Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Daria Ratymirska

Protokolant Daria Paliwoda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa O. w W.

przeciwko S. S.

o zapłatę kwoty 29.926,76 zł

I.  zasądza od pozwanego S. S.na rzecz strony powodowej O. w W.kwotę 16.764,39 zł (szesnaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt cztery złote 39/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 13 listopada 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie co do żądania zapłaty kwoty 1.503,83 zł;

III.  oddala powództwo w dalszej części;

IV.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 163,38 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu.

sygn. akt IC 300/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa O. z siedzibą w W.wniosła pozew przeciwko S. S.o zapłatę kwoty 29.926,76 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 30.06.2008r. pozwany zawarł z (...) S.A.(poprzednikiem prawnym (...) Bank (...) S.A.) umowę nr (...), zobowiązując się do zwrotu udzielonej pożyczki wraz z odsetkami w ustalonych terminach spłaty. W związku z nieuregulowaniem w terminie zaległości Bank wypowiedział umowę, co spowodowało wymagalność całej kwoty niespłaconego kapitału wraz z odsetkami umownymi i karnymi za opóźnienie, i wezwał pozwanego do zapłaty, a pozwany pomimo działań windykacyjnych nie uregulował w pełni powyższego zadłużenia. Z wniosku pierwotnego wierzyciela prowadzone było przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne, które nie doprowadziło do wyegzekwowania należności, stwierdzonej bankowym tytułem egzekucyjnym, opatrzonym klauzulą wykonalności. Strona powodowa wskazała, że pozostała do spłaty wierzytelność, objęta pozwem, została przez nią nabyta w dniu 24.10.2014r., w wyniku umowy, na mocy której (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąsp.k. zwolniła się z zobowiązania względem powoda, poprzez spełnienie innego świadczenia, tj. przelew wierzytelności, przysługujących (...) Bank (...) SA, które zostały wniesione aportem do B.Sp. z o.o sp.k. w dniu 8.10.2014r. Strona powodowa wyjaśniła, że na dochodzoną kwotę składa się należność główna w wysokości 16764,39 zł oraz skapitalizowane odsetki za opóźnienie w wysokości 13162,37 zł, naliczone od dnia następnego po dniu rozwiązania umowy bankowej do dnia poprzedzającego złożenie pozwu od kwoty 16764,39 zł, wg ustalonej w umowie stopy procentowej, nie wyższej niż stopa odsetek maksymalnych.

Pozwany S. S. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania. Podniósł brak legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda, nieudowodnienie dochodzonego roszczenia – co do podstawy i wysokości, oraz przedawnienie roszczenia. Zarzucił, że wystawiony przez powoda wyciąg z ksiąg rachunkowych nie ma mocy dokumentu urzędowego. Przedłożenie tego dokumentu nie zwalnia powoda z obowiązku dowodzenia wysokości roszczenia na zasadach ogólnych, jak również nie przerzuca ciężaru dowodu w tym zakresie na pozwaną. Zarazem pozwany zakwestionował, aby pozostawał w zwłoce względem wierzyciela pierwotnego. Zarzucił ponadto, że formułując roszczenie odsetkowe powód nie zdołał go nawet odpowiednio scharakteryzować. Podając kwoty rzekomego zadłużenia pozwanego z tytułu odsetek, powód nie wskazał, od jakich kwot były one naliczane, według jakiej stawki oraz, za jaki okres.

W piśmie procesowym z dnia 30.03.2015r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko, zarzucił, że przedstawione prze powoda zaświadczenie z dnia 29.06.2011r. nie pozwala uznać deklarowanego terminu rozwiązania umowy za adekwatny, a powód w tym celu powinien przedłożyć oświadczenie o wypowiedzeniu umowy wraz z dowodem doręczenia pozwanemu (art. 61 kc).

W piśmie procesowym z dnia 27.04.2015r. strona powodowa podniosła, że w związku z nieuregulowaniem przez pozwanego zobowiązania, wierzyciel pierwotny rozwiązał umowę z dniem 12.02.2011r., na dowód czego wystawił zaświadczenie z dnia 29.06.2011r., przy czym w ocenie powoda nie ma podstaw do jego kwestionowania. Podniósł, że postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności BTE korzysta z mocy dokumentu urzędowego, z którym wiąże się domniemanie autentyczności i prawdziwości tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone, a zatem wykonalność bankowego tytułu egzekucyjnego odnośnie wskazanego w nim zobowiązania. W dołączonym do pozwu BTE wyraźnie wskazano, że roszczenia przeciwko pozwanemu są w całości wymagalne, a zatem umowa została przez Bank skutecznie wypowiedziana. Powód wskazał, że zarzut przedawnienia nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem w dniu 27.03.2012r. Bank złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, co przerwało bieg terminu przedawnienia. W kwestii wyjaśnienia wysokości dochodzonego roszczenia, powód wskazał, że kwota 13162,33 zł, tytułem skapitalizowanych odsetek umownych za opóźnienie (karnych) wynika z naliczenia:

w kwocie 8109,30 zł, liczonych od kwoty należności głównej 24872,66 zł od dnia 7.08.2010r. do dnia 27.03.2012r., tj. wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, wg stopy procentowej w wysokości 19,90% w skali roku, zgodnie z treścią BTE;

w kwocie 8765,30 zł, liczonych od kwoty należności głównej 16.764,39 zł od dnia 28.03.2012r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. 12.11.2014r., wg stopy procentowej w wysokości 19,90% w skali roku, zgodnie z treścią BTE.

Powód wskazał nadto, że po dniu wytoczenia powództwa, na rachunek bankowy powoda z zawartą umową cesji wierzytelności, zostały przekazane przez wierzyciela pierwotnego środki w wysokości 1.503,83 zł. Dokonane wpłaty powód zaliczył na poczet odsetek za opóźnienie. W związku z tym, powód cofnął pozew co do kwoty 1503,83 zł.

W piśmie procesowym z dnia 18.05.2015r. pozwany zarzucił, że powód nie przedstawił oświadczenia wierzyciela pierwotnego o wypowiedzeniu umowy wraz z dowodem doręczenia pozwanemu, a tylko taki dokument mógłby stanowić dowód na określenie daty wymagalności roszczenia. Pozwany zwrócił uwagę na rozbieżności w kwestii wskazanych przez powoda kwot, tytułem odsetek - pierwsza wskazana przez powoda kategoria odsetek była naliczana od kwoty 24.872,66 zł, natomiast druga – od deklarowanej przez powoda kwoty niespłaconego kapitału, tj. 16764,39 zł. Pozwany zarzucił nadto, że powód nie przedłożył Tabeli Oprocentowania Kredytu Dostępnego i nie wykazał ewentualnych zmian stopy procentowej. Co do oświadczenia powoda o częściowym cofnięciu pozwu, na rozprawie w dniu 11.06.2015r. pozwany wyraził zgodę na cofnięcie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany S. S.zawarł w dniu 30.06.2008r. z (...) S.A.Spółką Akcyjną Oddział w P. z/s w W.((...)) umowę o kredyt dostępny, na podstawie której Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 30.000 zł; z tej kwoty pobrano opłatę przygotowawczą, pozostawiając do dyspozycji kredytobiorcy kwotę 28530 zł. Oprocentowanie nominalne na dzień zawarcia umowy określono na 19,90%, roczną stopę oprocentowania na 24,20%. Pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki w 84 miesięcznych ratach po 664,54 zł, w okresie od 30.07.2008r. do 30.06.2015r. W § 12 umowy ustalono ponadto, że Bank był uprawniony do pobierania odsetek wg zmiennej stopy procentowej, określonych w Tabeli Oprocentowania. W razie uchybienia postanowieniom Regulaminu, dotyczącym zasad i terminu spłaty, Bank mógł wypowiedzieć umowę (§ 11 ust. 2 umowy).

