Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 2081/14
WYROK
z dnia 23 października 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Daniel Konicz
Protokolant: Magdalena Cwyl
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2014 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 października 2014 r. przez Odwołującego –
Egis Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (02-670), przy ul. Puławskiej 182, w postępowaniu
prowadzonym przez Zamawiającego – Skarb Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych
i Autostrad, w imieniu którego postępowanie prowadzi Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych
i Autostrad Oddział w Zielonej Górze, ul. Bohaterów Westerplatte 31, 65-950 Zielona Góra,
przy udziale wykonawcy TPF sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (02-285), przy ul. Szyszkowej 34
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego – Egis Poland sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie (02-670), przy ul. Puławskiej 182 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołującego – Egis Poland
sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (02-670), przy ul. Puławskiej 182 tytułem wpisu od
odwołania,
2.2. zasądza od Odwołującego – Egis Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (02-670),
przy ul. Puławskiej 182 na rzecz Zamawiającego – Generalnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad w Warszawie, w imieniu którego postępowanie prowadzi
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Zielonej Górze, ul. Bohaterów
Westerplatte 31, 65-950 Zielona Góra kwotę 3.600,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset
złotych 00/100) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych
(Dz.U.2013.907 j.t. ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia –
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Zielonej Górze.
Przewodniczący: ………………………………….

Sygn. akt: KIO 2081/14
Zamawiający – Skarb Państwa – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, w imieniu
którego postępowanie prowadzi Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddziała
w Zielonej Górze, ul. Bohaterów Westerplatte 31, 65-950 Zielona Góra, prowadzi postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na zarządzanie
kontraktem w zakresie: budowa drugiej jezdni obwodnicy Międzyrzecza w ciągu drogi ekspresowej
S-3 KM 0+000,00 – KM 6+370,00, w tym pełnienie nadzoru nad realizacją robót
(znak: GDDKiA-O/ZG-R2-284U-15/2013), zwane dalej „Postępowaniem”. Wartość zamówienia
przekracza kwoty określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2013.759 j.t. ze zm.), zwanej
dalej „Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 18 grudnia 2013 r., pod nr 2013/S 245-426878.
W dniu 26 września 2014 r. Zamawiający poinformował wykonawców biorących udział
w Postępowaniu o wyborze najkorzystniejszej oferty, za którą uznana została oferta złożona przez
wykonawcę TPF sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (02-285), przy ul. Szyszkowej 34
(dalej: „Wykonawca TPF”).
Z powyższym nie zgodził się wykonawca Egis Poland sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie
(02-670), przy ul. Puławskiej 182, który w odwołaniu zaskarżył następujące działania i zaniechania
Zamawiającego:
1. dokonanie wyboru oferty Wykonawcy TPF, co – zdaniem Odwołującego – było wynikiem
nieprawidłowej jej oceny w zakresie kryterium „Metodyka”, podkryterium 1,
2. zaniechanie dokonania przez Zamawiającego oceny oferty Odwołującego w sposób
zgodny z kryteriami oceny ofert, co skutkowało przyznaniem Odwołującemu
niewłaściwej liczby punktów w kryterium „Metodyka”, podkryterium 1,
3. dokonanie błędnego zsumowania punktów przyznanych przez jednego z członków
komisji przetargowej Zamawiającego (M.K.) w kryterium „Metodyka”, podkryterium 2
ppkt. 2.2. (suma powinna wynosić 3 pkt), co skutkowało błędnym obliczeniem punktów,
jakie otrzymał Odwołujący we wskazanym kryterium.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 91 ust. 1 Pzp przez dokonanie oceny oferty złożonej przez Odwołującego w sposób
sprzeczny z kryteriami oceny ofert określonymi w pkt 14.1 specyfikacji istotnych
warunków zamówienia (dalej: „SIWZ”), co skutkowało przyznaniem Odwołującemu
niewłaściwej ilości punktów w kryterium „Metodyka”, podkryterium 1,
2. art. 7 ust. 1 Pzp przez przeprowadzenie Postępowania w sposób naruszający zasady
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców z uwagi na dokonanie oceny
ofert złożonych przez Odwołującego oraz Wykonawcę TPF w sposób sprzeczny

z kryteriami oceny ofert określonymi w pkt 14.1 SIWZ.
W oparciu o przestawione wyżej zarzuty Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania
i nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,
a następnie dokonanie ponownego badania i oceny ofert, w tym w sposób zgodny z kryteriami
oceny ofert określonymi w pkt 14.1 SIWZ.
Odwołujący stwierdził, że jest legitymowany do wniesienia środka ochrony prawnej,
ponieważ w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów Pzp jego interes w uzyskaniu
zamówienia może doznać uszczerbku. Skutkiem zaskarżonej czynności Zamawiającego jest
bowiem pozbawienie Odwołującego możliwości realizacji przedmiotowego zamówienia w sytuacji,
gdy złożył on „ofertę najkorzystniejszą” spośród ofert nie podlegających odrzuceniu. Ocena jego
oferty, dokonana zgodnie z przewidzianymi postanowieniami SIWZ kryteriami, prowadzić powinna
do wniosku, że w kryterium „Metodyka”, podkryterium 1 Odwołujący powinien otrzymać większą
ilość punktów, co z kolei dawałby mu najwyższą sumę punktów w obydwu kryteriach oceny ofert.
Na uzasadnienie zarzutów odwołania Odwołujący wskazał, że z treści zawiadomienia
o wyborze najkorzystniejszej oferty wynikało, jakoby oferta Wykonawcy TPF otrzymała największą
liczbę punktów stanowiących sumę punktów przyznanych w ramach każdego z podanych kryteriów
oceny ofert, tj. 60% – „Cena”, 40% – „Metodyka”. Z informacji tej wynikało także, że Odwołujący
otrzymał 53,18 pkt w kryterium „Cena” oraz 33,70 pkt w kryterium Metodyka, co dato mu łącznie
86,88 pkt. Była to ponowna ocena ofert dokonana przez Zamawiającego na podstawie wyroku KIO
z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt: KIO 1501/14, KIO 1518/14, KIO 1531/14.
Odwołujący uznał, że takie stanowisko jest błędne. Wyjaśnił, że sposób przyznawania
punktów w kryterium „Metodyka” został opisany przez Zamawiającego w kolejnych
postanowieniach pkt 14.1 SIWZ. Na kryterium „Metodyka” składały się cztery podkryteria:
1. podkryterium 1 – zapewnienie przez Konsultanta realizacji zamówienia zgodnie
z warunkami umowy na nadzór, OPZ na nadzór oraz dokumentacją projektową –
maksymalnie 15 pkt,
2. podkryterium 2 – zapewnienie przez Konsultanta organizacji pracy zespołu –
maksymalnie 10 pkt,
3. podkryterium 3 – zapewnienie przez konsultanta szkoleń dla personelu Konsultanta
(tj. co najmniej ekspertów kluczowych, innych ekspertów oraz ich asystentów) z zakresu
znajomości warunków umowy na nadzór i Kontraktu na roboty budowlane, a także
zmieniających się powszechnie obowiązujących przepisów prawa w szczególności
ustawy Prawo zamówień publicznych związanych z realizacją umowy na nadzór
i Kontraktu na roboty budowlane oraz z zakresu aktualnego stanu faktycznego na
Kontrakcie w odniesieniu do warunków umowy i dokumentacji projektowej –
maksymalnie 5 pkt,

