Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 149/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku L. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ponowne przeliczenie renty

na skutek odwołania L. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 22 grudnia 2014 r.

znak (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zawarty w odwołaniu wniosek o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach przekazać do rozpoznania organowi rentowemu.

VU 149/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 22 grudnia 2014 r. przeliczył od 01 stycznia 2014 r. rentę wnioskodawcy L. K.. W załączniku do tej decyzji organ rentowy poinformował ubezpieczonego, iż na podstawie przedłożonej wraz z wnioskiem z dnia 21 listopada 2014 r. kserokopii książeczki wojskowej ustalono prawidłowy staż pracy uwzględniając okres służby wojskowej od 25 kwietnia 1974 r. do 14 kwietnia 1976 r. jako okres składkowy bez przeliczników górniczych, ponieważ nie został on wykazany w art. 10a ustawy z dnia 01 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154 ze zm.).

W odwołaniu od powyższej decyzji L. K. wniósł „ … o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 luty 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. 83, nr 8 poz. 43 ze zm.) … .”, zgodnie z zawartym w ostatnim akapicie uzasadnienia odwołania wnioskiem, od 21 listopada 2014 r. W uzasadnieniu wnioskodawca między innymi argumentował, iż w świetle przytoczonych przez niego przepisów prawa okres odbywania zasadniczej służby wojskowej jest okresem wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż uwzględnił do stażu pracy okres zatrudnienia od 08 sierpnia 1973 r. do 26 lipca 1989 r. z zastosowaniem przelicznika 1,5 i 1,8 na podstawie świadectwa pracy z dnia 31 lipca 1989 r., wystawionego przez (...) oraz zaświadczenia z dnia 25 lipca 1989 r. (wykaz dniówek) – staż pracy wyniósł 12 lat, 5 miesięcy przelicznikiem 1,5 oraz 3 lata i 6 miesięcy przelicznikiem 1,8. W dniu 21 listopada 2014 r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury górniczej wraz z kserokopią książeczki wojskowej, na podstawie której stwierdzono, że w okresie od 25 kwietnia 1974 r. do 14 kwietnia 1976 r. pełnił służbą wojskową. W związku z uzyskaniem informacji o pełnieniu służby wojskowej dokonano korekty stażu pracy górniczej i ustalono prawidłową wysokość świadczenia. Do pracy górniczej z przelicznikiem 1,5 i 1,8 zaliczono okresy od 08 sierpnia 1973 r. do 24 kwietnia 1974 r. oraz od 15 kwietnia 1976 r. do 26 lipca 1989 r. Natomiast okres pełnienia służby wojskowej zakwalifikowano jako okres składkowy bez przeliczników górniczych. W konsekwencji nastąpiło obniżenie wysokości świadczenia z kwoty 1.823,52 zł do kwoty 1.783,07 zł. Podstawę wydania decyzji stanowiły przepisy art. 10a ustawy z dnia 01 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz art. 50c, 51 i 52 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Do wniosku o rentę L. K. w dniu 04 sierpnia 1980 r. przedłożono świadectwo pracy z dnia 31 lipca 1989 r. wskazujące na jego zatrudnienie w czasie od 08 sierpnia 1973 r. do 26 lipca 1989 r. w (...) Zakłady (...) w L.. Ten sam okres zatrudnienia pracodawca potwierdził w zaświadczeniu z dnia 25 lipca 1989 r., określającym wykaz dniówek przepracowanych bezpośrednio w przodku, które stanowią podstawę do półtorakrotnego wymiaru pracy. Oba wymienione dokumenty stanowiły podstawę ustalenia wysokości przyznanej ubezpieczonemu renty górniczej.

d o w ó d: w aktach rentowych: świadectwo pracy, k. 19 oraz zaświadczenie, k. 20.

Do złożonego w dniu 21 listopada 2014 r. wniosku o emeryturę górniczą L. K. dołączył kserokopię legitymacji ubezpieczeniowej, z której wynika, iż w czasie 25 kwietnia 1974 r. do 14 kwietnia 1976 r. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

d o w ó d: w aktach zawierających wniosek o emeryturę górniczą kserokopia książeczki wojskowej, k. 8-10.

Rozpatrzywszy wniosek z 21 listopada 2014 r., organ rentowy decyzją z dnia 03 grudnia 2014 r. odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury górniczej ze względu na udokumentowanie jedynie 15 lat, 9 miesięcy i 2 dni pracy górniczej wobec wymaganych 25 lat takich okresów.

d o w ó d: w aktach zawierających wniosek o emeryturę górniczą decyzja z dnia 03 grudnia 2014 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 22 grudnia 2014 r. przeliczył od 01 stycznia 2014 r. rentę wnioskodawcy L. K.. W załączniku do tej decyzji organ rentowy poinformował ubezpieczonego, iż na podstawie przedłożonej wraz z wnioskiem z dnia 21 listopada 2014 r. kserokopii książeczki wojskowej ustalono prawidłowy staż pracy uwzględniając okres służby wojskowej od 25 kwietnia 1974 r. do 14 kwietnia 1976 r. jako okres składkowy bez przeliczników górniczych, ponieważ nie został on wykazany w art. 10a ustawy z dnia 01 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154 ze zm.).

