Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 110/05
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Tadeusz Domińczyk (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa W. J.
przeciwko B. O. o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną, po rozpoznaniu na
posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2005 r., zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 29 sierpnia 2003 r., sygn. akt I ACa (…), I
WCK (…),
oddala zażalenie i zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1200 (tysiąc
dwieście) zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 5 maja 2005 r., zmieniając wyrok Sądu
Okręgowego w S. z dnia 30 lipca 2004 r., uznał za bezskuteczną wobec powódki W. J.
umowę darowizny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego Nr 5
w budynku położonym przy ul. N. w S., zawartą w dniu 19 sierpnia 1998 r. między
zbywcą K. O. a L. i E. O., działającymi w imieniu i na rzecz małoletniej córki B. O., w
związku z wierzytelnością powódki W. J. określoną wyrokami Sądów: Okręgowego w S.
i Apelacyjnego.
W skardze kasacyjnej, powołując się na obie jej podstawy, pozwana B. O.
wniosła o uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego.
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny skargę odrzucił ze względu na
wartość przedmiotu zaskarżenia, określoną kwotą 10.000 zł, czyli niższą niż progowa
przewidziana dla tego środka zaskarżenia.
W zażaleniu pozwana kwestionuje stanowisko Sądu Apelacyjnego i wnosi o
uchylenie zaskarżonego postanowienia, zarzucając, iż sprawa nie ma charakteru
majątkowego, a co za tym idzie zaskarżalność wydanego w niej orzeczenia sądu drugiej
instancji nie jest uzależniona od wartości przedmiotu sprawy.
W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o oddalenie go, podzielając
stanowisko Sądu Apelacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Stosownie do treści art.3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest dopuszczalna m.in.
w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest nie
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. Wyrażenie „prawa majątkowe” oznacza prawa
rzeczowe, wierzytelności podlegające zaspokojeniu w drodze świadczenia, małżeńskie
prawa majątkowe, niektóre roszczenia z tytułu własności intelektualnej itp. Uogólniając
należy przyjąć, iż sprawa majątkowa to taka, w której przedmiotem rozstrzygnięcia jest
żądanie pozostające w związku ze stosunkami majątkowymi stron. Do tej kategorii
spraw należą nie tylko sprawy o świadczenie, ale także sprawy o ustalenie i
ukształtowanie prawa lub stosunku prawnego. Niewątpliwie należy do nich także sprawa
ze skargi pauliańskiej skoro służy ona ochronie interesu majątkowego wierzyciela
umożliwiając mu zaspokojenie się także w sytuacji, gdy dłużnik wyzbył się składników
majątkowych pogarszając swoją zdolność płatniczą, albo ją znosząc. Sprawa z
powództwa wierzyciela mająca oparcie w przepisie art. 527 § 1 k.c. jest zatem
przykładową sprawą z katalogu spraw majątkowych, a ponieważ w rozważanym
przypadku chodzi o wartość przedmiotu zaskarżenia niższą niż pięćdziesiąt tysięcy
złotych, zapadłe w sprawie orzeczenie drugoinstancyjne nie podlega zaskarżeniu
kasacją.
Z tych względów i na zasadzie art. 3941
§ 1 i 397 § 1, 39810
, 39814
, 98 § 1 i 108 §
1 k.p.c. należało orzec jak w sentencji.