Dowód:

- umowa (k-19)

W piśmie z dnia 29.06.2011r. pracownik (...) S.A.Spółki Akcyjnej Oddział w P. z/s w W., A. D., oświadczyła w imieniu Banku, że rozwiązanie w.w. umowy nastąpiło w dniu 12.02.2011r.

Dowód:

- zaświadczenie (k-20).

Bank wystawił w dniu 29.06.2011r. Bankowy Tytuł Egzekucyjny, stwierdzając, że przysługuje mu od pozwanego, wierzytelność w kwocie 24872,66 zł, z tytułu niespłaconego kredytu, na podstawie w.w. umowy, wraz z odsetkami umownymi, ustalonymi, zgodnie z Regulaminem Kredytu Dostępnego, w wysokości 19,90% rocznie, od kwoty 24872,66 zł, od dnia 7.08.2010r. do dnia zapłaty.

Dowód:

- Bankowy Tytuł Egzekucyjny (k-21),

W dniu 25.07.2011r. (...) S.A.Spółka Akcyjna Oddział w P.z/s w W.złożył wniosek do Sądu Rejonowego w Kłodzku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 29.06.2011r. Postanowieniem z dnia 22 września 2011r. Sąd Rejonowy w Kłodzku, w sprawie (...), nadał klauzulę wykonalności wyżej opisanemu BTE.

Dowód:

- wniosek o nadanie klauzuli BTE, postanowienie z dnia 22.09.2011r. (dokumenty w aktach SR w Kłodzku, sygn. akt (...))

W dniu 7.02.2012r. następca prawny kredytodawcy (...) S.A.w W.wniósł do tut. Sądu o nadanie na jego rzecz klauzuli wykonalności na w.w. BTE. Postanowieniem z dnia 27 lutego 2012r. Sąd uwzględnił wniosek (sygn. akt (...)). (...) S.A.w W.złożył wniosek z dnia 27.03.2012r. do Komornika Sądowego (...)o wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego w postaci w.w. BTE zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Pismem z dnia 3.04.2012r. Komornik zawiadomił o wszczęciu egzekucji. Postępowanie egzekucyjne jest w toku.

Dowód:

- wniosek o nadanie klauzuli BTE, postanowienie z dnia 27.02. 3012r. (dokumenty w aktach SR w Kłodzku, sygn. akt (...));

- wniosek egzekucyjny (k-25);

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji (k-79);

- pismo Komornika (...) z dnia 26.05.2015r. (k-87)

Wierzytelność, objęta pozwem, została nabyta przez stronę powodową w dniu 24.10.2014r., w wyniku umowy świadczenia w miejsce wykonania, na mocy której (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. w W. zwolniła się z zobowiązania względem powoda, poprzez spełnienie innego świadczenia, tj. przelew wierzytelności, przysługujących (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej w W. (która w dniu 14.11.2012r. przejęła spółkę (...) S.A.), które zostały wniesione aportem do (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. w dniu 8.10.2014r.

Dowód:

- umowa świadczenia w miejsce wykonania, wyciąg z elektronicznego załącznika nr 1 do umowy, zawierającego spis wierzytelności, objętych umową (k-38, 16-17);

- zmiana umowy spółki komandytowej (k-39 i nast.);

- odpis z KRS dot. (...) S.A. w W. (k-43 i nast.);

- odpis z KRS dot. (...) Bank (...) S.A. w W. (k-46 i nast.)

Sąd zważył, co następuje:

Poza sporem było, że pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym strony powodowej umowę o kredyt dostępny z dnia 30.06.2008r. (k-19). Pozwany nie kwestionował także warunków tej umowy.

