Sygn. akt IV Ka 519/15
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 czerwca 2015 r.
Sąd Okręgowy w Poznaniu IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Ewa Taberska
Sędziowie SSO Dariusz Śliwiński /spr./
SSO Aleksander Brzozowski
Protokolant: prot. sąd. N. K.
przy udziale A. D. Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu
po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 roku
sprawy D. M.
oskarżonego z art. 286 § 1 k.k., art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Pile
z dnia 10.03.2015r. sygn. akt II K 77/15
1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie II podstawą prawną warunkowego zawieszenia wykonania kary czyni art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 2 k.k., a podstawą prawną dozoru kuratora art. 73 § 2 k.k.;
2. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego w tym opłaty za II instancję.
A. B. E. D. Ś.
IV Ka 519/15
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 10 marca 2015r. sygn. akt IIK 77/15 D. M. został uznany za winnego tego, iż w dniu 9 maja 2014r. w P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zawarł w Zakładzie Produkcyjno - Handlowym (...) przy ul. (...) z pracownikami sklepu upoważnionymi do zawierania umów w imieniu (...) Bank S.A. umowę kredytu ratalnego A. (...), wprowadzając w błąd poprzez złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia o zatrudnieniu jako piekarz i uzyskiwanych dochodach w kwocie 1300 zł w Piekarni (...), a co miało istotne znaczenie dla uzyskania przez niego powyższego kredytu, nie mając możliwości ani zamiaru jego spłaty, czym działał na szkodę w/w banku , tj. o czyn z aet. 286 § l kk i art. 297 § l kk z wz. z art. 11 § 2 kk, i za tak opisany czyn wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Na podstawie art. 69 § l kk i art. 70 § l pkt l kk wykonanie orzeczonej wyżej wobec oskarżonego D. M. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby, oddając go w okresie próby na podstawie art. 73 § l kk pod dozór kuratora sądowego.
Nadto zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody na podstawie art.72§2kk.
Powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego D. M. zaskarżył Prokurator zarzucając obrazę prawa materialnego:
- art. 70 § l pkt l kk, podczas gdy zawieszając karę pozbawienia wolności wobec młodocianego należało przyjąć za podstawę tegoż orzeczenia art. 69 § l kk i art. 70 § 2 kk,
- art. 73 § l kk - poprzez przyjęcie tegoż artykułu jako podstawy zastosowania wobec oskarżonego dozoru kuratora sądowego, podczas gdy należało przyjąć jako właściwą podstawę tego orzeczenia art. 73 § 2 kk.
W konkluzji Prokurator wniósł zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie podstawy zawieszenia kary pozbawienia wolności art. 69 § l kk i art. 70 § 2 kk oraz przyjęcie podstawy zastosowania wobec oskarżonego dozoru kuratora sądowego art. 73 § 2 kk.
Sąd Okręgowy stwierdza co następuje
W sprawie niniejszej skarżący słusznie nie kwestionuje ustaleń faktycznych Sądu I instancji odnośnie winy oskarżonego, jak również brak podstaw do zakwestionowania samego wymiaru kary.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji słusznie stwierdził, iż przy ferowaniu wyroku w pkt II omyłkowo zastosował niewłaściwe podstawy prawne przy orzekaniu warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności oraz przy oddaniu oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.. Jest poza sporem, że oskarżony jest osobą młodocianą w rozumieniu kodeksu karnego i w związku z tym podstawą warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności winien być art.69 §1 kk w zw. z art. 70 § 2 kk a podstawą dozoru art. 73 §2 kk.
W związku z powyższym w tym zakresie zaskarżony wyrok należało zmienić co też zostało dokonane.
O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na zasadzie słuszności uznając, iż postępowanie odwoławcze wynikło z oczywistej pomyłki Sadu Rejonowego a nie kroków prawnych podejmowanych przez oskarżonego..
A. B. E. D. Ś.