Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2015r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Monika Suchecka

przy udziale Anny Konarskiej – Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu

po rozpoznaniu w dniach: 28 maja 2014 r., 6 sierpnia 2014 r., 20 października 2014 r., 17 grudnia 2014 r., 16 lutego 2015 r.

sprawy:

K. Ś. (1)

urodz. (...) w W.

syna J., A. z domu B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 9 października 2011 roku w M. w woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną osobą zabrał w celu przywłaszczenia szufladę kasy fiskalnej o wartości 320 złotych oraz znajdujące się w jej zamkniętym wnętrzu pieniądze w kwocie 3181 złotych, które uzyskał po rozbiciu szuflady kasy fiskalnej powodując łączną szkodę w wysokości 3501 złotych na szkodę J. S.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

I.  oskarżonego K. Ś. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest występku z art. 279 § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 60 § 1 k.k. i art. 60 § 6 pkt 3 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. L. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 1657,85 zł (jeden tysiąc sześćset pięćdziesiąt siedem złotych osiemdziesiąt pięć groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu K. Ś. (1) z urzędu,

III.  zwalnia oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierza mu opłaty.

Sygnatura akt III K 935/13

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Przy ulicy (...)w M.znajduje się sklep spożywczy (...), którego właścicielem jest J. S.. W sklepie tym w dniu 9.10.2011r. jako sprzedawca była zatrudniona P. B.. Około godz. 20.00 do sklepu” (...)przy ul. (...)wszedł nieznany mężczyzna około 18-20 lat , z charakterystyczną naroślą na nosie, który podszedł do lady i zapytał P. B.o rodzaje sprzedawanych gum. Mężczyzna ten nerwowo rozglądał się po sklepie, co zwróciło uwagę P. B.. Kiedy P. B.odpowiedziała mu jakie gumy posiada w sklepie, wówczas mężczyzna ten opuścił sklep bez dokonania zakupów. W tym czasie w sklepie przebywało dwóch stałych klientów znanych z widzenia P. B., którzy opuścili sklep zaraz po nieznanym mężczyźnie. Po kilku minutach P. B.wyszła przed sklep na ulicę. Po drugiej stronie ulicy stało wówczas dwóch mężczyzn , przy czym jednym z nich był mężczyzna z charakterystyczną naroślą na nosie, który wcześniej pytał o gumy, drugi mężczyzna chował się za mężczyznę z charakterystyczną naroślą na nosie . P. B.wróciła do sklepu i około godz. 20.55 kiedy weszła na zaplecze sklepu usłyszała dochodzące ze sklepu odgłosy, wówczas wyszła z zza zaplecza i zobaczyła mężczyznę stojącego obok kasy fiskalnej. Mężczyzna ten miał na głowie kaptur, czapkę koloru jasnego oraz niebieski szalik na twarzy, który zasłaniał mu twarz . Mężczyzna ten na widok P. B.zaczął krzyczeć, po czym złapał za szufladę kasy fiskalnej i wyrwał ją zrywając przewód elektryczny. Szuflada i kasetka znajdująca się w jej wnętrzu były wówczas zamknięte. Po wyrwaniu szuflady mężczyzna odwrócił się i zaczął uciekać w kierunku drzwi. Biegnąc po drodze zwalił na ziemię puszki z piwem .

Dowód:

zeznania świadka P. B./k- 32/

sprawozdanie z odtwarzania wyglądu osoby na podstawie opisu świadka/k- 33-35/

protokół oględzin miejsca zdarzenia /k-4-5/

dokumentacja fotograficzna/k- 60-61/

P. B. zadzwoniła do właścicielki sklepu (...) informując o zdarzeniu.

Dowód:

zeznania świadka P. B./k- 32/

zeznania świadka J. S./k- 49, 166-167/

W skradzionej kasetce znajdowały się pieniądze w kwocie 3191 zł. Wartość szuflady wyniosła 320 złotych.

Dowód:

zeznania świadka L. S. /k- 3, 190 /

zeznania świadka J. S./k- 49, 166-167/

Dzień 9 października 2011r. był niedzielą.

Dowód:

fakt notoryjny

W dniu 21.10.2011r. na (...)w M.funkcjonariusze Komisariatu Policji w M.ujawnili kasetkę na pieniądze, szufladę kasy fiskalnej, pojemnik na bilon kasety na pieniądze , przewód elektryczny koloru czarnego kartkę z napisem (...) ul. (...) M.. Pokrzywdzona J. S.rozpoznała kasetkę i szufladę . W wyniku oględzin odzyskanych przedmiotów nie ujawniono na nich żadnych śladów daktyloskopijnych . Znaleziona szuflada i kasetka były powyłamywane.

