Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 58/05
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lipca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku M. K.
przy uczestnictwie E. A., J. G. i M. G.
o stwierdzenie nabycia spadku po W. G., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w
Izbie Cywilnej w dniu 8 lipca 2005 r., zażalenia uczestników postępowania na
postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. akt II Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. odrzucił kasację uczestników
postępowania E. A., M. G. i J. G., od postanowienia tego sądu z dnia 10 grudnia 2004 r.,
powołując się na nie zamieszczenie w tej skardze okoliczności uzasadniających jej
rozpoznanie. Zdaniem Sądu skarżący wskazali jedynie podstawy kasacji wraz z ich
uzasadnieniem.
Uczestnicy postępowania w zażaleniu, podnosząc, że kasacja spełniała wszystkie
wymogi formalne określone w art. 3933
§ 1, a w szczególności wymóg określony w art.
3933
§ 1 pkt 3 k.p.c., wnieśli o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 3933
§ 1 k.p.c. wśród wymogów konstrukcyjnych kasacji, obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, przytoczenia podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, oraz wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z
2
oznaczeniem zakresu uchylenia lub zmiany, wymienia w pkt 3, przedstawienie
okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, które to unormowanie nawiązuje do
instytucji przedsądu (art. 393 k.p.c.). Spełnienie tego obowiązku polega na wskazaniu
przez skarżącego argumentów przemawiających za rozpoznaniem tej skargi przez Sąd
Najwyższy. Jedną z tych okoliczności jest istnienie potrzeby wykładni przepisu
wywołującego rozbieżności w orzecznictwie sądów.
Spełnienie obowiązku określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaga
przedstawienia wywodu, który odnosi się do co najmniej jednej z przesłanek
określonych w art. 393 § 1 i 2 k.p.c. W kasacji skarżący, jakkolwiek nie uczynili tego w
wyodrębnionej jednostce graficznej pisma procesowego, wskazali na występujące
rozbieżności w judykaturze w stosowaniu art. 952 k.c. w zakresie przesłanki obecności
świadków testamentu ustnego, tj. czy muszą to być osoby specjalnie przez
spadkodawcę w tym celu przywołane. Dla poparcia argumentacji przeciwnej niż
wskazana przez Sąd drugiej instancji skarżący odwołali się do judykatury Sądu
Najwyższego. Jest to okoliczność uzasadniająca rozpoznanie kasacji, jeżeli zawarty jest
w skardze w stosunku do niej poprawny jurydycznie wywód.
Skoro taki wywód się znajduje, to wbrew stanowisku Sądu Okręgowego należało
przyjąć, że skarżący w sposób dostateczny wskazali przesłankę wynikającą z mającego
jeszcze w sprawie zastosowanie art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Skarżący w uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazali, że problem jaki wystąpił w
sprawie ma ogólniejsze znaczenie. Jeżeli w kasacji jest zawarty w tym względzie
wywód, mimo nie zamieszczenia go w wyodrębnionej części pisma procesowego, to już
jego ocena, czy wskazana kwestia rzeczywiście wywołuje rozbieżności w orzecznictwie
może być przedmiotem rozpoznania tylko w ramach przedsądu przez Sąd Najwyższy.
Z tych przyczyn należało zażalenie uwzględnić (art. 39816
k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy
- kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - prawo o ustroju sądów powszechnych,
Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98).