Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III A Ua 341/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Barbara Ciuraszkiewicz

Sędziowie:

SSA Danuta Rychlik-Dobrowolska (spr.)

SSO del. Ireneusz Lejczak

Protokolant:

Karolina Sycz

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. we Wrocławiu

sprawy z wniosku Z. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o emeryturę

na skutek apelacji Z. B.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

z dnia 13 stycznia 2012 r. sygn. akt IX U 2014/10

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyrokiem z dnia 13 stycznia 2012 r., po rozpoznaniu sprawy z wniosku Z. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. o prawo do emerytury, oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji strony pozwanej.

Powyższe orzeczenie oparte zostało o następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Z. B., urodzony w (...) r., złożył w dniu 15 lipca 2010 r. wniosek o przyznanie mu emerytury pracowniczej.

Decyzją z dnia 17 listopada 2010 r. strona pozwana odmówiła wnioskodawcy przyznania prawa do emerytury, albowiem nie spełniał on warunków ustawowych, a mianowicie nie legitymował się 25-letnim okresem składkowym i nieskładkowym, nadto przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę nie był pracownikiem i w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu nie pozostawał przez co najmniej 6 miesięcy w stosunku pracy.

Poza sporem jest, że wnioskodawca od 1 października 1991 r. pobiera rentę rolniczą z tytułu stałej, całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym przyznanym od maja 2010 r.

Organ rentowy uznał, że wnioskodawca posiada 18 lat 4 miesiące i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Strona pozwana nie uznała następujących okresów składkowych i nieskładkowych:

- od 22 czerwca 1964 r. do 30 września 1964 r. i

- od 5 kwietnia 1965 r. do 19 lipca 1965 r.,

albowiem ze świadectwa pracy wynika, że wnioskodawca pracował w niepełnym wymiarze czasu, brak informacji czy był zatrudniony, na co najmniej pół etatu.

Nie uwzględniła okresów, które zostały zaliczone do prawa do renty rolniczej, jak również nie zaliczyła pracy podczas odbywania kary pozbawienia wolności od 1 września 1967 r. do 3 października 1968 r. z powodu braku informacji, w jakim rozmiarze czasu była ta praca wykonywana. Nie uwzględniono również pracy w gospodarstwie rodziców od 3 lipca 1963 r. do 10 maja 1967 r. i od 13 listopada 1968 r. do 14 stycznia 1969 r., albowiem praca ta pokrywa się z okresami zatrudnienia lub została zaliczona, jako praca w gospodarstwie rolnym do renty rolniczej.

Sąd uznał za udowodnioną pracę wnioskodawcy w łącznym rozmiarze 22 lat 4 miesięcy i 20 dni.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Okręgowy oddalił odwołanie wnioskodawcy.

Sąd powołując się na art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, który stanowi, że mężczyzna urodzony przed 1 stycznia 1949 r., który nie osiągnął wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1 ustawy (65 lat), może przejść na emeryturę po osiągnięciu 60 roku życia, jeżeli ma co najmniej 35-letni okres składkowy i nieskładkowy, albo jeżeli ma 25-letni składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy.

Prawo do opisanej emerytury przysługuje ubezpieczonym, którzy ostatnio, przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, byli pracownikami oraz w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawali w stosunku pracy, co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy.

Zdaniem Sądu Okręgowego, wnioskodawca nie spełnia żadnego z warunków do uzyskania emerytury na podstawie art. 29 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Nie posiada wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, nie był pracownikiem przed złożeniem wniosku o emeryturę, a także w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym nie pozostawał w stosunku pracy, co najmniej przez 6 miesięcy.

Nie był również uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy przyznanej na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Apelację od powyższego wyroku wniósł wnioskodawca.

Zaskarżył wyrok w całości zarzucając, że Sąd Okręgowy błędnie nie uznał mu wszystkich okresów zatrudnienia, w szczególności pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, w którym pracował od 16 roku życia oraz pracy w melioracji.

Wnioskodawca domagał się zmiany wyroku i uznanie mu spornych okresów pracy.

Sąd Apelacyjny zważył:

Apelacja wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew zarzutom podnoszonym w apelacji wyrok Sądu I instancji jest prawidłowy.

Wnioskodawca w złożonym wniosku domagał się przyznania mu prawa do emerytury w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

W dacie składania wniosku wnioskodawca miał 63 lata, a więc jego uprawnienia do świadczenia należało oceniać w oparciu o art. 29 cytowanej wyżej ustawy. Przepis ten stanowi, że ubezpieczeni urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1, mogą przejść na emeryturę, mężczyzna – po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 35-letni okres składkowy i nieskładkowy, albo jeżeli ma co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy. Nadto ostatnio, przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, był pracownikiem oraz w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawał w stosunku pracy, co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę są uprawnieni do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Spełnienia powyższych warunków nie wymaga się od ubezpieczonych, którzy przez cały wymagany okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegali ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy. Z treści przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, że wnioskodawca nie spełnił nie tylko warunku posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, ale także pozostałych przesłanek, od których łącznego spełnienia przysługuje prawo do emerytury w obniżonym wieku.

Nie jest zasadny zarzut wnioskodawcy, że Sąd I instancji nie uznał mu wskazanych okresów pracy w gospodarstwie rolnym i Przedsiębiorstwie (...).

W sprawie przedmiotem rozpoznawania było prawo wnioskodawcy do emerytury, Sąd badając czy wnioskodawca spełnia ustawowe warunki do emerytury, albo decyduje o przyznaniu prawa, albo oddala odwołanie. Nie może natomiast wydać wyroku, w którym uzna okresy zatrudnienia, bez orzekania o prawie do świadczenia.

Mając powyższe rozważania na względzie Sąd Apelacyjny uznał, że wyrok Sądu I instancji jest prawidłowy i w związku z tym na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

KN