Odpowiedzialność kontraktowa znajduje zastosowanie w stosunkach między wierzycielem i dłużnikiem, którzy są stronami określonego stosunku zobowiązaniowego (art. 471 kc). Dłużnik nie wykonuje zobowiązania, jeżeli przez swoje zachowanie nie doprowadzi do osiągnięcia przez wierzyciela określonej kontraktem korzyści. W sytuacji, gdy zachowanie się dłużnika w wykonaniu zobowiązania ma polegać na daniu lub czynieniu, przeprowadzenie przez wierzyciela dowodu na fakt niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie jest niemożliwe, to na pewno jest bardzo utrudnione. Dlatego w takich sytuacjach przyjmuje się, że to dłużnik, broniąc się przed zarzutem niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, powinien przedstawić dowód spełnienia świadczenia (art. 462 – 463 kc). W rozpoznawanej sprawie pozwany nie wykazał, że spełnił świadczenie zgodnie z w.w. umową o kredyt, jak również nie wykazał, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności (art. 471 kc w zw. z art. 6 kc).

W oparciu o dokumenty, przedstawione przez powoda, wymienione wyżej, Sąd uznał, że istnienie i wysokość dochodzonego roszczenia w zakresie kapitału niespłaconego kredytu zostały w sposób dostateczny wykazane i okoliczności te nie budzą wątpliwości. Pozwany zaciągnął kredyt w wysokości 30.000 zł i nie wykazał, że spłacił z tego tytułu więcej, niż kwota kapitału. Strona powodowa udowodniła zarazem przejecie uprawnienia z tego tytułu na swoją rzecz, przedkładając dokumenty w postaci: postanowienia tut. Sądu z dnia 27.02. 3012r. o nadaniu klauzuli wykonalności na następcę prawnego (sygn. akt (...)), umowy świadczenia w miejsce wykonania, wyciągu z elektronicznego załącznika nr 1 do umowy, zawierającego spis wierzytelności nią objętych (k-38, 16-17), aktu notarialnego, dotyczącego zmiany umowy spółki (k-39 i nast.), odpisów z KRS dot. (...) S.A.w W.(k-43 i nast.) oraz (...) Bank (...) S.A.w W.(k-46 i nast.). Wobec powyższego, zarzuty pozwanego nieudowodnienia wysokości dochodzonego roszczenia w zakresie kwoty kapitału, oraz braku legitymacji procesowej czynnej były chybione. Mając powyższe na uwadze, na podstawie przepisów art. 471 kc w zw. z art. 509 § 1 i 2 kc, orzeczono, jak w pkt I wyroku. Odsetki ustawowe od kwoty 16.764,39 zł zasądzono od dnia wniesienia pozwu na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc.

Powód powołał się na stanowisko Sądu Najwyższego, wyrażone w postanowieniu z dnia 7.10.2010r., IV CSK 187/10, że postanowienie sądu o nadaniu klauzuli wykonalności BTE korzysta z mocy dokumentu urzędowego (art. 244 kpc), z którym wiąże się domniemanie autentyczności i prawdziwości tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone, a zatem wykonalność bankowego tytułu egzekucyjnego, odnośnie wskazanego w nim zobowiązania. Zarazem w niniejszej sprawie pozwany nie przedstawił żadnych dowodów, mających zaprzeczyć prawdziwości twierdzeń powoda co do wysokości zobowiązania, wymienionego w tym dokumencie. I tak, w Bankowym Tytule Egzekucyjnym z dnia 29.06.2011r., któremu Sąd nadał klauzulę wykonalności, stwierdzono, że wymienionemu tam Bankowi przysługuje od pozwanego, wierzytelność w kwocie 24.872,66 zł, z tytułu niespłaconego kredytu, wraz z odsetkami umownymi, ustalonymi, zgodnie z Regulaminem Kredytu Dostępnego, w wysokości 19,90% rocznie, od kwoty 24.872,66 zł, od dnia 7.08.2010r. do dnia zapłaty (k-21). Zdaniem powoda, skoro pozwany nie podważył tego stwierdzenia, nie może skutecznie bronić się, że powód nie wykazał wysokości dochodzonej w sprawie należności.

