I CZ 16/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 16/05
POSTANOWIENIE
Dnia 13 maja 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Bronisław Czech (sprawozdawca)
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa (…) Zakładu Ubezpieczeń S.A. z siedzibą w W. Inspektorat w P.
przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W. II Oddział w P. o zapłatę, po rozpoznaniu
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 maja 2005 r., zażalenia strony
pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 16 listopada 2004 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w dniu 25 października 2004 r. ogłosił wyrok w sprawie sygn. akt
I ACa (…). Radca prawny K. L., która występowała w sprawie jako pełnomocnik strony
pozwanej, w dniu 27 października 2004 r. złożyła wniosek o „nadesłanie odpisu
wyroku z dnia 26 października 2004 r. w sprawie sygn. akt I ACa (…) z powództwa
(…) Zakładu Ubezpieczeń S.A. p-ko Bankowi (…) S.A. o zwrot nakładów”. Pismo to
zostało zatytułowane jako „Pismo pełnomocnika powoda”, zaś sama radca prawny
określiła siebie jako „pełnomocnik powoda Banku (..) S.A.” Na wymienionym piśmie
zamieszczone jest zarządzenie sędziego z dnia 3 listopada 2004 r.: „proszę
doręczyć sentencję po opłaceniu” oraz potwierdzenie odbioru: „odpis sentencji
otrzymałam dnia 9 listopada 2004 r.” podpisane przez radcę prawnego K. L.
2
Następnie w piśmie z dnia 9 listopada 2004 r., które wniesione zostało do Sądu 10
listopada 2004 r. wymieniona radca prawny stwierdziła, że wniosek z dnia 27
października 2004 r. stanowił „zapowiedź kasacji” a „przepisy k.p.c. w dziale
dotyczącym środków odwoławczych nie precyzują, że aby skutecznie złożyć zapowiedź
kasacji należy zwrócić się do sądu o doręczenie orzeczenia wraz z uzasadnieniem.”
Sąd Apelacyjny, postanowieniem zaskarżonym zażaleniem, odrzucił wymieniony
wniosek z dnia 10 listopada 2004 r. o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem,
jako wniesiony po upływie terminu z art. 387 § 3 k.p.c., i uznał, że wniosek z dnia 27
października 2004 r. nie spełniał wymagań z tego przepisu.
Pozwany w zażaleniu wniósł o uchylenie wymienionego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie mają zastosowanie przepisy dotyczące kasacji w brzmieniu
i numeracji obowiązującej przed dniem 6 lutego 2005 r. (art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o
ustroju sądów powszechnych, Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).
Sąd Apelacyjny trafnie powołał się na ustaloną linię orzecznictwa, że warunkiem
skutecznego wniesienia kasacji jest uprzednie złożenie wniosku o doręczenie odpisu
orzeczenia sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem, bowiem normę z art. 387 § 3
k.p.c. należy rozumieć w ten sposób iż termin do wniesienia kasacji jest liczony od daty
wymienionego, prawidłowego doręczenia, tj. zgodnie z art. 387 § 3 k.p.c. Jeżeli zatem
strona (pełnomocnik) z takim wnioskiem nie wystąpiła, lub wystąpiła po terminie
określonym w tym przepisie, termin do wniesienia kasacji nie może rozpocząć biegu
(vide postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 1996 r., I PKN 45/96,
OSNAPiUS 1997, nr 14, poz. 254, z dnia 7 lutego 1997 r., II UZ 25/96 OSNAPiUS 1998,
nr 3, poz. 103, z dnia 2 czerwca 1997, I PKN 136/97, OSNAPiUS 1998, nr 2, poz. 44, z
dnia 30 stycznia 1998 r., III CKU 106/97, Prok. i Pr. 1998, nr 6, poz. 30, z dnia 19
czerwca 1999 r., II CZ 23/99, OSNC 1999, nr 11, poz. 195, z dnia 10 marca 2000 r., IV
CZ 18/00, OSNC 2000, nr 10, poz. 181 i z dnia 7 stycznia 2003 r., I PZ 104/02 OSNP
2004, nr 13, poz. 231).
Sąd Apelacyjny uznał trafnie, że przedmiotowe pismo z dnia 27 października
2004 r. było w swej treści jednoznaczne, nie zawierało żadnych sformułowań, które
mogłyby świadczyć, iż celem strony jest wniesienie kasacji, lub choć mogłyby wywołać
w tym zakresie wątpliwość. Strony mają prawo składać wnioski o doręczenie odpisów
pism procesowych i orzeczeń w trybie art. 9 k.p.c. i wymieniony pismo zawierało taki
3
właśnie wniosek, niespełniający wymagań z art. 387 § 3 k.p.c. Sąd Apelacyjny uznał
także trafnie, że z pisma z dnia 9 listopada 2004 r. wynika, iż zamiarem strony jest
wniesienie kasacji i zamiar ten został uzewnętrzniony w dacie złożenia tego pisma, a
zatem potraktował to pismo jako wniosek o doręczenie odpisu orzeczenia z
uzasadnieniem na podstawie art. 387 § 3 k.p.c., chociaż expressis verbis taki wniosek
nie został sformułowany. Wniosek ten, jako złożony po terminie, podlegał odrzuceniu na
podstawie art. 387 § 3 k.p.c. oraz art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 1 zd 2 k.p.c.
Sąd Najwyższy zauważa również, że przedmiotowe pisma zostały wniesione nie
przez samą stronę lecz przez jej profesjonalnego pełnomocnika od którego należy
wymagać użycia precyzyjnych sformułowań.
Z powyższych przyczyn zażalenie podlega oddaleniu (art. 385 k.p.c. w zw. z art.