4. podkryterium 4 – jakość stosowania przepisów Prawo zamówień publicznych w trakcie
świadczenia usługi Konsultanta – maksymalnie 10 pkt.
W ramach podryterium 1 Zamawiający przewidział możliwość przyznania punktów w skali
od 0 do 15, przy czym przewidział następujący sposób oceny:
1.1. opis sposobu zapewnienia przez Konsultanta monitorowania postępu robót
budowlanych – maksymalnie 5 pkt:
a) 0 punktów – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie
sposobu zapewnienia przez Konsultanta monitorowania postępu robót
budowlanych,
b) 1 punkt – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie
sposobu zapewnienia przez Konsultanta monitorowania postępu robót
budowlanych oraz za każdą propozycję dodatkowych działań, wykraczających poza
określone przez Zamawiającego w SIWZ, zawierającą określenie rodzaju działania
i uzasadnienie wpływu tego działania na zapewnienie zgodności postępu robót
budowlanych z harmonogramem (maksymalnie 5 pkt).
1.2. opis działań jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów
w dokumentacji projektowej – maksymalnie 6 pkt:
a) 0 punktów – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie
działań jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji
projektowej,
b) 1 punkt – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie
działań jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji
projektowej oraz za każde działanie jakie podejmie Konsultant w celu wykrycia
błędów w dokumentacji projektowej wraz z uzasadnieniem celowości tego działania
(maksymalnie 3 pkt),
c) 1 punkt – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie
działań jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji
projektowej oraz za każde działanie jakie podejmie Konsultant w następstwie
wykrycia błędów w dokumentacji projektowej wraz z uzasadnieniem celowości tego
działania (maksymalnie 3 pkt).
1.3. identyfikacja przez Konsultanta potencjalnych obszarów ryzyka zgłoszenia roszczeń
przez Wykonawcę robót budowlanych – maks. 4 pkt (1 punkt – za każde właściwe
zidentyfikowanie obszaru ryzyka wraz ze wskazaniem środka lub środków
służącego(ych) do jego ominięcia lub zminimalizowania).
Odwołujący w poszczególnych podkryteriach kryterium „Metodyka”, otrzymał w toku oceny
swojej oferty 7 pkt (podkryterium 1), 9 pkt (podkryterium 2), 5 pkt (podkryterium 3) i 10 pkt
(podkryterium 4). Z tego wynika, że w kryterium „Metodyka” otrzymał on jedynie 31 punktów

z uwagi na okoliczność, iż Zamawiający uznał, jakoby w przypadku trzech działań opisanych
w „Metodyce” Odwołującego brak było uzasadnienia celowości wskazanego działania.
Odwołujący zaznaczył przy tym, że Zamawiający błędnie zsumował punkty przyznane przez
jednego z członków komisji przetargowej (M.K.) w podkryterium 2, ppkt 2.2. (suma powinna
wynosić 3 zamiast 2 pkt), co skutkowało błędnym obliczeniem łącznej liczby punktów,
jakie otrzymał Odwołujący w kryterium „Metodyka”, a co za tym idzie łącznie w Postępowaniu.
Odwołujący zakwestionował opisaną powyżej ocenę złożonej Zamawiającemu oferty
wskazując, że – po pierwsze – kierując się założeniem racjonalności postanowień SIWZ,
jak i zasadą, że nie mogą one być poddawane wykładni rozszerzającej na niekorzyść wykonawcy
na etapie dokonywania oceny ofert, a także – co najważniejsze – brakiem jakichkolwiek zapisów
SIWZ na temat zakresu i sposobu przedstawiania przez wykonawców uzasadnień celowości
działań i sposobu ich oceny przez Zamawiającego – nie sposób przyjąć, że zwięzłe przedstawienie
uzasadnienia celowości działania przez Odwołującego jest równoznaczne z taką sytuacją, że
Odwołujący wcale – zdaniem Zamawiającego – takiego uzasadnienia nie przedstawił.
Odwołujący zwrócił ponadto uwagę, że identyczne uzasadnienia celowości identycznych
działań wskazanych w SIWZ zamieszczane były przez Odwołującego i spółkę należącą do
Grupy Egis, tj. spółkę Egis Polska Inżynieria sp. z o.o. w opracowaniach „Metodyka” składanych
wraz z ofertami ww. spółek w postępowaniach o udzielanie zamówień publicznych prowadzonych
przez różne oddziały GDDKiA, obejmujące usługi tożsame z przedmiotem zamówienia.
W szczególności praktycznie identyczne uzasadnienia celowości działań zawarte zostały
w opracowaniu „Metodyka” złożonym wraz z ofertą Egis Polska Inżynieria sp. z o.o. w przetargu
na: „Zarządzanie Kontraktem pn.: Budowa drogi ekspresowej S-7 na terenie miasta Krakowa
(tzw. trasy nowohuckiej) odcinek od węzła drogowego „Rybitwy” (Christo Botewa) do węzła
drogowego „Igołomska” wraz z przeprawą mostową przez rzekę Wisłę oraz pełnienie nadzoru nad
realizacją robót budowlanych” prowadzonego przez GDDKiA Oddział w Krakowie. Co istotne,
spółka-siostra Odwołującego brała udział w tym postępowaniu i w ofercie wskazała na identyczne,
co zakwestionowane przez Zamawiającego, uzasadnienia celowości działań. Uzasadnienia te
zostały przez GDDKiA Oddział w Krakowie – przy identycznych zapisach SIWZ odnoszących się
do kryterium „Metodyka” – zaakceptowane jako wystarczające i spełniające
oczekiwania Zamawiającego, a co za tym idzie za uzasadnienia te Zamawiający przyznał punkty.
Na potwierdzenie tych okoliczności Odwołujący załączył do odwołania (1) wyciąg z postanowień
SIWZ w przetargu prowadzonym przez GDDKiA Oddział w Krakowie, (2) metodykę opracowaną
przez Egis Polska Inżynieria sp. z o.o., załączoną do oferty złożonej w tym postępowaniu oraz (3)
jej ocenę dokonaną przez GDDKiA Oddział w Krakowie, zastrzegając jednocześnie, że dwa
ostatnie dokumenty zawierają informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa.
Mając na uwadze powyższe Odwołujący stwierdził, że nie sposób przyjąć, by ten sam
Zamawiający – reprezentowany przez dwa różne oddziały – w sposób skrajnie odmienny oceniał