Należy jednakże mieć na uwadze, że postępowanie klauzulowe, toczące się na skutek wniosku banku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, nie ma charakteru rozpoznawczego, w którym sąd bada zasadność roszczenia powoda, ale ma jedynie na celu sprawdzenie formalnych przesłanek nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, a nie jego merytoryczne badanie. Nadając klauzule wykonalności, sąd stwierdza, że wystawiony przez bank tytuł nadaje się realizacji w drodze egzekucji. Ustalenie natomiast, czy dochodzona przez bank należność rzeczywiście istnieje i czy została wskazana w BTE we właściwej wysokości, wykracza poza zakres kognicji sądu przy nadawaniu klauzuli wykonalności (por. wyrok SA w Białymstoku z dnia 7.02.2014r., I ACa 687/13, LEX nr 1437877).

Podzielając powyższe stanowisko, Sąd uwzględnił zarzut niewykazania przez powoda wysokości kwoty skapitalizowanych odsetek. Powód domagał się kwoty 13.162,33 zł, tytułem skapitalizowanych odsetek umownych za opóźnienie (karnych), jak wskazał w piśmie procesowym z dnia 27.04.2015r. Zarazem nie przedłożył Regulaminu Kredytu Dostępnego ani Tabeli Oprocentowania Kredytu Dostępnego (§ 12 umowy), na okoliczność ustalenia odsetek umownych w przypadku nieterminowej spłaty, a nie wynika to z samej umowy. Żądając zapłaty z tego tytułu powód wskazał, że:

w kwocie 8.109,30 zł, odsetki liczone były od kwoty należności głównej 24.872,66 zł od dnia 7.08.2010r. do dnia 27.03.2012r., tj. wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, wg stopy procentowej w wysokości 19,90% w skali roku, zgodnie z treścią BTE;

w kwocie 8.765,30 zł, liczone były od kwoty należności głównej 16.764,39 zł od dnia 28.03.2012r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. 12.11.2014r., wg stopy procentowej w wysokości 19,90% w skali roku, zgodnie z treścią BTE.

Pomijając nawet fakt, że suma w.w. kwot z tytułu skapitalizowanych odsetek nie daje kwoty łącznie dochodzonej pozwem z tego tytułu, co istotne powód nie wyjaśnił daty początkowej naliczania odsetek (wskazana została ona co prawda w BTE, ale to również nie zostało niczym uzasadnione), nie przedstawił dowodu na okoliczność całkowitej wymagalności kredytu - brak postanowienia umownego w tej kwestii, z umowy wynika jedynie że na pozwanym spoczywał obowiązek spłaty w ratach do 2015r. Poza brakiem umownego zastrzeżenia natychmiastowej wymagalności całości roszczenia, brak ponadto umownego zastrzeżenia wysokości odsetek karnych. Powód nie uzasadnił podstawy liczenia odsetek od kwoty 24.872,66 zł od dnia 7.08.2010r. Zarazem powód nie wskazał, której raty nie zapłacił pozwany, co pozwoliłoby ewentualnie na zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie konkretnej raty. Przedłożone przez powoda „zaświadczenie” o dacie rozwiązania umowy (k-20), nie jest dowodem na fakt natychmiastowej wymagalności całego kredytu i nie daje wierzycielowi uprawnienia do naliczania odsetek umownych od całej kwoty niespłaconego kapitału. Jako dokument prywatny, stanowi jedynie dowód tego, że pracownik (...) S.A.Spółki Akcyjnej Oddział w P. z/s w W., A. D., oświadczyła w imieniu Banku, że rozwiązanie w.w. umowy nastąpiło w dniu 12.02.2011r. Nie jest to dowód na okoliczność istotną, tj. termin wymagalności roszczenia, od którego powód mógł naliczać odsetki umowne za opóźnienie w zapłacie od kwoty całego niespłaconego kapitału. Wątpliwości budzi ponadto data naliczania przez powoda odsetek od 7.08.2010r., skoro rozwiązanie umowy miało nastąpić, jak wynika z w.w. zaświadczenia – w dniu 12.02.2011r. Rację miał pozwany, zarzucając, że powód nie przedstawił oświadczenia wierzyciela pierwotnego o wypowiedzeniu umowy wraz z dowodem doręczenia pozwanemu, a tylko taki dokument mógłby stanowić dowód na ustalenie daty wymagalności roszczenia. W niniejszej sprawie nie wiadomo ponadto, jakie wpłaty były dokonywane przez pozwanego w trakcie realizacji umowy oraz w postępowaniu egzekucyjnym, co zupełnie uniemożliwia weryfikację twierdzeń powoda w zakresie roszczenia odsetkowego (art. 481 § 1 kc).

