Wyrok

III AUa 289/13

Podstawa prawna:

401(1), 412 k.pc art. 103a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, art. 28 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011r. Nr 291, poz. 1707)

Powołane przepisy:

  1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 - art. 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 - art. 412; art. 412 § 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1726 - art. 28; art. 6; art. 6 pkt. 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  4. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 - art. 103 a) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Wyrok, Uzasadnienie" na "Wyrok".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn.akt III AUa 289/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Marek Szymanowski (spr.)

Sędziowie: SA Maria Jolanta Kazberuk

SO del. Piotr Prusinowski

Protokolant: Magda Małgorzata Gołaszewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. w Białymstoku

sprawy ze skargi M. S. o wznowienie postępowania w sprawie III AUa 162/12 zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku

z dnia 22 maja 2012 r.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wypłatę emerytury

oddala skargę.

Sygn. akt III A Ua 289/13

UZASADNIENIE

M. S. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 22 maja 2012 r. wydanym w sprawie sygn. akt III A Ua 162/12 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego Białymstoku z dnia 21 listopada 2011 r. Jako podstawę wznowienia wskazała wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. W świetle żądania skargi domagała się zamiany zaskarżonych wyroków poprzez wznowienie jej wypłaty zawieszonej emerytury.

Organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wnosił o oddalenie skargi (k. 18v)

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył co następuje .

Wniesiona skarga podlegała oddalaniu.

Bezspornym było, iż M. S. ur. (...) w dniu 26 lipca 2011 r. złożyła wniosek o emeryturę (k.1 a.r.), który to wniosek organ rentowy decyzją z dnia 26sierpnia 2011 r. (k.22) uwzględnił i przyznał prawo do świadczenia od dnia 26 sierpnia 2011 r., przy czym wypłatę tego świadczenia zawiesił z uwagi na nieprzedłożenie zaświadczenia o rozwiązywaniu stosunku pracy z pracy z każdym pracodawcą na rzecz którego była wykonywana praca bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. W świetle akt rentowych wnioskodawczyni przed i po nabyciu prawa do emerytury pozostawała w zatrudnieniu w Urzędzie Kontroli Skarbowej w B. .

Odwołanie od tej decyzji Sąd Okręgowy w Białymstoku oddalił wyrokiem z dnia 21 listopada 2011 r. (k. 10 akt VU 1181/11 ), a apelację od tego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 22 maja 2012 r. (k. 28 tych akt).

Jak wiadomo wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. (K 2/12 OTK-A 2012/10/121) opublikowanym w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1285 z dnia 22 listopada 2012 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, iż art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 291, poz. 1707) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 205, poz. 1365, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 118 i 251), dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z 16 grudnia 2010 r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Dla przypomnienia wyjaśnić wypada, iż przedmiotowa ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 , Nr 257 poz. 1726 ) w swoim art. 6 dokonała zmiany w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych między innymi właśnie poprzez dodanie art. 103a. zgodnie z którym - prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Skutki zakresowej niekonstytucyjności przedmiotowego art. 28 są takie, iż z chwilą ogłoszenia sentencji wyroku w Dzienniku Ustaw utracił on moc w zakresie, w jakim przewiduje stosowanie art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. Oznacza to, że obowiązek rozwiązania stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą - jako warunek realizacji nabytego prawa do emerytury - nie będzie miał zastosowania do osób, które nabyły to prawo w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. Natomiast przepis ten pozostaje nadal w obrocie prawnym i znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury w momencie jego wejścia w życie i później, tj. od 1 stycznia 2011 r. lub przed 8 stycznia 2009 r. Bezspornym w świetle powyższych ustaleń faktycznych zgodnych z ustaleniami dokonanymi w sprawie III U 1181/11 winno być, iż wnioskodawczyni nie należy do kręgu osób, które prawo do emerytury nabyły właśnie w przedziale czasowym od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. kiedy to nie było obowiązku rozwiązywania stosunku pracy. Wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury- jak to wyżej wskazano od dnia 26 sierpnia 2011 r., na mocy decyzji organu rentowego z tego samego dnia , tj. od dnia ukończenia 60 roku życia.

Miało to zatem miejsce w sytuacji, kiedy istniał już ponownie wprowadzony artykułem 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z zm.) obowiązek rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.

W tej sytuacji zapadły w dniu 13 listopada 2012 r. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. (K 2/12 OTK-A 2012/10/121) opublikowany w Dzienniku Ustaw pod pozycją 1285 z dnia 22 listopada 2012 r.- nie ma zastosowania do sytuacji prawnej wnioskodawczyni, a w szczególności nie stanowi on skutecznej podstawy w rozumieniu 401 ( 1) ( ) k.p.c. do wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia z dnia 21 listopada 2011 r. wydanym w sprawie III A Ua 162/12 (k.28 ).

W tym stanie rzeczy Sąd Apelacyjny wniesioną skargą na zasadzie art. 412 § 2 k.p.c. oddalił.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13