te same uzasadnienia odnoszące się do takich samych działań wskazanych w „Metodyce”
i złożonych w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego opartych na praktycznie
identycznych zapisach SIWZ.
Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie w oparciu
o wskazaną poniżej argumentację.
W odpowiedzi na zarzut błędnego zsumowania punktów przyznanych ofercie
Odwołującego Zamawiający przyznał, że fakt taki miał miejsce oraz wskazał, że dokonał
poprawienia powstałej omyłki. W wyniku tego działania liczba w kryterium „Metodyka” wzrosła
z 33,7 pkt do 33,91 pkt, a łączna suma punktów oferty Odwołującego – z 86,88 pkt do 87,09 pkt,
co jednak nie ma wpływu na wynik Postępowania. Wobec powyższego Zamawiający stwierdził,
że zarzut ten należy uznać za bezprzedmiotowy.
W odniesieniu do pozostałych zarzutów odwołania Zamawiający stwierdził, że zarówno
etap przygotowania, jak i przeprowadzenia Postępowania realizowane były zgodnie z art. 7 Pzp,
tj. w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców,
a wszelkie czynności wykonywały osoby zapewniające bezstronność i obiektywizm.
Wyjaśnił, że opracowanie „Metodyka”, do którego złożenia zobowiązani byli wykonawcy
było oceniane w ramach kryterium o wadze 40%. Miało więc istotny wpływ na wybór oferty
najkorzystniejszej, w związku z czym jego ocena musiała zostać i została dokonana z należytą
starannością, w sposób jednakowy w stosunku do każdej z ofert, a przede wszystkim zgodnie
z zapisami SIWZ, a w następstwie wyroku Izby wydanego w sprawach o sygn. akt KIO 1501/14,
KIO 1518/14 i KIO 1531/14 – również zgodnie z przywołanym orzeczeniem. W SIWZ określono
4 podkryteria i szczegółowo zdefiniowano, które elementy oferty poddawane będą ocenie
w każdym z nich i jaka liczba punktów może zostać w ich ramach przyznana. Zamawiający oceniał
i przyznawał punkty w każdym podkryterium, w każdym złożonym opracowaniu „Metodyka”,
zgodnie z następującymi zasadami:
1. punkty w każdym z podkryteriów były przyznawane indywidualnie przez członków
komisji przetargowej,
2. z przyznanych w ramach każdego z podkryteriów przez wszystkich członków komisji
przetargowej punktów została wyliczona średnia arytmetyczna,
3. wyliczone w ten sposób średnie arytmetyczne dla każdego z podkryteriów zostały
zsumowane dla całego opracowania „Metodyka”, tworząc w ten sposób punktację
w kryterium „Metodyka”.
Zamawiający podał, że kryterium „Metodyka” stanowi pozacenowe kryterium oceny ofert
i jest subiektywną oceną każdego członka komisji przetargowej. Usilne, sztuczne ujednolicanie
oceny w ramach tego kryterium, do którego w istocie zmierza Odwołujący, może być uznane za
naruszenie zasady bezstronności i obiektywizmu osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie

czynności związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego (art. 7 ust. 2 Pzp). Ponadto w postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego obowiązuje generalna zasada odpowiedzialności kierownika zamawiającego i osób
wchodzących w skład komisji przetargowej. Zakres tej odpowiedzialności, zarówno przedmiotowy,
jak i podmiotowy statuuje art. 18 ust. 1-3 Pzp. Członkowie komisji przetargowej zobowiązani są
zachować tajemnicę służbową. Wskazał dodatkowo, że do samej treści SIWZ, w której
szczegółowo opisano sposób oceny ofert w kryterium pozacenownym Odwołujący nie miał
zastrzeżeń, a więc sformułowania użyte przez Zamawiającego nie budziły jego wątpliwości.
W odniesieniu do ppkt 1.2 Podkryterium 1 („Opis działań jakie podejmie Konsultant
w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji projektowej”) ocena odbywała się zgodnie
z postanowieniami SIWZ oraz wyrokiem wspomnianym wyrokiem KIO.
Zamawiający przytoczył następnie postanowienia SIWZ odnoszące się do zasad
przyznawania punktów w zakresie Podkryterium 1, ppkt 1.2 i wyjaśnił, że 1 pkt był przyznawany
za każde działalnie jakie podejmie Konsultant wraz z uzasadnieniem celowości tego działania.
Niewystarczającym do otrzymania punktu było jedynie określenie działania bez jego uzasadnienia.
By otrzymać punkt działanie musiało być określone łącznie z uzasadnieniem, rozumianym jako
zbiór racji, bądź przekonań wspierających dany pogląd. Co więcej, zarówno działanie, jak i jego
uzasadnienie musi być związane z przedmiotem zamówienia, musi być celowe, logiczne i mieć
sens. Nie w każdym przypadku wykonawca mógł otrzymać liczbę punktów odpowiadającą liczbie
wymienionych w „Metodyce” działań wraz z ich uzasadnieniem. Zamawiający wyjaśnił, że nie
punktuje się wielokrotnie tego samego działania, które zostało „podzielone” w celu zdobycia
punktów, czyli tak naprawdę jest jednym działaniem, które otrzymuje 1 pkt (przykład: sprawdzenie
projektu wykonawczego; sprawdzenie projektu budowlanego, sprawdzenie STWiOR).
Zamawiający oświadczył, że wybrał najkorzystniejszą ofertę, zgodnie z przepisami Pzp,
w oparciu o kryteria oceny ofert określone w SIWZ. Zaznaczył, że ze względu na fakt, iż
opracowanie „Metodyka” złożone przez Wykonawcę TPF, stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa,
Zamawiający nie może odnieść się do uzasadnienia punktacji przyznanej „Metodyce” opracowanej
przez ww. podmiot, tym niemniej zapewnił, że jej ocena odbyła się z zachowaniem opisanych
powyżej zasad. Wykonawca TPF w załączonej do oferty „Metodyce” wymienił i opisał więcej
propozycji, działań, ryzyk (w zależności od części opracowania), niż przewidziana liczba punktów.
W zakresie ppkt 1.1 opisał 8 propozycji, z których 5 przyznano punkty, w zakresie ppkt 1.2 –
8 działań, z których punkty przyznano 6 z nich, w zakresie ppkt 1.3. zidentyfikował 5 obszarów
ryzyka, które Zamawiający uznał za adekwatne, przyznając maksymalną ilość punktów.
W związku z zarzutem dotyczącym nieprawidłowej oceny oferty Odwołującego
Podkryterium 1, ppkt 1.2 Zamawiający podał, że Odwołujący uzyskał 3 pkt na 6 możliwych do
uzyskania, w tym za ppkt 1.2.2. – 1 pkt, za ppkt 1.2.3 – 2 pkt. Podkreślił, że powoływanie się na
ocenę opracowania „Metodyka” w innym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego,

dokonaną przez inną komisję przetargową, a – co więcej – złożone przez inny podmiot
(sam Odwołujący wskazuje, że to nie on składał opracowanie w przetargu, na który się powołuje,
a jego spółka-córka) nie ma uzasadnienia zwłaszcza, że nie jest znana treść tych opracowań,
a często też odmienny jest przedmiot zamówienia, tak więc i ocena może być jak najbardziej różna.
Zaznaczył, że nie jest możliwe ocenianie według jednakowego wzorca opracowania „Metodyka”
odnoszącego się chociażby do różnych opisów przedmiotu zamówienia. Wspomnieć należy,
iż sposób oceny przez Zamawiającego co do zasady nie jest różny, ponieważ został ujednolicony
chociażby poprzez wykonanie wyroków KIO wydanych w ostatnich miesiącach w podobnych
sprawach. Zamawiający podał, że najważniejsze jest, by sposób oceny był zgodny
z postanowieniami SIWZ i aby oferty złożone w jednym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego były oceniane jednakowo przez daną komisję przetargową (wg zasady – jeśli jednej
ofercie za dane działanie uzasadnione przyznaje się punkt, to takie samo działanie opisane w innej
ofercie również zostaje punktowane). Tylko tak dokonana ocena jest sprawiedliwa i daje możliwość
wyboru oferty najkorzystniejszej.
Zamawiający zasygnalizował, że z dowodu przedstawionego wraz z odwołaniem –
punktacja GDDKiA Oddział Kraków wynika, że komisja przetargowa przyznała wszystkim ofertom
wyższą liczbę punktów w podkryterium 1 (suma 1.1+1.2+1.3), co poparł przykładowymi
wyliczeniami.
Zamawiający zauważył, że Odwołujący zarzuca mu, iż uznał zwięzłe przedstawienie
uzasadnienia działania jako „brak” i że SIWZ nie zawierała postanowień dotyczących zakresu
i sposobu przedstawienia przez wykonawców uzasadnień celowości działań i sposobu ich oceny
przez Zamawiającego. Zamawiający uważa zapis „[…]1 punkt za każde działanie jakie podejmie
Konsultant w celu wykrycia błędów w dokumentacji projektowej wraz z uzasadnieniem celowości
tego działania[…]” za wystarczający, jako że użyte w nim sformułowanie „wraz z” oznacza „razem
z czymś, wspólnie z czymś, jednocześnie”. Jako uzasadnienie nie przyznania punktów za działania
opisane w ppkt 1.2.2 pod nr 1) i 2) oraz w ppkt 1.2.3 pod nr 1) Zamawiający stwierdził, że – tu cytat:
„[…]brak uzasadnienia celowości wskazanego działania[…]”, uważając że jest to sformułowanie
jasne i czytelne, tym bardziej, iż jako tłumaczenie pojęcia „brak” rozumie się zarówno fakt
nieistnienia czegoś, jak również „defekt, wadę, usterkę czegoś”. Odwołujący uzasadnił celowość
działania wadliwie, a więc należało uznać, że nie uzasadnił celowości działań.
W dalszej części odpowiedzi na odwołanie Zamawiający odniósł się merytorycznie do
każdej propozycji działania, którego ocena została zakwestionowana wniesionym odwołaniem.
Poddał w niej analizie zarówno treść działań, jak ich uzasadnień wskazując na zasadność
dokonanych przez członków komisji przetargowej ocen.
Z ostrożności procesowej Zamawiający zasygnalizował, że w zakresie działań w części a)
(„Działania jakie podejmie Konsultant w celu wykrycia błędów), działania o nr 1) i 2) to jedno
działanie – sprawdzanie dokumentacji projektowej, które zostało rozbite na dwie części.

Nawet gdyby został przyznany 1 pkt (przez każdego z członków Komisji – średnia w podkryterium
byłaby o 1 pkt wyższa). Za działania, o którym mowa pod nr 1) i 2) łącznie Odwołujący otrzymałby
w kryterium „Metodyka” zamiast 33,91 pkt – 35,0 pkt, a łączna liczba punktów przyznanych ofercie
Odwołującego wynosiłaby nie 87,09 pkt a 88,18 pkt, co nie zmieniłoby wyniku postępowania
bowiem najkorzystniejszą (Odwołujący musiałby otrzymać aż 3 dodatkowe punkty do średniej
arytmetycznej, by jego oferta stała się oferta najkorzystniejszą).
Do postępowania odwoławczego przystąpienie, po stronie Zamawiającego,
zgłosił Wykonawca TPF, a po stronie Odwołującego – wykonawcy wspólnie ubiegający się
o udzielenie zamówienia: Mott MacDonald Polska sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie (00-851),
przy ul. Waliców 11, Mott MacDonald Limited, Mott MacDonald House 8-10 Sydenham Road
Croydon, Surrey, CR0 2EE, Wielka Brytania (dalej: Konsorcjum MMD”).
Pismem z dnia 15 października 2014 r. Zamawiający zgłosił opozycję przeciw wstąpieniu
Konsorcjum MMD do postępowania odwoławczego. Wskazał, że złożyło ono ofertę sklasyfikowaną
(po ponownej ocenie ofert) na czwartym miejscu i ewentualne uwzględnienie odwołania w tej
sprawie nie wpłynie na sytuację konsorcjum w Postępowaniu. Na posiedzeniu Zamawiający
podtrzymał argumentację ze wzmiankowanego pisma.
Tytułem repliki na zgłoszoną opozycję pełnomocnik Konsorcjum MMD stwierdził na
posiedzeniu, że w przypadku uwzględnienia odwołania Zamawiający będzie zobligowany do
dokonania ponownej oceny ofert, w tym również jego oferty.
Na rozprawie strony argumentowały, jak w treści odwołania i odpowiedzi na odwołanie.
Zamawiający wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści symulacji zestawień
punktacji ofert na okoliczność, że tylko przyznanie maksymalnej ilości punktów za wszystkie objęte
odwołaniem propozycje działań mogłoby spowodować zmianę rankingu ofert. Wykonawca TPF
poparł stanowisko Zamawiającego wnosząc o oddalenie odwołania. Ponadto wniósł
o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści zawiadomień o wyborze najkorzystniejszej
oferty w postępowaniach prowadzonych przez GDDKiA Oddział w Bydgoszczy i GDDKiA Oddział
w Gdańsku na okoliczność, że oferta Przystępującego była przez zamawiających każdorazowo
wyżej oceniana w kryterium „Metodyka”, niż oferta Odwołującego.
Izba, działając na podstawie przepisu art. 189 ust. 6 Pzp, wyłączyła jawność rozprawy
w części obejmującej prezentowanie przez strony argumentacji dotyczącej przyczyn nieprzyznania
Odwołującemu punktów w zaskarżonym odwołaniem zakresie. Podstawą takiej decyzji było
stwierdzenie, że – po pierwsze – Odwołujący (podobnie, jak większość wykonawców)
niekwestionowanie zastrzegł w Postępowaniu dokument pn.: „Metodyka”, jako zawierający
informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 11 ust. 4 ustawy
z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U.2003.153.1503 j.t. ze zm.).
Po drugie – konstrukcja odpowiedzi na odwołanie (w szczególności argumentacja odnosząca się

stricte do przyczyn nieprzyznania Odwołującemu punktów w zakresie objętym zarzutami
odwołania) spowodowała, w ocenie Izby, konieczność omówienia zaproponowanych w „Metodyce”
działań i ich uzasadnień.
W części niejawnej rozprawy strony prezentowały argumentację na poparcie swoich
stanowisk w odniesieniu do każdego ze wskazanych w opracowaniu odwołującego zadań.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron i uczestnika postępowania
odwoławczego, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy omówiony w dalszej
części uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron
i uczestnika postępowania odwoławczego zawarte w odwołaniu i odpowiedzi na odwołanie,
a także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła,
co następuje.
Izba, wobec spełnienia przez Wykonawcę TPF (dalej również „Przystępujący”) przesłanek
określonych przepisem art. 185 ust. 2 Pzp, dopuściła ww. do udziału w postępowaniu
odwoławczym w charakterze przystępującego po stronie Zamawiającego.
Izba postanowiła nie dopuścić Konsorcjum MMD do udziału w postępowaniu odwoławczym
w charakterze przystępującego po stronie Odwołującego. Zgodnie z przepisem art. 185 ust. 2 Pzp
skuteczność zgłoszonego przystąpienia zależy m.in. od wskazania posiadania interesu
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony po której wykonawca taki zamierza działać.
Konsorcjum MMD w piśmie zawierającym zgłoszenie przystąpienia do postępowania
odwoławczego podało, jakoby interes ów wyrażał się tym, że „[…]uczestnictwo w postępowaniu
odwoławczym umożliwi Przystępującemu sprawdzenie prawidłowości oceny ofert dokonanej przez
Zamawiającego.[…]”. Cytowane stwierdzenie nie wyczerpuje, w ocenie Izby, przesłanki wskazania
interesu, o którym mowa w przepisie art. 185 ust. 2 Pzp. Przypomnienia wymaga, że interes
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której wykonawca zgłasza przystąpienie winien
być związany z sytuacją zgłaszającego przystąpienie w ramach postępowania o udzielenie
zamówienia, zaś rozstrzygnięcie na korzyść strony, do której wykonawca przystępuje –
wpływać na pozycję tego wykonawcy w toczącym się postępowaniu. Co zaś dotyczy argumentacji
pełnomocnika Konsorcjum MMD przytoczonej na posiedzeniu Izba wskazuje, że z uwagi na
indywidualizację ocen każdego z wykonawców biorących udział w Postępowaniu wątpliwe wydaje
się, aby nawet uwzględnienie odwołania zmieniło coś w jego sytuacji. Odwołanie nie dotyczy
bowiem kwestii uniwersalnych (metodologii oceny ofert w kryterium „Metodyka”), a przyczyn
nieprzyznania Odwołującemu punktów z uwagi na treść uzasadnień zaproponowanych przez
niego działań. Powyższe prowadzi do wniosku, że Konsorcjum MMD, chcąc ewentualnie
zweryfikować poprawność oceny jego oferty powinno samodzielnie skorzystać ze środka ochrony
prawnej, nie zaś poszukiwać ochrony w postępowaniu odwoławczym zainicjowanym przez innego
wykonawcę.