Dowód:

notatki urzędowe /k- 21, 22/

protokół oględzin miejsca ujawnienia szuflady z kasy fiskalnej /k- 23-24/ .

protokół oględzin odzyskanych przedmiotów z kradzieży /k- 41-42/

zeznania świadka J. S./k- 49, 166-167/

Jednym ze sprawców kradzieży kasetki okazał się oskarżony K. Ś. (1).

Tożsamości drugiego sprawcy nie ustalono.

Dowód:

notatka urzędowa /k- 62/

pismo Komendanta KP w B. z dnia 14.11. 2014r./k- 201/

sprawozdanie z odtwarzania wyglądu osoby na podstawie opisu świadka/k- 33-35/

wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. (1) /k- 72/

Oskarżony K. Ś. (1) był karany sądownie za czyny z art. 55 ust 2 i 58 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii .

Dowód:

dane o karalności oskarżonego /k- 181/

Oskarżony K. Ś. (1)słuchany w Prokuraturze Rejonowej w Wałbrzychu w dniu 11 lipca 2013r. w obecności swojego obrońcy przyznał się do popełnienia zarzucanego muc czynu , odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania. Złożył wówczas do protokołu przesłuchania wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy i wniósł o wymierzenie mu kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Na posiedzeniu w przedmiocie rozpoznania wniosku prokuratora o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy oskarżony cofnął wniosek o skazanie . Słuchany przed sądem oskarżony K. Ś. (1)nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i nie potwierdził swoich wcześniejszych wyjaśnień. Wskazał, że zdarzenie miało miejsce w październiku 2011r. i wówczas chodził do szkoły i w dniu 9.10.2011r. był w internacie w Ś.. Odnosząc się do swojego wcześniejszego stanowiska w przedmiocie przedstawionego mu zarzutu podał, że przyznał się wówczas , ponieważ był bity przez M. W.. Wskazał, że został zawieziony na Komisariat Policji w M., gdzie był przesłuchiwany przez M. W., który uderzył go w twarz, w trakcie przesłuchania był przez niego bity, kopany po twarzy i zmuszany do przyznania się do winy. Podał, że podczas gdy M. W.go bił pozostali Policjanci K. S.i R. F.zaczęli mu zadawać pytania, dali czystą kartkę i kazali pisać co ukradł w delikatesach w M.. Podał, że miał obrażenia na twarzy , na nogach bo latarka z prądem była mu przykładana do skóry do pośladków i nóg, był wówczas bez spodni i majtek a M. W.mu powiedział, że jak się nie przyzna to mu ją przyłoży do penisa . Wskazał , że stał tak przez pół godziny a funkcjonariusze Policji wyśmiewali się z niego. Wówczas jak podał napisał, głupoty, że ukradł lizaki i czekoladę i wręczył tą kartkę M. W.. Stwierdził , że na przesłuchanie w Prokuraturze Rejonowej w W. przywiózł go M. W., w Prokuraturze powiedział to samo, bo bał się M. W.. Oskarżony wyjaśnił , że tego roku, kiedy była kradzież pod koniec sierpnia miał wypadek na rowerze, rozwalił sobie nogę i przez pierwsze trzy miesiące ojczym i macocha dowozili go do internatu do Ś.. Wyjaśnił, że dopiero po dwóch, trzech tygodniach powiedział ojcu o sprawie na Komisariacie , ponieważ wcześniej bał się mu o tym powiedzieć .

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. (1)/k- 71-72/

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje:

Sprawstwo oskarżonego K. Ś. (1)co do popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości. Na powyższe wskazują przede wszystkim wyjaśnienia oskarżonego K. Ś. (1)złożone w postępowaniu przygotowawczym, kiedy to przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zeznania świadków P. B., J. S.i L. S., protokoły oględzin miejsca zdarzenia oraz odzyskanych przedmiotów. W niniejszej sprawie bezspornym jest, że w niedzielę 9.10.2011r. około godz. 20.55 w sklepie przy ul. (...)w M.doszło do kradzieży kasetki z pieniędzmi wraz z szufladą, która została wyrwana przez sprawcę z kasy sklepowej. Jak wynika z zeznań świadka P. B.po tym jak nieustalony mężczyzna z charakterystyczną naroślą na nosie pytał ją w sklepie o gumy i opuścił sklep, wyszła na zewnątrz , gdzie po drugiej stronie ulicy zobaczyła owego mężczyznę i jeszcze jednego chowającego się za niego. Mimo, że oskarżony nie wskazał jaka była jego rola, jego wyjaśnienia z postępowania przygotowawczego oraz treść wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, relacja świadka M. W.oraz sporządzona w dniu 3 lipca 2013r. notatka urzędowa z rozpytania oskarżonego z naniesionym jego odręcznym oświadczeniem potwierdzają udział oskarżonego w inkryminowanym czynie. Świadkowie L. S.i J. S., którym P. B.przedstawiła przebieg zdarzenia określili wartość szuflady na kwotę 320 złotych podając, że w skradzionej kasetce w jej zamkniętym wnętrzu znajdowały się pieniądze w kwocie 3191 złotych co nie jest kwestionowane . Bezspornym jest także , że pieniądze z kasetki zostały uzyskane po rozbiciu szuflady kasy fiskalnej . Na powyższe wskazują zarówno z zeznania świadków J. S.i L. S.jak i protokół oględzin odzyskanych przedmiotów, z którego treści wynika, że znaleziona w dniu 21.10.2011r. szuflada i kasetka uprzednio skradzione w delikatesach były powyłamywane. Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków P. B., J. S.i L. S.albowiem są one jednolite , wzajemnie ze sobą korespondujące i znajdujące potwierdzenie w zebranej w sprawie dokumentacji w postaci protokołów oględzin miejsca zdarzenia , wraz z dokumentacja fotograficzną , protokołu oględzin miejsca ujawnienia szuflady z kasy fiskalnej i protokołu oględzin odzyskanych przedmiotów z kradzieży. Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonego K. Ś. (1)sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego z postępowania przygotowawczego jednocześnie odmawiając wiary jego wyjaśnieniom złożonym przed sądem. Wskazać należy, iż jak wynika z notatki urzędowej z dnia 3 lipca 2013r. sporządzonej przez funkcjonariusza Policji M. W.w dniu 3 lipca 2013r. oraz zeznań świadka M. W.oskarżony został przewieziony do KP w M.celem rozpytania, w trakcie którego przyznał się do dokonania kradzieży kasetki ze sklepu wraz z pieniędzmi wraz z przypadkowym mężczyzną , którego tożsamości nie podał . Świadek M. W.słuchany przed Sądem potwierdził okoliczności opisane w wyżej wymienionej notatce , na której oskarżony złożył pisemne oświadczenie , iż powyższa notatka jest zgodna z jego słowami. Nadto oskarżony K. Ś. (1)następnie po wyznaczeniu mu obrońcy z urzędu i przedstawieniu mu zarzutu popełnienia czynu polegającego na tym, że w dniu 9.10.2011r. w M.w woj. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną osobą zabrał w celu przywłaszczenia szufladę kasy fiskalnej o wartości 320 zł. oraz znajdujące się w jej zamkniętym wnętrzu pieniądze w kwocie 3181 zł. , które uzyskał po rozbiciu szuflady kasy fiskalnej powodując łączną szkodę w wysokości 3501 złotych na szkodę J. S.przyznał się do jego popełnienia i odmówił składania wyjaśnień jednocześnie złożył wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy proponując wymierzenie mu kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Wskazać należy, iż podczas przesłuchania oskarżonego w Prokuraturze Rejonowej w W.obecny był jego obrońca z urzędu a oskarżony przyznając się do popełnienia zarzucanego mu czynu podczas przesłuchania w dniu 11 lipca 2013r. absolutnie nie wspominał o jakichkolwiek naciskach ze strony funkcjonariuszy Policji w KP w M., które według jego relacji złożonej przed sądem miały mieć miejsce w dniu 3 lipca 2013r. podczas rozpytania oskarżonego; nie mówił o tym by był bity , kopany po twarzy, rażony elektryczną latarką, poniżany wyśmiewany i zmuszany przez funkcjonariusza Policji M. W.do przyznania się do popełnienia tego czynu ani też nie przedstawił jakichkolwiek śladów na ciele mogących świadczyć o stosowaniu wobec niego kilka dni wcześniej opisanej przemocy fizycznej. Oskarżony K. Ś. (1)nie złożył żadnych zastrzeżeń co do sposobu zachowania Policjantów na Komisariatu Policji w M.ani zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez tych Policjantów. Wersja oskarżonego o stosowaniu wobec niego przemocy na KP w M.przez funkcjonariusza Policji M. W.przy akceptacji innych funkcjonariuszy R. F.i K. S.pojawiła się dopiero na rozprawie głównej przed sądem w dniu 28 maja 2014r. podczas przesłuchania byłego opiekuna prawnego oskarżonego D. F.oraz w dniu 6 sierpnia 2014r. podczas przesłuchania samego oskarżonego. Okoliczności rozpytania oskarżonego i zachowanie funkcjonariuszy Policji M. W.i R. F.oraz K. S.będące przedmiotem postępowania dowodowego przed sądem nie potwierdziły przedstawionych przez oskarżonego okoliczności . Świadkowie M. W.i R. F.stanowczo zaprzeczyli relacji oskarżonego podając , że opisane przez niego sytuacje absolutnie nie miały miejsca wskazując nadto, iż na wyposażeniu Komisariatu Policji w M.nie ma latarki z prądem. Świadek K. S., który jak podał przebywał w pokoju , gdy oskarżony został przywieziony na Komisariat Policji i był obecny przy rozpytaniu oskarżonego także kategorycznie zaprzeczył temu by którykolwiek z Policjantów wywierał na oskarżonego naciski , zaprzeczył także temu by był świadkiem bicia oskarżonego czy przykładania mu do ciała latarki . Świadek K. S.podał , że nie widział także karki, którą miałby pisać oskarżony. Zeznania świadka M. W.wskazują, że wszystkie dokumenty jaki zostały sporządzone w tym postępowaniu zostały załączone do akt sprawy. Powyższe potwierdza pismo Komendanta Komisariatu Policji w G.z dnia 14.11.2014r. z którego wynika, że pełna dokumentacja z czynności podejmowanych z udziałem oskarżonego znajduje się w aktach sprawy a nadtop, że oskarżony nie został zatrzymany procesowo a jedynie przewieziony do KP w M.celem rozpytania . Nie ma zatem żadnego dokumentu, który potwierdziłby że oskarżony sporządził opisywane przez siebie oświadczenie o dokonaniu kradzieży lizaków i czekolady a następnie przekazał jej M. W.. Jedyne pisemne oświadczenie oskarżonego jakie znajduje się w aktach sprawy to jego oświadczenie złożone pod notatką urzędową M. W.z dnia 3 lipca 2013r. W tym miejscu wskazać należy, iż z zeznań świadka D. F.–ówczesnego opiekuna prawnego oskarżonego wynika, iż rzekomym pobiciu oskarżonego na Komisariacie Policji w M.oskarżony powiedział mu wówczas, gdy przyszło z sądu wezwanie na rozprawę a kiedy D. F.zaproponował podjęcie w tej sprawie kroków prawnych oskarżony „nie miał chęci” tego zrobić . Zeznania świadka D. F.wskazują, że w czasie gdy oskarżony zamieszkiwał u niego często przychodził do domu poszarpany , potłuczony , wywracał się na rowerze , świadek nie podał by widział u oskarżonego w okresie gdy był on rozpytywany na KP w M.śladów, które mogłyby potwierdzać wersję oskarżonego o stosowaniu wobec niego przemocy . W tych okolicznościach twierdzenia oskarżonego o jego pobiciu i wymuszeniu przyznania się do popełnienia zarzucanego mu czynu nie znajdują żadnego potwierdzenia w dowodach i winny być traktowane jedynie jako przyjęta przez niego linia obrony. Także prezentowane przez oskarżonego alibi , iż w dniu zdarzenia przebywał na terenie internatu Liceum Ogólnokształcącego im. M. C.w Ś.nie zostało potwierdzone. Faktem notoryjnym jest, że dzień 9.10.2011r. był niedzielą . Wprawdzie z zeznań świadka D. F.wynika, że K. Ś. (1)cały tydzień przebywał w internacie w Ś., w piątek wracał do domu a w niedzielę był przez niego odwożony do internatu , to należy podkreślić, że świadek H. B.– kierownik internatu wskazała, że od godziny 18.00 w piątek do 15.00 w niedzielę internat był nieczynny , należało internat opuścić, uczniowie przyjeżdżali do internatu w niedzielę po godz. 15 .00 , że w 2011r. nie było notatek dotyczących przyjazdu ucznia do internatu a zeszyt wyjść został zniszczony. Jak podała świadek H. B.wprawdzie młodzież , która wychodziła z internatu musiała się wpisać do zeszytu, to oskarżony często z internatu wychodził , a nie wpisywał tego wskazując nadto , że oskarżony po pierwszym roku został usunięty z internatu ponieważ złamał regulamin. Z zeznań świadka H. B.wynika, że ma jakiejkolwiek dokumentacji, która mogłaby potwierdzić, że oskarżony w dniu zdarzenia w godzinach wieczornych przebywał na terenie internatu. Zatem nawet przyjęcie takiego założenia , iż oskarżony został przywieziony do internatu w Ś.przez opiekuna prawnego w niedzielę 9.10.2011r. , przy jednoczesnym braku dokumentacji potwierdzającej godziny bytności oskarżonego w internacie od momentu jego przywiezienia w dniu 9.10.2011r. do dnia następnego 10.10.2011r. oraz przedstawionych przez świadka H. B.informacjach o opuszczaniu przez oskarżonego terenu internatu bez wpisywania się do zeszytu wyjść, w żadnym razie nie może stanowić okoliczności wykluczającej udział oskarżonego w zarzucanym mu czynie mając także na względzie współdziałanie dwóch sprawców, odległość Ś.do M., która wynosi około 33 km i możliwość pokonania tego dystansu pojazdem w czasie około 40 minut. Zeznania świadka Z. O.i K. B.nie wnoszą do sprawy okoliczności istotnych . Świadek Z. O.wprawdzie w postępowaniu przygotowawczym wskazał, że będąc w okolicy sklepu w M.widział dwóch młodych mężczyzn wychodzących ze sklepu delikatesy , którzy wsiedli szybko do samochodu, to nie podał żadnych szczegółów dotyczących ich wyglądu ani też szczegółów samochodu, którym się poruszali zaś przed Sądem nie potrafił odnieść się do swoich wcześniejszych zeznań wskazując, że przesłuchania nie pamięta a na temat zdarzenia nie ma żadnej. Natomiast świadek K. B.podała, że widziała dwóch 13- 14 letnich chłopaków w kapturach, którzy przechodzili obok sklepu, będąc na wysokości sklepu zajrzała do środka i nie widziała bałaganu ani poprzewracanych butelek.

Wobec powyższego Sąd uznał, że oskarżony K. Ś. (1) dopuścił się czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia wyczerpującego znamiona występku z art. 279§1 kk albowiem w dniu 9.10.2011r. w M. w woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną osobą zabrał w celu przywłaszczenia szufladę kasy fiskalnej o wartości 320 zł. oraz znajdujące się w jej zamkniętym wnętrzu pieniądze w kwocie 3181 zł. , które uzyskał po rozbiciu szuflady kasy fiskalnej powodując łączną szkodę w wysokości 3501 złotych na szkodę J. S.. Jako, że oskarżony K. Ś. (1) w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał ukończone 16 lat natomiast zarzut popełniania czynu został oskarżonemu przedstawiony w dniu 11 lipca 2013r. a zatem po ukończeniu przez niego lat 18 w stosunku do oskarżonego mają zastosowanie przepisy art. 18 §1 pkt 2 i art. 18 §2 ustawy z dnia 26.10.1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich . Zgodnie z art. 18 §1 pkt . 2 ustawy z dnia 26.10.1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich sąd właściwy według przepisów kodeksu postępowania karnego rozpoznaje sprawę przeciwko nieletniemu, który dopuścił się czynu karalnego , o którym mowa w art. 1§2 pkt 2 lit a , wszczęto postępowanie po ukończeniu przez nieletniego lat 18. Stosownie do art. 18§2 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich postępowanie, o którym mowa w art. 18§1 ustawy toczy się według przepisów kodeksu postępowania karnego.

Sąd wymierzając oskarżonemu K. Ś. (1) karę przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia w oparciu o art. 60§1 kk w zw. z art. 54§1 kk i art. 60§6 pkt 3 kk kierował się przede wszystkim wychowawczym celem kary . Jako okoliczność obciążającą sąd uznał znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz karalność oskarżonego zaś jako okoliczność łagodząca młody wiek oskarżonego. Wymierzona wobec oskarżonego kara 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym czyni zadość dyrektywom określonym w art. 53§1 i 2 kk i art. 54§1 kk i jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu uwzględnia warunki osobiste oskarżonego, jego dotychczasowy sposób życia oraz potrzeby w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej .

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu Sąd orzekł w oparciu o §14 ust 1 pkt 2 , oraz ust 2 pkt 3 , §16, §19 pkt. 1 i §2 ust 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu nadto stosownie do wniosku obrońcy złożonego na podstawie §20 wskazanego wyżej rozporządzenia.

Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego w chwili zamknięcia przewodu sądowego sąd zwolnił go od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierzył mu opłaty. Powyższe rozstrzygniecie Sąd oparł o przepis art.624§1 kpk.