Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Krzysztof Gąsior

Sędziowie SA Stanisław Tomasik (spr.)

p.o. SO Tomasz Ignaczak

Protokolant Agnieszka Olczyk

przy udziale Prokuratora Rejonowego w Opocznie del. do Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim - U. W.

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 roku

sprawy M. Z.

oskarżonego z art. 178 a § 4 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku

z dnia 19 marca 2013 roku sygn. akt VI K 848/12

na podstawie art. 437 § 1 kpk, art. 438 pkt 1 i 2 kpk, art. 624 § 1 kpk zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- uzupełnia podstawę prawną rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 wyroku o przepis art. 69 § 4 kk,

- przyjmuje, iż świadczenie pieniężne wymienione w punkcie 5 wyroku zostało orzeczone na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata J. B. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

zwalnia oskarżonego od zwrotu wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 282/13 UZASADNIENIE

M. Z. został oskarżony o to, że w dniu 13.09.2012r. o godz. 16.20 w m. R. ul. (...) będąc w stanie nietrzeźwości w stężeniu 2,09 promila alkoholu we krwi jechał jako kierujący samochodem marki M. o nr rej. (...), będąc już wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Karny w P. sygn. akt VIII K 597/07 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178 a § 4 kk.

Wyrokiem z dnia 19 marca 2013r. sygn. akt VI K 848/12 Sąd Rejonowy w Radomsku:

1  oskarżonego M. Z. uznał za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu z tym uzupełnieniem jego opisu, iż przyjął, po słowach: „będąc już wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Karny w P." przyjął słowa: „z dnia 08.05.2008r. " za to na podstawie art. 178 a § 4 kk wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. Z. kary pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat próby;

3  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył wobec oskarżonego M. Z. karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 zł (dziesięć złotych);

4  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego M. Z. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 5 (pięciu) lat;

1.  na podstawie art. 49 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego M. Z. środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 100,00 zł (stu złotych) na rzecz Funduszu Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

2.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat B. K. kwotę 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. Z. z urzędu;

3.  zwolnił oskarżonego od opłaty i zwrotu wydatków poniesionych w sprawie.

Apelację od powyższego wyroku wniósł Prokurator Prokuratury Rejonowej w Radomsku.

Apelacja od powyższego wyroku wywiedziona z treści art. 438 pkt 1 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 69 § 4 kk, poprzez niezastosowanie tego przepisu w sytuacji, gdy jego zastosowanie było obowiązkowe.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżanego wyroku poprzez uzupełnienie podstawy prawnej warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności o dyspozycję art. 69 § 4 kk, a w pozostałym zakresie o utrzymanie wyroku w mocy.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 28 maja 2013r.

Prokurator popierał apelację Prokuratora Rejonowego w Radomsku i wnioski w niej zawarte. Zauważył również, że w punkcie 5 wyroku istnieje błąd w nazwie beneficjenta świadczenia pieniężnego (brak słowa „pomocy”).

Obrońca z urzędu oskarżonego przyłączył się do apelacji prokuratora, nadto wnosił o zasądzenie zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Oskarżony wnosił o utrzymanie w mocy zaskarżonego wyroku.

SĄD OKRĘGOWY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Apelacja Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tomaszowie Mazowieckim jest zasadna w takim stopniu, że w wyniku jej wniesienia powstały podstawy do zmiany zaskarżonego wyroku w ten sposób, że uzupełniono podstawę prawną rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności o przepis art.69§4 kk.

Nie może ulegać wątpliwości, że Sąd zawieszając warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności w stosunku do sprawcy, który popełnił przestępstwo z art. 178 a § 4 kk musi powołać w podstawie prawnej tego rozstrzygnięcia również art. 69 § 4 kk (zauważył to również Sąd meriti w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku). Z przepisu tego bowiem wynika, że wobec takiego sprawcy nie stosuje się instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności chyba, że zachodzą szczególnie uzasadnione wypadki. Zatem jest to przepis przewidujący wyjątek od zasady i niepowołanie go w podstawie prawnej rozstrzygnięcia stanowi niewątpliwie obrazę prawa materialnego.

W związki z powyższym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uzupełnił podstawę prawną rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności o przepis art.69§4 kk.

Ponadto słusznie zauważył na rozprawie apelacyjnej Prokurator, że w punkcie 5 zaskarżonego wyroku istnieje błąd w nazwie beneficjenta świadczenia pieniężnego (brak słowa „pomocy”). W związku z tym Sąd Odwoławczy przyjął, iż świadczenie pieniężne wymienione w punkcie 5 wyroku zostało orzeczone na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Z tych też względów zaskarżony wyrok należało zmienić tylko w omówionym wyżej zakresie, natomiast w pozostałej części wyrok Sądu Rejonowego, jako słuszny i odpowiadający prawu – należało utrzymać w mocy.

Na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 4 w zw. z § 2 ust 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 (Dz.U. Nr 163 poz. 1348) Sąd Odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata J. B. kwotę 516,60 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Biorąc pod uwagę względy słuszności, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 624 § l k.k., zwolnił oskarżonego w całości od wydatków za postępowanie odwoławcze.