Sygn. akt II AKa 64/15
Dnia 8 kwietnia 2015 roku
Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SA - Rafał Kaniok
Sędzia SA - Hanna Wnękowska ( spr)
Sędzia SO (del) - Małgorzata Janicz
Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Reingruber
przy udziale Prokuratora Gabrieli Marczyńskiej-Tomali
po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 r.
sprawy Ł. P.
oskarżonego o przestępstwo z art. 148 § 1 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 24 listopada 2014 roku.
sygn. akt XVIII K 250/13
uchyla wyrok w zaskarżonej części dotyczącej orzeczenia o karze i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Zaskarżonym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 24 listopada 2014r. sygn. XVIII K 250/13 oskarżony
Ł. P.
został uznany za winnego tego, że w nocy z 3 na 4 marca 2013 r. w mieszkaniu nr (...) przy ul. (...) w W., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia zbycia S. O. zadał wyżej wymienianemu szereg ciosów nożem kuchennym i śrubokrętem powodując u pokrzywdzonego liczne rany cięte i kłute szyi, klatki piersiowej oraz jamy brzusznej, z uszkodzeniem w dnie niektórych żeber i otwarciem jamy opłucnej prawej, skutkujące jego zgonem, przy czym jego zdolność rozpoznania czynu oraz zdolność kierowania postępowaniem były w znacznym stopniu ograniczone, stanowiącego zbrodnię określoną w art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i za to z mocy art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31
§ 2 k.k. w zw. z art. 60 § 1 i § 6 pkt. 1 k.k. wymierzono mu karę 8 (osiem) lat pozbawienia wolności.
Od wyroku tego apelację wniósł prokurator.
Apelacja zaskarżała wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze zarzucając obrazę prawa materialnego poprzez błędne zastosowanie jako jednej z podstaw nadzwyczajnego złagodzenia kary orzeczonej wobec oskarżonego art. 60 § 6 pkt. 1 k.k. podczas gdy właściwym jest art. 60 § 6 pkt. 2 k.k.
Po zmodyfikowaniu wniosku apelacji , prokurator na rozprawie apelacyjnej wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze ewentualnie o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze poniżej 8 lat.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje.
Zarzut apelacji i wniosek zgłoszony przez prokuratora na rozprawie apelacyjnej – są zasadne.
Sąd Okręgowy stosując nadzwyczajne złagodzenie kary za czyn penalizowany w art. 148 § 1 k.k. winien był zastosować jako podstawę wymiaru kary m.in. art. 60 § 6 pkt. 2 k.k., a nie jak błędnie powołał w wyroku - 60 § 6 pkt. 1 k.k.
Sąd Okręgowy dostrzegł swoje uchybienie czemu dał wyraz w na str. 17 uzasadnienia wyroku. Nie ulega wątpliwości, zarówno wobec treści wyroku jak i jego uzasadnienia, że intencją Sądu było nadzwyczajne złagodzenie kary a orzeczenie kary w granicach ustawowego zagrożenia przewidzianego za czyn z art. 148 § 1 k.k. nastąpiło wyłącznie na skutek nieprawidłowego zastosowania przepisów regulujących te instytucję.
Uzasadnienie wyroku nie dostarcza jednak żadnej informacji, która mogłaby wskazywać jaką karę pozbawienia wolności wymierzoną w granicach określonych w art. 60 § 6 pkt. 2 k.k., Sąd Okręgowy uznaje za słuszną.
W tej sytuacji Sąd Apelacyjny uznał za zasadny wniosek prokuratora o uchylenie wyroku w części dotyczącej o karze i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Przy ponownym rozpoznaniu Sąd stosując nadzwyczajne złagodzenie wymierzy oskarżonemu karę w granicach zakreślonych w przepisie art. art. 60 § 6 pkt. 2 k.k. przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności , które należy mieć na uwadze przy kształtowaniu orzeczenia o karze.
Z powyższych względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.