Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 2/06
POSTANOWIENIE
Dnia 11 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa Banku […]
przeciwko E.S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 11 stycznia 2006 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 września 2005 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie,-
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 15 września 2005 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego E.S. od wyroku tegoż Sądu z dnia 31 maja 2005 r. z tej
przyczyny, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż siedemdziesiąt pięć
tysięcy złotych, a sprawa ma charakter sprawy gospodarczej.
Pozwany w zażaleniu na to postanowienie zarzucił, że jest ono obarczone
brakiem formalnym w postaci niepodpisania sentencji przez sędziów, co sprawia,
że orzeczenie w sensie prawnoprocesowym nie istnieje. Ponadto zarzucił,
iż przedmiotowa sprawa nie ma charakteru sprawy gospodarczej, zatem kwotowy
próg dopuszczalności skargi kasacyjnej wynosi pięćdziesiąt tysięcy złotych.
W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie
od powoda kosztów procesu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z przepisami art. 324 § 3 i 330 k.p.c. sentencję wyroku oraz jego
uzasadnienie podpisuje cały skład sądu tj. sędziowie, którzy brali udział w jego
wydaniu (por. postanowienie SN z dnia 07 lutego 2003, III CZP 94/02).
W zaskarżonym postanowieniu oryginał sentencji oraz uzasadnienia podpisali
wszyscy sędziowie, biorący udział w jego wydaniu.
Stosownie do treści art. 140 k.p.c. orzeczenia doręcza sąd w odpisach.
Wydawanie tych odpisów zgodnie z § 9 ust. 1 pkt. 3 oraz ust. 2 i 3 zarządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie organizacji i zakresu
działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej
(Dz.Urz. MS Nr 5, poz. 22 ze zm.), należy do zadań kierownika sekretariatu sądu,
który potwierdza ich zgodność z oryginałem. W taki też sposób potwierdzono
zgodność z oryginałem zaskarżonego orzeczenia.
Stosownie do art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach gospodarczych – niższa niż
3
siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych. Definicję sprawy gospodarczej zawiera przepis
art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw
gospodarczych (Dz.U. Nr 33, poz. 175 ze zm.) oraz art. 4791
k.p.c. Według
pierwszego z nich, sprawami gospodarczymi są sprawy ze stosunków cywilnych
między przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na zasadach
określonych w odrębnych przepisach, w zakresie prowadzonej przez nie
działalności gospodarczej (ust. 1), a ponadto sprawy enumeratywnie wymienione
w ust. 2 tego przepisu. Stosownie zaś do art. 4791
k.p.c. przepisy o postępowaniu
w sprawach gospodarczych stosuje się w sprawach ze stosunków cywilnych
między przedsiębiorcami, w zakresie prowadzonej przez nie działalności
gospodarczej.
Jak trafnie wskazał Sąd Apelacyjny dla przyjęcia, że sprawa ma charakter
gospodarczy, wystarczające jest kumulatywne spełnienie trzech przesłanek.
Sprawa musi: 1) dotyczyć stosunków cywilnych 2) pomiędzy przedsiębiorcami 3)
a nadto pozostawać w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.
Dał temu wyraz również Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 06 lipca 2000 r.
(V CKN 1266/00).
Przedmiotowa sprawa dotyczy stosunków cywilnych między Bankiem
i pozwanym jako przedsiębiorcami (art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 02 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej, Dz.U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), a kredyt
został udzielony na sfinansowanie remontu pomieszczeń oraz zakup urządzeń do
produkcji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą przez spółkę cywilną,
której wspólnikiem jest pozwany. Zatem ma ona charakter sprawy gospodarczej,
w której dopuszczalność skargi kasacyjnej uwarunkowana jest wartością
przedmiotu zaskarżenia wynoszącą siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych.
Tymczasem wynosi ona 71.060,66 zł.
W tym stanie należy stwierdzić, że Sąd Apelacyjny słusznie odrzucił skargę
kasacyjną jako niedopuszczalną, co przesądza o bezzasadności zażalenia.
Z tych przyczyn zażalenie oddalono (art. 3941
oraz art. 39814
w zw. z art.
39821
).