Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 1808/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział V Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Iwona Nowak

Protokolant: apl. adw. Ewelina Andros

po rozpoznaniu w dniu 07 kwietnia 2015 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) sp.z o.o. sp. k. w O.

przeciwko: (...) Company SE w R.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) Company SE w R. na rzecz powoda (...) sp. o.o. sp.k. w O. 526,44 (pięćset dwadzieścia sześć złotych czterdzieści cztery grosze) z ustawowymi odsetkami od 11 lipca 2014 roku do dnia zapłaty

II.  II Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 227 ( dwieście dwadzieścia siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu , w tym kwotę 197 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

SSR Iwona Nowak

Sygn. akt V GC 1808/14

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka komandytowa w O. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 526,44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lipca 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego roszczenia wskazała, że dochodzona pozwem kwota stanowi należne wynagrodzenie za wynajęcie samochodu dla Z. L. (1), którego pojazd marki H. (...) o nr rej. (...) uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej w dniu 29 maja 2014 r. Sprawca kolizji był ubezpieczony w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym. Na czas naprawy uszkodzonego pojazdu, poszkodowany wynajął pojazd od powódki, tj. w okresie od 2 czerwca 2014 r. do 6 czerwca 2014 r. Powódka wystawiła fakturę za cały okres najmu pojazdu zastępczego na kwotę 846,24 zł. Pozwany uznał za zasadne wypłacić odszkodowanie jedynie w części, tj. w kwocie 319,80 zł, w związku z powyższym powódka niniejszym pozwem dochodzi zapłaty pozostałej kwoty.

Pozwany (...) Company SE w R. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany potwierdził swoją odpowiedzialność za skutki kolizji z dnia 29 maja 2014 r., którą ponosi w ramach umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jako ubezpieczyciel sprawcy szkody. Zakwestionował jednakże czas trwania najmu oraz stawkę. Zdaniem pozwanego rzeczywisty czas naprawy powinien był zamknąć się w 2 dniach, a stawka za dobę wynajmu powinna wynosić 159,99 zł brutto za dobę. W ocenie pozwanego, zasadnym było uznanie i wypłacenie kwoty 319,80 złotych. Kwota ta, zdaniem pozwanego, wyczerpuje w całości roszczenie odszkodowawcze poszkodowanego związane z koniecznością najmu pojazdu zastępczego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 maja 2014 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został samochód marki H. (...) o nr rej. (...) należący do Z. L. (1). Sprawca kolizji był ubezpieczony u pozwanego – (...) Company SE w R.. Poszkodowany oddał uszkodzony samochód do warsztatu w dniu 2 czerwca 2014 r. Tego samego dnia zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego, ustalając stawkę za wynajem w wysokości 172 zł netto na dobę oraz umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której przelał na powódkę przysługującą mu wierzytelność odszkodowawczą w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego. Poszkodowany w dniu 6 czerwca 2014 r. odebrał samochód z warsztatu i zwrócił wynajmowany pojazd marki F. (...). W tym samym dniu powódka wystawiła fakturę za najem pojazdu na kwotę 846,24 zł brutto.

( bezsporne, dowód w aktach: pozew o zapłatę k. 2-4, umowa najmu samochodu k. 5, cennik usług k. 12-13, umowa cesji k. 7-8, historia naprawy pojazdu k. 4, faktura VAT NR (...) z dnia 6.06.2014 r. k. 6)

Poszkodowany potrzebował samochodu, aby dojeżdżać na leczenie oraz wozić żonę do pracy.

