Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 708/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Marcin Świerk

Sędziowie: SSO Mariusz Sztorc (spr.)

SSO Grzegorz Maciejowski

Protokolant: sekr. sądowy Joanna Stafska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Rzeszowie - Marioli Zarzyka - Rzucidło

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2015 r.

sprawy oskarżonego K. K.

o przestępstwo z 244 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy VII Zamiejscowego Wydziału Karnego
z siedzibą w Ropczycach

z dnia 10 października 2014 r., sygnatura akt VII K 237/14

uchyla zaskarżony wyrok przekazując sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy.

Sygn. akt II Ka 708/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Dębicy VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w R. wyrokiem z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt VII K 237/14 uznał oskarżonego K. K. za winnego tego, że w dniu 11 lipca 2014 roku w miejscowości R. woj. (...) kierował rowerem po drodze publicznej czym nie zastosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Ropczycach sygn. akt II K 304/10 zakazu prowadzenia pojazdów niemechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, to jest za winnego popełnienia przestępstwa z art. 244 kk i za to na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 58 § 3 kk skazał go na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Nadto, na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów podstępowania.

Powyższy wyrok zaskarżył w całości na niekorzyść oskarżonego prokurator, zarzucając obrazę art. 343 § 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk mającą wpływ na treść wyroku poprzez zwolnienie oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych w sytuacji, gdy uiszczenie kosztów sądowych w całości było uzgodnione z oskarżonym i wniosek oskarżyciela publicznego o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy zawierał takie żądanie.

Wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi
I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

W świetle dyspozycji przepisu art. 343 § 1 kpk oczywiste jest, że uwzględnienie umieszczonego przez prokuratora w akcie oskarżenia wniosku o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kary i środków karnych (art. 335 § 1 kpk), obliguje sąd do wydania orzeczenia zgodnego z tym wnioskiem, co do wszystkich zawartych w nim rozstrzygnięć, a więc zarówno w zakresie kar (rodzaj, wymiar, sposób wykonania), jak i środków karnych. Związanie sądu wnioskiem prokuratora nie jest bezwzględne jedynie o tyle, że sąd dostrzegając potrzebę zmiany bądź uzupełnienia tego wniosku może wystąpić do stron ze stosowną inicjatywą, uprzedzając je w jakim kształcie wniosek ten może zaaprobować. Wyłącznie więc wyrażona przez strony zgoda na dokonanie stosownej modyfikacji, uprawnia sąd do uwzględnienia, na posiedzeniu wyznaczonym w trybie art. 343 § 5 kpk wniosku w tak zmodyfikowanym kształcie. W przeciwnym wypadku (braku akceptacji stron na zaaprobowaną zmianę) obowiązkiem sądu jest, stosownie do treści art. 343 § 7 kpk, w razie uznania, że nie zachodzą podstawy do jego uwzględnienia, skierowanie sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych (por. wyrok SN z 25 października 2007 r., sygn. akt IV KK 334/07).

W okolicznościach sprawy nie budzi wątpliwości, że strony nie dokonały modyfikacji uzgodnień i stąd też nie było podstaw do zwolnienia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania.

Już w wyroku z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt III KK 322/11, Sąd Najwyższy stwierdził, że nieprawidłowe jest zwolnienie oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w sprawie w sytuacji, gdy wniosek prokuratora o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy, na który oskarżony wyraził zgodę, przewiduje obowiązek uiszczenia przez oskarżonego wszelkich kosztów i opłat. Aktualnie art. 335 § 1 kpk stanowi wprost, że uzgodnienie może obejmować również poniesienie przez oskarżonego kosztów postępowania.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy wskazał, że z uwagi na fakt, iż kwestia kosztów sądowych nie została w żaden sposób konkretnie ustalona w złożonym wniosku, a oskarżony nie miał świadomości wysokości kosztów, nie doszło pomiędzy oskarżycielem a oskarżonym do ustalenia kwestii zapłaty kosztów sądowych. Podniósł przy tym, że skoro kwestia kosztów sądowych nie została we wniosku skonkretyzowana, to możliwe było orzeczenie o zwolnieniu oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania na rzecz Skarbu Państwa.

Zajęcie powyższego stanowiska przez Sąd I instancji było jednak możliwe tylko w trybie art. 343 § 7 kpk, stanowiącym że jeżeli sąd uzna, iż nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych, czego Sąd Rejonowy nie uczynił. Doszło tym samym do naruszenia art. 343 § 7 kpk w sposób mający wpływ na treść wyroku. Stanowisko Sądu Rejonowego będące w swojej wymowie argumentacją za potrzebą wydania innego orzeczenia niż uzgodnione z oskarżonym i przez to wskazujące, że Sąd I instancji stwierdził w istocie, że nie zachodziły podstawy do uwzględnienia wniosku, powoduje że zaskarżony wyrok należało uchylić i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

W ponownym postępowaniu Sąd Rejonowy zbada przesłanki wniosku prokuratora określone w art. 335 kpk, a w razie oceny, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, rozpozna sprawę na zasadach ogólnych (art. 343 § 7 kpk).

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku na podstawie art. 437 § 2 kpk, 444 kpk, 456 kpk.