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił powództwo części żądania zapłaty kwoty 11.658,50 zł, jako nieudowodnione w zakresie skapitalizowanych odsetek umownych za opóźnienie w zapłacie (art. 471 kc w zw. z art. art. 481 § 1 kc i art. 6 kc).

Wobec cofnięcia pozwu co do kwoty 1503,83 zł (zaliczonej przez powoda na poczet należności odsetkowej), Sąd umorzył postępowanie w tej części, na podstawie art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 203 § 1 kpc.

Zarzut przedawnienia nie zasługiwał na uwzględnienie. Trzyletni termin przedawnienia roszczenia został przerwany przez wniosek pierwotnego wierzyciela (...) S.A.Spółka Akcyjna Oddział w P.z/s w W., złożony do tut. Sądu w dniu 25.07.2011r. o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 29.06.2011r. W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności przerywa bieg przedawnienia, bez względu na to, czy dotyczy on sądowego, czy pozasądowego tytułu egzekucyjnego (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2004 r., w sprawie sygn. akt II CK 276/04). Bieg przedawnienia rozpoczął się na nowo po zakończeniu postępowania klauzulowego, a więc w dniu 22 września 2011r., kiedy to tut. Sąd, w sprawie o sygn. akt (...), wydał postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności. Po każdym przerwaniu przedawnienia, biegnie ono na nowo. W razie jednak przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (art. 124 § 1 i 2 kc). Zatem bieg przedawnienia rozpoczął się na nowo w dniu 22.09.2011r., tj. po zakończeniu postępowania klauzulowego. Kolejna przerwa biegu terminu przedawnienia nastąpiła przez złożenie wniosku egzekucyjnego z dnia 27.03.2012r., przez następcę prawnego wierzyciela (...) S.A.w W.do Komornika Sądowego (...). Postępowanie to jest w toku. Zatem, wbrew twierdzeniom pozwanego, przed wniesieniem pozwu nie doszło do przedawnienia roszczenia (art. 117 § 2 kc, art. 118 kc i art. 120 § 1 zd. 1 kc, art. 123 § 1 pkt 1 kc). Powództwo w niniejszej sprawie zostało wytoczone w dniu 13.11.2014r., przerywając ponownie przedawnienie roszczenia.

Orzeczenie w pkt II oparto na przepisach art. 100 kpc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc, rozdzielając koszty procesu zgodnie z jego wynikiem. Powód wygrał sprawę w ~56%, poniósł koszty w postaci opłaty sądowej od pozwu (375 zł), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł) i wynagrodzenia pełnomocnika, będącego radcą prawnym (w stawce minimalnej – 2400 zł - § 2 ust. 1 i 2, § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu [t.j. Dz.U. z 2013, poz. 490]), łącznie 2792 zł. Pozwany poniósł koszty, zgodnie ze spisem, w postaci opłaty: skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł), wynagrodzenia pełnomocnika, będącego radcą prawnym (w stawce minimalnej – 2400 zł) oraz kosztów dojazdu pełnomocnika na rozprawę w dniach 14.04.2015r. i 11.06.2015r. na trasie S.– K.– S.(1.507,78 zł), łącznie 3.924,78 zł. Zgodnie z wynikiem procesu pozwany powinien ponieść koszty procesu, poniesione łącznie w sprawie przez strony w 56%, tj. w kwocie 3761,40 zł (2792 + 3924,78 = 6716,78 x 56% = 3761,40). Skoro poniósł je w rzeczywistości w kwocie wyższej, strona powodowa powinna zwrócić mu różnicę (3924,78 – 3761,40 = 162,38 zł).