Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 327/15

POSTANOWIENIE

Dnia 14 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia pozwanego P. B. na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. akt I Nc 5541/14

w sprawie z powództwa (...)w W.

o zapłatę 2.648, 21 zł

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył.

Zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu. Skarżący bowiem myli wezwania kierowane do niego przez Sąd oraz wnoszone pisma procesowe. Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że wniósł on sprzeciw od nakazu zapłaty w dniu 3 stycznia 2015 r.
/ k. 24 /, który jednakże sporządzony został w błędny sposób, albowiem nie miał formy urzędowego formularza przewidzianego w niniejszej sprawie, mającej charakter uproszczony. Wobec powyższego, wezwano skarżącego / k. 36-37 / do uzupełnienia powyższego braku formalnego, zwracając jednocześnie przesłany sprzeciw, a co znajdowało oparcie w art. 130 1 § 2 kpc. Przesyłka ta została podwójnie awizowana w dniach 19 i 27 stycznia 2015 roku, a ze względu na niepodjęcie jej w terminie, pozostawiono ją w aktach ze skutkiem doręczenia na dzień 3 lutego 2015 roku. Zgodnie bowiem z utrwalonym już orzecznictwem, datą doręczenia korespondencji nie podjętej w terminie jest data, w której bezskutecznie upłynął termin do odbioru złożonego pisma. Jest to wprawdzie tylko fikcja doręczenia, ale fikcja prawnie skuteczna, tzn. pociągająca za sobą wszelkie skutki doręczenia. Pozostawienie zatem zawiadomienia o miejscu złożenia pisma w sposób przewidziany w art. 139 § 1 kpc uzasadnia przyjęcie domniemania faktycznego, że dotarło ono do adresata najpóźniej z dniem ustania przyczyny, która uniemożliwiła doręczenie zwykłe. Natomiast pisma, na które powołuje się w swoim zażaleniu skarżący, dotyczą wezwania do uzupełnienia braków wniesionego w sprawie zażalenia w przedmiocie odrzucenia jego skargi na orzeczenie referendarza sądowego, a zatem nie mają one wpływu na zaskarżone postanowienie.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 w związku z art. 397 § 2 kpc, orzekł jak w postanowieniu.