Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2015r. w O.

sprawy z odwołania A. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 10.12.2014r. znak (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. N. prawo do emerytury od dnia 6 grudnia 2014 roku,

2.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

UZASADNIENIE

W niniejszej sprawie w piśmie z 19 grudnia 2014 roku pan A. N. wniósł odwołanie od decyzji ZUS-u Oddział w P. z dnia 10 grudnia 2014 roku, którą tą decyzją ZUS odmówił mu prawa do emerytury wskazując, że na dzień 01 stycznia 1990 roku nie udowodnił on wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. W uzasadnieniu pan wnosił o zaliczenie do stażu pracy w szczególnych warunkach dwóch okresów zatrudnienia: od 28 października 1981 roku do 31 sierpnia 1993 roku w Spółdzielni Kółek Rolniczych w P. oraz od 13 września 1993 roku do 31 sierpnia 1994 roku i od 01 września 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w P.. W odwołaniu pan podnosił, że w SKR pracował, jako kierowca ciągnika a w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w P. początkowo, jako zbrojarz a od 1 września 1994 roku, jako kierowca spycharki. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podnosił, że pan nie ma osiągnięcia wymagalnego wieku emerytalnego 60 lat i legitymowania się na dzień 01 stycznia 1999 roku ponad 25-letnim ogólnym stażem pracy, nie posiada wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. ZUS wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach nie uwzględnił okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych od 28 października 1981 roku do 31 sierpnia 1993 roku, ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach brak było określenia charakteru wykonywanej przez pana pracy ściśle według wykazu działu i pozycji rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku oraz brak było powołania się przez zakład pracy na przepisy resortowe. ZUS nie uwzględnił również okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w P. od 13 września 1993 roku do 31 sierpnia 1994 roku, gdyż w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach podany charakter pracy nie odpowiadał ściśle charakterowi pracy według wykazu: A dział V pozycja 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku i okresu od 01 września 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku, ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach podany charakter pracy nie odpowiadał zdaniem ZUS ściśle charakterowi pracy według wykazu: A działu V pozycja 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku oraz podane stanowisko pracy "operator sprzętu ciężkiego" nie odpowiadał ściśle stanowisku pracy według wykazu: A działu V pozycja 3 punkt 1 zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa z dnia 01 sierpnia 1983 roku. Biorąc pod uwagę te okoliczność ZUS podnosił, że zaskarżona decyzja z 10 grudnia jest prawidłowa, ponieważ nie udokumentował pan 15 lat pracy w szczególnych warunkach. W odpowiedzi na odwołanie ZUS wskazał również, że do odwołania pan dołączył świadectwo pracy w szczególnych warunkach, nowe świadectwo wystawione przez SKR, ponieważ to nowe świadectwo było prawidłowe ZUS w toku postępowania uwzględnił panu do stażu pracy w szczególnych warunkach okres zatrudnienia w SKR w P., okres ten wyniósł 11 lat 10 miesięcy i 1 dzień. ZUS podnosił, że ponieważ w dalszym ciągu nie zaliczył panu okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym, w dalszym ciągu nie wykazał pan 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach, dlatego wydano kolejną decyzję z 14 stycznia 2015 roku, w którym również odmówiono panu prawa do emerytury. Przedmiotem badania w tej sprawie była tylko decyzja z 19 grudnia 2014 roku. Z akt ZUS-u wynika, że wniosek o emeryturę na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych złożył pan w dniu 12 listopada 2014 roku. Po rozpoznaniu tego wniosku ZUS w dniu 10 grudnia 2014 roku wydał zaskarżoną decyzję, w której wskazał, że na dzień 01 stycznia 1999 roku wykazał pan ogólny okres pracy 25 lat 4 miesiące i 7 dni. Z akt ZUS-u wynika również, że ZUS stwierdził, że na dzień 01 stycznia 1999 roku nie udokumentował pan żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono panu właśnie okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych i w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym i biorąc powyższe pod uwagę ZUS uznał, że nie spełnia pan przesłanek do przyznania panu prawa do emerytury, dlatego zaskarżoną decyzją odmówiono panu prawa do tego świadczenia. W toku postępowania, jak już Sąd wcześniej mówił, zostało złożone nowe świadectwo pracy ze Spółdzielni Kółek Rolniczych w P., było to świadectwo pracy w szczególnych warunkach. ZUS uwzględnił panu ten okres w związku z powyższym w toku postępowania wykazał pan staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 11 lat 10 miesięcy i 1 dzień. Przedmiotem sporu pozostało zaś tylko i wyłącznie zatrudnienie w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym. Zdaniem Sądu odwołanie od decyzji z 10 grudnia 2014 roku jest zasadne. Zgodnie z artykułem 184 ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych w związku z paragrafem 4 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze emerytura przysługuje, jeżeli ubezpieczony spełnił łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzny, nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem zakładu na dochody Budżetu Państwa, w dniu wejścia w życie przepisów ustawy emerytalnej, czyli w dniu 01 stycznia 1999 roku udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący, co najmniej 25 lat dla mężczyzn w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wynoszący, co najmniej 15 lat. Według przepisu paragrafu 2 ustęp 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. W toku postępowania przedmiotem sporu ostatecznie były okresy pracy w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w P., od 13 września 1993 roku do 31 sierpnia 1994 roku i od 01 września 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku. Pan wywodził, że w pierwszym z tych okresów wykonywał pracę na stanowisku zbrojarza, a w drugim pracę operatora spycharki. Zdaniem Sądu udowodnił pan to twierdzenie. Na okoliczność spornych okresów zatrudnienia złożył pan dwa świadectwa pracy w szczególnych warunkach. Pierwsze świadectwo dotyczy okresu od 13 września 1993 roku do 31 sierpnia 1994 roku, znajduje się ono na karcie 10 pana akt emerytalnych i stwierdza, iż w tym właśnie okresie, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pan pracę wskazane w wykazie A dział V pozycja 4 i pozycja 5 wykazu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 roku oraz w wykazie resortowym, na stanowisku zbrojarza dział V pozycja 4 punkt 1. W tym świadectwie wskazano, że wykonywał pan pracę takie jak: prostowanie, cięcie, gięcie, wiązanie lub zgrzewanie stali zbrojeniowej o różnych przekrojach w elementy konstrukcyjne, montaż elementów konstrukcji wznoszonych budynków i budowli. Na okoliczność drugiego spornego okresu złożył pan również świadectwo pracy w szczególnych warunkach, znajduje się ono i na karcie 11 akt emerytalnych i wskazuje, że w okresie od 01 września 1994 roku do 08 października 2003 roku, stale i w pełnym wymiarze czasu, wykonywał pan pracę wskazane w wykazie A dział V pozycja 5 rozporządzenie Rady Ministrów z 07 lutego 1983 roku i w wskazanym wykazie resortowym, jako operator sprzętu ciężkiego dział V pozycja 3 punkt 1. Oba świadectwa pracy zostały zakwestionowane przez ZUS z przyczyn formalnych, ponieważ ZUS podnosił, że nie zostały one określone ściśle według przepisów ogólnie obowiązujących albo resortowi chodziło między innymi o nazewnictwo pana stanowiska pracy. Ponieważ te świadectwa zostały zakwestionowane, Sąd był zobowiązany przeprowadzić postępowanie dowodowe w celu ustalenia faktycznie wykonywanych przez pana czynności. Wprawdzie Sądowi nie udało się uzyskać akt osobowych pana z tego zakładu, ale Sąd mając na uwadze to, co pan powiedział, te dokumenty z akt osobowych, z akt rentowych i z zeznania dzisiaj przesłuchanych świadków uznał, że ten materiał jest wystarczający do oceny zasadności pana odwołania. Sąd w toku postępowania przesłuchał świadków: pana I. W. i R. T.. I świadek R. T. był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w P. od 1979 roku do 2004 roku, na stanowiskach: stolarz, zbrojarz, przy układaniu kostki brukowej. Z zeznań tego świadka wynika, że w 1993 roku pracował, jako zbrojarz brygadzista, był pana przełożonym, pan pracował w jego w brygadzie i wykonywał pan pracę zbrojarskie. Były to właśnie takie prace jak wymieniono je w świadectwie pracy