Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 543/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

sprawy z wniosku M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. (...).

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. (...).

z dnia 10 kwietnia 2013r. sygn. (...) (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu M. S. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 11 marca 2013 roku.

Sygn. akt VU 543/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 kwietnia 2013 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. (...). odmówił ubezpieczonemu M. S.prawa do świadczenia przedemerytalnego uznając, iż na datę złożenia wniosku nie udowodnił stażu pracy niezbędnego do przyznania prawa doświadczenia przedemerytalnego.

Od decyzji tej M. S. odwołał się w dniu 18 kwietnia 2013 rok, kwestionując jej zasadność.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. (...). ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił, co następuje:

M. S., urodzony dnia (...), złożył w dniu 11 marca 2013 r. wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego (dowód: wniosek o świadczenie przedemerytalne - k. 1 – 4 akt organu rentowego).

Niekwestionowany przez ZUS staż ubezpieczeniowy ubezpieczonego wynosi łącznie 39 lat, 2 miesiące i 10 dni okresów składkowych i 7 miesięcy i 22 dni okresów nieskładkowych, łącznie 39 lat 10 miesięcy i 2 dni (okoliczności bezsporne).

Przed zgłoszeniem wniosku o świadczenie przedemerytalne, M. S.był zatrudniony w przedsiębiorstwie Budownictwa (...) S.A.w P. (...).

W dniu 7 maja 2012 roku pracodawca rozwiązał z ubezpieczonym umowę o pracę, skracając do 1 miesiąca tj. do dnia 30 czerwca 2012 roku, trzymiesięczny okres wypowiedzenia za odszkodowaniem za pozostałe dwa miesiące, wskazując jako podstawę rozwiązania stosunku pracy art.36 1 1 pkt 2 k.p.

Stosunek pracy ubezpieczonego z pracodawcą Przedsiębiorstwem Budownictwa (...)w P. (...). został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy (dowód: zeznania wnioskodawcy M. S.– k. 11 i verte oraz nagranie k.1200:02:2000:05;08 w aktach sprawy, pisma z dnia 7 maja 2012 roku k.8 ,9 oraz świadectwo pracy z dnia 29 czerwca 2012 roku k.7 akt ZUS).

M. S. jest zarejestrowany od dnia 4 lipca 2012 roku do chwili obecnej w Powiatowym Urzędzie Pracy w B.. W roku 2012 oraz do końca lutego 2013 ubezpieczony pobierał zasiłek dla osób bezrobotnych: - za okres od dnia 1 września 2012 roku do 31 grudnia 2013 roku otrzymał zasiłek w kwocie 3 607,70 złotych ; za rok 2013- za okres od 1 stycznia 2013 roku do 28 lutego 2013 roku otrzymał zasiłek w wysokości 1.496,80 złotych.

W okresie pobierania zasiłku wnioskodawca bez uzasadnionej przyczyny nie odmówił przyjęcia odpowiedniego zatrudnienia ( dowód: zeznania wnioskodawcy M. S. – k. 11 i verte oraz nagranie k.1200:02:2000:05;08,oświadczenie k.11, zaświadczenie z PUP k.10 akt ZUS).

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ocenił i zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252 ze zm.), zwanej dalej ustawą, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

W celu przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego, ubezpieczony winien zatem wykazać, iż do dnia rozwiązania stosunku pracy przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym zatrudniony był przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 40 lat. Spełnienie pozostałych przesłanek do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego nie było bowiem kwestionowane przez organ rentowy.

D. oceny prawidłowości wydanej przez organ rentowy decyzji stwierdzić należy, iż wbrew stanowisku ZUS, skrócenie przez pracodawcę okresu wypowiedzenia (z trzech miesięcy do jednego miesiąca), nie oznacza iż pozostały okres wypowiedzenia nie ma znaczenia prawnego.

Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z art. 7 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, okresami nieskładkowymi są okresy niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie. W ocenie Sądu Okręgowego, powołany przepis nie budzi wątpliwości i oznacza, że niewykonywanie pracy po ustaniu zatrudnienia, za które na podstawie przepisów k.p., zostało wypłacone odszkodowanie, stanowi okres nieskładkowy, przy czym obejmuje przez pojęcie „odszkodowania” należy rozumieć nie tylko odszkodowania wypłacone na podstawie art. 45 i 56 k.p., ale również odszkodowanie należne w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia - art. 36 1 § 1 k.p., stanowiące przyczynę wypowiedzenia umowy o pracy ubezpieczonego.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż okres skróconego wypowiedzenia, za który M. S. otrzymał odszkodowanie, jako okres nieskładkowy (art. 7 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS), jest okresem uprawniającym wnioskodawcę do emerytury w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Jak wynika bowiem z okoliczności przedmiotowej sprawy, ustalonej w oparciu o dowody, których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron- rozwiązanie umowy o pracę z wnioskodawcą nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, który jako podstawę prawna wskazał art. 36 1 1 pkt 2 k.p.

Zgodnie z art. 36 1 § 2 k.p., okres za który przysługuje odszkodowanie, wlicza się pracownikowi pozostającemu w tym okresie bez pracy (tak jak wnioskodawczyni w niniejszej sprawie) do okresu zatrudnienia, niemniej nie jest kwestionowane w judykaturze, że skrócenie przez zakład pracy okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1 k.p. powoduje rozwiązanie tej umowy z upływem skróconego okresu (por. uchwałę 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 1992 r., I PZP 20/92, OSNCP 1993 Nr 102, poz. 2), a były pracownik, który otrzymuje odszkodowanie z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia umowy o pracę nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu pracowników (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2005 r., I UK 315/04 - OSNP 2006 nr 9-10 poz. 160).

Stanowisko to znajduje oparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który w wyroku

z dnia 3 lipca 2012 r. II UK 324/11 stwierdził, że okres skróconego wypowiedzenia, za który pracownik otrzymał odszkodowanie, jako okres nieskładkowy (art. 7 pkt 3 u.e.r.f.u.s.), jest okresem "uprawniającym do emerytury" w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych”

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że dwumiesięczny okres ,za który wypłacono wnioskodawcy odszkodowanie winien być doliczony do okresu zatrudnienia wnioskodawcy u ostatniego pracodawcy zgodnie z art.36 1 1 k.p.,a co za tym idzie M. S. legitymuje się okresem zatrudnienia w wymiarze 40lat.

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznał ubezpieczonemu M. S. prawo do dochodzonego świadczenia przedemerytalnego od dnia 11 marca 2013 roku.