Niezależnie od powyższego Izba stwierdziła, że opozycję Zamawiającego wobec
przystąpienia do postępowania odwoławczego Konsorcjum MMD należało uwzględnić.
Zgodnie z przepisem art. 185 ust. 4 Pzp Izba uwzględnia opozycję, jeżeli zgłaszający opozycję
uprawdopodobni, że wykonawca nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony,
do której przystąpił. Mimo iż Zamawiający częściowo błędnie uzasadniał swoje stanowisko
(w zakresie, w jakim odwoływał się do pojęcia interesu w uzyskaniu zamówienia, o którym mowa
w przepisie art. 179 ust. 1 Pzp, które to nie jest tożsame z pojęciem interesu użytym w art. 185 ust.
2 Pzp), to uprawdopodobnił – w ocenie Izby – brak po stronie Konsorcjum MMD interesu
w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego. Uprawdopodobnienie wymagane do
uwzględnienia opozycji to środek zastępczy dowodu w znaczeniu ścisłym – nie daje on pewności
co do zaistnienia określonego faktu, a wyłącznie czyni go prawdopodobnym. W zakresie w jakim
Zamawiający odwoływał się w zgłoszonej opozycji do pozycji Konsorcjum MMD w rankingu ofert
i do twierdzeń o braku wpływu na nią nawet w przypadku uwzględnienia odwołania Izba uznała,
że Zamawiający uczynił prawdopodobną okoliczność braku po stronie ww. interesu w uzyskaniu
rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego.
Izba stwierdziła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia kwalifikowany
możliwością poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów Pzp.
W zakresie relewantnym dla rozstrzygnięcia o zarzutach odwołania Izba ustaliła,
że Zamawiający – zgodnie z pkt 14.1 SIWZ (Tom I, Rozdział 1) – przewidział w Postępowaniu 2
kryteria oceny ofert, nadając im następujące wagi: „Cena” – 60% (60 pkt) i „Metodyka” – 40%
(40 pkt). W ramach drugiego z wyróżnionych kryteriów Zamawiający przewidział 4 podkryteria
z następująca maksymalną punktacją:
1. podkryterium 1 – zapewnienie przez Konsultanta realizacji zamówienia zgodnie
z warunkami umowy na nadzór, OPZ na nadzór oraz dokumentacją projektową –
maksymalnie 15 pkt,
2. podkryterium 2 – zapewnienie przez Konsultanta organizacji pracy zespołu –
maksymalnie 10 pkt,
3. podkryterium 3 – zapewnienie przez konsultanta szkoleń dla personelu Konsultanta
(tj. co najmniej ekspertów kluczowych, innych ekspertów oraz ich asystentów) z zakresu
znajomości warunków umowy na nadzór i Kontraktu na roboty budowlane, a także
zmieniających się powszechnie obowiązujących przepisów prawa w szczególności
ustawy Prawo zamówień publicznych związanych z realizacją umowy na nadzór
i Kontraktu na roboty budowlane oraz z zakresu aktualnego stanu faktycznego na
Kontrakcie w odniesieniu do warunków umowy i dokumentacji projektowej –
maksymalnie 5 pkt,
4. podkryterium 4 – jakość stosowania przepisów Prawo zamówień publicznych w trakcie
świadczenia usługi Konsultanta – maksymalnie 10 pkt.

W zakresie pierwszego z ww. podkryteriów Zamawiający postanowił m.in. punktować
działania jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji projektowej
(pkt 14.1 ppkt 1 poz. 1.2 SIWZ) według następującego schematu:
1. 0 punktów – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie działań
jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji projektowej,
2. 1 punkt – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie działań
jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji projektowej
oraz za każde działanie jakie podejmie Konsultant w celu wykrycia błędów
w dokumentacji projektowej wraz z uzasadnieniem celowości tego działania
(maksymalnie 3 pkt),
3. 1 punkt – oświadczenie, że treść oferty jest zgodna z treścią SIWZ w zakresie działań
jakie podejmie Konsultant w przypadku wystąpienia błędów w dokumentacji projektowej
oraz za każde działanie jakie podejmie Konsultant w następstwie wykrycia błędów
w dokumentacji projektowej wraz z uzasadnieniem celowości tego działania
(maksymalnie 3 pkt).
Ocena w kryterium „Metodyka” miała zostać dokonana na podstawie opracowania
„Metodyka” sporządzonego przez wykonawcę w oparciu o zdefiniowane przez Zamawiającego
podkryteria. Niezłożenie opracowania skutkować miało nieprzyznaniem wykonawcy punktów
w tym kryterium. Zgodnie z postanowieniami SIWZ opracowanie pn.: „Metodyka” będzie integralną
część umowy zawieranej z wyłonionym w Postępowaniu wykonawcą, wobec tego będzie on
związany proponowanymi rozwiązaniami i odpowiedzialny wobec Zamawiającego.
Ocena opracowań składanych przez wykonawców miała przebiegać w ten sposób,
że każde z 4 wyróżnionych podkryteriów punktowane było indywidualnie przez poszczególnych
członków komisji przetargowej. Z przyznanych punktów, dla każdego z podkryteriów, wyliczane
była następnie średnie arytmetyczne, które podlegały sumowaniu dając w efekcie ogólną liczbę
punktów w kryterium „Metodyka”. Były one dodawane do punktacji w kryterium „Cena” i w ten
sposób ustalany był ranking ofert.
Odwołujący złożył opracowanie pn.: „Metodyka” z zastrzeżeniem, że informacje w nim
zawarte stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, co nie było kwestionowane ani w toku
Postępowania, ani w postępowaniu odwoławczym (nota bene Zamawiający w SIWZ wprost
dopuścił możliwość skorzystania przez wykonawców z dobrodziejstwa przewidzianego przepisem
art. 8 ust. 3 Pzp). Odwołujący w kryterium „Metodyka” (po zweryfikowaniu przez Zamawiającego
błędnie zsumowanych punktów w podkryterium 2) uzyskał 33,91 pkt, co – razem z punktacją
w kryterium „Cena” (53,18 pkt) – dało mu 87,09 pkt i drugą pozycję w rankingu ofert.
W podkryterium 1 Odwołujący uzyskał 7 z 15 pkt możliwych do zdobycia z uwagi na fakt,
że w przypadku propozycji 3 wskazanych w nim działań członkowie komisji przetargowej
Zamawiającego dopatrzyli się braku uzasadnienia ich celowości. Podkreślenia wymaga, że była to

ponowna ocena ofert złożonych w Postępowaniu – pierwsza taka czynność została unieważniona
wyrokiem Izby z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt KIO 1501/14, KIO 1518/14 i KIO 1531/14.
Izba stwierdziła ponadto, że wyłącznie w przypadku uwzględnienia zarzutów odwołania
w odniesieniu do wszystkich propozycji działań, za które Odwołującemu punktów nie przyznano
jego oferta zostałaby sklasyfikowana na pierwszym miejscu w rankingu ofert (argument z symulacji
zestawień punktacji ofert przedstawione przez Zamawiającego na rozprawie).
W ustalonym przez Izbę stanie faktycznym odwołanie podlegało oddaleniu, pomimo
częściowego potwierdzenia się zarzutów odwołania. Zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 Pzp
uwzględnienie odwołania może być wyłącznie skutkiem stwierdzenia naruszenia przepisów Pzp,
które miało (mogło mieć) wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Ad casum, jak wskazano, efekt taki nastąpiłby li tylko w sytuacji, w której potwierdziłby się zarzuty
nieprawidłowej oceny oferty Odwołującego w odniesieniu do wszystkich zaproponowanych
przezeń działań, co nie miało miejsca.
Tytułem wstępu należy podkreślić, że nie mógł odnieść skutku argument Odwołującego
odnoszący się do wyników poprzedniej oceny ofert dokonanej przez Zamawiającego. Trzeba mieć
bowiem na względzie, że jej unieważnienie wyrokiem Izby z dnia 6 sierpnia 2014 r. odnosi się do
wszystkich skutków, jakie wywarła ona w płaszczyźnie oceny ofert złożonych w Postępowaniu, nie
zaś wyłącznie do niektórych jej aspektów, czego w istocie domagał się Odwołujący.
W konsekwencji przyjąć należy, że poprzednią czynność oceny ofert należy uznać za niebyłą
i choć rezultaty ponownej oceny ofert mogą pod pewnymi względami przypominać wnioski płynące
z poprzednio dokonanej czynności, to jednak brak jest podstaw do twierdzenia, że Zamawiający
jest w jakiś sposób związany wynikami unieważnionej czynności.
Izba nie zgadza się również z poglądem o konieczności wzięcia przez Zamawiającego pod
uwagę wyników oceny ofert dokonanej przez inne osoby w innym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego. Skład orzekający podziela zapatrywanie wyrażone w wyroku Izby z dnia
6 sierpnia 2014 r., zgodnie z którym pożądanym byłoby, by oceny identycznych ofert
w postępowaniach o udzielanie zamówień publicznych prowadzonych przez tego samego
zamawiającego nie odbiegały od siebie w sposób rażący, tym niemniej zwraca uwagę, że nie jest
to reguła, a jedynie postulat, od którego – co równie istotne – formułować można odstępstwa.
Musi on, w ocenie Izby, ustąpić pierwszeństwa indywidualnej ocenie członków komisji
przetargowej ilekroć jest ona uzasadniana w sposób jasny, niebudzący wątpliwości i zgodny
z obowiązującymi w Postępowaniu kryteriami. W przypadku związania członków jednej komisji
przetargowej wynikami prac innego takiego zespołu pomocniczego kierownika zamawiającego
w odrębnym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego trudno byłoby mówić
o zachowaniu reguły, w myśl której czynności związane z przeprowadzeniem procedury wykonują
osoby zapewniające obiektywizm (por. art. 7 ust. 2 in fine Pzp). Nie mniej istotna jest również
okoliczność, że Izba nie jest związana wynikami oceny ofert dokonanymi przez inne oddziały

Zamawiającego, czy poglądami wyrażonymi przez Izbę w innych orzeczeniach, ponieważ przepisy
prawa takiego związania nie przewidują. Trzeba podkreślić, że także Zamawiający
(nawet w sytuacji, w której jest nim ten sam podmiot) nie jest, co do zasady, związany sposobem
postępowania (podjętymi decyzjami, czy dokonaniem/zaniechaniem określonej czynności)
przyjętym we wcześniej przeprowadzonym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
W konsekwencji zarówno dowody załączone do odwołania, jak i dokumenty przedstawione przez
Przystępującego (zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszych ofert w postępowaniach
o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonych przez GDDKiA Oddział w Bydgoszczy
i Gdańsku), z których wynikać miała okoliczność, że opracowania sporządzane przez
Odwołującego są zawsze niżej oceniane od tych, których autorem jest Przystępujący, nie miały
istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
Odwołujący bezskutecznie, w ocenie Izby, zarzucał Zamawiającemu we wniesionym
Odwołaniu, że nie doprecyzował metodologii sporządzania uzasadnień celowości proponowanych
działań. Abstrahując od okoliczności, że argumentacja taka jest na tym etapie Postępowania
spóźniona, należy mieć na uwadze, że ocenę precyzji postanowień SIWZ nie wyczerpuje
stwierdzenie, że skoro ich autorem jest profesjonalista będący dodatkowo gospodarzem
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, to wszelkie subiektywnie pojęte niejasności
należy tłumaczyć na korzyść wykonawcy, który twierdzi o ich istnieniu. Trzeba mieć, zdaniem Izby,
na uwadze, że postanowienia SIWZ są wprawdzie przygotowywane przez profesjonalistę, ale ich
adresatem są również profesjonalni uczestnicy obrotu. Ustawodawca przyznał im zresztą
instrumenty prawne, które umożliwiają uzyskanie wpływu na ostateczną treść SIWZ.
Wykonawcy mogą bowiem (a wręcz, w przypadku wątpliwości, powinni) wykorzystywać instytucję
przewidzianą przepisem art. 38 Pzp. Zapatrywanie takie wyraził również Sąd Najwyższy w wyroku
z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn. akt IV CSK 626/13 (LEX nr 1491332) stwierdzając w uzasadnieniu
tego orzeczenia m.in., że w danych okolicznościach art. 38 Pzp stanowi w związku z art. 354 § 2
K.c. nie tylko uprawnienie, ale także obowiązek wykonawcy zwrócenia się do zamawiającego
o wyjaśnienie treści SIWZ. Ponadto nie można zapominać, że wykonawcy dysponują również
możliwością skorzystania ze środka ochrony prawnej, jakim jest odwołanie wobec postanowień
SIWZ.
W rozpatrywanej sprawie nie jest w istocie wiadome co dokładnie wydawało się
Odwołującemu niezrozumiałe oraz w jaki sposób – jego zdaniem – należałoby poprawnie
skonstruować postanowienia SIWZ, skoro sporządzając „Metodykę” prawidłowo odczytał on
pojęcie „celowości” działania, a opracowanie to uzyskało dużą liczbę punktów w Postępowaniu.
Odnosząc się szczegółowo do kwestii oceny poszczególnych działań zaproponowanych
w opracowaniu sporządzonym przez Odwołującego, za które to bezzasadnie – w jego ocenie –
nie otrzymał punktów Izba stwierdziła, że w dwóch z trzech przypadków należy mu przyznać rację.

