Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CK 71/05
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 września 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Zakładu Usługowo-Handlowego "T. (…)" Spółki z o.o. w W.
przeciwko A. R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 28 września 2005 r., kasacji
pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 19 marca 2004 r., sygn. akt I ACa (…),
1. Zmienia zaskarżony wyrok w części oddalającej apelację pozwanego A. R.
od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 28 marca 2003 r., I C (…), w ten
sposób, że oddala w stosunku do pozwanego A. R. powództwo w zakresie
uwzględnionym wymienionym wyrokiem Sądu Okręgowego oraz uchyla
punkt IV tego wyroku.
2. Zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego A. R. kwotę 2400 (dwa
tysiące czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 28 marca 2003 r. zasądził od pozwanego A. R.
na rzecz strony powodowej całą dochodzoną przez nią należność główną, tj. 12 565,99
zł, z ustawowymi odsetkami od 31 grudnia 1996 r., oraz orzekł o kosztach procesu; w
pozostałym zakresie powództwo oddalił.
Sąd Apelacyjny na skutek apelacji strony powodowej zmienił jedynie
rozstrzygnięcie o kosztach procesu, natomiast apelację pozwanego A. R. oddalił w
całości. Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu Okręgowego, że pozwany A. R.
podpisując się w imieniu spółki „R.(…)” jako wystawcy weksla własnego sam, pomimo iż
do reprezentowania tej spółki uprawnieni byli dwaj członkowie zarządu (A. R. – prezes i
F. G. – wiceprezes), stał się zobowiązany do zapłaty wymienionej kwoty jako sumy
wekslowej na podstawie art. 8 Pr. weksl.
Pozwany A. R. skarżąc wyrok Sądu Apelacyjnego jako podstawę kasacyjną
powołał, między innymi, naruszenie art. 8 Pr. weksl.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzut naruszenia przez zaskarżony wyrok art. 8 Pr. weksl. jest trafny już dlatego,
że dołączony do pozwu dokument, sporządzony na urzędowym blankiecie weksla,
podpisany przez A. R. w imieniu spółki „R.(…)” jako wystawcy, nie ma wszystkich
koniecznych cech weksla własnego, dłużnikiem zaś wekslowym może być, bez względu
na tytuł odpowiedzialności wekslowej, a więc także w przypadku, którego dotyczy art. 8
Pr. weksl., tylko osoba, która złożyła swój podpis na dokumencie mającym cechy
weksla. Według przepisów art. 101 i 102 Pr. weksl., jedną z nieodzownych cech weksla
własnego jest bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej.
Spełnienie tego wymagania zakłada podanie w tekście bezwarunkowego przyrzeczenia
zapłaty przez wystawcę sumy wyrażonej w określonej walucie. Tymczasem dołączony
do pozwu dokument, stanowiący, według Sądu Apelacyjnego, z powołaniem się na art.
8 Pr. weksl., podstawę uwzględnienia powództwa w stosunku do pozwanego A. R.,
mówi o zapłacie przez wystawcę 125 659 925 (stu dwudziestu pięciu milionów
sześciuset pięćdziesięciu dziewięciu tysięcy dziewięciuset dwudziestu pięciu), nie
podając, o jaką chodzi tu walutę. Braku oznaczenia waluty w tekście przyrzeczenia
zapłaty przez wystawcę nie usuwa, z przyczyn wyjaśnionych w aprobowanej przez
piśmiennictwo uchwale Sądu Najwyższego z dnia 8 września 1995 r., III CZP 105/95
3
(OSNC 1995, nr 12, poz. 174), posłużenie się przez strony sporu urzędowym blankietem
weksla, określającym kwotę opłaty skarbowej w złotych polskich.
Z przedstawionych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 39315
oraz art. 98 i
108 § 1 k.p.c. w związku z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy –
Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98) orzekł jak w sentencji.

I CK 71/05

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia