Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 196/13

POSTANOWIENIE

Dnia 26 lutego 2013r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny w składzie :

Przewodniczący : SSA Andrzej Struzik (spr.)

Sędziowie: SSA Zbigniew Ducki

SSO (del) Izabela Dyka

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prezesowi Sądu Rejonowego dla Krakowa- Śródmieścia w Krakowie, Prokuraturze Rejonowej Kraków – Śródmieście Wschód w Krakowie

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego posiedzenia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 września 2012r., sygn. akt I C 1248/12

postanawia:

1.oddalić zażalenie,

2. oddalić wniosek powoda o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Sygn. akt I ACz 196/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący posiedzenia Sądu Okręgowego w Krakowie zwrócił pozew M. P. przeciwko Skarbowi Państwa- Prezesowi Sądu Rejonowego dla Krakowa- Śródmieścia w Krakowie, Prokuraturze Rejonowej Kraków – Śródmieście Wschód w Krakowie

W uzasadnieniu podano, iż powód wniósł pozew o zapłatę, domagając się od pozwanych odszkodowania w wysokości 1 000 000 zł i odsetek umownych w wysokości 21% za każdy dzień uzasadniając, iż pozwani nie ścigają nikogo z jego powiadomienia, osłaniają sprawców popełnienia przestępstw i współpracują z przestępcami o czym świadczą sygn. akt IC 255/04, ICa 5999/04, I Co 2448/11/P, I Co 805/10/P. Zarządzeniem z dnia 13 lipca 2012r. powód został zobowiązany do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez uiszczenie opłaty sądowej w kwocie 50 000 zł oraz przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie zasądzenia określonej przez niego kwoty w szczególności poprzez podanie z jakim konkretnie zdarzeniem powód wiąże powstanie szkody i na czym owa szkoda polega, nadto wskazanie podstawy, na której powód opiera żądanie zasądzenia odsetek umownych w wysokości 21 % za każdy dzień, wszystko w terminie tygodnia pod rygorem zwrotu pozwu. Powód nie wykonał wskazanego wezwania w sposób, który umożliwiłby nadanie biegu sprawie. Powód powtórzył jedynie poprzednią argumentację używając nieco innych sformułowań w szczególności, że pozwani nie ścigają sprawców przestępstw. W ocenie Przewodniczącego nawet po jego uzupełnieniu pozew nie zawierał wymaganych przez przepis art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. elementów pozwalających na przystąpienie do merytorycznego rozpozna powództwa. Nie wskazał bowiem zdarzenia jakie mogłoby być źródłem roszczenia o zapłatę. Opisane przez powoda sytuacje nie zostały ujęte w konkretne ramy miejsca i czasu i trudno jest je zidentyfikować, mają charakter abstrakcyjnych zjawisk i nie spełniają wymogów pozwu. Tym samym pozew należało zwrócić zgodnie z art. 130 § 1 i § 2 k.p.c.

Zarządzenie to zaskarżył powód wnosząc o jego uchylenie i wskazując iż zarządzenie to jest bezzasadne.

Powód wniósł również o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 130 § 1 k. p. c. jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniesionego pozwu i wbrew jego twierdzeniom zawartym w zażaleniu, nie uzupełnił braków, o które był wzywany, a w szczególności nie wskazał okoliczności faktycznych, które uzasadniają jego powództwo. Zgodnie z treścią art. 187 § 1 k.p.c. pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać dokładnie określone żądanie oraz przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających to żądanie. Podkreślić należy, iż pozew jedynie wówczas podlega zwrotowi, gdy braki, nieuzupełnione przez powoda, powodują niemożność nadania sprawie dalszego biegu. Dla wymogów formalnych pozwu wystarczające jest zbadanie, czy zgłoszone żądanie zostało uzasadnione poprzez wskazanie faktów, z których powód je wywodzi. Pozew w rozpoznawanej sprawie nie spełnia powyższych warunków. Brak w nim jest dokładnego i zrozumiałego wskazania okoliczności je uzasadniających. Nie zostało w nim wyjaśnione na czym polega „nie ściganie przez pozwanych sprawców przestępstw” w sprawach o sygnaturach akt cywilnych. Z tak sformułowanego pozwu nie sposób nawet domyślić się o jakie zdarzenia powodowi chodzi. Skoro także i na wezwanie Przewodniczącego posiedzenia powód nie uzupełnił pozwu o dokładniejsze i bardziej szczegółowe uzasadnienie okoliczności faktycznych, na których opiera powództwo, to w istocie przyjąć należało - jak uczynił to Przewodniczący posiedzenia - że sprawie nie sposób nadać dalszego biegu, a pozew należy zwrócić w oparciu o przepisy wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia.

Mając zatem powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł jak w punkcie 1. sentencji na podstawie art. 385 k. p. c. w zw. z art. 397 § 2 k. p. c. i art. 398 k.p.c.

W ocenie Sądu Apelacyjnego na obecnym etapie postępowania nie ma potrzeby ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Wobec tego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 117 § 5 k.p.c. oddalił wniosek powoda w tym przedmiocie.