Tytułem wprowadzenia Izba wskazuje, że jej ocenie podlegała wyłącznie przyczyna
nieprzyznania punktów wskazana w odpowiednich pozycjach kart indywidualnych ocen ofert
sporządzonych przez członków komisji przetargowej Zamawiającego. Z uwagi na powyższe nie
została wzięta pod uwagę wykraczająca poza wskazaną podstawę punktacji argumentacja
Zamawiającego zaprezentowana w części niejawnej rozprawy. W każdym z zaskarżonych
odwołaniem przypadków wspomnianą przyczynę stanowił brak uzasadnienia celowości
proponowanego działania, który – zdaniem Izby – należy odnosić zarówno do przypadków,
w którym uzasadnienie w ogóle nie zostało sporządzone, jak i do sytuacji, w których sporządzone
uzasadnienie nie wskazuje na dążenie do realizacji celu, któremu działanie ma służyć.
Odmienna interpretacja, na którą w istocie wskazywał Odwołujący, prowadzić musiałaby do
wniosku, że punkty przyznawane powinny być za jakiekolwiek uzasadnienia proponowanych
działań, z czym zgodzić się nie sposób, ponieważ wypaczałoby to sens wymaganych przez
Zamawiającego opracowań.
Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia o zarzutach odwołania była również długość
sformułowanych przez Odwołującego uzasadnień celowości proponowanych w „Metodyce”
działań, podobnie jak obszerność sporządzanych przez członków komisji przetargowej
Zamawiającego uzasadnień przyznania określonej liczby punktów. Nie jest to okoliczność mająca
istotne znaczenie dla oceny prawidłowości oferty sporządzonej przez Odwołującego,
czy zasadności określonych decyzji Zamawiającego z tym zastrzeżeniem, że im treść
uzasadnienia jest krótsza tym węższe są możliwości jej interpretacji w określonym kierunku.
Izba wskazuje ponadto, że wbrew zapatrywaniom Zamawiającego jest on nie tylko
uprawniony, ale także zobowiązany do dokonywania wykładni oświadczeń woli wykonawców
(ofert). Wynika to chociażby z odesłania do przepisów K.c. zawartego w art. 14 Pzp, na gruncie
którego Izba wielokrotnie wskazywała na potrzebę dokonywania interpretacji treści ofert m.in.
z uwzględnieniem reguł wykładni oświadczeń woli określonych przepisem art. 65 § 1 K.c.
Ponadto, wykładni takiej zamawiający dokonują również w toku poprawiania innych omyłek
polegających na niezgodności treści ofert z postanowieniami SIWZ (patrz art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp).
Innymi słowy przepisy Pzp nie zwalniają Zamawiającego z obowiązku dokonywania wykładni
oświadczeń woli, których jest adresatem (ofert), ani tym bardziej wykładni takiej nie zakazują.
Mając powyższe na uwadze Izba doszła do wniosku, że celowość działań wskazanych
w pkt 1.2, ppkt 1.2.2, poz. 1 i 2 „Metodyki” Odwołującego została uzasadniona w sposób poprawny.
Trzeba mieć bowiem na względzie, że w omawianym zakresie celem proponowanych działań
miało być wykrycie błędów w dokumentacji projektowej, o czym świadczy przytoczona we
wcześniejszym fragmencie uzasadnienia metodologia przyznawania punktów w podkryterium 1
(vide postanowienia pkt 14.1 ppkt 1 poz. 1.2 SIWZ). W ocenie Izby działania, które zaproponował
Odwołujący mogą służyć realizacji tak określonego celu i choć można było mieć pewne wątpliwości
odnośnie precyzji sformułowanych przezeń uzasadnień (np. w zakresie posługiwania się skrótami

literowymi), to należy pamiętać, że adresatem „Metodyki” był podmiot, który nie pierwszy raz
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego obejmującego zakres zbliżony lub
nawet tożsamy do przedmiotu zamówienia, przez co posiada wiedzę i legitymuje się
doświadczeniem umożliwiającym przezwyciężenie takich trudności interpretacyjnych. Poza tym
Izba wskazuje, że skoro na podstawie określonego działania możliwa jest identyfikacja pewnego
ryzyka, to – kierując się logiką – należałoby przyjąć, że możliwe musi być również wykrycie błędu,
który to ryzyko wywołuje. Został również wzięty pod uwagę fakt, że podobne rodzajowo działania
były proponowane przez innych uczestników Postępowania.
Odmiennie należało jednak ocenić uzasadnienie celowości działania wskazanego w pkt
1.2, ppkt 1.2.3, poz. 1 „Metodyki” Odwołującego. Zaproponował on czynność o charakterze
informacyjnym, która – zgodnie z uzasadnieniem jej celowości – miała spowodować ze strony
Zamawiającego określoną reakcję. W ocenie Izby wyłącznie takie działanie, bez jednoczesnej
propozycji ze strony Odwołującego określonych czynności zaradczych, uniemożliwia w istocie
Zamawiającemu podjęcie kroków, na które Odwołujący wskazał w uzasadnieniu celowości
proponowanego działania, bowiem nie jest wiadome co konkretnie miałoby być przedmiotem
reakcji Zamawiającego i czemu, w kontekście celu proponowanych w pkt 1.2, ppkt 1.2.3 „Metodyki”
czynności, wspomniana reakcja miałaby służyć. Izba miała również na względzie, że Zamawiający
konsekwentnie przyznawał wykonawcom punkty wyłącznie za połączenie w ramach jednego
proponowanego działania czynności o charakterze informacyjnym z jednoczesnym wskazaniem
działań zaradczych.
Reasumując, zarzut naruszenia przez Zamawiającego przepisów art. 91 ust. 1 i art. 7 ust.
1 Pzp potwierdził się jedynie częściowo.
Izba nie znalazła natomiast podstaw do uwzględnienia zarzutu naruszenia przepisu art. 7
ust. 1 Pzp polegającego na prowadzeniu Postępowania w sposób naruszający zasadę uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców z uwagi na dokonanie oceny oferty
Wykonawcy TPF w sposób sprzeczny ze sformułowanymi w SIWZ kryteriami. W uzasadnieniu
odwołania brak jest bowiem stwierdzeń dotyczących nieprawidłowości odnoszących się do tej
czynności Zamawiającego, wobec czego należało przyjąć, że Odwołujący tego zarzutu nie
udowodnił.
Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 1
i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu
pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu
ich rozliczania (Dz.U.2010.41.238).
Przewodniczący: ……………………………………