w szczególnych warunkach to jest: prostowanie, cięcie, gięcie, wiązanie, zgrzewanie stali zbrojeniowej, montaż elementów w konstrukcji wznoszonych budynków i budowli. Natomiast przesłuchany w sprawie świadek I. W., który pracował w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym od 1983 roku do końca istnienia zakładu, czyli do 2004 roku, również potwierdził, że w pewnym okresie pracował pan, jako zbrojarz i wykonywał właśnie takie same czynności jak wskazywał świadek T., a potem został pan przeniesiony na inne stanowisko. Z zeznań obu tych świadków wynika, że tym nowym stanowiskiem było stanowisko operatora spycharki, wykonywał pan tam pracę na budowach, na placu budów, dotyczyły one wykonywania takich czynności jak wykonywanie wykopów, odkładanie urobku, ładowanie na środki transportowe, plantowanie, czyli wyrównywanie terenu. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, ponieważ są one logiczne, wzajemnie się ze sobą uzupełniają, potwierdzają i tworzą logiczną całość ze złożonymi świadectwami pracy w szczególnych warunkach. Z zeznań świadków i z wyjaśnień pana wynika, iż (...) Przedsiębiorstwo Budowlane było zakładem zajmującym się prowadzeniem prac budowlanych, oczywistą jest, więc rzeczą, że wymagane tam były takie prace jak: prace zbrojarzy i prace operatorów spycharek. Mając na uwadze ten zebrany już materiał dowodowy Sąd na rozprawie, na podstawie artykułu 217 paragraf 3 kpc, oddalił wniosek o przesłuchanie dowodu z kolejnego świadka Pana J. B., uznając, że zebrany już materiał dowodowy, dostatecznie wyjaśnia Pana charakter pracy i nie ma potrzeby przeprowadzenia dodatkowego dowodu, zwłaszcza, że nie był on wnioskowany w odwołaniu tylko dzisiaj został ten świadek został przez pana doprowadzony na rozprawie. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że wykazał pan, iż w spornym okresie od 13 września 1993 roku do 31 sierpnia 1994 roku wykonywał pan pracę zbrojarza, a w okresie od 01 września 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku pracę operatora spycharki. Była to praca w szczególnych warunkach, z treści wykazu A dział V pozycja 4 stanowiącego załącznik numer 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 07 lutego 1983 roku, w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynika, że prace zbrojarskie są pracami w szczególnych warunkach w rozumieniu tego rozporządzenia. W wykazie A dział V pozycja 3 wskazano natomiast pracę maszynistów ciężkich maszyn budowlanych. Po uwzględnieniu tych okresów pracy w szczególnych warunkach, spełnia pan ostatnią przesłankę wymaganą do przyznania panu prawa do emerytury. Łączny okres pracy w szczególnych warunkach wyniesie, bowiem 17 lat 1 miesiąc i 9 dni. I mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie artykułu 477 z 14 paragraf 2 kpc zmienił decyzję zaskarżoną i przyznał panu prawo do emerytury od 06 grudnia 2014 roku, czyli od osiągnięcia przez pana wieku emerytalnego. W punkcie 2 wyroku Sąd stwierdził, że organ emerytalny nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zgodnie z artykułem 118 ustęp 1 ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągi 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji. Przepis artykuł 118 ustęp 1 stanowi zaś, że w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego, za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ emerytalny nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności, niezbędnej do wydania decyzji, a organ odwoławczy wydając orzeczenie stwierdza odpowiedzialność organu rentowego. W niniejszej sprawie ostatnią okolicznością niezbędną do wydania decyzji było ustalenie 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Wykazał pan ten okres dopiero w toku postępowania przed Sądem. Dopiero Sąd uznał, że okres zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym, należy zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach. Sąd opierał się w tym zakresie na materiale dowodowym dostępnym Sądowi, w szczególności na zeznaniach świadków. Nadto dopiero w toku postępowania, złożył pan prawidłowe świadectwo pracy w szczególnych warunkach z SKR w P. i dlatego ten okres został panu przez ZUS uwzględniony. W tej sytuacji Sąd uznaje, że ZUS nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie okresu pracy w szczególnych warunkach, w toku postępowania przed tym organem.