. W przedmiotowej sprawie dłużnik wniósł zażalenie na postanowienie rozstrzygające skargę na czynność komornika polegającą na wstępnym ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego. Przepisy regulujące postępowanie egzekucyjne nie przewidują możliwości zaskarżenia tego postanowienia. Nie jest to bowiem postanowienie w przedmiocie ustalenia kosztów egzekucji, o którym mowa w art. 770 k.p.c., które jest wydawane przy końcu postępowania. Dopiero to postanowienie będzie decydowało o tym, czy i w jakiej wysokości koszty egzekucji obciążają dłużnika.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał zażalenie za niedopuszczalne i na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

Zażalenie na postanowienie złożył dłużnik wskazując, że Sąd niezasadnie uchylił się od merytorycznego rozpoznania skargi zamykając mu tym samym drogę do obrony swoich praw i interesów w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest uzasadnione. Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że zażalenie jest środkiem odwoławczym w postępowaniu egzekucyjnym, przy pomocy którego można zaskarżyć postanowienie wydane w tym postępowaniu, jednakże tylko wtedy, kiedy przepis ustawy na to pozwala. W sytuacji kiedy nie ma przepisu pozwalającego na wniesienie zażalenia, wówczas ono nie przysługuje. Wynika to wprost z art. 767[4] § 1 kpc.

Postanowienie Sądu z dnia 28 maja 2014 r. oddalające skargę dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy – M. B. polegającą na wstępnym ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego w sprawie KM 1873/14, jest właśnie takim orzeczeniem co do którego nie istnieje norma prawna umożliwiająca jego kontrolę za pomocą środka odwoławczego w toku instancji. Próżno szukać takiej normy zarówno w przepisach regulujących przebieg postępowania egzekucyjnego, jak również w art. 394 § 1 k.p.c., który poprzez art. 13 § 2 k.p.c. może mieć zastosowanie w tym postępowaniu. W konsekwencji złożone zażalenie trafnie zostało odrzucone przez Sąd Rejonowy.

Jednocześnie wskazać należy, że postanowienie komornika ustalające wstępnie koszty postępowania egzekucyjnego ma jedynie walor techniczny i nie stanowi podstawy do ściągnięcia tych kosztów od dłużnika. Koszty prowadzonego postępowania zostaną dopiero w sprawie ustalone przez organ egzekucyjny, przy końcu postępowania, na podstawie art. 770 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy oddalił zażalenie jako niezasadne (na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).