(dowód w aktach: oświadczenie poszkodowanego k. 16, zeznania świadka Z. L. (2) k. 49)

Pozwany dokonał weryfikacji dobowej stawki najmu ze 172 zł netto (211,56 zł brutto) do 159,90 zł brutto, uznał za zasadny wynajem auta przez okres 2 dni (tj. 1 dzień technologicznego czasu naprawy i 1 dzień na organizację odbioru pojazdu po naprawie) i zapłacił powódce kwotę 319,80 złotych brutto. Pozwany wskazał, że cena jakiej domaga się powódka jest zawyżona i odbiega od średnich rynkowych stawek stosowanych na rynku skupionym wokół O.. Ze względu na możliwość korzystania z pojazdu przed rozpoczęciem naprawy, pozwany kwestionuje zasadność czasu naprawy trwającego 4 dni. Ponadto, pozwany wskazywał, że najem pojazdu powinien być celowy i uzasadniony ekonomicznie, a poszkodowany mógł bez przeszkód użytkować swój pojazd do czasu faktycznego rozpoczęcia jego naprawy zatem wszystkie czynności tj. zgłoszenie szkody, przeprowadzenie oględzin pojazdu, ustalenie zakresu naprawy i zamówienie części można było wykonać w okresie kiedy poszkodowany swobodnie dysponował pojazdem, użytkując go.

(dowód w aktach: odpowiedź na pozew k. 31-34)

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz na podstawie poczynionych ustaleń, roszczenie powódki zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Dokonując powyższego rozstrzygnięcia, Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, których prawdziwości nie kwestionowano.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował przedstawionego przez powoda stanu faktycznego sprawy ani swojej odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy szkody, co do zasady. Natomiast, spór między stronami dotyczył czasu trwania najmu jak i stawki

Uznawszy cesję za skuteczną Sąd przyjął, że podstawę odpowiedzialności pozwanego stanowią przepisy art. 805 § 1 w zw. z art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. oraz art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 392 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 361 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Utrata możliwości korzystania z samochodu wskutek jego uszkodzenia implikuje potrzebę zwrotu przez ubezpieczyciela wydatków koniecznych tj. niezbędnych do korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie, w jakim poszkodowany korzystałby ze swego samochodu, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Powódka może zatem żądać zwrotu wydatków poniesionych za korzystanie z pojazdu zastępczego.

Pozwany, uznając swoją odpowiedzialność co do zasady oraz zasadność wypłaty odszkodowania za najem pojazdu zastępczego, kwestionował okres wynajmu pojazdu zastępczego. Ponadto pozwany kwestionował zasadność wypłaty odszkodowania za najem samochodu za okres dłuższy niż konieczny do naprawy pojazdu tj. powyższej 2 dni.

Sąd uznał, w świetle oświadczenia poszkodowanego, że samochód zastępczy był mu niezbędny. Uszkodzenie samochodu osobowego, którym poszkodowany dojeżdżał na leczenie i odwoził żonę do pracy, uzasadnia, zdaniem Sadu, konieczność najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy. Poszkodowany miał prawo do korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie, w jakim korzystałaby ze swego samochodu, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W niniejszej sprawie w ocenie pozwanego uzasadniony technologicznie czas naprawy pojazdu marki H. (...) wynosił 2 dni robocze. Jednakże czas najmu przy szkodzie częściowej powinien być wyznaczony rzeczywistym okresem naprawy pojazdu, tj. okresem, w którym uszkodzony pojazd, w normalnym toku, mógł zostać naprawiony z uwzględnieniem czynności procesu likwidacji szkody. Nie można bowiem kierować się wyłącznie tzw. technologicznym czasem naprawy pojazdu w przypadku, gdy pojazd faktycznie przebywał w zakładzie naprawczym dłużej. Nie uwzględnia on przykładowo czasu dokonania pierwszych i ewentualnie kolejnych oględzin, zamówienia, dostarczenia i koniecznego oczekiwania na niezbędne do naprawy części, schnięcia lakieru, etc. W związku z powyższym Sąd, uznał za zasadny wynajem pojazdu przez okres faktycznego pozostawania uszkodzonego samochodu w warsztacie tj. od 2 czerwca 2014 r. do 6 czerwca 2014 r.