39319
i art. 397 § 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 13 maja 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Bronisław Czech (sprawozdawca)
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa (…) Zakładu Ubezpieczeń S.A. z siedzibą w W. Inspektorat w P.
przeciwko Bankowi (…) S.A. z siedzibą w W. II Oddział w P. o zapłatę, po rozpoznaniu
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 maja 2005 r., zażalenia strony
pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 16 listopada 2004 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w dniu 25 października 2004 r. ogłosił wyrok w sprawie sygn. akt
I ACa (…). Radca prawny K. L., która występowała w sprawie jako pełnomocnik strony
pozwanej, w dniu 27 października 2004 r. złożyła wniosek o „nadesłanie odpisu
wyroku z dnia 26 października 2004 r. w sprawie sygn. akt I ACa (…) z powództwa
(…) Zakładu Ubezpieczeń S.A. p-ko Bankowi (…) S.A. o zwrot nakładów”. Pismo to
zostało zatytułowane jako „Pismo pełnomocnika powoda”, zaś sama radca prawny
określiła siebie jako „pełnomocnik powoda Banku (..) S.A.” Na wymienionym piśmie
zamieszczone jest zarządzenie sędziego z dnia 3 listopada 2004 r.: „proszę
doręczyć sentencję po opłaceniu” oraz potwierdzenie odbioru: „odpis sentencji
otrzymałam dnia 9 listopada 2004 r.” podpisane przez radcę prawnego K. L.
2
Następnie w piśmie z dnia 9 listopada 2004 r., które wniesione zostało do Sądu 10
listopada 2004 r. wymieniona radca prawny stwierdziła, że wniosek z dnia 27
października 2004 r. stanowił „zapowiedź kasacji” a „przepisy k.p.c. w dziale
dotyczącym środków odwoławczych nie precyzują, że aby skutecznie złożyć zapowiedź
kasacji należy zwrócić się do sądu o doręczenie orzeczenia wraz z uzasadnieniem.”
Sąd Apelacyjny, postanowieniem zaskarżonym zażaleniem, odrzucił wymieniony
wniosek z dnia 10 listopada 2004 r. o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem,
jako wniesiony po upływie terminu z art. 387 § 3 k.p.c., i uznał, że wniosek z dnia 27
października 2004 r. nie spełniał wymagań z tego przepisu.
Pozwany w zażaleniu wniósł o uchylenie wymienionego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie mają zastosowanie przepisy dotyczące kasacji w brzmieniu
i numeracji obowiązującej przed dniem 6 lutego 2005 r. (art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia
2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o
ustroju sądów powszechnych, Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).
Sąd Apelacyjny trafnie powołał się na ustaloną linię orzecznictwa, że warunkiem
skutecznego wniesienia kasacji jest uprzednie złożenie wniosku o doręczenie odpisu
orzeczenia sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem, bowiem normę z art. 387 § 3
k.p.c. należy rozumieć w ten sposób iż termin do wniesienia kasacji jest liczony od daty
wymienionego, prawidłowego doręczenia, tj. zgodnie z art. 387 § 3 k.p.c. Jeżeli zatem
strona (pełnomocnik) z takim wnioskiem nie wystąpiła, lub wystąpiła po terminie
określonym w tym przepisie, termin do wniesienia kasacji nie może rozpocząć biegu
(vide postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 1996 r., I PKN 45/96,
OSNAPiUS 1997, nr 14, poz. 254, z dnia 7 lutego 1997 r., II UZ 25/96 OSNAPiUS 1998,
nr 3, poz. 103, z dnia 2 czerwca 1997, I PKN 136/97, OSNAPiUS 1998, nr 2, poz. 44, z
dnia 30 stycznia 1998 r., III CKU 106/97, Prok. i Pr. 1998, nr 6, poz. 30, z dnia 19
czerwca 1999 r., II CZ 23/99, OSNC 1999, nr 11, poz. 195, z dnia 10 marca 2000 r., IV
CZ 18/00, OSNC 2000, nr 10, poz. 181 i z dnia 7 stycznia 2003 r., I PZ 104/02 OSNP
2004, nr 13, poz. 231).
Sąd Apelacyjny uznał trafnie, że przedmiotowe pismo z dnia 27 października
2004 r. było w swej treści jednoznaczne, nie zawierało żadnych sformułowań, które
mogłyby świadczyć, iż celem strony jest wniesienie kasacji, lub choć mogłyby wywołać
w tym zakresie wątpliwość. Strony mają prawo składać wnioski o doręczenie odpisów
pism procesowych i orzeczeń w trybie art. 9 k.p.c. i wymieniony pismo zawierało taki
3
właśnie wniosek, niespełniający wymagań z art. 387 § 3 k.p.c. Sąd Apelacyjny uznał
także trafnie, że z pisma z dnia 9 listopada 2004 r. wynika, iż zamiarem strony jest
wniesienie kasacji i zamiar ten został uzewnętrzniony w dacie złożenia tego pisma, a
zatem potraktował to pismo jako wniosek o doręczenie odpisu orzeczenia z
uzasadnieniem na podstawie art. 387 § 3 k.p.c., chociaż expressis verbis taki wniosek
nie został sformułowany. Wniosek ten, jako złożony po terminie, podlegał odrzuceniu na
podstawie art. 387 § 3 k.p.c. oraz art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 328 § 1 zd 2 k.p.c.
Sąd Najwyższy zauważa również, że przedmiotowe pisma zostały wniesione nie
przez samą stronę lecz przez jej profesjonalnego pełnomocnika od którego należy
wymagać użycia precyzyjnych sformułowań.
Z powyższych przyczyn zażalenie podlega oddaleniu (art. 385 k.p.c. w zw. z art.
39319
i art. 397 § 2 k.p.c.).