Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 110/15

POSTANOWIENIE

Dnia 3 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Bogumił Goraj

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa

Skarbu Państwa – (...) Dyrektora (...) w W.

przeciwko

(...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 10 listopada 2014 r. w sprawie o sygn. akt I C 2324/14

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

Sygn. akt II Cz 110/15

UZASADNIENIE

Powód Skarb Państwa –(...) Dyrektor (...)w W. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 61.119 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu tytułem kary umownej.

Pozwany wraz z odpowiedzią na pozew podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu Rejonowego w Bydgoszczy i złożył wniosek o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie na podstawie klauzuli prorogacyjnej zawartej w umowie łączącej strony.

Postanowieniem z dnia 10 listopada 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy stwierdził swą niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Warszawy-Woli w Warszawie (sygn. I C 2324/14).

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że strony łączy umowa nr (...), w której jako zamawiający została wskazana(...) Dyrekcja (...) w B., a jako wykonawca (...) S.A. w W.. W art. 29.3 umowy uzgodniono, że każda ze stron może przedstawić spór do rozstrzygnięcia przez sąd właściwy dla siedziby zamawiającego.

W ocenie Sądu Rejonowego, w świetle przepisów art. 18-20 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 260 ze zm.) za zamawiającego może być uznany wyłącznie (...) Dyrektor (...), którego siedziba mieści się w W.. Stąd też sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie.

Zażalenie na postanowienie złożył powód i domagał się jego uchylenia.

W uzasadnieniu wskazał, że(...) Dyrektor (...)wykonuje swoje zadania przy pomocy (...)Dyrekcji (...), w skład której wchodzą Oddziały. Takim Oddziałem jest Oddział w B. i to do zadań tego Oddziału odnosi się umowa łącząca strony. Zdaniem skarżącego, na właściwość Sądu Rejonowego w Bydgoszczy wskazuje również zgodny zamiar stron (art. 65 k.c.).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest uzasadnione. Powtórzyć należy za Sądem Rejonowym, że zgodnie z art. 46 § 1 k.p.c., strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego. Sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej lub jeżeli powód nie złożył pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Zawarcie takiej umowy prorogacyjnej powoduje ten skutek, że oznaczony przez strony w umowie sąd jest wyłącznie właściwy do rozpoznania sporu, a tym samym brak jest podstaw do zastosowania przepisów o właściwości ogólnej lub przemiennej sądu.

W ocenie Sądu Odwoławczego, Sąd I instancji dokonał zbyt daleko idących rozważań zmierzających do ustalenia, jaki podmiot w rzeczywistości występował jako zamawiający w umowie z dnia 15.05.2008r. o nr (...) Z ogólnego zapisu poczynionego we wstępnej części tej umowy wynika, że zamawiającego reprezentowała (...) Dyrekcja (...)Oddział w B., a zatem już to daje uzasadnione podstawy do przyjęcia, że końcowe postanowienie zawarte art.29 ust.3 umowy o możliwości przedstawienia ewentualnego sporu między stronami sądowi właściwemu dla siedziby zamawiającego, przemawia za Sądem pierwszej instancji mającym siedzibę w B. (k.13 i 19 verte). W ocenie Sądu Okręgowego takie oznaczenie zamawiającego nie było przypadkowe, bowiem czynności związane z realizacją umowy były wykonywane w obszarze właściwości (...)Dyrekcji (...)Oddziału w B..

Z tych zasadniczych przyczyn Sąd Okręgowy uznał, że w tej sprawie właściwy do jej rozpoznania jest Sąd Rejonowy w Bydgoszczy i dlatego zmienił zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie (na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13