(n i e s p o r n e)

Sąd zważył co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustalony wyżej stan faktyczny sprawy jest niesporny a jej istota sprowadza się do rozstrzygnięcia w zakresie oceny zasadności przeliczenia wysokości przysługującej L. K. renty górniczej.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013 r., poz. 1440) prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. W ustalonym w stanie faktycznym, po uprawomocnieniu się decyzji w przedmiocie ustalenia wysokości renty górniczej L. K. został przedłożony nowy dowód, który ma wpływ na wysokość tej renty. Składając bowiem wniosek o emeryturę górniczą ubezpieczony przedłożył kserokopię książeczki wojskowej wskazującą na fakt odbywania przez niego w okresie od 25 kwietnia 1974 r. do 14 kwietnia 1976 r. zasadniczej służby wojskowej. Ponad wszelką wątpliwość fakt ten nie był dotychczas znany organowi rentowemu.

Sąd podziela wyrażone w zaskarżonej decyzji oraz uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie stanowisko organu rentowego, wskazujące na to, iż do okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej nie stosuje się przewidzianych dla okresów pracy górniczej przeliczników. Trafnie wymieniony organ powołał się na przepis art. 10a ustawy z dnia 01 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz.U.1995.30.154 ze zm.) oraz przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis ten stanowi, iż przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur i rent stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przeliczniki:

1.  1,5 za każdy rok pracy górniczej pod ziemią, o której mowa w art. 10 ust. 1 (tj. pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy),

2.  1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 6 (tj. okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych (pkt 1), w drużynach ratowniczych (pkt 2) oraz w charakterze mechaników sprzętu ratowniczego drużyn, o których mowa w pkt 2 (pkt 3),

3.  1,4 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1-3 i 5-11 (tj. pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu (pkt1), pod ziemia i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń (pkt 2), pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych (pkt 3), pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów (pkt 5), w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń (pkt 6), na stanowiskach maszynistów wyciągowych, sygnalistów (pkt 7), na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach (pkt 8), na stanowiskach nauczycieli (instruktorów) zawodu w górniczych posłach szkoleniowych pod ziemią (pkt 9), w urzędach górniczych (pkt 10) i w przedsiębiorstwach i innych podmiotach miernictwa górniczego lub geologicznych (pkt 11),

4.  1,2 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej w kopalniach siarki i węgla brunatnego.

W świetle wymienionych przepisów, nie wymieniony w nich okres odbywania zasadniczej służby wojskowej nie jest okresem pracy górniczej, o której jest mowa w tych przepisach i z tego względu do tego okresu nie uwzględnia się przeliczników za pracę górniczą.

Należy podzielić także stanowisko organu rentowego, wskazujące na to, że okres służby wojskowej jest okresem składkowym albowiem z godnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jednym z okresów składkowych jest okres czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim.

Powołane przez ubezpieczonego przepisy ustawy dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej nie uzasadniają wniosku, że okres odbywania zasadniczej służby wojskowej, po spełnieniu określonych w tych przepisach warunków, traktowany jest jako okres pracy górniczej. Należy podkreślić, iż okresami pracy górniczej są wyłącznie okresy wymienione w najpierw w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym górników i członków ich rodzin a następnie wskazanych przez organ rentowy przepisach art. 50c, 51 i 52 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Poza tym na podstawie powołanych przez L. K. przepisów okres odbytej (czas odbywania) zasadniczej służby wojskowej wlicza się tylko do okresu z a t r u d n i e n i a w zakresie wszelkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy, nie zaś w zakresie uprawnień wynikających z prawa ubezpieczeń społecznych. Uprawnienia w zakresie ubezpieczeń społecznych, w szczególności w zakresie określania okresów pracy górniczej wyczerpująco normują przepisy wskazanych wyżej, regulujących prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego górników i członków ich rodzin, wskazanej ustawy górniczej, a po jej uchyleniu również ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 47714 § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.

Zgodnie z art. 477 14 § 2 k.p.c., jeżeli ubezpieczony zgłosił nowe żądanie, dotychczas nie rozpoznane przez organ rentowy, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje go do rozpoznania organowi rentowemu. W sprawie o prawo do emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach organ rentowy dotychczas nie wydał jeszcze decyzji. Ze względu na brak takiej decyzji zawarty w odwołaniu wniosek o przyznanie prawa do takiej emerytury jest przedwczesny. Stąd na podstawie art. 47714 § 2 k.p.c. Sąd zgłoszone w odwołaniu żądanie przyznania prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach przekazał do rozpoznania organowi rentowemu. W postępowaniu o prawo do emerytury wcześniejszej wymieniony organ ustali okresy wykonywania takiej pracy.