Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 787/14

POSTANOWIENIE

Dnia 19 grudnia 2014 r . Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Barbara Jankowska-Kocon Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Skarbu Państwa - Aresztu Śledczego w B.

przeciwko M. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 3 października 2014 r. w sprawie o sygn. akt I C 2819/14

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

Na oryginale właściwe podpisy

II Cz 787/14

UZASADNIENIE

Powód Skarb Państwa – Areszt Śledczy w B. w pozwie przeciwko M. K. wniósł pozew o zapłatę kwoty 2781,90 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód podał, że pozwany przebywał w powodowej jednostce penitencjarnej na skutek samouszkodzenia i z tego powodu podlegał leczeniu na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Aresztu Śledczego. Gdyby pozwany nadal przebywał u powoda, podstawą żądania zwrotu kosztów leczenia byłby art. 115 kodeksu karnego wykonawczego, lecz skoro opuścił Areszt, podstawą żądania powoda stał się art. 415 k.c.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o jego odrzucenie, twierdząc, że na mocy art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. droga sądowa jest niedopuszczalna, gdyż w tej sprawie winien orzekać sąd penitencjarny.

Postanowieniem z dnia 3 października 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił pozew i przyznał kuratorowi pozwanego wynagrodzenie w kwocie 300 zł. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że powód roszczenie swe wywodzi z art. 119 k.k.w., a zgodnie z tym przepisem skazany, który w celu wymuszenia określonej decyzji lub postępowania organu wykonawczego lub uchylenia się od ciążącego na nim obowiązku powoduje u siebie uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, niezależnie od odpowiedzialności dyscyplinarnej, może być obciążony w całości lub w części kosztami związanymi z leczeniem. W ocenie Sądu Rejonowego wydanie decyzji w takiej sprawie jest fakultatywne i winno być poprzedzone złożeniem wniosku (a nie pozwu) do sądu penitencjarnego. W związku z powyższym Sąd I instancji uznał, iż droga sądowa jest niedopuszczalna i na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. pozew odrzucił.

Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył powód, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał, iż Sąd Rejonowy błędnie przyjął podstawę prawną jego roszczenia. Powód wskazał, iż pozwany opuścił jednostkę penitencjarną i do niego nie mają zastosowania przepisy kodeksu karnego wykonawczego, dlatego też jako podstawę prawną powództwa wskazał art. 415 k.c., a zatem droga sądowa w tej sprawie jest dopuszczalna.

W odpowiedzi na zażalenie kurator pozwanego wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

W ocenie Sądu Okręgowego, rację ma skarżący, że nie było podstaw do odrzucenia pozwu, a droga sądowa w niniejszej sprawie jest dopuszczalna. Powód bowiem jako podstawę swojego żądania wskazał art. 415 k.c., czyli wyrządzenie szkody czynem niedozwolonym. Jak słusznie skarżący wskazał pozwany po opuszczeniu jednostki penitencjarnej (po odbyciu kary) nie podlega pod przepisy kodeksu karnego wykonawczego. W art. 119 § 1 k.k.w. mowa bowiem jest o skazanym, czyli o osobie odbywającej karę (w tym przypadku pozbawienia wolności). Tylko w takim przypadku kognicja sądu penitencjarnego jest właściwa.

Natomiast w niniejszej sprawie pozwany opuścił zakład karny i nie podlega pod przepisy kodeksu karnego wykonawczego, a zatem sąd penitencjarny nie może w stosunku do niego orzekać. Zresztą powód wskazał podstawę prawną (i faktyczną) swojego żądania czyn niedozwolony pozwanego i w związku z tym, należy uznać, że Sąd związany jest stanem faktycznym opisanym przez pozwanego, a zatem droga sądowa jest dopuszczalna, gdyż jest to sprawa cywilna (art. 2 ust. 1 k.c.).

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem