Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 243/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Remigiusz Chmielewski,

Sędziowie: SO Magdalena Chudy,

SO Dariusz Firkowski (spr.),

Protokolant: st. sekr. sądowy Katarzyna Filipiak

przy udziale funkcjonariusza celnego Moniki Cimoch

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015r.

sprawy R. P.

oskarżonego o przestępstwo z art. 54§2 kks w zb. z art. 65§3 kks w zb. z art. 91§4 kks w zw. z art. 7§1 kks

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt II K 406/14

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kętrzynie przekazuje.

Sygn. akt. VII Ka 243/15

UZASADNIENIE

R. P. został oskarżony o to, że przechowywał w dniu 24.04.2014 r. w pomieszczeniu gospodarczym w miejscowości K. oraz w samochodzie osobowym marki V. (...) o nr rej. (...) w miejscowości K. wyroby akcyzowe importowane bez przedstawienia organowi celnemu, bez uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy oraz nieoznaczone jednostkowymi cenami detalicznymi, w postaci 2.616 paczek po 20 szt. papierosów różnych marek, od którego to towaru należne było cło w kwocie 1.699,00 zł, podatek VAT w wysokości 10.275,00 zł oraz należy podatek akcyzowy w wysokości 40.028,00 zł,

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 2 k.k.s. w zb. z art. 65 § 3 k.k.s. w zb. z art. 91 § 4 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie wyrokiem z dnia 15 stycznia 2015 r. w sprawie II K 406/ 14

I oskarżonego R. P. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 54 § 2 k.k.s. w zb. z art. 65 § 3 k.k.s. w zb. z art. 91 § 4 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. skazał, zaś na podstawie art. 65 § 3 k.k.s. w zw. z art. 7 § 2 k.k.s. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych;

II na podstawie art. 30 § 1 i 2 k.k.s. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci 2.616 paczek po 20 szt. papierosów różnych marek zabezpieczonych w sprawie, zaś na podstawie art. 31 § 6 k.k.s. zarządził ich zniszczenie;

III na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o akrze zaskarżył Urząd Celny w O. zaskarżył przedmiotowy wyrok i zarzucił mu rażącą niewspółmierność orzeczonej kary grzywny w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu zabronionego.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez zwiększenie liczby stawek.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Nie przesądzając rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że apelacja jest zasadna w takim zakresie w jakim podniesione w niej okoliczności oraz te wynikające z akt sprawy wskazują na potrzebę uchylenie wyroku i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.

Przede wszystkim w świetle wyjaśnień oskarżonego konieczne jest poczynienie pewnych i stanowczych ustaleń co do dysponowania i jego sposobu przedmiotowym towarem przez R. P.. Oskarżony bowiem faktycznie „przyznał się” do papierosów, które znajdowały się w samochodzie i zaprzeczył aby papierosy ujawnione w miejscowości K. należały do niego- k.77 oraz w istocie nie wyjaśnił źródeł pochodzenie papierosów, w tym ujawnionych w pojeździe marki V. (...).

Sąd I instancji w ślad za aktem oskarżenia przypisał oskarżonemu formę sprawczą polegającą na „przechowywaniu” ujawnionych w wyniku przeszukania pomieszczeń i pojazdu wyrobów akcyzowych.

Tymczasem jak wynika z komentarza T. Grzegorczyka do KKS, LEX 2009 „ przechowanie to jedynie przetrzymanie wyrobu na żądanie innej osoby, z obowiązkiem jej zwrotu, obojętne czy następuje ono odpłatnie, czy nieodpłatnie. W konsekwencji konieczne jest rozważenie czy w istocie oskarżony towar przechowywał czy też np. go nabył albo przewoził w rozumieniu art.65 i art.91 kks.

Powyższych okoliczności, tak związanych z koniecznością pewnego ustalenia czy R. P. dysponował wyrobami ujawnionymi w toku dwóch przeszukań – k.7-9 i k.14-16 a jeśli tak to w jakiej formie sprawczej z art.65 kks i z art.91 kks, Sąd Rejonowy nie analizował co powoduje potrzebę wyjaśnienia tych kwestii przy ponownym rozpoznaniu. Zauważyć przy tym należy, że o ile możliwe będzie dokonanie przypisania oskarżonemu innej postaci sprawczej przewidzianej we wskazanych przepisach, to konieczne będzie ustalenie czasu takiej działalności np. w zakresie nabycia czy też przewozu towaru przy czym bezsporne jest to, że nie będzie możliwe wyjście poza ramy czasowe określone aktem oskarżenia.

Co do zarzutu apelacji oskarżyciela publicznego, to świetle poczynionych uwag oraz treści art.436 kpk na obecnym etapie sprawy przedwczesne jest się do niego ustosunkowywanie.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok uchylono i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kętrzynie - art437§2 kpk, art.438pkt.1-3 kpk.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy postępowanie winno być przeprowadzone z uwzględnieniem poczynionych uwag oraz odpowiednim ustosunkowaniem się do zarzutu apelacji oskarżyciela publicznego.