Podkreślić należy, że poszkodowany to osoba, która chce korzystać z własnego środka transportu. Nie ma wpływu na jaki okres będzie musiała wynająć pojazd. Uszkodzenie pojazdu i czynności naprawcze pojazdu nie są codziennym zdarzeniem w życiu poszkodowanego, który to nie ma pojęcia który zakład i w jakim okresie naprawi uszkodzony pojazd. Pozwany nie może przenieść odpowiedzialności na poszkodowaną z tytułu czasu pozostawania uszkodzonego samochodu w serwisie. W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie nie można poczynić pod adresem warsztatu jakichkolwiek zarzutów, a czas naprawy, wobec opinii biegłego, uznać należało za normalny. Nie można zgodzić się, że czas naprawy abstrakcyjnie określony przez pozwanego jako 1 dzień technologicznego czasu naprawy i 1 dzień na organizację odbioru pojazdu po naprawie, jest ustalony prawidłowo.

Odnosząc się do kwestionowanej przez pozwanego stawki najmu pojazdu zastępczego uznać należało, że uwagi pozwanego w tym zakresie również nie zasługują na uwzględnienie. Pozwany twierdzi, że proponowana przez powódkę stawka 172 zł netto jest zawyżona i odbiega od rynkowych stawek stosowanych na lokalnym rynku.

W niniejszej sprawie, poszkodowana wynajęła porównywalny pojazd do tego, który został uszkodzony. Pozwany nie podniósł, że poszkodowany wynajął pojazd wyższej klasy lub lepszy od tego, który został uszkodzony. Pozwany nie może przenieść odpowiedzialności na poszkodowanego z tytułu stawki najmu, o ile ta nie jest nadmiernie wygórowana.

Sąd uznał, że kwota dziennego najmu pojazdu F. (...) w wysokości 172 zł netto za dzień, jest w istocie standardową, przeciętną stawką za wynajem samochodu podobnej marki. Zarzuty pozwanego, co do zawyżenia stawki wobec zaproponowanej przez niego ceny za wynajem 159,99 zł netto, nie zasługują na uwzględnienie. Sąd uznał stawkę 172 zł za prawidłową, zgodną z przedstawionym cennikiem, niewygórowaną i zgodził się co do zasadności jej naliczenia.

Reasumując, należy podkreślić, że pozwany nie wskazał poszkodowanemu gdzie mógłby wynająć pojazd zastępczy, nie wskazał także warsztatu gdzie mógłby naprawić uszkodzony samochód. Próby przerzucenia odpowiedzialności na poszkodowanego, za zbyt wolny proces naprawy pojazdu lub zbyt wysoką stawkę najmu pojazdu, są nie do przyjęcia. To pozwany winien w ramach odpowiedzialności cywilnej roztoczyć opiekę nad poszkodowanym, wskazać gdzie najtaniej może wynająć pojazd zastępczy czy też zaproponować zakład naprawy. Zdaniem Sądu, pozwany jako profesjonalista w zakresie likwidacji szkód, mający olbrzymią wiedzę na temat zakładów naprawy pojazdów mechanicznych, jak i wypożyczalni pojazdów zastępczych winien niejako z urzędu pomniejszać straty poprzez wskazanie, gdzie ma się udać poszkodowany.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i zebrany w sprawie materiał dowodowy, na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, orzeczono jak w pkt. I wyroku

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że powódce przysługuje od pozwanego uzupełnienie odszkodowania w kwocie 526,44 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lipca 2014 roku do dnia zapłaty. Odnośnie żądania powódki dotyczącego zasądzenia odsetek ustawowych, należy stwierdzić, iż roszczenie to znajduje uzasadnienie w treści art. 481 § 1 i § 2 k.c. oraz art. 455 k.c.

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Powódka poniosła koszty zastępstwa procesowego (180 zł) zgodnie z § 6 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych i ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013, poz. 490), opłatę skarbową (17 zł) oraz opłatę od pozwu (30 zł), co daję kwotę 227 zł. Skoro powódka wygrała niniejszy proces w całości, to należy się jej pełny zwrot kosztów.