Sygn. akt III APz 17/13
Dnia 10 lipca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSA Dorota Goss-Kokot (spr.) |
Sędziowie: |
SSA Marek Borkiewicz SSA Marta Sawińska |
Protokolant: |
inspektor ds. biurowości Krystyna Kałużna |
po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa A. M.
przeciwko Zespołowi (...) S.A. z siedzibą w K.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda A. M.
na postanowienie Sądu Okręgowego w Koninie
z dnia 5 czerwca 2013 r. sygn. akt III Np 1/13
p o s t a n a w i a :
1. uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Koninie do dalszego postępowania;
2. zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.794 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych i kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.
SSA Marta Sawińska |
SSA Dorota Goss-Kokot (spr.) |
SSA Marek Borkiewicz |
Postanowieniem z dnia 5.06.2013r. Sąd Okręgowy w Koninie w sprawie
z powództwa A. M. przeciwko Zespołowi (...) w K., uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu – Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koninie.
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że powód wniósł pozew w postępowaniu upominawczym o zapłatę odszkodowania w kwocie 379.000zł. tytułem rozwiązania przed terminem stosunku pracy nawiązanego na podstawie kontraktu menadżerskiego.
Sąd Okręgowy uznał, że powód dochodzi roszczenia o którym mowa
w przepisie art.461 §1
1 k.p.c. co oznacza właściwość Sądu Rejonowego bez względu na wartość przedmiotu sporu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pełnomocnik powoda zaskarżając je w całości.
Skarżący zarzuca naruszenie przepisów art.461 § 1
1 k.p.c., art.17 pkt. 4 k.p.c., art.200 k.p.c., art.233 § 1 k.p.c. i wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia
i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Zarzuty naruszenia przepisów proceduralnych powołanych w uzasadnieniu zażalenia wskazują na nieprawidłową ocenę przez Sąd Okręgowy dochodzonego pozwem odszkodowania.
Skarżący podnosi bowiem, że powód nie kwestionuje zasadności rozwiązania stosunku pracy czyli nie dochodzi związanego z tym odszkodowania o którym mowa w przepisie art.461 § 1 1k.p.c.
Roszczenie powoda to odszkodowanie wynikające z umowy o pracę na wypadek wypowiedzenia umowy przez spółkę.
Skarżący dokonując analizy powołanego przepisu proceduralnego wywodzi, że dotyczy on roszczeń gdy pracownik zarzuca niezasadność rozwiązania stosunku pracy.
SĄD APELACYJNY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim ma rację skarżący gdy wywodzi, że Sąd Okręgowy błędnie zakwalifikował roszczenie pozwu do odszkodowań o których mowa w przepisie art.461§ 1 1k.p.c.
Literalna wykładnia tego przepisu nie budzi bowiem wątpliwości. Obejmuje on odszkodowania, których pracownik może dochodzić jeżeli zarzuca pracodawcy nieuzasadnione lub naruszające prawo wypowiedzenie lub rozwiązanie stosunku pracy. Roszczenia te wynikają z przepisów prawa materialnego, to jest
art.45 § 1 kodeksu pracy i art.56 § 1 kodeksu pracy. Ustawodawca bowiem pozostawił pracownikowi wybór: może on domagać się przywrócenia do pracy a w sytuacjach gdzie jest to niecelowe lub niemożliwe pozostaje pracownikowi możliwość dochodzenia odszkodowania.
Opisana wyżej sytuacja procesowa dotyczy zarówno rozwiązania umowy o pracę jak i jej wypowiedzenia.
Sąd Apelacyjny nie akceptuje poglądu wyrażonego w uzasadnieniu zażalenia, jakoby odszkodowanie o którym mowa w przepisie art.461§1 1k.p.c. dotyczyło jedynie rozwiązania umowy bez wypowiedzenia. Pogląd ten jest sprzeczny z brzmieniem przepisu, gdzie wyraźnie wyartykułowano zarówno wypowiedzenie umowy o pracę jak i jej rozwiązanie.
Literalna wykładnia powołanego przepisu odpowiada również wykładni celowościowej i funkcjonalnej. Do właściwości Sądów Rejonowych ustawodawca przekazał wszystkie sprawy, gdzie sąd pracy obowiązany jest badać czy decyzja pracodawcy o wypowiedzeniu bądź rozwiązaniu umowy o pracę była słuszna pod względem formalnym i merytorycznym i to niezależnie czy pracownik wnosi o przywrócenie do pracy czy też o odszkodowanie.
Praktyka orzecznicza wskazuje, że strony w umowach o pracę mogą ustanawiać korzystniejsze warunki niż te wynikające z kodeksu pracy, czyli wyższe odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie czy też rozwiązanie umowy o pracę ale nie zmienia to charakteru takiego roszczenia w odniesieniu do art.45 §1 k.p.
i art.56 §1 k.p.
Tymczasem roszczenie dochodzone w rozpoznawanej sprawie nie jest związane z kwestionowaniem zasadności decyzji pracodawcy a jedynie z samym faktem wypowiedzenia umowy.
Strony umowy o pracę przewidziały bowiem jednorazowe odszkodowanie
w przypadku wypowiedzenia kontraktu przez spółkę, którego wypłata jest związana
z rozwiązaniem kontraktu. Świadczenie to nie jest w żaden sposób uzależnione od złożenia odwołania do sądu pracy kwestionującego decyzję pracodawcy o rozwiązaniu umowy.
Dlatego też mając na uwadze wyżej powołane argumenty, Sąd Apelacyjny na podstawie przepisu art.386 § 4 k.p.c. w związku z art.397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.
O kosztach postępowania Sąd Apelacyjny orzekł na podstawie przepisu
art.98 § 1 k.p.c. oraz przepisu § 12 ust.2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych … (Dz. U. Nr 163, poz.1349 ze zm.)
SSA Marta Sawińska |
SSA Dorota Goss-Kokot (spr.) |
SSA Marek Borkiewicz |