Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 53/05
POSTANOWIENIE
Dnia 23 czerwca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Tadeusz Domińczyk
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa "Ś.(…)" Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. poprzednio "E.(…)"
Spółka Akcyjna w P.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi Miasta P. o ustalenie, po rozpoznaniu na
posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 czerwca 2005 r., zażalenia strony
powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt I
ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Dnia 20 lutego 2002 r. powód wniósł sprzeciw od orzeczenia Samorządowego
Kolegium Odwoławczego w P. w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania
wieczystego nieruchomości gruntowej. Sąd Okręgowy w P. – po otrzymaniu z Kolegium
akt tej sprawy – wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2004 r. ustalił, „że podwyżka opłaty rocznej
za użytkowanie wieczyste nieruchomości położonych w P.(....) jest nieuzasadniona
ponad kwotę 377 408,25 zł” i orzekł o kosztach procesu.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że powód otrzymał dnia 12 listopada 2001 r.
wypowiedzenie dotychczasowej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego (40 184,60 zł)
wraz z ofertą nowej jej wysokości w kwocie 452 601,91 zł. Powód, kwestionując
wypowiedzenie, złożył wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona
względnie uzasadniona w niższej wysokości. Kolegium Samorządowe oddaliło jednak
2
ten wniosek i ustaliło opłatę za rok 2002 i następne lata (do czasu ponownej aktualizacji)
w wysokości 452 601,91 zł. Sąd Okręgowy, przed którym powód domagał się ustalenia,
że wypowiedzenie jest nieważne, a tym samym aktualizacja opłaty rocznej –
nieuzasadniona, orzekł, jak w przytoczonej wyżej sentencji. Podstawę opłaty ustalonej
wyrokiem stanowi nowy operat szacunkowy nieruchomości sporządzony w
postępowaniu sądowym.
Apelację wniósł powód i zaskarżył wyrok w całości.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 22 grudnia 2004 r. odrzucił apelację
powoda jako niedopuszczalną, ponieważ została ona wniesiona od nieistniejącego
orzeczenia (brak substratu zaskarżenia). Sąd Okręgowy, rozpoznając żądanie ustalenia,
że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona, ustalił bowiem, że wspomniane żądanie jest
„nieuzasadnione ponad kwotę 377 408,25 zł”. Nie orzekł natomiast o pozostałej części
żądania powoda. „Przy tak sformułowanej sentencji wyroku, Sąd pierwszej instancji
powinien powództwo w pozostałej części oddalić”. Brak negatywnego rozstrzygnięcia
przesądza o niedopuszczalności apelacji.
W zażaleniu pełnomocnik powoda wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia, ponieważ – jego zdaniem – nie zachodzi wskazana przez Sąd przyczyna
odrzucenia apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przytoczona wyżej treść sentencji zaskarżonego wyroku świadczy, że Sąd
Okręgowy, orzekając w przedmiocie żądania ustalenia, iż aktualizacja opłaty jest
nieuzasadniona, rozstrzygnął o całości tego żądania. Zawarte w sentencji wyroku
ustalenie, że zaoferowana w wypowiedzeniu opłata jest nieuzasadniona ponad kwotę
377 408,25 zł oznacza bowiem także ustalenie, iż opłata do tej kwoty jest uzasadniona.
W tej sytuacji nie można podzielić stanowiska Sądu, że w sentencji wyroku nie ma
rozstrzygnięcia o całym żądaniu powoda.
Inną sprawą jest natomiast kwestia, czy rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego
przybrało właściwą formułę procesową (w tym aspekcie należy widzieć uwagi Sądu
Apelacyjnego na temat prawidłowości sformułowania sentencji). Jednakże jej
wyjaśnienie dotyczy oceny wyroku związanej z rozpoznaniem apelacji. Wspomniana
kwestia nie może natomiast przesądzać o braku przedmiotu zaskarżenia w sytuacji, gdy
apelacja, nawiązując do zawartego w sentencji ustalenia, że aktualizacja opłaty w
oznaczonym zakresie jest uzasadniona, zmierza do podważenia tego rozstrzygnięcia.
3
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).